Η πρόβα τζενεράλε του Παναθηναϊκού ενόψει του πρώτου επίσημου παιχνιδιού της σεζόν για τον τρίτο προκριματικά γύρο του Europa League, στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Μπορεί βέβαια η Τσβόλε να μην αποτελεί μεγαθήριο και οι ολλανδικές ομάδες να μην φημίζονται για την προσήλωσή στην αμυντική τους λειτουργία, όμως παρά τον φιλικό χαρακτήρα του παιχνιδιού στην Λεωφόρο, υπάρχουν κάποια νέα αγωνιστικά γνωρίσματα που θα χαρακτηρίζουν τους «πράσινους» εφέτος...

Άλλωστε, αν κοιτάξει κανείς το τι έκανε σε ανάλογη χρονική περίοδο το «τριφύλλι» τα τρία τελευταία χρόνια, δεν πρόκειται να βρει άλλη τόσο χορταστική και ικανοποιητική εμφάνιση σαν την χθεσινή. Το καλοκαίρι του 2013 αναδείχθηκε ισόπαλο με την Λάτσιο 0-0, το επόμενο δεν έδωσε κάποιο ανάλογο φιλικό λόγω των ευρωπαϊκών παιχνιδιών που είχε, ενώ πέρυσι κόντρα στην Ουντινέζε είχε γνωρίσει την ήττα με 2-1. Κάτι που δείχνει πως, τηρουμένων των αναλογιών και σε θεωρητικό επίπεδο πάντα, ο βαθμός της αγωνιστικής ετοιμότητας βρίσκεται σε ικανοποιητικά επίπεδα... Απλά, θα πρέπει να το επιβεβαιώσει στα παιχνίδια που έρχονται, με αφετηρία αυτό της επόμενης Πέμπτης στο «Απόστολος Νικολαΐδης»...

Από εκεί και πέρα όμως, σε καθαρά αγωνιστικό επίπεδο, ο Παναθηναϊκός έχει αποκτήσει μεγάλο βάθος στον πάγκο του. Δείτε για παράδειγμα την εντεκάδα του παιχνιδιού με την Τσβόλε, από την οποία απουσίαζαν παίκτες όπως ο Λέτο, ο Μολέντο, ο Βιγιαφάνιες και ο Νάνο που κάλλιστα θα μπορούσαν να ξεκινήσουν στην βασική εντεκάδα, ενώ στον πάγκο ήταν ο Μπουμάλ, ο Βλαχοδήμος και ο Κλωναρίδης. Παίκτες δηλαδή που έχουν τον ταλέντο και την ικανότητα να δημιουργήσουν φάσεις και να «ξεκλειδώσουν» τις αντίπαλες άμυνες... Στους παραπάνω μάλιστα, δεν υπολογίζονται οι όποιες κινήσεις ενίσχυσης γίνουν από εδώ και πέρα.

Εκεί πάντως που παρατηρείται η μεγαλύτερη βελτίωση, είναι στο δημιουργικό κομμάτι. Η απόκτηση των Γουακάσο, Ιμπάρμπο, σε συνδυασμό με την έλευση του Λεντέσμα, την θεαματική βελτίωση του Λουντ και το ταλέντο του Βιγιαφάνιες, έχουν ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοση των «πράσινων» στο επιθετικό κομμάτι, καθώς υπάρχουν επιλογές όχι μόνο στα πρόσωπα, αλλά και στα συστήματα. Έτσι, ο Μπεργκ έχει τα κατάλληλα στηρίγματα όχι μόνο για να απειλήσει ο ίδιος, αλλά και για να βοηθήσει, προκειμένου να ανοίξουν χώροι για τους συμπαίκτες του, απλώνοντας τις αντίπαλες άμυνες που συνήθως ήταν «κολλημένες» πάνω του...

Για αυτό και στα μέχρι στιγμής φιλικά βλέπουμε ποικιλία στον τρόπο ανάπτυξης. Πέρυσι πολλές φορές αυτός γινόταν μονοδιάστατος με τις σέντρες από τα πλάγια, όμως με τις μεταγραφές που έχουν γίνει ο Παναθηναϊκός μπορεί να απειλήσει από τον άξονα, τόσο με τις κάθετες προς τους Μπεργκ-Ιμπάρμπο που βλέπουμε τόσο συχνά, όσο και με τα σουτ που επιχειρούν οι Λεντέσμα-Γουακάσο.

Τέλος, ένα θέμα που αποτελούσε κάτι σαν ανοιχτή πληγή το τελευταίο διάστημα για την ομάδα ήταν αυτό της προσωπικότητας... Μέχρι να ξεκινήσει η καλοκαιρινή ενίσχυση, μόνο ο Μπεργκ, με τον Ζέκα και τον Λέτο είχαν τα απαιτούμενα χαρακτηριστικά για αυτό το κομμάτι, όμως πλέον η... παρέα έχει μεγαλώσει. Πρώτος και καλύτερος φυσικά ο Λεντέσμα που με την αδιαμφισβήτητη προσωπικότητά του μπορεί να κάνει την διαφορά, ενώ και ο Ιμπάρμπο μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στο κομμάτι αυτό. Επίσης με την πάροδο του χρόνου ανάλογα χαρακτηριστικά δείχνουν να αποκτούν οι Μολέδο, Μέστο και Βιγιαφάνιες και το παιχνίδι της Πέμπτης, είτε με την ΑΙΚ, είτε με την Γιουρόπα, θα αποτελέσει μία πρώτης τάξεως ευκαιρία προς επιβεβαίωση...