Οι άντρες και οι... χάντρες!

Μιλώντας με έναν φίλο που αισθάνομαι και πραγματικό αδερφό μου (από τους ελάχιστους έως και τον μοναδικό) από την πανάθλια φάρα μου καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι οι χάντρες στις μέρες μας είναι περισσότερες από τους άντρες... Και δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια στις μέρες που διανύουμε, ή μάλλον πιο σωστά τα τελευταία χρόνια.

Ελάχιστοι είναι εκείνοι που λένε αλήθειες κι ας πονάνε, που έχουν τη δύναμη να σε κοιτάνε στα μάτια όταν σου μιλάνε, που σου εξηγούν μία κατάσταση ως έχει και όχι όπως θα ήθελαν να είναι και καλύπτοντας τα λάθη τους και τα... εγκλήματά τους!

Με αφορμή τη συνέντευξη του Ντέμη Νικολαΐδη γράφονται τα παραπάνω. Διότι συμφωνώ με όσα είδα να γράφει η συντριπτική πλειονότητα των ηλεκτρονικών ΜΜΕ μετά τις δηλώσεις του πρώην προέδρου της ΠΑΕ ΑΕΚ σε ραδιοφωνικό σταθμό και δεχόμενος αδιαμαρτύρητα όλες τις ερωτήσεις που του έγιναν από τους... οικοδεσπότες του και από τους οπαδούς της Ενωσης μέσω μηνυμάτων.

«Θα είμαι εκεί», είπε ο Νικολαΐδης και δεν σταμάτησε σε αυτό... Εξήγησε ότι δεν αισθάνεται καλά με όλο αυτό αλλά ταυτόχρονα αισθάνεται υποχρεωμένος να το κάνει. Κι αυτό είναι που τον κάνει ακόμη πιο αληθινό μια και όλοι προφανώς θα νιώθουν κάπως περίεργα με το όλο στόρι.

Ο πρώην πρόεδρος της Ενωσης δήλωσε επίσης: «Οσο για την περιουσία μου όπως ρωτήσατε, ήδη έχω διαγράψει ό,τι έχω στο όνομά μου, ως χαμένο». Αυτά τα λόγια του Νικολαΐδη αποτελούν το... ξεμπρόστιασμα των «χοντρών πορτοφολιών» της ΠΑΕ, των Πέτρου Παππά και Νίκου Νοτιά που υποτίθεται πως (όπως υποστήριξε απόλυτα άστοχα ξανά ο Αδαμίδης) πληρώνουν τα χρέη των άλλων. Είναι εύκολο βλέπετε να ρίχνεις τις ευθύνες στους άλλους.

Σ' αυτό το σημείο επιτρέψτε μου να σας παραθέσω ένα απόσπασμα από το άρθρο του (μέχρι πρότινος συνεργάτη μου στην «Εξέδρα» και πολύ καλό φίλο) Μάριου Τριβιζά στο aek365.gr στο οποίο καταγράφει και θυμίζει (με πρόλαβε και δεν έχω μάθει να κλέβω αλλά να αναδεικνύω) γιατί ο Αδαμίδης δεν είπε την αλήθεια:

«Δεν θέλω να του το... χαλάσω (σ.σ.: εννοεί τον Αδαμίδη), αλλά δε μπορώ να μην καταγράψω μερικές σκέψεις μου: Καταρχήν, την ημέρα που αποχώρησε ο Νικολαϊδης από την ΑΕΚ οι μακροπρόθεσμες (οι ρυθμισμένες, δηλαδή) υποχρεώσεις της ΠΑΕ ήταν περίπου 27 εκατ. ευρώ (σχεδόν ισόποσες με όσες «έμειναν» μετά την υπαγωγή της εταιρείας στο άρθρο 44) και η «μαύρη τρύπα» της σεζόν ήταν στο μηδέν (αριθμός «0»), αφού για πρώτη σεζόν στη σύγχρονη ιστορία της η ΑΕΚ το 2007-2008 είχε θετικό πρόσημο στην διαφορά εσόδων-εξόδων.

Όταν αποχώρησε ο Τάκης Κανελλόπουλος από την ΑΕΚ, οι μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις της ΠΑΕ ήταν επίσης ίσες με τα χρέη που απέμειναν από το άρθρο 44 και οι άμεσες υποχρεώσεις της εταιρείας μέχρι εκείνο το σημείο καλύπτονταν κανονικά. Όταν δε, αποχώρησαν οι Χατζηιωάννου, Γκούμας πλήρωσαν ΟΛΕΣ τις υποχρεώσεις τους μέχρι εκείνη τη μέρα (τόσο όσον αφορά τις υποχρεώσεις της ΠΑΕ, όσο και σε δάνεια που είχαν παρθεί με τη συμμετοχή τους) και «Έφυγαν σαν Κύριοι», όπως είχε δηλώσει ο Παππάς.

Και αναρωτιέμαι... Αν κανείς από αυτούς δεν άφησε φέσια αποχωρώντας (πέραν των διακανονισμένων του άρθρου 44), πώς γίνεται οι Νοτιάς, Παππάς να πλήρωσαν χρέη... των προηγούμενων και να φεσώθηκε η ΑΕΚ και με άλλα 10 εκατ. ευρώ;».

Τι να πει κανείς λοιπόν; Οι άντρες και οι... χάντρες δυστυχώς! Το έγραφα στο live chat και δικαιώθηκα, η συνέντευξη Τύπου του Αδαμίδη ήταν για μία ακόμη φορά ανούσια και το κακό είναι ότι... απείλησε να κάνει μία ακόμη κατά την αποχώρησή του. Να μας πει τι; Ο άνθρωπος είναι πρόεδρος (έστω και παραιτημένος 4 μήνες τώρα) στην ΑΕΚ και τόλμησε να δηλώσει πως: «Αν θέλαμε να είχαμε φορολογική ενημερότητα θα είχαμε». Αλλά δεν φταίει αυτός αλλά εκείνοι που τον τοποθέτησαν στη συγκεκριμένη θέση...

Την Κυριακή γράφω ξανά προς όλους όσοι θα πάνε στη συνάντηση: Σας παρακαλώ σαν απλός ΑΕΚτσής μην ΜΑΣ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΣΕΤΕ. Για μένα η Κυριακή είναι μία μοναδική και ίσως η τελευταία ευκαιρία για το μέλλον της Ενωσης.