Από τον Παράδεισο στην Κόλαση και πάλι πίσω

Από τον Παράδεισο στην Κόλαση και πάλι πίσω
Ο Πάνος Σεϊτανίδης αναλύει το «μαύρο κουτί» του επεισοδιακού Grand Prix του Αζερμπαϊτζάν

Όσα μας χρώσταγε το ανιαρό Μονακό, μας τα ξεπλήρωσε και μάλιστα με τόκο το Μπακού, σε ένα Grand Prix που αποτέλεσε συνεχές roller-coaster συναισθημάτων. Όπως οι στροφές των υβριδικών V6 σκαρφαλώνουν και αστραπιαία βουτούν ξανά, με κάθε βύθισμα ή σήκωμα του ποδιού από το γκάζι, έτσι πήγαιναν και οι παλμοί μας παρακολουθώντας στα… κάγκελα την εξέλιξη του έκτου γύρου του φετινού παγκοσμίου πρωταθλήματος της Formula 1.

Τρεις αλλαγές ισορροπιών υπό φυσιολογικές συνθήκες στα πρώτα στάδια του αγώνα, δύο τεράστιες ανατροπές στην τελική του ευθεία, ήταν σα να είχαμε βάλει εκείνο το θρυλικό φινάλε του τελικού του 1999 στο Champions League σε repeat. Τέτοια συγκλονιστική εναλλαγή συναισθημάτων, μόνο ο μηχανοκίνητος αθλητισμός μπορεί να προσφέρει.

Πάμε λοιπόν να σταθούμε σε 4 σημαντικά θέματα που προκύπτουν από τον αγώνα στους δρόμους της «Πόλης των Ανέμων», λύνοντας σημαντικές απορίες τις οποίες δυστυχώς ενισχύουν άστοχα δημοσιεύματα που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο από το απόγευμα της Κυριακής.

#1 Η ιστορία των φούιτ

Η εικόνα του Μαξ Φερστάπεν να κλωτσάει σαν Killer κυνηγός το πίσω αριστερά ελαστικό στο διαλυμένο μονοθέσιό του, αποτέλεσε highlight που οδήγησε σε πληθώρα από απολαυστικά memes.


Ενώ ήταν αγκαλιά με μία νίκη που θα του επέτρεπε να ανοίξει τη βαθμολογική διαφορά του από τον Λούις Χάμιλτον, ετοιμαζόταν να παραχωρήσει μετά πόνου τα ηνία στην κατάταξη. Και δεν ήταν προετοιμασμένος για κάτι τέτοιο.

Με την αστοχία να έρχεται στο πίσω αριστερά ελαστικό γόμας C3 μετά από 33 γύρους, η αυθόρμητη αντίδραση ήταν να συσχετιστεί το συμβάν αυτό, με εκείνο που στον γύρο 31 είχε στείλει στον τοίχο την Aston Martin του Λανς Στρολ. Πάλι C3, σχεδόν με ίδια καταπόνηση, πάλι πίσω αριστερά.

Μόνο που υπάρχει μία μικρή (;) λεπτομέρεια: στην αριστερόστροφη αγωνιστική διαδρομή του Μπακού, το ελαστικό που δέχεται τα μεγαλύτερα φορτία, είναι το πίσω δεξιά. Όχι το πίσω αριστερά.

Επιπρόσθετα, η Pirelli εντόπισε ένα κόψιμο και στο πίσω αριστερά ελαστικό του Χάμιλτον, πράγμα που καθιστά ως πιθανότερη εξήγηση, πως στην πίστα υπήρχαν θραύσματα που οδήγησαν στις αστοχίες. Όπως και να έχει, τα ελαστικά αυτά βρίσκονται από σήμερα στην έδρα της Pirelli Motorsport, στο Μιλάνο, όπου θα πραγματοποιηθεί ενδελεχής έλεγχος για να εντοπιστεί η ακριβής αιτία των κλαταρισμάτων.

