1. Γεννήθηκε στις 19 Νοεμβρίου του 1981 στη Νεβάδα και το πλήρες του όνομα είναι Άρθουρ Λεμάρκους Μπανκς ΙΙΙ. Είναι γιος του Άρθουρ και της Σαμπρίνας κι έχει δύο αδέλφια, τον Λάνγκστον και τη Ντάσα. Έχει σπουδάσει κοινωνιολογία στο κολέγιο, απ’ το οποίο αποφοίτησε το καλοκαίρι του 2003.

2. Μεγαλώνοντας παρακολουθούσε συνέχεια τον Μάικλ Τζόρνταν, τον οποίο χαρακτηρίζει είδωλό του, ενώ στην πορεία απέκτησε… λατρεία για τον Άλεν Αϊβερσον. «Τον ξεχώριζα για το πάθος που έχει στο παιχνίδι του, όμως τώρα που παίζω αντίπαλός του δεν μπορώ πλέον να τον βλέπω ως είδωλο. Γιατί έτσι δε γίνεται να τον αντιμετωπίσω».

3. Φοίτησε στο γυμνάσιο Cimarron Memorial και στο κολέγιο έπαιξε στο UNLV με ιδιαίτερες διακρίσεις. Στην πρώτη του σεζόν είχε 15,8 πόντους, τρεις ασίστ και 2,2 κλεψίματα μέσο όρο σε 32 λεπτά συμμετοχής, ενώ υπόπιπτε και σε 3,2 λάθη ανά αγώνα. Την επόμενη σεζόν είχε 20,3 πόντους, 5,5 ασίστ σε 36 λεπτά και κατευθείαν άνοιξαν για εκείνον οι πόρτες του ΝΒΑ.

4. Το 2003 συμμετείχε στη διαδικασία του ντραφτ και επελέγη στο νούμερο 13 από τους Γκρίζλις, οι οποίοι τον αντάλλαξαν με τη Βοστώνη. Η χρονιά που δήλωσε συμμετοχή στο ντραφτ ήταν γεμάτη αστέρια αφού στην πρώτη πεντάδα είχαν επιλεγεί κατά σειρά οι Λεμπρόν Τζέιμς, Ντάρκο Μίλισιτς, Καρμέλο Άντονι, Κρις Μπος και Ντουέιν Γουέιντ. Το ίδιο καλοκαίρι είχε επιλεγεί και ο Σοφοκλής Σχορτσιανίτης στο νούμερο 34 από τους Κλίπερς.

5. Η περιγραφή του στην προ ντραφτ εποχή μιλούσε για έναν παίκτη που είναι γρήγορος, δυνατός, αθλητικός με καλό χειρισμό και πολύ καλές αμυντικές δυνατότητες. Την ίδια στιγμή, όμως, μιλούσαν για το ρίσκο στο παιχνίδι του, τα πολλά λάθη και την τάση του να κάνει κατάχρηση ντρίμπλας με τη μπάλα.

6. Μια από τις ιστορίες που στοίχειωσαν την πορεία του στο ΝΒΑ ήταν μια φημολογούμενη συνέντευξή του παραμονές του ντραφτ, στην οποία φερόταν να δήλωσε ότι πως ήθελε να γίνει μοντέλο. «Ούτε καν ξέρω πως βγήκε κάτι τέτοιο και πως γράφτηκε ότι θα παρατήσω το μπάσκετ για το μόντελινγκ. Το μπάσκετ θα είναι πάντα η πρώτη, η δεύτερη, η τρίτη προτεραιότητα στη ζωή μου. Τίποτα άλλο δεν έχω σκεφτεί».

7. Το μπάσκετ ήταν και η παιδική του φαντασίωση. Με κάθε τρόπο και κυρίως μπροστά σε μια οθόνη. Ο Μάρκους Μπανκς δηλώνει φανατικός με κάθε κονσόλα που έχει περάσει από τα χέρια του κι έχει παίξει όλα τα παιχνίδια, ενώ θεωρείται εξπέρ στο NBA Jam!! Πλέον, ακολουθεί τις εξελίξεις στην τεχνολογία, παίζει NBA Live, όπου επιλέγει να αγωνίζεται ως ο εαυτός του ή παλαιότερα ως Στεφόν Μάρμπουρι.

8. Στην πρώτη του σεζόν στο ΝΒΑ έπαιξε σε 81 παιχνίδια, με μέσο όρο συμμετοχής 17,1 λεπτά, όμως δεν κατάφερε να κάνει την αίσθηση που όλοι περίμεναν από εκείνον. «Η μετάβασή μου στο ΝΒΑ ήταν πιο αργή από όλους τους ρούκι, καθώς έγιναν κάποιες ανταλλαγές και κάποιες αλλαγές προπονητών που δεν με βοήθησαν. Ήταν περισσότερο ψυχολογικό παρά σωματικό το θέμα», θα απολογηθεί ο ίδιος το καλοκαίρι, προετοιμαζόμενος για την επόμενη σεζόν.

Δεν είχε και άδικο αφού μέσα στη σεζόν, οι Μπόστον προσπάθησαν να τον στείλουν στο Λος Άντζελες στο πλαίσιο της ανταλλαγής με τον Γκάρι Πέιτον, ωστόσο τελευταία στιγμή η μεταγραφή ναυάγησε και ο Μάρκους αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Βοστώνη από το Λος Άντζελες που, ήδη, βρισκόταν.

9. Το ξέσπασμα που όλοι περίμεναν ήρθε τελικά στο δεύτερο μισό της σεζόν 2005-06. Ο Μάρκους πήγε στη Μινεσότα στις 26 Ιανουαρίου και σε 40 παιχνίδια έπαιζε μέσο όρο 28 λεπτά και είχε 12 πόντους, 4,7 ασίστ και 1,2 κλεψίματα ανά αγώνα. Ως free agent θα υπέγραφε το καλοκαίρι στο Φοίνιξ έναντι 21 εκ. δολαρίων για πέντε χρόνια. Συνολικά, υπολογίζεται ότι στο ΝΒΑ σε οκτώ χρόνια καριέρας έχει κερδίσει περισσότερα από 30 εκ. δολάρια.

«Όταν υπογράψαμε στο Φοίνιξ, υπολογίζαμε ότι ο Μάρκους θα ήταν ο αναπληρωματικός του Στιβ Νας. Ήρθε, όμως, από το πουθενά ο Λεάντρο Μπαρμπόζα κι έκανε το ξεπέταγμα. Ο Μάρκους έγινε τρίτος στο rotation των πλέι μέικερ και δεν είχε την εξέλιξη που περιμέναμε», εξήγησε ο εκπρόσωπος του Μπανκς, Μάικ Χίγκινς. Στη δεύτερη χρονιά του στο Φοίνιξ, έγινε προσπάθεια να τον… ανεβάσουν μια θέση και να γίνει shooting guard, γεγονός που τον έβλαψε ακόμα περισσότερο.

10. Μετά το πέρασμα από την πρωτεύουσα της Αριζόνα, ο Μάρκους Μπανκς πήρε τον τίτλο του γυρολόγου. Δύο χρόνια στο Μαϊάμι, όπου έπαιξε και εκτίμησε τον «επαγγελματία σούπερ σταρ» Ντουέιν Γουέιντ και τρία χρόνια στο Τορόντο, όπου για ένα… φεγγάρι κατάφερε και πάλι να ανεβάσει τα στατιστικά του ως τους πέντε πόντους, αλλά τίποτα περισσότερο. Έκανε ντεμπούτο στο ΝΒΑ στις 29 Οκτωβρίου του 2003 και έπαιξε για τελευταία φορά στις 16 Νοεμβρίου του 2010.

