Τα λόγια αρχίζουν να γίνονται ολοένα και πιο… περιττά, όσο περνούν οι ώρες και πλησιάζει το απόγευμα του Σαββάτου, όπου θα περιμένουμε να δούμε… πράξεις, φυσικά από τους ίδιους τους πρωταγωνιστές. Εξάλλου 13 ολόκληρα χρόνια έχουν περάσει από τότε που το αποτέλεσμα ενός ντέρμπι Ολυμπιακός-Παναθηναϊκός, θα έδινε έκρινε και τον τίτλο του πρωταθλητή στην Ελλάδα. Από εκείνο το ιστορικό ματς του 1999, όπου το τριφύλλι «έσπαγε» την έδρα του «αιώνιου» αντιπάλου και κατακτούσε τον δεύτερο σερί τίτλο, ο Λευτέρης Σούμποτιτς, που καθόταν τότε στον πάγκο των «πρασίνων» έχει να θυμάται αρκετά πράγματα, εκείνο όμως που δεν θα ξεχάσει όπως εξομολογείται στο gazzetta.gr, είναι το… πούρο. Εκείνο το πούρο που άναψε μετά το τέλος του αγώνα, που βρήκε την ομάδα του νικήτρια με 53-62, μπροστά σε 3.000 φίλους του Παναθηναϊκού. Αυτά και πολλά άλλα αναφέρει στην ενδιαφέρουσα συνέντευξη που μας παραχώρησε, όντας αυτή την στιγμή τεχνικός της Ολύμπια Λουμπλιάνας.

Σε απόδοση 1.40 βρίσκουμε στην bet-at-home τη νίκη του Ολυμπιακού στον 5ο τελικό

Λευτέρη καλησπέρα, πως έχει δει ως τώρα την σειρά;

«Είναι σίγουρα πολύ συναρπαστική η εξέλιξη της. Βέβαια η αλήθεια είναι ότι δεν βλέπουμε καλό μπάσκετ, αυτό όμως νομίζω ότι είναι και κάπου λογικό, δεν γίνεται να παρουσιάζουν οι δύο ομάδες συνεχώς υψηλό θέαμα. Βλέπουμε πολύ μεγάλη θέληση και από τις δύο ομάδες και με εξαίρεση το τρίτο ματς στο ΣΕΦ, το αποτέλεσμα όλων των υπόλοιπων παιχνιδιών ήταν ρευστό ως το τέλος».

Υπάρχει φαβορί αύριο το απόγευμα στο ΣΕΦ;

«Λόγω έδρας νομίζω ότι ναι, υπάρχει. Εξάλλου φέτος έχουμε δει ότι ο νόμος της έδρας έχε ισχύσει σε απόλυτο βαθμό, με τις δύο ομάδες να έχουν από τρεις νίκες –με εξαίρεση το ματς Κυπέλλου- όλες στο γήπεδό τους. Σ’ αυτό το παιχνίδι βέβαια θα είναι σίγουρα διαφορετικά τα πράγματα, τον πιο βασικό ρόλο θα παίξει η ψυχολογία, θα δοθεί ιδιαίτερο βάρος σ’ αυτό τον τομέα».

Τι παιχνίδι να περιμένουμε από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό;

«Νεύρα, πολλά νεύρα και από τους δύο. Τα έχουμε δει και ως τώρα, όμως αύριο σ’ αυτό το ματς νομίζω πως θα είναι ακόμα περισσότερα. Παρ’ όλα αυτά δεν πιστεύω ότι θα δούμε χαμηλό σκορ. Είναι ένα ματς δίχως αύριο, το παιχνίδι τελειώνει και πας διακοπές, είτε ως πρωταθλητής, είχε ως χαμένος».

Ο προπονητής Σούμποτιτς τι θα έκανε στο αυριανό παιχνίδι στην θέση του Ομπράντοβιτς;

«Δεν υπάρχουν πλέον μυστικά ανάμεσα σε Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Έχουν παίξει επτά φορές φέτος μεταξύ τους και είναι φυσικό να ξέρει τα πάντα ο ένας για τον άλλο. Πιστεύω ακράδαντα όμως ότι η ψυχολογία θα παίξει τον πιο βασικό ρόλο, εκεί θα δούλευα κυρίως εγώ. Ο κάθε προπονητής όμως έχει τον τρόπο του».

Το 1998 πήρε με τον Παναθηναϊκό το πρώτο του πρωτάθλημα έπειτα από 14 χρόνια. Σήμερα ο Ολυμπιακός απέχει 15 χρόνια από τον τίτλο του πρωταθλητή. Πως διαχειρίζεται ένας προπονητής μία τέτοια κατάσταση;

«Όπως είπα σίγουρα οι δύο ομάδες έχουν δουλέψει πολύ στον τομέα της ψυχολογίας και αναμφίβολα μία συνισταμένη είναι και το γεγονός πως ο Ολυμπιακός έχει να πάρει πολλά χρόνια το πρωτάθλημα. Εγώ θα δούλευα πάνω σ’ αυτόν κυρίως τον τομέα, να βγάλω μέσα από την σκέψη του παίκτη την ταμπέλα του «looser» που έχει η ομάδα του».

Με βάση ό,τι έχουμε δει ως τώρα στην σειρά, όπου κατά γενική ομολογία ο Ολυμπιακό έχει παίξει καλύτερα και με μεγαλύτερο πάθος, θα ήταν «αδικία» να χάσει το πρωτάθλημα και μάλιστα μέσα στην έδρα του;

«Εντάξει, μπορεί από την μία να είναι αδικία για τον Ολυμπιακό αλλά από την άλλη θα είναι… δικαίωση για τον Παναθηναϊκό. Νομίζω ότι φέτος είναι ένα τέλος εποχής για τον Παναθηναϊκό και θα είναι επίσης άδικο να μην κλείσει αυτή φουρνιά παικτών τον κύκλο της με το πρωτάθλημα. Το έχω περάσει κι εγώ αυτό στον Άρη όταν είχαμε χάσει τον τίτλο και πίστεψε με, είναι πολύ μεγάλη η πίκρα».