F1 Grand Prix Baku

#2 Η μαγεία των φρένων που έγινε άνθρακας

Η εικόνα του Χάμιλτον να συνεχίζει ευθεία στην πρώτη στροφή στην κρίσιμη επανεκκίνηση του αγώνα, συζητήθηκε έντονα. Πολλοί απόρησαν πως έκανε τέτοιο λάθος ένας τόσο έμπειρος οδηγός, άλλοι αναζήτησαν την πηγή του κακού στους καπνούς που έβγαιναν ενώ η W12 βρισκόταν στο grid και ανέμενε να σβήσουν τα κόκκινα φώτα. Κι εδώ όμως, η πραγματικότητα ήταν διαφορετική.

Έφταιγε ο Λούις - όχι επειδή έκανε οδηγικό λάθος αλλά επειδή στην προσπάθειά του να βρεθεί μπροστά από τον Σέρχιο Πέρεζ, πάτησε κατά λάθος το περίφημο «μαγικό κουμπί». Ένα διακόπτη στο τιμόνι του που τροποποιεί την κατανομή πέδησης ανάμεσα στους δύο άξονες. Λύση που βοηθά στο να έρθουν σε κατάλληλη θερμοκρασία τα ελαστικά όταν το μονοθέσιο ακολουθεί το αυτοκίνητο ασφαλείας ή είναι στο γύρο σχηματισμού.

Έτσι, φτάνοντας στο σημείο πέδησης για την πρώτη στροφή, διαπίστωσε πως δεν μπορεί να σταματήσει εγκαίρως και ακολούθησε πορεία διαφυγής της μπαριέρας. Μέσα σε μια στιγμή, η διαφαινόμενη αν και τόσο ανέλπιστη νίκη, χάθηκε.

Μετά από το αδιανόητο σερί των 54 αγώνων στους βαθμούς που ξεκίνησε από το Βρετανικό Grand Prix του 2018, ο 36χρονος έφυγε πρώτη φορά από την πίστα με άδεια χέρια!

#3 Ιδανικός για το ρόλο

Μπορεί ο αγώνας του Αζερμπαϊτζάν να ήταν ως μη γενόμενος για τους δύο μεγάλους μονομάχους του τίτλου, όμως έπαιξε σημαντικό ρόλο στην κόντρα των κατασκευαστών. Στο Μονακό η Mercedes έχασε τα ηνία για πρώτη φορά μετά από σχεδόν 3 χρόνια (!) και στο Μπακού, οι ισορροπίες σε ομαδικό επίπεδο άλλαξαν 3 φορές. Τελικά η γερμανική ομάδα έμεινε στο μηδέν, την ώρα που η Red Bull Racing καρπωνόταν τους 25 βαθμούς της νίκης του Πέρεζ, ανοίγοντας τη διαφορά της στους 26!

Κάπου εδώ πρέπει να σταθούμε στους teammates. Το μεγάλο μειονέκτημα της αυστριακής ομάδας την τελευταία διετία, ήταν πως ο δεύτερος οδηγός της υστερούσε σημαντικά. Αρχικά ο Πιερ Γκασλί και στη συνέχεια ο Άλεξ Άλμπον, δεν πλασάρονταν ψηλά στο grid, δεν έδιναν σταθερά βαθμούς, δεν μπορούσαν να παίξουν ρόλο στη μάχη της στρατηγικής αφήνοντας τον Φερστάπεν μόνο στη σκακιέρα έναντι δύο Mercedes και φυσικά, δεν ήταν εκεί να σηκώσουν τη σημαία της ομάδας όταν για τον χ ή ψ λόγο δεν ήταν στη μάχη ο Ολλανδός.

Sergio Perez

Για πρώτη φορά από το 2007, η RBR στράφηκε σε οδηγό εκτός της Ακαδημίας της και έχει ήδη δικαιωθεί. Ειδικά στο Μπακού, ο Πέρεζ ήταν καθοριστικός. Κράτησε μετά το pit stop πίσω του τον Χάμιλτον και στο τέλος, ήταν αυτός που είχε την ψυχραιμία που τον οδήγησε στη δεύτερη νίκη της καριέρας του.

Την ίδια ώρα, ο Βάλτερι Μπότας βολόδερνε εκτός βαθμών και έτσι όπως κυλάει η σεζόν του, με καλύτερο πλασάρισμα στην 3η θέση και όντας μόλις έκτος στη βαθμολογία οδηγών με συνολική συγκομιδή 47 πόντων, δεν θα προκαλέσει καμία έκπληξη αν είναι η τελευταία του στην ομάδα του Μπράκλεϊ.

