Η ομάδα Γυναικώντ ης Γιουβέντους πανηγυρίζει το Copa Italia

Στέφανο Μπράγκιν: Ο άνθρωπος που έκανε την Γιουβέντους... Μεγάλη Κυρία στο ποδόσφαιρο Γυναικών

Βασίλης Μπαλατσός

Ο Στέφανο Μπράγκιν άφησε την καριέρα του, πήρε το ρίσκο να ασχοληθεί με την ομάδα της γειτονιάς του και έφτασε να γίνει ο άνθρωπος που έκανε τη Γιουβέντους... πρωταγωνίστρια στο ποδόσφαιρο Γυναικών.

Ο Στέφανο Μπράγκιν απολάμβανε να στέκεται στις βεράντες στο Χάιμπουρι. Ο αθλητικός διευθυντής στον οποίο ανατέθηκε η ίδρυση και η λειτουργία της Γυναικείας ομάδας της Γιουβέντους ήταν φοιτητής πολιτικών επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Τορίνο όταν πήγε στο London School of Economics για να ολοκληρώσει μια διατριβή για την ευρωπαϊκή ενσωμάτωση. Ο Μπράγκιν ζούσε στο Finsbury Park και αποτελεί μέρος αυτού που μοιάζει με ένα ανεπίσημο κλαμπ υποστηρικτών της Άρσεναλ στη «Γιούβε», το οποίο, στο παρελθόν είχε παρουσιάσει τον Λίαμ Μπρέιντι, τώρα περιλαμβάνει τον Βόιτσεχ Σέζνι και τον Σάμουελ Ίλινγκ Τζούνιορ.

«Θα πήγαινα σε παιχνίδια για τρεις λίρες», λέει ο Μπράγκιν. «Είμαι παθιασμένος με το αγγλικό ποδόσφαιρο. Παίζεται με το πνεύμα που μου αρέσει: ατρόμητο, σαν ενός πολεμιστή. Οι ομάδες χαμηλού επιπέδου πηγαίνουν στο Μάντσεστερ για να κερδίσουν. Το χάσαμε αυτό στην Ιταλία. Οι τακτικές μας έχουν πνίξει λίγο. Δημιουργήσαμε ένα πολύ περίπλοκο παιχνίδι, αλλά το ποδόσφαιρο είναι απλό». Είναι μια αίσθηση που συμμερίζεται ο προπονητής της ανδρικής ομάδας της Γιουβέντους, Μασιμιλιάνο Αλέγκρι. Έγραψε ακόμη και ένα βιβλίο με λίγο πολύ τον ίδιο τίτλο και μαίνεται ενάντια στην τάση στα τηλεοπτικά στούντιο και στο διαδίκτυο να κάνουν το ποδόσφαιρο να μοιάζει με κβαντική φυσική.

Όταν ο Μπράγκιν αποφοίτησε από το κολέγιο, δεν πήγε αμέσως στο ποδόσφαιρο. «Έκανα κάποια μαθήματα μάρκετινγκ και εργάστηκα ως επικεφαλής χορηγίας για την Kappa», εξηγεί. Με έδρα το Τορίνο, η Kappa ήταν ένας γίγαντας αθλητικών ειδών ένδυσης και μερικά από τα μπουφάν που έφτιαξε για τη Γιουβέντους τη δεκαετία του '90 είναι το είδος του vintage στοιχείου μόδας που οι άνθρωποι σπεύδουν να αποκαλέσουν «εμβληματικό».

Ήταν μια καλή δουλειά, αλλά τίποτα δεν ενθουσίαζε τον Μπράγκιν όπως το ποδόσφαιρο. Είχε μεγαλώσει βόρεια του Τορίνο στην Ιβρέα, μια κοιλάδα στη σκιά των Άλπεων, γνωστή για ένα καρναβάλι στο οποίο οι κάτοικοι πετούν εσπεριδοειδή ο ένας στον άλλο στη «Μάχη των Πορτοκαλιών» καθώς και της Olivetti, μια από τους σπουδαιότερες ιταλικές εταιρείες. «Η πρώτη γραφομηχανή δημιουργήθηκε στην Ιβρέα», λέει ο Μπράγκιν. «Είναι ένα αρκετά καινοτόμο μέρος».