Όντως πιθανότατα κλείνει ένας μεγάλος κύκλος για τον Παναθηναϊκό. Θα μπορούσαμε όμως να τον δούμε ξανά σε πρωταγωνιστικό ρόλο, ακόμα και σε περίπτωση αποχώρησης του Ομπράντοβιτς;

«Νομίζω ότι τα πάντα θα εξαρτηθούν από την διοίκηση. Αν συνεχίσει με την ίδια δίψα για την ομάδα, τότε φυσικά και θα συνεχίσει να πρωταγωνιστεί σε Ελλάδα κι Ευρώπη. Πολύ σημαντικός βέβαια είναι και ο ρόλος του προπονητή, είναι το «κλειδί», όχι όμως τα πάντα…».

Τι θυμάσαι από το παιχνίδι του 1999;

«Να σου πω την αλήθεια αυτό που μου έρχεται πάντα πρώτο στο μυαλό, είναι το πούρο που άναψα μετά το τέλος του αγώνα, μπροστά στους οπαδούς μας. Φυσικά οι πανηγυρισμοί στ’ αποδυτήρια ήταν κάτι το ανεπανάληπτο, δεν μπορείς να περιγράψεις τέτοιες καταστάσεις με λόγια. Και τα μπουζούκια βέβαια που πήγαμε μετά θυμάμαι, όπως επίσης και την διαδρομή με της επιστροφής με το λεωφορείο, που μας σταματούσαν συνεχώς στον δρόμο».

Ήταν εκείνος από τους πιο σημαντικούς τίτλους που έχεις κατακτήσει;

«Αναμφίβολα είναι απίστευτο το αίσθημα του να κατακτάς τον τίτλο μέσα στην έδρα του μεγάλου αντιπάλου, πόσο μάλλον για τους φιλάθλους, όμως πιο σημαντικός για ‘μένα ήταν ο τίτλος του 1998. Είχαμε 14 χρόνια να πάρουμε το πρωτάθλημα κι έπρεπε να βγάλουμε από την ομάδα την ταμπέλα του «looser», να εμφυσήσουμε την νοοτροπία του νικητή».

Ποιος θα «πληγωθεί» περισσότερο σε περίπτωση ήττας;

«Νομίζω ότι αυτός θα είναι ο Ολυμπιακός. Έχει 15 χρόνια να πάρει τον τίτλο και μετά από την εικόνα που δημιούργησε και που έχει δώσει στους φιλάθλους του, θα του έπαινε αρκετό καιρό για να ξεπεράσει μία ενδεχόμενη απώλεια του τίτλου, ειδικά μάλιστα μέσα στην έδρα του. Από την άλλη ο Παναθηναϊκός, που σίγουρα επαναλαμβάνω ότι θέλει να κλείσει με το πρωτάθλημα αυτόν τον τίτλο του, δεν θα τον κατηγορήσει κανείς που μετά από εννιά σερί πρωταθλήματα δεν κατάφερε να πάρει ακόμα ένα».

Το φετινό «θαύμα» του Ολυμπιακού στην Ευρωλίγκα, μπορούσες να το φανταστείς;

«Δεν κρύβω ότι ήταν πολύ μεγάλη έκπληξη και για ‘μένα. Ήμουν εκεί, το παρακολούθησα από κοντά και πραγματικά έβλεπες την έκπληξη στα μάτια όλων, δημοσιογράφων, παραγόντων, των πάντων, όταν ο Ολυμπιακός νίκησε τελικά την ΤΣΣΚΑ, απολύτως ωστόσο δίκαια. Βέβαια λίγο πριν το ματς με την Μπαρτσελόνα είχα πει σε συνέντευξη μου στην Θεσσαλονίκη ότι ‘’μην εκπλαγείτε αν τελικά ο Ολυμπιακός κατακτήσει την Ευρωλίγκα’’. Και να τελικά που συνέβη».

Τι έχεις κρατήσει από την Ελλάδα… εκτός από τα πολύ καλά ελληνικά;

«Πάντα θέλω να κρατάω τα πιο όμορφα, σε ό,τι κι αν κάνω. Πόσο μάλλον λοιπόν όταν μιλάμε για την Ελλάδα που πέρασα τόσα πολλά χρόνια της ζωής μου. Εκεί έγινα γνωστός, έφαγα ψωμί και ακόμα τρώω φυσικά στην Ολυμπία Λουμπλιάνας. Μόνο καλά πράγματα έχω να θυμάμαι κι ελπίζω ότι κάποια στιγμή θα ξαναγυρίσω…».

Τέλος, ξέρω ότι είσαι Άρης… Αύριο όμως θα υποστηρίζεις κάποια από τις δύο ομάδες στις οποίες και δούλεψες στο παρελθόν;

«Ναι σίγουρα, ο Άρης θα έχει πάντα ξεχωριστή θέση μέσα στην καρδιά μου. Πραγματικά όμως δεν θα μπορούσα να υποστηρίξω κάποια συγκεκριμένη ομάδα σ’ αυτό το μεγάλο ντέρμπι. Θα χαρώ το ίδιο για όποιον κι αν το πάρει. Θέλω να είναι αυτός που θα παίξει και το καλύτερο μπάσκετ».