Η εβδομάδα πριν το Άρης – ΠΑΟΚ ή αντίστοιχα το ΠΑΟΚ – Άρης είναι η Μεγάλη Εβδομάδα των αθλητικών ραδιοφώνων, των οπαδικών εφημερίδων και των ατελείωτων καφενειακών συζητήσεων. Η μπουγάτσα κι ο καφές συνοδεύεται με απειλές, «ελάτε να δείτε πόσα θα φάτε», «θα έρθουμε να σας γλεντήσουμε σπίτι σας» και άλλες ατελείωτες σαλονικιώτικες ομορφιές.

Ιντερ – Μίλαν με πριμ 5%*, ακόμα καλύτερες αποδόσεις και 200+ ειδικά στοιχήματα! (21+) * Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις

Αδέρφια, ξαδέρφια, κουμπάροι, κολλητοί φίλοι, μπερδεμένοι μεταξύ κιτρινόμαυρης και ασπρόμαυρης κερκίδας θα έχουν να ασχολούνται οι μεν με τους δε μέχρι το ματς του δεύτερου γύρου. «Γύρο» είπα και φυσικά τα γυράδικα, τα μπουγατσατζίδικα, οι καφετέριες και οι παραδοσιακοί καφενέδες θα έχουν την τιμητική τους. Γιγάντιες oled τηλεοράσεις, προτζέκτορες θα πάρουν τη θέση τους για να υποδεχτούν τους ΠΑΟΚτζήδες επί της οδού Λαμπράκη και τους Αρειανούς που δε βρήκαν εισιτήριο στην οδό Παπαναστασίου.

Δε λέω μεγάλο, τεράστιο ντέρμπι το ΠΑΟΚ – Ολυμπιακός με ιστορικές καταβολές και οξυμένα πάθη αλλά σαν το τοπικό το clasico δεν έχει. Που να βλέπατε πως στραβοκοιτάζονται όλη την προηγούμενη εβδομάδα οι άσπονδοι γείτονες και το κυριότερο τι γίνεται μετά το ντέρμπι. Τότε αρχίζει η Μεγάλη Εβδομάδα της καζούρας. Ο Θεός να σε φυλάξει από νικητή Αρειανό που πρέπει να ζήσεις πλάι του μέχρι την Άνοιξη! Ο ΠΑΟΚτζης δε λέω, επίσης θα κοροιδέψει, θα ειρωνευτεί, θα αρχίσει να μιλάει για διαφορά επιπέδου, για «Παπαναστασιακό» (λόγω της οδού Παπαναστασίου όπου βρίσκεται το Κλεάνθης Βικελίδης), για ομάδα – ασανσέρ (λόγω Γ Εθνικής) κλπ κλπ.

Ο Αρειανός όμως… Άλλη απόλαυση! «Τι έγινε Ευρωπαίοι ;;;» (συχνά πειράζουν και την ορθογραφία) Και να τα κιτρινόμαυρα T shirts με το δικέφαλο να παίζει δυο κλαρίνα (το έχουν κάνει αντίστοιχα και οι Ασπρόμαυροι με τον Θεό Άρη και το κλαρίνο του) και να τα γελάκια και κάπως έτσι μαυρίζει η ζωή του κάθε μεροκαματιάρη ΠΑΟΚτζή που πρέπει να ανέχεται τον Αρειανό επί μήνες.

Αυτή η Σαλονικιώτικη καζούρα είναι το αλατοπίπερο στη ζωή της πόλης πριν και μετά το ντέρμπι. Με ενέδρες, ντου, καμένους συνδέσμους κλπ δεν ασχολούμαι. Εμπίπτουν στο αστυνομικό ρεπορτάζ πολύ μακριά από κάθε υγιή οπαδό του Άρη και του ΠΑΟΚ. Εγώ σαν ουδέτερος θα απολαμβάνω και τις δυο όψεις. Η ισοπαλία εννοείται ξενερώνει το σύμπαν, ενώ ο Ιταλός διαιτητής προσφέρεται μεν για δημιουργικά συνθήματα αλλά την επαύριο ποιος θα τον θυμάται;

Άρης-ΠΑΟΚ λοιπόν και η θεωρία της « Μίας πόλης – μιας ομάδας» πάει περίπατο. Η οδός Παπάφη κόβει τις συνοικίες στη μέση και τα δύο τόσο κοντινά στρατόπεδα της Τούμπας και του Χαριλάου που συνορεύουν ζουν τη δική τους αιώνια κόντρα! Καλή διασκέδαση, είναι απλά ένα ακόμα παιχνίδι.

ΥΓ Για έναν «χαμουτζή» σαν εμένα ο οπαδός του ΠΑΟΚ είναι πάντα ΠΑΟΚτζής και ποτέ ΠΑΟΚτσης, επίσης τυρί δεν είναι μόνο η φέτα κλπ κλπ...