#4 Η συνταξιοδότηση θα πρέπει να περιμένει

Πέρυσι ο Σεμπάστιαν Φέτελ άκουγε τα εξ αμάξης, πράγμα εξαιρετικά άδικο για εκείνον. Εγκλωβισμένος στα χάλια της Ferrari, με ένα δύστροπο μονοθέσιο που μέσα στις αναποδιές του ήταν και σχεδιασμένο ώστε να ταιριάζει στο οδηγικό στιλ του Σαρλ Λεκλέρκ. Ο Γερμανός έδινε μάχη σε κάθε στροφή – διάολε, ακόμα και στις ευθείες σε κάποιες περιπτώσεις. Παρότι το 2019 ήταν μία σεζόν δικής του αποτυχίας, το 2020 ήταν έρμαιο του εξοπλισμού του. Δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έσπευσαν να τον χαρακτηρίσουν συνταξιούχο, όμως ο συντάκτης αυτού του κειμένου τόνιζε με κάθε ευκαιρία το πόσο ο Γερμανός εξακολουθούσε να λατρεύει την οδήγηση, τους αγώνες, τον πρωταθλητισμό.

Στην Ισπανία άφησε υποσχέσεις, στο Μονακό ήταν στη πεντάδα και στο Αζερμπαϊτζάν άρπαξε την ευκαιρία και χάρισε στην Aston Martin το πρώτο της βάθρο. Όχι από τύχη. Έκανε πιτ στοπ πιο αργά από όλους (στο γύρο 18 ενώ κανένας άλλος δεν έφτασε πέραν του γύρου 13) και με πιο φρέσκα ελαστικά, κέρδισε τη μάχη με την AlphaTauri του Γκασλί ενώ δεν απειλήθηκε στα τελικά στάδια του αγώνα.

Έκανε ακριβώς αυτό για το οποίο τον εμπιστεύτηκε η Aston Martin και έκλεισε στόματα. Πολλά. Πάντα με τη γνωστή ταπεινοφροσύνη που τον διακρίνει. Αγκαλιάζοντας πρώτα το γυμναστή του, Άντι Κόντσας, και τη Μπρίτα Ροέσκε, που αποτελεί το δεξί του χέρι εδώ και παραπάνω από δέκα χρόνια. Η πρώτη του ατάκα στα δάκρυα χαρά της, ήταν μπολιασμένη με το γνωστό του χιούμορ: «Έχω τερματίσει ξανά δεύτερος». Ναι Σεμπ, όμως αυτή η δεύτερη θέση, ήταν λίγο διαφορετική…

Sebastian Vettel

Φωτογραφίες: redbullcontentpool.com, Aston Martin F1, Mercedes

Ακολουθήστε την σελίδα του gMotion στο Facebook!

Πάνος Σεϊτανίδης
Πάνος Σεϊτανίδης

Ο Πάνος Σεϊτανίδης ξεκίνησε από τα γήπεδα το 1996, αλλά η έλευση της νέας χιλιετίας τον βρήκε να επικεντρώνεται σε όσα συμβαίνουν στις ειδικές διαδρομές και τις πίστες του κόσμου. Από το 2000 έως και το 2015 ήταν ανελλιπώς μέλος της ομάδας σχολιασμού και παρουσίασης των Grand Prix της F1 σε Alpha, ΑΝΤ1 και ΝΕΡΙΤ ενώ παράλληλα είχε συμμετοχή σε πληθώρα άλλων τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών. Έχει θητεύσει σε κορυφαία περιοδικά ειδικού Τύπου (CAR, F1 Racing, Drive, Motorsport Magazine κ.α.) ενώ διαδικτυακά, «γράφει χιλιόμετρα» εδώ και δύο δεκαετίες. Είναι μέλος της οικογένειας της Liquid Media από το 2021, όταν και ανέλαβε το ρόλο του επικεφαλής περιεχομένου στο gMotion by Gazzetta.

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΛΙΓΟΤΕΡΑ