«Δουλειά, επιμονή και υπομονή!»

Ορισμένα αποσπάσματα από την συνέντευξη του Βαγγέλη Μάντζαρη στο μηνιαίο περιοδικό Top Scorer:

ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ… «Από την πέμπτη δημοτικού, που ήμουν εννέα ετών, ξεκίνησα την ενασχόλησή μου με το μπάσκετ. Θυμάμαι μάλιστα ότι, όταν πρωτοπήγα στο Περιστέρι, έλεγα πως είμαι δέκα ετών, ώστε να με πάρουν στην ομάδα. Τέτοια ήταν από τότε η αγάπη μου για το μπάσκετ. Ήταν το άθλημα που με τράβηξε άμεσα, γιατί είχα δοκιμάσει κι άλλα σπορ τα οποία και παράτησα άμεσα».

ΤΟ ΜΠΑΣΚΕΤ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΟΝ ΕΙΝΑΙ… «20% θέμα ταλέντου και 80% θέμα δουλειάς. Διότι σίγουρα το ταλέντο χρειάζεται, αλλά, αν δεν δουλέψεις σκληρά, τίποτα δεν πρόκειται να κάνεις. Τόσα και τόσα ταλέντα έχουν χαθεί, μόνο και μόνο επειδή δεν δούλευαν όσο έπρεπε…»

ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIDEO GAMES… « Έχω κολλήσει με το pro και το 2Κ. Πολλά χρόνια τώρα… Ο συνηθέστερος αντίπαλός μου είναι ο αδερφός μου. Ειδικά μέχρι πέρσι, που παίζαμε στην ίδια ομάδα και είχαμε κοινές ώρες προπόνησης, “λιώναμε” μπροστά σε μια οθόνη».

ΙΝΔΑΛΜΑ ΤΟΥ ΗΤΑΝ Ο… «Στιβ Νας. Απίστευτος παίκτης»!

Η ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΛΙΓΚΑ… «Ήταν ένα όνειρο για μένα, το οποίο εκπλήρωσα πολύ σύντομα, από την πρώτη μου χρονιά που συμμετείχα στο θεσμό με τη φανέλα του Ολυμπιακού. Ήμασταν μια νεανική ομάδα, με πολλούς καινούργιους Έλληνες παίκτες και πολύ μειωμένο μπάτζετ σε σχέση με πέρσι. Με σκληρή δουλειά, όμως, επιμονή και υπομονή τα καταφέραμε. Δέσαμε από την αρχή ως ομάδα και βρήκαμε χημεία. Νομίζω πως όλα αυτά τα στοιχεία μας οδήγησαν στην επιτυχία. Πλέον όνειρό μου είναι η συμμετοχή στους Ολυμπιακούς Αγώνες με τη φανέλα της Εθνικής ομάδας. Μακάρι να γίνει και αυτό πραγματικότητα φέτος».

ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ ΜΕ ΤΗΝ ΤΣΣΚΑ… «Το παιχνίδι δεν μας πήγαινε καλά από την αρχή, αλλά δεν τα παρατήσαμε. Το λέγαμε μεταξύ μας και το κάναμε πράξη. Παλέψαμε μέχρι τέλους, βάλαμε κάποια μεγάλα σουτ και τα καταφέραμε».

ΤΙ ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΟΤΑΝ ΣΗΚΩΘΗΚΕ Ο ΠΡΙΝΤΕΖΗΣ ΣΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΑΣΗ; «Περίμενα πως θα το βάλει γιατί ήταν το σουτ του. Σκοράρει συχνά με αυτόν τον τρόπο. Ήμουν σίγουρος ότι η μπάλα θα μπει, αλλά φοβόμουν πως κάτι θα γίνει και δεν θα μετρήσει το καλάθι. Κατευθείαν κοίταξα το ταμπλό και τους διαιτητές, φοβούμενος ότι το ματς είχε λήξει και το καλάθι δεν θα μετρούσε. Τέλος καλό, όλα καλά, όμως».

Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΤΟΥΣΑΝ ΙΒΚΟΒΙΤΣ… «Αποτελεί ευλογία για κάθε παίκτη και ειδικά για κάθε νέο παίκτη να δουλεύει μαζί με τον κ. Ίβκοβιτς. Είναι “δάσκαλος” του μπάσκετ, από τον οποίο μαθαίνω καθημερινά νέα πράγματα. Είναι καταξιωμένος στο χώρο εδώ και δεκαετίες και αισθάνομαι τυχερός που πρόλαβα να συνεργαστώ μαζί του. Μακάρι αυτό να συνεχιστεί για πολλά ακόμη χρόνια».

ΟΙ ΑΔΕΡΦΟΙ ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΙ… «Είδαν τους κόπους χρόνων να δικαιώνονται και ήταν λογικό να το πανηγυρίσουν με τη ψυχή τους. Είναι πολύ καλό για το άθλημα να υπάρχουν άνθρωποι σαν τους αδερφούς Αγγελόπουλους που να το αγαπούν και να βάζουν χρήματα. Ουσιαστικά τέτοιοι άνθρωποι αποτελούν τον λόγο που υπάρχει ακόμη το ελληνικό μπάσκετ».

Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ… «Βλέπει ότι γίνεται μεγάλη προσπάθεια στην ομάδα. Τόσα χρόνια τώρα περίμενε να δει τίτλους. Στην Κωνσταντινούπολη, με την κατάκτηση της Ευρωλίγκας, κάναμε την αρχή. Τον θέλουμε δίπλα μας. Να είναι ο έκτος μας παίκτης και να μας στηρίζει στα εύκολα και στα δύσκολα. Με τον κόσμο στο πλευρό δεν φοβόμαστε τίποτα. Νομίζω ότι ήρθε η στιγμή να χτίσουμε την αυτοκρατορία μας».