Ως αγόρι, ο πατέρας του Μπράγκιν συνήθιζε να τον πηγαίνει στο Stadio Gino Pistoni και να τον βάζει στους ώμους του για να παρακολουθήσει τους «Arancioni» (Πορτοκάλια), όπως έλεγαν την τοπική ομάδα της Ιβρέας. Ήταν τo ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο στα καλύτερά του και ο Μπράγκιν το ερωτεύτηκε. «Κάθε Κυριακή ήταν μέρα γιορτής». Άρχισε να προσφέρει εθελοντικά και εξακολουθούσε να παρακολουθεί τα αποτελέσματα της Ιβρέας, ακόμη και όταν έφυγε για το πανεπιστήμιο.

Το ρίσκο για χάρη της ομάδας του

Όταν ήταν στην Kappa, η ομάδα του κατάφερε να ανέβει σε επαγγελματική κατηγορία. Ο Μπράγκιν ήταν στα 20 του και τα πήγαινε αρκετά καλά στην Kappa ώστε να κερδίσει και ο ίδιος προαγωγή. «Μου πρότειναν να με κάνουν στέλεχος», λέει. «Αντί να δεχτώ, τους απέρριψα και παραιτήθηκα. Η μητέρα μου δεν μου μίλησε για έξι μήνες». Ο Μπράγκιν ήθελε να είναι μέρος της ανόδου της Ιβρέας και έγινε αθλητικός διευθυντής. Δεν είχε κανένα background στο ποδόσφαιρο παρά μόνο ως οπαδός. «Ποτέ δεν έπαιξα εκτός από... τραγικό επίπεδο: χειρότερο από τη Sunday League της Αγγλίας», είπε και γέλασε. Δεν υπήρχε περίπτωση ο Μπράγκιν να χάσει την ευκαιρία να διευθύνει την Ιβρέα. Ήταν ένα διαφορετικό είδος εκπαίδευσης από αυτό που πήρε στο London School of Economics.

O Στέφανο Μπράγκιν

«Έχω δουλέψει από τον πάτο της ποδοσφαιρικής πυραμίδας μέχρι την κορυφή. Ήμουν 11 χρόνια στη Lega Pro (Serie C, τρίτη κατηγορία Ιταλίας), κάτι που μοιάζει με την "κόλαση" του ποδοσφαίρου. Έμαθα πολλά πράγματα», ανέφερε ο Μπράγκιν. «Για παράδειγμα, στις 11 το πρωί της Κυριακής, μπορεί να φτιάξεις τις γραμμές του γηπέδου, να αγοράσεις έναν επιθετικό το ίδιο απόγευμα, να κάνεις λίγο μάρκετινγκ το βράδυ και μετά να κοιμηθείς γύρω στα μεσάνυχτα.

Μπορείς να κάνεις τα πάντα σε μικρότερους συλλόγους και αυτό πήρα από την εμπειρία μου. Εάν υπήρξες παίκτης, ξεκινάς από μια προνομιακή θέση, καθώς έχεις περισσότερες επαφές, αλλά δεν έχεις αυτού του είδους τις εμπειρίες. Πήγα από την τρίτη κατηγορία στη δεύτερη, μετακόμισα στη Τζένοα, μετά πίσω στη Serie C. Τότε ήταν που με κάλεσε η Γιουβέντους και με έκανε επικεφαλής της ακαδημίας του συλλόγου. Το έκανα μέχρι που αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε τη γυναικεία ομάδα».

Η γέννηση της ομάδας Γυναικών της Γιουβέντους

Η Γιουβέντους αγόρασε την αθλητική άδεια της Κάνεο της Serie A Femminile (Γυναικών), η οποία διέλυσε την ομάδα της μετά τη σεζόν 2016-17 και άρχισε να σχεδιάζει μια γυναικεία ομάδα ικανή να σηκώσει το βαρύ όνομα του κλαμπ.

