Το Ρίο τέλειωσε, το μυαλό μόνο στην Εθνική!

Οι Ολυμπιακοί Αγώνες ανήκουν πλέον στο παρελθόν και η αλήθεια είναι πως σε όλους τους φίλους του βόλεϊ θα μας λείψουν οι μεγάλες κόντρες και οι γεμάτες απίστευτο θέαμα αναμετρήσεις που έλαβαν χώρα στο «Μαρακαναζίνιο». Πολλοί θα ήταν αυτοί που βλέποντας τα παιχνίδια θα σκέφτηκαν «μακάρι να έπαιζε σε ένα τόσο σπουδαίο ραντεβού και η Εθνική.

Για την συγκεκριμένη φουρνιά έχω γράψει πως όντως είναι από τις καλύτερες των τελευταίων ετών. Ταλέντο υπάρχει και μάλιστα μεγάλο, όπως και ελπίδα πως θα καταφέρει να πετύχει πράγματα που σε όλους μας έχουν λείψει. Αρχικά αυτό που θέλει, μπορεί, αλλά και πρέπει, είναι να προκριθεί στα τελικά του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος.

Η Εθνική μας ξεκουράστηκε και επέστρεψε στη δουλειά για το μεγάλο στόχο της χρονιάς και οι διεθνείς προετοιμάζονται στην Ορεστιάδα -τη μητρόπολη του βόλεϊ- και ετοιμάζονται να δώσουν την ψυχή τους για να τα καταφέρουν. Πρώτα για τους ίδιους και μετά για το άθλημα συνολικά που τόσο πολύ έχει ανάγκη μια διάκριση, μια συμμετοχή σε ένα μεγάλο τουρνουά.

Η αλήθεια είναι πως κοιτώντας τις κλήσεις και όπως γίνεται συνήθως κάποιος μπορεί να υποστηρίξει ότι ο Ομοσπονδιακός θα μπορούσε να είχε επιλέξει άλλους, στη λογική ότι πάντα ο καλύτερος είναι αυτός που δεν παίζει ή δεν βρίσκεται στην ομάδα... ΩΣΤΟΣΟ σε αυτή την Εθνική δεν υπάρχουν αποκλεισμοί παρά μόνο ανοικτές πόρτες και το ευχάριστο είναι πως μετά από χρόνια υπάρχουν πολλές επιλογές.

Με εξαίρεση την υπόθεση Κοκκινάκη όπου παρότι ο ίδιος δεν θέλησε να δοκιμαστεί ως λίμπερο την περίοδο του World League, αλλά έχει δηλωθεί στη (διευρυμένη) λίστα των αθλητών που έχουν δικαίωμα συμμετοχής στα προκριματικά του Euro 2017, ο νυν Ομοσπονδιακός είναι βέβαιο είναι ότι έχει μιλήσει με πολλούς αθλητές, οι οποίοι είτε λόγω τραυματισμών είτε λόγω άλλων ζητημάτων που δεν έχουν να κάνουν με το βόλεϊ δεν βρίσκονται αυτή τη στιγμή στο αρχικό στάδια της προετοιμασίας σε Ορεστιάδα και Θεσσαλονίκη.

Κάποιοι θα αναρωτηθούν για την απουσία του Βαλκανιονίκη (με την Εθνική Παίδων) Γιώργου Παπαλεξίου ο οποίος ενώ ήταν στο World League απουσιάζει από την προετοιμασία των προκριματικών. Στα 16.5 του χρόνια ο Παπαλεξίου αντί να εκτιμήσει την τεράστια ευκαιρία που του δίνεται και τις εμπειρίες που θα κερδίσει, ενημέρωσε ότι θέλει να παίζει ως ακραίος και όχι ως κεντρικός. Δικαίωμα του (μέχρι ενός σημείου), αλλά κάποιος ας του θυμίσει την ιστορία με τον Τζούριτς, ο οποίος το μακρινό 2008 προκειμένου να βρει μια θέση στον Ολυμπιακό δέχθηκε να παίξει κεντρικός κι έτσι αυτό που όλοι γνώριζαν (ότι είναι ένα σπάνιο ταλέντο) το είδαμε και στο γήπεδο…

