Η δύναμη της φανέλας

Για τις απόκριες μία καλή ιδέα για μεταμφίεση είναι η περίπτωση να ντυθεί κανείς «Πέτρος Πέτρογλου», «Βαλεντίν Μπουρκόφκι», «Ίνοσλαβ Κρντις». Οι φανέλες του ορεστιαδίτη ακραίου στην ΑΕΚ ξεπουλάνε και είναι και επίκαιρες. Στη σημερινή ομάδα της ΑΕΚ οι νέοι παίκτες που έρχονται με μεταγραφή δε φοράνε φανέλες με το επίθετο τους, αλλά φανέλες που γράφουν στην πλάτη «Πέτρογλου», «Μπουρκόφσκι» και «Κρνιτς».

Είναι αυτό που λέμε για έναν αθλητή «άφησε εποχή». Έτσι και ο Πέτρογλου άφησε πίσω του φανέλες. Έφυγε νωρίς από την ΑΕΚ και έμειναν άθικτες οι φανέλες του. Τις είχαν μπόλικες στην ΑΕΚ κι έτσι όποιος νέος έρχεται του δίνουν και μία με το όνομα «Πέτρογλου», λίγο πιο σπάνιες είναι του Κρνιτς και συλλεκτικές είναι του Μπουρκόφσκι.

Στην πραγματικότητα και οι τρεις αθλητές έχουν αποχωρήσει από την ΑΕΚ εδώ και περίπου δύο μήνες αλλά οι φανέλες τους έχουν διαχρονική αξία. Μέχρι που τις φορούν και οι αθλητές που έρχονται στην ομάδα ακόμα και σήμερα.

Στον χθεσινοβραδινό αγώνα κυπέλλου με την Παναχαϊκή στη Αγυά οι πατρινοί έπαθαν σοκ. Με το που ξεκίνησε το «ζέσταμα» των ομάδων, είδαν απέναντι τους τον... Πέτρογλου, τον Μπουρκόφσκι και τον Κρινιτς. Στην αρχή όλοι στην Παναχαϊκή «πάγωσαν».Αρχικά όλοι πίστεψαν πως η ΑΕΚ «ξαναγεννήθηκε» και έψαχναν και τον Ελγκέτα.

«Γύρισε ο Πέτρογλου», έλεγε ο ένας. «Πήρε και ξένους» έλεγε ο άλλος, ενώ κάποιος έψαχνε και τον Παγιάν. Ήξεραν πως ο Πέτρογλου έχει σταματήσει από την ΑΕΚ εδώ και δύο μήνες και αυτές τις ημέρες ετοιμάζεται για εγχείριση στο πόδι, αλλά η φανέλα του ήταν στο γήπεδο... Τα ίδια και του Μπουρκόφσκι που εδώ και 40 μέρες έχει φύγει για την Ουκρανία, αλλά και του Κριντς που έφυγε με τα πόδια για την Κροατία.

Τι είχε συμβεί; Από την Παρασκευή που έκλεισαν οι πέντε νέες μεταγραφές των Ελλήνων δεν... πρόλαβαν στην ΑΕΚ να φτιάξουν φανέλες με τα ονόματα των νέων παικτών κι έτσι κάποιος είχε την πρωτοποριακή ιδέα να φορέσουν οι νέοι παίκτες τις φανέλες των παικτών που έχουν φύγει τοποθετώντας ένα αυτοκόλλητο πάνω από τα παλιά ονόματα.

Όπως ξέρουν και οι πέτρες, στην ακριλική φανέλα εάν δεν είναι «ψημένο» το κόλλημα δεν έχει ζωή κι έτσι από τις πρώτες κινήσεις των παικτών στη προθέρμανση έγιναν τα... αποκαλυπτήρια του τραγέλαφου.

Πενία τέχνες απεργάζεται λέει η παροιμία μόνο που η ΑΕΚ άνοιξε πλέον νέους δρόμους και για το αθλητικό μάρκετινγκ.

Όπως μάθαμε και από την ιστορία κατά την περίοδο της Αναγέννησης, όταν οι μεγάλοι ζωγράφοι δέχονταν πολλές προτάσεις για να φτιάξουν νέα έργα και να εξωραΐσουν τεράστιους χώρους οι ίδιοι δεν προλάβαιναν και ανέθεταν πολλά από αυτά στους μαθητές τους. Αυτοί απλά επόπτευαν και έβαζαν τις υπογραφές τους όταν το έργο τους αντιπροσώπευε. Άλλος ίδρωνε άλλος φαίνονταν στην ούγια. Τα ίδια και με τους ηθοποιούς. Τις περισσότερες σκηνές τις γυρνούν οι σωσίες και οι κασκαντέρ και οι πραγματικοί σταρ απολαμβάνουν τη δόξα.

Έτσι και στην ΑΕΚ. Ήταν τόσο μεγάλη η... δόξα των Πέτρογλου, Μπουρκόφσκι, Κρνιτς που δεν αλλάζουν με τίποτα τις φανέλες τους. Μέχρι να βγάλουν ξέφτια από το πλύσιμο οι φανέλες του Πέτρογλου, του Κρινιτς και του Μπουρκόφσκι θα βασιλεύουν. Kαι για να μη γίνει καμιά παρεξήγηση, ο Μπουρκόφσκι ήταν ο κατά κόσμον... Γιάννης Αλεξίου, ο Πέτρογλου ήταν ο... Χριστόφορος Χριστοφίδης και ο Ίνοσλαβ Κρινιτς ο... Σπύρος Δανιάς. Με το Νο 12 ο Ωρολογάς με τη φανέλα του λίμπερο Γκούζντα και με το Νο1 τη φανέλα του Ωρολογά (που δεν βγήκε το αυτοκόλητο) ήταν ο Χατζόπουλος,

Στο εξής, όποιος θα έρχεται στην ΑΕΚ και είναι ακραίος θα λέγεται Πέτρογλου. Αν είναι κεντρικός θα λέγεται Μπουρκόφσκι και όποιος είναι πασαδόρος θα λέγεται Κρνιντς. Φοβερή ιδέα. Έτσι μπορείς να φτιάξεις μία φανταστική 12αδα με «nik name» των κορυφαίων σταρ και να παίζεις μπάλα. Τώρα, ποιος θα είναι κασκαντέρ είναι άλλη ιστορία. Και στα «Τζάμπο» μια φανέλα «Πέτρογλου» με επιγονατίδα και μία μπάλα βόλεϊ θα ξεπούλαγε για τις Απόκριες.

Είχαμε κι άλλες πρωτοπορίες από την ΑΕΚ χθες. Την τελευταία στιγμή δεν ταξίδεψε στην Πάτρα για οικονομικούς λόγους ο λίμπερο Κόντραντ Γκούζντα. Επειδή δεν υπήρχε άλλη φανέλα λίμπερο, ο Δημήτρης Ωρολογάς αγωνίστηκε λίμπερο με τη φανέλα του Γκούζντα, αλλά στην πραγματικότητα δεν ήταν ο Γκούντζα και ο Χατζόπουλος πήρε τη φανέλα του Ωρολογά με το Νο 1 αλλά δεν ήταν ο Ωρολογάς. Τόσο απλά.

Ειλικρινά απορώ πως οι διαιτητές μέσα σε αυτό το μπάχαλο έκαναν ταυτοποίηση των αθλητών και πως ο προπονητής της ΑΕΚ Πλάμεν Κριστόφ έδινε νούμερα με τις θέσεις των παικτών. Πρέπει να πήραν και δείγματα για DNA. Αλλιώς δεν εξηγείται. Εκτός από τον Ανδρεάδη, τον Δημητρούδη και τον Ραντούνοβιτς κανείς άλλος αθλητής δεν φορούσε τη σωστή φανέλα. Όλοι ήταν μεταμφιεσμένοι. Είναι ζήτημα αν ήταν και οι διαιτητές που σφύριξαν τον αγώνα, ήταν τελικά αυτοί που είχαν οριστεί.

Κι επειδή στην Πάτρα ξέρουν από καλές μεταμφιέσεις λόγω του καρναβαλιού έβγαλαν το.. καπέλο στους συναδέλφους τους που πέρα από τη πλάκα ζουν το δικό τους δράμα για να σώσουν την «Ένωση» από την καταστροφή. Όσοι παίκτες έχουν εμπλακεί με την εφετινή ομάδα της ΑΕΚ είναι ήρωες με όλη τη σημασία της λέξης. Μιλάμε για εθελοντές με συμβόλαια και βιώνουν καταστάσεις που δεν συμβαίνουν ούτε σε σχολική ομάδα. Δεν αξίζει τέτοιο ρεζιλίκι για τον σύλλογο. Με το κόψε – ράψε και το γράψε – σβήσε πάνω στη φανέλα, στο μυαλό και στην καρδιά δεν γίνονται ομάδες.

Η φανέλα της ΑΕΚ αξίζει σεβασμού από τους αντιπάλους, πολύ περισσότερο από αυτούς που την διαχειρίζονται. Η ομάδα μπορεί να μην έχει χρήματα, μπορεί να μην αντέχει τον ανταγωνισμό, ο σύλλογος μπορεί να υποφέρει οικονομικά και διοικητικά σε αυτή τη χρονική στιγμή αλλά η φανέλα δεν είναι το τεφτέρη του μπακάλη. Μένει πάντα λαμπερή και γνήσια.