Το κορίτσι που αγάπησε τις καλαμίδες!

Το κορίτσι που αγάπησε τις καλαμίδες!

bet365

Δεν τη γοήτευσαν ποτέ οι κούκλες. Δεν τις έπιασε ποτέ στα χέρια της. Πριν καλά-καλά ισορροπήσει ζητούσε ποδοσφαιρικές μπάλες και στη συνέχεια ποδοσφαιρικά παπούτσια. Η ιστορία της Αναστασίας Σπυριδωνίδου επιδεικνύει την ιδιαίτερη σχέση που μπορεί να αναπτυχθεί μεταξύ μιας γυναίκας και της «στρογγυλής θεάς»!

Αυτή, στην Ελλάδα των ρατσιστικών και αναχρονιστικών αντιλήψεων, για δεκαετίες δεν ήταν αποδεκτή. Σε ένα κατ’ εξοχήν ανδρικό άθλημα, θεωρούταν ότι οι γυναίκες δεν είχαν θέση. Στα τελευταία χρόνια αυτό το καθεστώς έχει δεχθεί ισχυρά χτυπήματα, αναθεωρήθηκαν απόψεις και πολλαπλασιάστηκε ο αριθμός των γυναικών στα γήπεδα, ομοίως και των αθλητριών.

0% Γκανιότα* & Αποκλειστικά Ειδικά Στοιχήματα στη Novibet * Αφορά την επιλογή «Νικητής Αγώνα» σε επιλεγμένα παιχνίδια πριν την έναρξη''.

Η Αναστασία χρειάστηκε να παλέψει με το συγκεκριμένο καθεστώς, για να κάνει αυτό που λατρεύει. Σκεφτείτε, πόσα κορίτσια ηλικίας 8 ετών έχουν την ψυχική δύναμη να ενταχθούν σε μια ομάδα αγοριών μόνο και μόνο για το πάθος τους για το ποδόσφαιρο; Κι όμως το έκανε.

«Η αλήθεια είναι ότι έπαιξε σπουδαίο ρόλο η οικογένειά μου. Ο πατέρας μου είναι προπονητής, ο αδερφός μου έπαιξε ποδόσφαιρο μέχρι τα 20 χρόνια του, ομοίως και η θεία μου», είπε στο gazzetta.gr. Ο πατέρας της, Γιώργος Σπυριδωνίδης, είναι ο μέντοράς της και πλέον ο προπονητής της στον Άρη Θεσσαλονίκης. Ο αδερφός της, ο Ανέστης, ζει και εργάζεται στην Ελβετία, η ίδια σε ηλικία 21 ετών συνεχίζει απτόητη.

Αυτή τη στιγμή συμπεριλαμβάνεται στις καλύτερες Έλληνες παίκτριες, είναι το… βαρύ πυροβολικό του Άρεως στην πορεία του προς την κατάκτηση του Πρωταθλήματος και φυσικά μέλος της Εθνικής ομάδας. «Ξέρω ότι είναι ασυνήθιστο, αλλά θυμάμαι τον εαυτό μου να κλαίει για να παίξει ποδόσφαιρο. Πήγα στην παιδική ομάδα γιατί ήταν η μοναδική επιλογή που είχα και ήμουν το μοναδικό κορίτσι. Δεν ένιωθα άβολα γιατί πολύ απλά μπροστά στο πάθος μου για το ποδόσφαιρο δεν υπολόγιζα τίποτε.