Πολλές από τις παίκτριες που κατέκτησαν τις καρδιές του έθνους όταν η Ιταλία προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019 και, απροσδόκητα, έφτασαν στους προημιτελικούς δύο δεκαετίες μετά την τελευταία φορά που οι Azzurre έπαιξαν στη διοργάνωση — η αρχηγός Σάρα Γκάμα, οι Κριστιάνα Γκιρέλι, Μπάρμπαρα Μπονανσέα, Λάουρα Τζιουλάνι και Βαλεντίνα Κερνόια — πήγαν στο τουρνουά ως εκπρόσωποι της Γιουβέντους. Το πρότζεκτ είχε άμεση επιτυχία. Η Γιουβέντους έριξε τη Φιορεντίνα από τη θέση της και έκτοτε είναι πρωταθλήτρια, αν και η Ρόμα φαίνεται έτοιμη να τερματίσει την πενταετή κυριαρχία της αυτή τη σεζόν.

Η αφοσίωση που έδειξε η Γιουβέντους στο γυναικείο ποδόσφαιρο έκανε άλλους συλλόγους να μπουν σοβαρά στο παιχνίδι, αυξάνοντας την ανταγωνιστικότητα στην Ιταλία. Η Ρόμα ακολούθησε το παράδειγμα της Γιουβέντους, ανοίγοντας το γήπεδο των ανδρών για μεγάλα παιχνίδια. Ο πρώτος αγώνας των προημιτελικών του Champions League εναντίον της Μπαρτσελόνα προσέλκυσε περισσότερους από 39.000 οπαδούς στο Stadio Olimpico, ένα ρεκόρ κόσμου για αγώνα γυναικείου ποδοσφαίρου στην Ιταλία. «Κερδίσαμε 10 τρόπαια σε πέντε χρόνια», λέει ο Μπράγκιν. Πέντε πρωταθλήματα, δύο Coppa Italia και τρία Supercoppas. Η ομάδα βρίσκεται σε μεταβατικό στάδιο, όπως και στους άνδρες και δίνει μεγαλύτερη έμφαση στην ανάδειξη και ανάπτυξη νέων ταλέντων.

Η Γιουβέντους στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο

Το γυναικείο παιχνίδι έγινε τελικά επαγγελματικό στην Ιταλία αυτή τη σεζόν, μια κίνηση που είχε καθυστερήσει εδώ και καιρό την οποία ο Μπράγκιν υποστήριξε και καλωσόρισε, αν και, προς το παρόν, έχει κάνει τη δουλειά του πιο δύσκολη. «Ήμουν ένας από τους ανθρώπους που το ήθελαν. Ωστόσο δεν δημιουργήθηκε ένα βιώσιμο project (για το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ιταλία) και έτσι, αν έδινα σε μια παίκτρια 1.000 ευρώ τον μήνα τον Ιούλιο του 2021, ο ίδιος μισθός κοστίζει τώρα 2.200 ευρώ. Το κόστος έχει ανέβει. Τα έσοδα δεν υπάρχουν. Για παράδειγμα, η μεταγραφική περίοδος δεν είχε ανοίξει, δεν είχα υπογράψει παίκτρια και η (υπάρχουσα) ομάδα κοστίζει ήδη διπλά. Αυτός είναι ο αντίκτυπος».

Η Γιουβέντους έπαιζε ήδη με την ελίτ της Ευρώπης, η οποία άρχισε να επενδύει στο γυναικείο παιχνίδι νωρίτερα. «Στην Ιταλία, κατά μέσο όρο, οι σύλλογοι αποφέρουν έσοδα 100.000 ευρώ», σημειώνει ο Μπράγκιν. «Στην Αγγλία μιλάς για εκατομμύρια. Δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε όπως αυτοί στη μεταγραφική αγορά. Χρειαζόμαστε μια εναλλακτική στρατηγική μεταγραφών».

Για να προσελκύσει κορυφαίες παίκτριες στη Γιουβέντους, ο Μπράγκιν έπρεπε να λειτουργήσει καιροσκοπικά.