11. Επόμενο βήμα ήταν το… γνωστό και δοκιμασμένο για τους περισσότερους παίκτες του ΝΒΑ, NBDL. Ο Μάρκους Μπανκς έπαιξε στο Αϊντάχο, περιμένοντας την ευκαιρία του για να επιστρέψει στο μαγικό κόσμο του ΝΒΑ. «Μερικές φορές πρέπει να κάνεις μερικά βήματα πίσω για να βρεις τον εαυτό σου. Είναι μια διδακτική εμπειρία για μένα και είναι υπέροχη. Ακόμα μαθαίνω πράγματα για το παιχνίδι, παίζω με παίκτες πιο έμπειρους από μένα και παράλληλα με μικρούς που θέλουν να μάθουν από εμένα».

12. Η άμυνα είναι το κομμάτι του παιχνιδιού που τον χαρακτηρίζει και από το οποίο δεν κατόρθωσε να ξεφύγει ποτέ. Ο Μάρκους Μπανκς απολαμβάνει να ξέρει ότι τον φοβάται ο αντίπαλός του και αγαπημένη του φάση είναι να κλέβει τη μπάλα και να καρφώνει στον αιφνιδιασμό. «Τρελαίνομαι όταν δημιουργώ στον αντίπαλό μου πρόβλημα. Πολλοί είναι εκείνοι που γουστάρουν να σκοράρουν, αλλά για μένα είναι η άμυνα. Να κερδίζω επιθέσεις για μένα και για την ομάδα μου. Για να κερδίσεις τα παιχνίδια, πρέπει να παίξεις άμυνα. Φυσικά και είναι καλό να σκοράρεις, όμως τι θα κάνεις στη κακή σου μέρα; Άμυνα… Πρέπει να παίζεις άμυνα κάθε βράδυ».

13. Όπως και πολλοί άλλοι αστέρες του ΝΒΑ ή μη, ο Μάρκους Μπανκς έχει το δικό του ίδρυμα. Βοηθάει κακοποιημένες μητέρες και παιδιά, παρέχοντάς τους οικονομική και ψυχολογική στήριξη. «Θέλω να προσφέρω σε όσους δεν έχουν σταθερή οικογένεια. Ήμουν τυχερός να έχω στη ζωή μου γονείς που με στήριζαν και αντιλαμβάνομαι πόσο σημαντικό είναι. Με επηρέασαν πολύ στη ζωή μου και θέλω να το δώσω πίσω σε όσους δεν υπήρξαν το ίδιο τυχεροί με μένα».

14. Πριν από κάθε παιχνίδι έχει το δικό του τελετουργικό, το οποίο εκτελεί με ευλάβεια. «Θα φέρει κακή τύχη αν εξηγήσω τι ακριβώς είναι. Είναι απλά κάτι που μ’ αρέσει να κάνω. Το ξεκίνησα από τότε που άρχισα να παίζω και είναι κάτι το οποίο μου μετέδωσε η μητέρα μου. Στηρίζεται στην οικογενειακή πίστη. Επαναλαμβάνω την τελετή τρεις φορές, γι’ αυτό και προσπαθώ στις ομάδες μου να φοράω τον αριθμό τρία».

Πέρα από τις περίεργες τελετές, ο Μάρκους Μπανκς είναι λάτρης της καλής ζωής, έχει μια γαλάζια Bentley, την οποία έχει στολίσει και με ασορτί ζάντες, του αρέσει να πηγαίνει για ψάρεμα και θεωρεί τον εαυτό του άσο στο μπόουλινγκ.

15. Πριν τρία χρόνια, σε μια συνέντευξη τον είχαν ρωτήσει για πόσο καιρό ακόμα πιστεύει ότι θα παίζει μπάσκετ. «Θεωρώ ότι έχω εννέα με δέκα χρόνια μπροστά μου και τα τελευταία τέσσερα θα τα παίξω εκτός συνόρων». Όταν ο άνθρωπος σχεδιάζει, ο Θεός χαμογελάει. Γνωστό…