Συν τοις άλλοις με τα ίδια παιδιά ήμασταν μαζί στο σχολείο, περνούσαμε αρκετές ώρες παίζοντας μπάλα, συμπεριλαμβανομένων κι αυτών της προπόνησης άρα δεν υπήρξε ποτέ ζήτημα αποδοχής. Η αλήθεια είναι ότι ο πατέρας μου ήταν ο άνθρωπος που με παρακίνησε όταν διαπίστωσε ότι το ήθελα πάρα πολύ. Μετά τον Άγιο Γεώργιο Βεροίας μεταγράφηκα στον Αγροτικό Αστέρα Αγίας Βαρβάρας ο οποίος έπαιζε στη Β’ Εθνική. Ο πατέρας μου με πηγαινοέφερνε, πάντα ήταν εκεί, δίπλα μου. Η μητέρα μου, αρχικά, ήταν αρνητική αλλά με στήριξε. Δεν ήμουν το συνηθισμένο κορίτσι. Αυτό δηλαδή που θα ζητήσει κούκλες και γενικά τα παιχνίδια που συνήθως θέλει ένα μικρό κορίτσι. Δεν ζήτησα ποτέ να μου αγοράσουν μια κούκλα, πάντα ήθελα μια μπάλα, ποδοσφαιρικά παπούτσια, καλαμίδες. Αγόραζα και χαρτάκια με ποδοσφαιριστές για να συμπληρώσω τα άλμπουμ…».

Στο ποδόσφαιρο, η Αναστασία διαπίστωσε γιατί είναι το άθλημα το οποίο ξυπνά πάθη και προκαλεί έντονα συναισθήματα. «Για μένα είναι κάτι παραπάνω από τρόπος ζωής. Μαθαίνεις να σέβεσαι τον αντίπαλο σου, άρα τον συνάνθρωπό σου. Χτίζεις δυνατές φιλίες, ζεις στιγμές, μαθαίνεις επίσης ότι για να πετύχεις κάτι στη ζωή σου θα πρέπει να παλέψεις γι’ αυτό, να μην τα παρατήσεις».

Το 2015 μεταγράφηκε στον Άρη. Επί τούτου φρόντισε ο Βαγγέλης Βουτσάς, ο άνθρωπος που επωμίζεται το βάρος της γυναικείας ομάδας ποδοσφαίρου του Άρη. «Είχα συζητήσει με τον κύριο Βουτσά και θεωρώ ότι ήταν το καλύτερο βήμα στην επαγγελματικά καριέρα μου. Γιατί εκτός του μεγέθους του συλλόγου, το τμήμα είναι άριστα οργανωμένο. Είναι σημαντικό για έναν αθλητή να αντιλαμβάνεται το επίπεδο οργάνωσης μιας ομάδας και να ξέρει ότι ανά πάσα στιγμή θα έχει έναν άνθρωπο δίπλα του», συμπλήρωσε.

Πλέον είναι βασικό στέλεχος της Εθνικής ομάδας, διεκδικεί τον τίτλο της αθλήτριας της χρονιάς στο φετινό Πρωτάθλημα και συνεχίζει να ζει το όνειρό της. Αυτό θα μετουσιωθεί εφόσον ο Άρης κατακτήσει τον τίτλο. Αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε απόσταση μόλις ενός βαθμού από την κορυφή. Βέβαια το μυαλό της Αναστασίας ταξιδεύει πέρα από τα ελληνικά σύνορα. «Το μεγάλο μου όνειρο είναι κάποια στιγμή να αγωνιστώ σε μια ομάδα του εξωτερικού», είπε.

Η ανάγκη… μετανάστευσης σχετίζεται με την υλοποίηση προσωπικών στόχων ίσως όμως και με το επίπεδο προβολής που έχει το γυναικείο ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. «Με ενοχλεί το ότι είναι υποβαθμισμένο στην Ελλάδα. Ο Τύπος δεν ασχολείται, θεωρώ όμως ότι αξίζουμε προβολής γιατί υπάρχει ποιότητα και ταλέντο. Είναι ενοχλητικό το συναίσθημα να παίζεις σε άδειο γήπεδο. Να ξέρεις εκ των προτέρων ότι δεν θα έρθουν να σε στηρίξουν. Δεν παίζεις για τον κόσμο, αλλά όταν νιώθεις την παρουσία του έχεις κίνητρο παραπάνω». Και δυστυχώς, αυτό πολύ δύσκολα θα αλλάξει…

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα