Ραντεβού στο κλουβί

Αλλά και τώρα, οι συνθήκες είναι... ιδανικές. Προκρίθηκαν Ολυμπιακός, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και η Κηφισιά. «Τρία κοπέλια και μία κόρη» που λένε και οι κρητικοί. Ραντεβού φίλοι μου στην ωραία παραλία της Καλαμάτας. Ο καιρός θα είναι καλός, οι άνεμοι θα πνέουν νότιοι μέτριοι και τα σκυλιά δεμένα.

Κατ΄ αρχήν το γυμναστήριο που ορίστηκε να γίνει το φάιναλ-4 είναι ακατάλληλο για μία τέτοια διοργάνωση. Μιλάμε για το γυμναστήριο της παραλίας στην Καλαμάτα που με καρέκλες, τραπέζια, παγκάκια και πουφ άντε να χωράει 600 άτομα. Βάλτε 800 να είμαστε... μέσα. Για την ακρίβεια απ΄ έξω θα είμαστε, αλλά δεν έχει σημασία. Πάμε παρακάτω...

Μοιάζει με το Ζηρίνειο. Είναι λίγο μεγαλύτερο (στο πλάτος) από το Ζηρίνειο. Στο μήκος είναι το ίδιο και από τη μία πλευρά που μπαίνουν οι πάγκοι δεν υπάρχει καθόλου χώρος. Σε σχέση με το Ζηρίνειο κατά μήκος έχει μία «μεγάλη» εξέδρα με περίπου 15 σκαλοπάτια. Ποιος θα μπει μέσα και ποιος θα χωρέσει;

Δε μιλάμε βέβαια πως δεν υπάρχει καμία υποδομή για ζητήματα προβολής, τηλεοπτικής κάλυψης, φωτισμού, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα. Όπως και το τελευταίο που απασχολεί τους διοργανωτές είναι αν θα παίξουμε βόλεϊ ή μπριτζ. Οι ταβέρνες στην Καλαμάτα να είναι καλά και τ άλλα θα τα βρούμε.

Αυτό το φάιναλ-4 θα γέμιζε ακόμα και το ΣΕΦ αλλά οι ταγοί του ελληνικού βόλεϊ έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα πως όσο μικρό είναι ένα γήπεδο τόσο λιγότερα προβλήματα θα έχουν να λύσουν.

Είπαμε, όμως, τα έξοδα να αναλαμβάνουν οι τοπικοί φορείς και όπου θέλει ας γίνει. Πρώτα να εξασφαλίσουμε ύπνο και φαγητό και το που θα παίξουμε βόλεϊ βλέπουμε.

Το 2003 η διοργάνωση είχε γίνει στο γυμναστήριο «τέντα» στην Καλαμάτα το οποίο παρότι έχει δύο εξέδρες και έχει και αρκετούς βοηθητικούς χώρους και πάλι αποδείχτηκε μικρό για μια τέτοια διοργάνωση. Δεν σας θυμίζω βέβαια τα όσα προηγήθηκαν του προημιτελικού Ολυμπιακού – Παναθηναϊκού στην ωραία Ασέα και σε όλη τη διαδρομή Τρίπολης – Καλαμάτας από τον παλιό το δρόμο. Περασμένα, ξεχασμένα. Άλλωστε τώρα έχουμε ωραίο αυτοκινητόδρομο.

Το μόνο θετικό σε όλη την ιστορία είναι η αγάπη και η φροντίδα των καλαματιανών για να φιλοξενήσουν το φάιναλ-4 αλλά που στην πραγματικότητα και οι ίδιοι θα απολαύσουν τους αγώνες από την δημόσια τηλεόραση αφού δεν θα μπορέσουν να μπουν στο γυμναστήριο.

Αν και ακόμα δε γνωρίζουμε καν πότε θα γίνει η κλήρωση του φάιναλ-4 υποπτευόμαστε και εικάζουμε και για όλες τις υπόλοιπες οργανωτικές «εκπλήξεις».

Υποθέτουμε, λοιπόν, πως μετακίνηση οπαδών δεν θα γίνει. Όχι πως θα την απαγορεύσει κανείς. Σε μία δημοκρατική χώρα δεν υπάρχουν απαγορεύσεις. Όλα γίνονται δια της ατόπου απαγωγής. Πολύ απλά δε θα χωράνε να μπουν και να βγουν με ασφάλεια οι οπαδοί των ομάδων αλλά και οι αστυνομικοί, οπότε δεν θα μπει κανείς και οι λιγοστές προσκλήσεις θα δοθούν μεταξύ συγγενών και φίλων. «Πως να χωρέσει τόση χαρά σε μία σου λέξη» που λέει και το τραγούδι.

Τέλος, πάντων, υπάρχουν ειδήμονες περί των μέτρων ασφαλείας και των οργανωτικών. Βλέπε, άκου, σώπα και ο τετραγωνισμός του κύκλου είναι θέμα ημερών αν όχι ωρών.

Μία ιδέα πάντως είναι να μη γίνουν οι αγώνες στο γυμναστήριο της παραλίας στην Καλαμάτα αλλά στην ίδια την παραλία της Καλαμάτας. Ειδικά τώρα που έχει ανοίξει ο καιρός και το θερμόμετρο χτυπάει 25αρια θα είναι ότι πρέπει με θέα τη θαλασσούλα. Μια χαρά θα είναι και για να εκτονωθούν τα πάθη κάνουν και μια βουτιά.

Ο Παναθηναϊκός μάλλον δεν «ήθελε» να προκριθεί στο φάιναλ-4. Αυτό κατάλαβα με το φτωχό μου το μυαλό. Άσε που η Καλαμάτα δεν του έχει πάει και σε καλό. Το 2003 έχασε στον τελικό από τη Νίκαια. Χωρίς Μουρ, Γκάλιτς δεν είχε καμία τύχη απέναντι στην Κηφισιά που προκρίθηκε κάνοντας μία από τις πιο μέτριες εμφανίσεις της.

Ο Καλμαζίδης τα έβαλε κάτω και τα υπολόγισε. Σου λέει, εάν προκριθώ στο φάιναλ-4 του Κυπέλλου κι αρχίσει το νταβαντούρι της Καλαμάτας, πάει η παραμονή στο πρωτάθλημα. Και κύπελλο δεν θα πάρω και θα υποβιβαστώ.

Οπότε σου λέει, άσε να κάνω συντήρηση ενόψει του αγώνα με τη Λαμία την Κυριακή στην Κυψέλη που παίζεται η μισή κατηγορία και βλέπουμε...

Τα έχει βάλει κάτω η αλεπού. Ως πότε θα κερδίζει η ομάδα; Έχει πέντε σερί νίκες στο πρωτάθλημα και μπροστά του έχει έξι αγώνες για τον Β΄ γύρο και άλλους έξι για τα πλέι άουτ. Τι έχει ο Καλμαζίδης; Την Ματσεράτα; Τον Παναθηναϊκό που μετρούσε 11 σερί ήττες έχει. Δώδεκα αγώνες σε 70 ημέρες έχει να δώσει που θα κριθεί η παραμονή. Έτσι τα υπολόγισε ο Καλμαζίδης. Κι αν σωθεί η ομάδα που θα είναι έτσι κι αλλιώς θαύμα, βλέπει του χρόνου για κούπες, κύπελλα, φλιτζάνια και ποτήρια.

Να μην ξεχάσουμε την Κηφισιά. Μεγάλη ιστορία η παρουσία της στο φάιναλ-4 του Κυπέλλου για πρώτη φορά. Είναι η μοναδική ομάδα που παίζει γνήσιο και ορθόδοξο βόλεϊ με έμφαση σε υποδοχή και μπλοκ άμυνα. Είναι η χαρά του βόλεϊ. Όταν παίζεις αντίπαλος της Κηφισιάς νομίζεις πως παίζεις βόλεϊ στον υπολογιστή. Πρέπει να παίξεις καλά για να κερδίσεις. Δεν υπάρχει περίπτωση να κάνεις μέτρια εμφάνιση και να κερδίσεις. Ακόμα και στην κακή της μέρα, έχει έναν πάτο στα λάθη. Αν δεν είσαι καλύτερος έχασες κι έτσι την έχουν πατήσει πολλές ομάδες μαζί της. Έτσι την πάτησε και ο Ολυμπιακός τρεις φορές εφέτος. Μόνο ο Παναθηναϊκός και ο Ηρακλής έχουν νικήσει τρεις φορές τον Ολυμπιακό σε μία σεζόν.

Θυμηθείτε επίσης πως εάν η Κηφισιά κατέβει πλήρης στο φάιναλ-4 μπορεί να κάνει και τη μεγάλη έκπληξη. Μου άρεσε και ο Ουκρανός Κόβαλτσουκ. Κάτι από Σεργκέι Αθανασιάδη στα νιάτα του θυμίζει και χθες βοήθησε τα μέγιστα.

Τη σημαντικότερη νίκη την πέτυχε η ΑΕΚ στην Αλεξανδρούπολη. Τρεις μέρες μετά τον διασυρμό στην Λαμία η «Ένωση» πήρε και τρίτη νίκη επί του Εθνικού μέσα σε 20 ημέρες. Μετά το Λιγκ Καπ και το πρωτάθλημα νίκησε τους ακρίτες και στο κύπελλο. Δεν έχω εικόνα του αγώνα που έγινε χθες βράδυ στην Αλεξανδρούπολη, αλλά η πρόκριση της ΑΕΚ στο φάιναλ-4 του Κυπέλλου επιβεβαιώνει πως η ομάδα έχει πάθος και φιλοδοξίες για μεγαλύτερα πράγματα αν και αχίλλειος πτέρνα παραμένει η υποδοχή. Και μην κοιτάτε που προκρίθηκε η ΑΕΚ και πέρασε ασχολίαστο το 25-07 που έχασε στο 2ο σετ. «Απαράδεκτο για πράκτορες» που έλεγε και ο Θανάσης Βέγγος.

Ο Εθνικός είναι η μεγάλη απογοήτευση καθώς μέσα σε 20 ημέρες έχασε Λιγκ Καπ και Κύπελλο και αν δεν συνέλθει θα κινδυνεύσει να χάσει και το στόχο του πρωταθλήματος, κυρίως το πλεονέκτημα της έδρας για το οποίο πάλευε τέσσερις μήνες.

Ο ΠΑΟΚ με τον Λόουσον έχει γίνει άλλη ομάδα και συμφωνώ με όσους λένε ότι αδικείται από την 8η θέση που βρίσκεται στο πρωτάθλημα. Στον ΠΑΟΚ οι τελευταίοι που φταίνε είναι οι παίκτες. Τη μεγαλύτερη ευθύνη την φέρει η διοίκηση που άλλαξε πέντε προπονητές. Σύμφωνοι, μπορεί να μην βγήκαν μία, δύο επιλογές το καλοκαίρι αλλά αυτός ο χαμός που ακολούθησε με την αποχώρηση Καζάζη, Λεώνη, Γιαμακίδη, Στράντζαλη μπέρδεψε τους πάντες και τα πάντα και χάθηκε μία σεζόν. Η επιτυχία στο Βραχάτι ήταν πολύ σημαντική διότι όπως έμαθα και ο Παμβοχαϊκός δεν ήταν κακός, απλά όπως και ο Παναθηναϊκός έχει το μυαλό του στην σωτηρία και όχι στο κύπελλο.

Ο Ολυμπιακός φαινομενικά είχε εύκολο πέρασμα από το Αιγίνιο αλλά όπως λένε και οι προπονητές δεν υπάρχει εύκολο πέρασμα. Υπάρχει επιτυχημένη εμφάνιση που κάνει τον αντίπαλο να φαίνεται «λίγος». Ο Ολυμπιακός στα κρίσιμα παρουσιάζεται σοβαρός και πήρε την πρόκριση. Είναι το απόλυτο φαβορί ο Ολυμπιακός κι αν επιστρέψει ο Κοκκινάκης θα δυναμώσει ακόμα περισσότερο.

Και να κλείσουμε με τα κοριτσάκια. Νίκησε ο Ολυμπιακός τον Παναθηναϊκό στο «ντέρμπι». Η είδηση θα ήταν να έχανε ο Ολυμπιακός από τον Παναθηναϊκό. Ο Ολυμπιακός δεν έπιασε ούτε το 50% και νίκησε. Όσο και να βελτιωθούν ορισμένες παίκτριες του τριφυλλιού εάν δεν πήξει η υποδοχή δεν θα δει άσπρη μέρα η ομάδα. Ο Ολυμπιακός χωρίς πίεση παίζει ένα επίπεδο πιο ψηλά. Το πρόβλημα του Ολυμπιακού αλλά και της ΑΕΚ είναι ότι δεν έχουν πιεστεί από δυνατούς αντιπάλους για να ανεβάσουν στροφές και φορμάρισμα οπότε μοιραία αυτό θα γίνει μέσα από τις μεταξύ τους αναμετρήσεις.