«Η τερματοφύλακάς μας Πολιν Περόντ-Μανίν είναι μια σπουδαία παίκτρια», λέει. «Αλλά είχε μερικές δύσκολες σεζόν στη Λυών, την Άρσεναλ και την Ατλέτικο Μαδρίτης και έψαχνε για κάτι διαφορετικό. Η Σάρα Μπγιόρκ Γκουναρντοτίρ έγινε μητέρα στη Λυών. Θα έχετε διαβάσει για το τι συνέβη εκεί (η Γκουναρντοτίρ άσκησε νομική αγωγή κατά του συλλόγου επειδή δεν πλήρωσε ολόκληρο τον μισθό της κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και κέρδισε). Πριν από τρία χρόνια, δεν θα μπορούσα ποτέ να αποκτήσω παίκτρια του διαμετρήματος της. Πρέπει να αναχαιτίσω καταστάσεις όπως αυτές ή να προσεγγίσω ταλαντούχες νεαρές παίκτριες πριν το κάνουν οι άλλοι κορυφαίοι σύλλογοι. Το κάναμε αυτό με τη Τζούλια Γκρόσο, την Αμάντα Νίλντεν και την Αριάννα Καρούζο».

Για να αυξήσει τα έσοδα, το πρωτάθλημα πρέπει να βοηθήσει τους μετόχους του με μια καλύτερη εμπορική στρατηγική και μια οικονομική πολιτική που θα απελευθερώσει τους συλλόγους να επενδύσουν σε καλύτερες υποδομές δημιουργίας εσόδων. «Σήμερα, το κύριο εισόδημά μας είναι οι όμιλοι του Champions League», λέει ο Μπράγκιν.

Ο Μοντεμούρο, η Ευρώπη και ο ανταγωνισμός

Η Γιουβέντους συνεχίζει να βρίσκεται στην ελίτ ευρωπαϊκή διασυλλογική διοργάνωση. Ο Τζο Μοντεμούρο, ο Αυστραλο-ιταλός προπονητής που προσέλαβε ο Μπράγκιν μετά την αποχώρησή του από την Άρσεναλ το 2021, άνοιξε νέους δρόμους την περασμένη σεζόν οδηγώντας την ομάδα στη φάση των ομίλων και στη συνέχεια στα νοκ άουτ, για να υποκύψει, μετά από μια νίκη στον πρώτο αγώνα στο «Allianz Stadium», κόντρα στην εν τέλει πρωταθλήτρια Ευρώπης, Λυών.

«Πάντα παίρνω την Ευρώπη ως σημείο αναφοράς», λέει ο Μπράγκιν. «Ήμασταν 33οι στην κατάταξη της UEFA και τώρα είμαστε ένατοι. Αυτή τη σεζόν, ήμασταν σε έναν όμιλο - θανάτου (μαζί με την Άρσεναλ και τη Λυών). Στην έδρα της Λυών ήρθαμε ισόπαλοι χωρίς σκορ (0-0) απέναντι στην πρωταθλήτρια Ευρώπης. Πριν από τρία χρόνια, θα είχαμε ανοίξει σαμπάνιες. Αυτή τη φορά τα κορίτσια δάκρυσαν. Τότε κατάλαβα πόσο μακριά έχουμε φτάσει. Πόσο καλή είναι αυτή η ομάδα. Ήταν μια διαφορετική αντίδραση. Η αντίδραση μιας ομάδας υψηλού επιπέδου. Χάσαμε μία φορά και βάλαμε μόνο τρία γκολ σε έξι παιχνίδια».

Αυτό οδήγησε τον Μοντεμούρο να ανοίξει τη συζήτηση σχετικά με το εάν το ποδόσφαιρο των γυναικών χρειάζεται κι άλλη διοργάνωση. Στον αγώνα των ανδρών, η ομάδα που θα βγει τρίτη σε έναν όμιλο του Champions League πέφτει στο Europa League, ενώ η τρίτη ομάδα σε έναν όμιλο Europa League πέφτει στο Conference League. Δεν υπάρχει ευρωπαϊκό τουρνουά δεύτερης ή τρίτης κατηγορίας στο γυναικείο ποδόσφαιρο.

Ένα από τα πρώτα πράγματα που έκανε ο Μοντεμούρο όταν πήρε τη δουλειά στη Γιουβέντους ήταν να ζητήσει από τον Μπράγκιν να διοργανώσει φιλικά με την ελίτ της Ευρώπης ως έναν τρόπο να αλλάξει τη νοοτροπία. Η Serie A δεν ήταν αρκετά μεγάλη πρόκληση για την ομάδα του. Η Αλέξια Πουτέγιας, η νικήτρια της Χρυσής Μπάλας και αστέρι της αήττητης ομάδας της Μπαρτσελόνα στη La Liga, είχε παρόμοια άποψη όταν προσπάθησε να εξηγήσει την ήττα της ομάδας της από τη Λυών στον τελικό του Champions League της περασμένης σεζόν. Υποστήριξε ότι η έλλειψη «ανταγωνιστικού ρυθμού» στο εγχώριο ποδόσφαιρο έβλαψε την ομάδα στην Ευρώπη.

«Αν κοιτάξετε τα κορυφαία πρωταθλήματα στην Ευρώπη, υπάρχουν γενικά τρεις ή τέσσερις κυρίαρχες ομάδες», λέει ο Μπράγκιν. «Αν κοιτάξετε τη βαθμολογία, η Μπαρτσελόνα δεν έχει χάσει εδώ και χρόνια. Στην Ιταλία, έχουμε ένα πρωτάθλημα 10 ομάδων και υπάρχει διαφορά 17 βαθμών μεταξύ της πρώτης πεντάδας και της τελευταίας πεντάδας, μεταξύ πέμπτης και έκτης. Είναι πρωταθλήματα δυο ταχυτήτων.

Το ποδόσφαιρο χρειάζεται ανταγωνισμό. Ένα τουρνουά που δίνει στις κορυφαίες ομάδες περισσότερες ευκαιρίες να παίξουν μεταξύ τους θα μπορούσε να κάνει καλό. Ένα πιλοτικό τουρνουά, ίσως, μόνο και μόνο για να δούμε αν λειτουργεί. Δεν χρειάζεται να επιβάλλουμε κάτι σαν European Super League, το οποίο είναι πολύ πιο πολιτικό ζήτημα και μας ξεπερνά. Απλώς πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να παίξουμε είτε πρόκειται για pre-season είτε για post-season».

Ωστόσο ο πυρήνας του πρότζεκτ έχει κάποια ομοιότητα με αυτό του πρώην προέδρου της Γιουβέντους, Αντρέα Ανιέλι και των συνεργατών του στη Super League. «Πέρυσι, το Γιουβέντους-Τσέλσι προσέλκυσε διπλάσιο αριθμό θεατών από το Γιουβέντους-Βόλφσμπουργκ γιατί, στα μάτια των φιλάθλων, η Τσέλσι και η Βόλφσμπουργκ δεν είναι τα ίδια πράγματα», λέει ο Μπράγκιν. «Αν είσαι λάτρης του γυναικείου ποδοσφαίρου, το Champions League είναι μια καλή διοργάνωση. Η Βόλφσμπουργκ το έχει κερδίσει δύο φορές, αλλά για τους ραδιοτηλεοπτικούς φορείς, το Γιουβέντους-Τσέλσι είναι Γιουβέντους-Τσέλσι».

Στο μεταξύ, ο στόχος είναι να πιάσει τη Ρόμα στη βαθμολογία και να διατηρήσει το Coppa Italia τώρα που η επανάληψη του συναρπαστικού τελικού της περσινής χρονιάς στη Φεράρα κόντρα στους Τζιαλορόσι στον οποίο η Γιουβέντους κέρδισε με 2-1 χάρη στα γκολ των Τζιρέλι και Γκάμα, είναι πιθανή.

Η αποτυχία του Euro και το κρίσιμο Μουντιάλ

Μετά το τέλος της σεζόν ο Μπράγκιν θα πάει στο Παγκόσμιο Κύπελλο στην πατρίδα του Μοντεμούρο, την Αυστραλία, που συνδιοργανώνει το τουρνουά με τη Νέα Ζηλανδία, ως επικεφαλής της ιταλικής αποστολής. Ο διορισμός του έχει εγείρει ανησυχίες για σύγκρουση συμφερόντων λόγω του ρόλου του στη Γιουβέντους, αλλά στον αναπτυσσόμενο τομέα του γυναικείου ποδοσφαίρου, κανένα στέλεχος στην Ιταλία δεν μπορεί να «κοντράρει» την εμπειρία του.

Πρόκειται να είναι το μεγαλύτερο Παγκόσμιο Κύπελλο που έχει γίνει ποτέ μετά από άλλη μια προσπάθεια ανάπτυξης του προϊόντος από την FIFA. «32 ομάδες είναι πολλές», λέει ο Μπράγκιν. «Δεν νομίζω ότι υπάρχουν 32 ανταγωνιστικές ομάδες σε έναν κόσμο όπου παίζουν 60 ομοσπονδίες. Είναι σωστό να συμμετέχουν, αλλά πρέπει να βρεθεί μια ισορροπία μεταξύ της διεύρυνσης της συμμετοχής και της αποφυγής αποτελεσμάτων όπως το ΗΠΑ - Ταϊλάνδη 13-0 στο τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο. Χρειαζόμαστε ελκυστικό ποδόσφαιρο. Είμαι περίεργος να δω αν και οι 32 ομάδες μπορούν να τηρήσουν υψηλά στάνταρ».

Όσον αφορά την Ιταλία, η επανάληψη της φανταστικής πορείας πριν από τέσσερα χρόνια μοιάζει δύσκολη. Οι Azzurre ήταν χωρίς νίκη και τερμάτισαν στην τελευταία θέση του ομίλου τους στο Euro πέρυσι και πρέπει να ανακάμψουν. Στο πρόσφατο Arnold Clark Cup, η Ιταλία κατάφερε να νικήσει μόνο τη Νότια Κορέα χάρη στο γκολ της Μαρτίνα Ροσούτσι της Γιουβέντους στο 95ο λεπτό.

«Το 2019, τα κορίτσια τα πήγαν πολύ καλά», λέει ο Μπράγκιν. «Πήγαν στους προημιτελικούς και ήταν μια καλή στιγμή για να το κάνουν, καθώς δεν υπήρχαν άλλα ποδοσφαιρικά τουρνουά εκείνο το καλοκαίρι». Η διαφορά ώρας στην Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία αποτελεί πρόκληση για τη δημιουργία εγχώριας τηλεθέασης. «Το να παίζεις στη μέση της νύχτας το κάνει πιο δύσκολο», ανέφερε ο Μπράγκιν. «Φαίνεται ανόητο πράγμα να το λες, αλλά δεν είναι. Μια καλή απόδοση θα βοηθήσει».

Η Μιλένα Μπερτολίνι, η προπονήτρια της Ιταλίας, έχει μια επιλογή να κάνει. Να μείνει πιστή στην παλαιότερη γενιά και να στήσει ένα «last dance» ή να φτιάξει μια νέα ομάδα. «Μετά το Euro, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μην κάνουμε λάθος με αυτό το Παγκόσμιο Κύπελλο», λέει ο Μπράγκιν. «Ο κίνδυνος είναι η απώλεια του ενδιαφέροντος. Μετά το Euro, διακρίναμε λιγότερο ενδιαφέρον από χορηγούς. Εναπόκειται σε εμάς να υποστηρίξουμε όσα δείξαμε στο τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο και να δείξουμε ποιοι πραγματικά είμαστε. Είναι ένα κρίσιμο Μουντιάλ».

Ακολούθησε το GWomen στο instagram

Στείλε μας νέα, ιδέες, προτάσεις, απορίες για τον γυναικείο αθλητισμό στο [email protected]