Ο «Tιτανικός» το πλέον προηγμένο βρετανικό υπερωκεάνιο της εποχής βυθίστηκε στον Βόρειο Ατλαντικό Ωκεανό στις 15 Απριλίου 1912 μετά από σύγκρουση με ένα παγόβουνο κατά το παρθενικό ταξίδι του από το Σαουθάμπτον προς τη Νέα Υόρκη.

Η βύθισή του προκάλεσε τον θάνατο 1.523 ανθρώπων, ενώ ο συνολικός αριθμός επιβατών και πληρώματος ήταν 2.224!

Με πλοίαρχο τον Έντουαρντ Σμιθ, οι επιβάτες του περιελάμβαναν μερικούς από τους πιο εύπορους ανθρώπους του κόσμου, καθώς και εκατοντάδες μετανάστες από την Μεγάλη Βρετανία και την Ιρλανδία, τη Σκανδιναβία και άλλες περιοχές σε όλη την Ευρώπη, οι οποίοι αναζητούσαν μια καινούρια ζωή στη Βόρεια Αμερική.

Αφότου απέπλευσε από το Σαουθάμπτον την 10η Απριλίου 1912, ο Τιτανικός κατευθύνθηκε με προορισμό το Χερβούργο στη Γαλλία και στο Κουίνσταουν στην Ιρλανδία, προτού μετακινηθεί δυτικά προς τη Νέα Υόρκη.

Στις 23:40 14 Απριλίου 1912, συγκρούστηκε με ένα παγόβουνο στον Ατλαντικό Ωκεανό, νοτιοανατολικά της Νέας Γης. Παρ' όλες τις προσπάθειες που έγιναν να αποφευχθεί η σύγκρουση, το μοιραίο δεν άργησε να επέλθει, καθώς το πλοίο είχε αναπτύξει την μέγιστη ταχύτητα, καθώς στόχος ήταν να φτάσει στο λιμάνι της Ν.Υόρκης πιο γρήγορα από το αναμενόμενο.

Επτακόσιοι άνθρωποι κατάφεραν να επιζήσουν από το ναυάγιο. Άπο τους ανθρώπους που έπεσαν στη θάλασσα μετά την βύθιση του πλοίου, διασώθηκαν μόνο έξι. Οι βάρκες που βρίσκονταν τριγύρω, δεν τόλμησαν να γυρίσουν για να μαζέψουν τους επιζήσαντες, εκτός από μία.

Ελάχιστοι άνθρωποι κατέληξαν από πνιγμό, καθώς οι περισσότεροι πέθαναν από υποθερμία μέσα σε λίγα λεπτά, διότι η θερμοκρασία του νερού του Ατλαντικού ήταν μόλις λίγους βαθμούς πάνω από το μηδέν και ειδικά στο σημείο της καταστροφής, λόγω του παγόβουνου, ήταν πιθανώς στους −2 °C. Σήμερα κανένας επιζών δεν βρίσκεται στην ζωή. Η τελευταία επιζήσασα από το ναυάγιο, Μιλβίνα Ντιν, απεβίωσε στις 31 Μαϊου 2009, σε ηλικία 97 ετών.

Το πιο διάσημο ναυάγιο του κόσμου κρύβει την τραγική ιστορία τεσσάρων Ελλήνων με καταγωγή από τον Άγιο Σώστη Μεσσηνίας, αφού οι Aπόστολος Xρονόπουλος, ο αδερφός του Δημήτρης Χρονόπουλος, ο Παναγιώτης Λυμπερόπουλος και ο Bασίλης Kαταβέλης δεν μπόρεσαν να σωθούν.

Ο 30χρονος Παναγιώτης Λυμπερόπουλος ήταν ο μεγαλύτερος από τους Έλληνες επιβάτες του Τιτανικού και ο μόνος που είχε σχέση με τις ΗΠΑ, καθώς ήταν ιδιοκτήτης ενός μικρού εργοστασίου στη Νέα Υόρκη και επέστρεψε στην Ελλάδα για να δει από κοντά τη βάπτιση του γιου του. Το άψυχο κορμί του εντοπίστηκε από τα σωστικά συνεργεία και ετάφη στο Χάλιφαξ του Καναδά. Πάνω του βρέθηκαν ένα χρυσό ρολόι και 15.45 δολάρια τα οποία επεστράφησαν στη σύζυγο του.

Ο Βασίλης Καταβέλης, αγρότης στο επάγγελμα ήταν μόλις 19 ετών και ταξίδευε με τελικό προορισμό το Μιλγουόκι. Το πτώμα του ανασύρθηκε, ενώ προσωπικά του αντικείμενα (λίγα χρήματα, ένα καθρεφτάκι, μια χτένα, δύο σημειωματάρια, ένα εισιτήριο τρένου για το ταξίδι Νέα Υόρκη-Μιλγουόκι και ένα κλειδί) παραδόθηκαν στα δύο αδέλφια του και στην αδελφή του, στις 12 Σεπτεμβρίου 1912 στον Πειραιά.

Ο Απόστολος Χρονόπουλος ήταν ένας 26χρονος εργάτης, του οποίου το πτώμα δεν βρέθηκε ποτέ. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και με τον αδερφό του Δημήτρη, ο οποίο έχασε την ζωή του σε ηλικία μόλις 18 ετών δίχως να ταυτοποιηθεί.

Αξίζει να σημειωθεί πως για τους τέσσερις Έλληνες, θύματα του «Τιτανικού» ανεγέρθηκε τις 3 Ιουνίου 2001 ειδικό μνημείο στο Κοιμητήριο του Αγίου Ιωάννη στο χωριό Άγιος Σώστης της Μεσσηνίας.

«Εις μνήμην των τεσσάρων Ελλήνων θυμάτων του Τιτανικού του έτους 1912 αναζητούντων καλυτέραν τύχην εις ΗΠΑ δι΄εαυτούς και οικογενείας των. Βασιλείου Γ. Καταβέλου-Παναγιώτου Κ. Λυμπεροπούλου-Δημητρίου Μ. Χρονοπούλου», αναγράφεται στο μνημείο θυμίζοντας σε όλους την τραγική ιστορία τεσσάρων νέων που δεν κατάφεραν να διεκδικήσουν το αμερικάνικο όνειρο...