Κάποιοι άλλοι μπορεί να πουν για τη θέση του λίμπερο, όπου οι Γκαράς, Ζήσης έκαναν εξαιρετικό πρωτάθλημα (οι ομάδες τους ήταν οι φιναλίστ του φετινού τελικού), αλλά και World League, γιατί να μην είναι στην ομάδα π.χ ο Γιώργος Στεφάνου ή ο Αχιλλέας Παπαδημητρίου οι οποίοι έχουν τεράστια εμπειρία. Προφανώς αγνοούν ότι ο άσος του Ολυμπιακού έκανε μια επέμβαση ρουτίνας στα τέλη Ιούλη και δεν μπορούσε να είναι στην αρχή της προετοιμασίας, ωστόσο το όνομα του υπάρχει στη λίστα που έχει δηλωθεί στην CEV, ενώ ο «Παπ» βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι όπου η καριέρα του ως βολεϊμπολίστας είναι άμεσα συνυφασμένη με τις επαγγελματικές (εκτός βόλεϊ) φιλοδοξίες του.

Υπάρχουν και άλλοι διεθνείς που αγαπάνε την εθνική και το βόλεϊ αλλά που έχουν επιλέξει και κάποιο επάγγελμα για να επιβιώσουν αφού πλέον η αποκλειστική ενασχόληση με το βόλεϊ δεν μπορεί να τους προσφέρει τα προς το ζειν. Μακάρι να ήταν τέτοιες οι συνθήκες στην Ελλάδα και όλοι οι αθλητές να είχαν συμβόλαια αντάξια της αγωνιστικής τους αξίας και να έπαιρναν και τα χρήματα στην ώρα τους...

Υπάρχουν όμως 16 αθλητές που εδώ και δύο εβδομάδες μαζί με τους προπονητές τους χύνουν καθημερινά ποτάμια ιδρώτα, προσπαθώντας να βάλουν τις βάσεις για τις μεγάλες μάχες του Σεπτεμβρίου. Τις μάχες που είτε με τον έναν (πρώτη θέση κι απευθείας πρόκριση) είτε με τον άλλον (δεύτερη θέση και μπαράζ) τρόπο θέλουμε να κερδίσουμε και να επιστρέψουμε στα ραντεβού των κορυφαίων. Το πιο σημαντικό είναι πως μπορούν να τις κερδίσουν. Μπορούν να βρεθούν στα τελικά και αυτό πρέπει να το πιστέψουν πρώτα οι ίδιοι. Αν το κάνουν θα τα καταφέρουν και θα βοηθήσουν συνολικά το άθλημα...

ΥΓ: Βλέποντάς τον στο μπιτς βόλεϊ όλα αυτά τα χρόνια, με την πρώτη ευκαιρία του έλεγα πως είναι κρίμα αυτός ο παίκτης να μην παίζει στη σάλα. Με τα προσόντα του άνετα θα μπορούσε να παίζει βασικός κεντρικός σε μεγάλη ομάδα και ο Ολυμπιακός δεν είναι χαζός που τον πήρε αμέσως μόλις αποφάσισε να παρατήσει την άμμο. Η αναφορά γίνεται στον Νίκο Ζουπάνη, έναν παίκτη που είναι σε θέση να βοηθήσει άμεσα την Εθνική και που σίγουρα θα δυναμώσει το κέντρο.

ΥΓ2: Όπως και να έχει η διαδρομή σε αυτή την προετοιμασία δεν είναι όπως σ’ αυτή του Μαΐου όταν η ομάδα είχε μπροστά της την πρόκληση του World League... Μάιο και Ιούνιο ενεργοί αθλητές είναι μόνο οι αθλητές των Εθνικών ομάδων, ενώ για την περίοδο Αυγούστου, Σεπτεμβρίου τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Εδώ όλοι οι αθλητές ξεκινούν προετοιμασία και με τις ομάδες τους και άπαντες θα πρέπει να είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι αν κληθούν να βοηθήσουν. Κανείς δεν περισσεύει και το μόνο βέβαιο είναι ότι ο στόχος είναι κοινός και ΕΝΑΣ..