Η εικόνα στην Λεωφόρο, στην πρώτη ώρα αγώνα, ήταν αυτή που έχουμε συνηθίσει οι περισσότεροι στις αναμετρήσεις των δύο ομάδων με γηπεδούχο τον Παναθηναϊκό. «Πράσινη» κυριαρχία, ΠΑΟΚ σε παθητικό ρόλο κι εύκολα ή δύσκολα, το «τριφύλλι» να βρίσκει τον δρόμο προς την νίκη. Όταν το σκορ στο 51' γίνεται 2-0 με την... τριγωνομετρία και το τελικό πλασάρισμα από τον Καλτσά, τότε αρχίζουν οι σκέψεις για την νέα... Τουντορολογία.

Εύκολη ήττα στην Αθήνα, κακή εικόνα από τον ΠΑΟΚ, πόσο πια να στηριχτεί ο Κροάτης από τον Ιβάν; Ο Τσίμιροτ με ένα γκολ από αυτά που λέμε στην ποδοσφαιρική... αργκό «γκολάρες», μάλλον από σπόντα περισσότερο, ξαναβάζει τον ΠΑΟΚ στην μάχη. Ακόμη και τότε η αίσθηση της αναμέτρησης είναι ότι το... τρίποντο θα πρασινίσει.

Ώσπου ξαφνικά φτάνουμε στο 60'! Θαρρείς από συναδελφική αλληλεγγύη, ο Στραματσόνι σκέφτεται πόσο δύσκολο είναι να μένει ένας προπονητής χωρίς δουλειά. Αποσύρει από το ματς τους Βλαχοδήμο και Καλτσά, δημιουργό και σκόρερ του 2-0, βάζει στο γήπεδο Κλωναρίδη και Εβαγκελίστα και το... μαγειρείο αρχίζει σε πρόσωπα και συστήματα! Αλλαγές χωρίς λογική, όσο κι αν στο φινάλε στις δηλώσεις προσπάθησε να βρει εξήγηση.

Ο ΠΑΟΚ παίρνει μέτρα στο ματς, ο Τούντορ λέει... ευχαριστώ στον Ιταλό, όταν ο Πέλκας μόνος στην καρδιά της περιοχής κάνει το 2-2. Είναι ξεκάθαρο πλέον ότι το παιχνίδι... γύρισε και ο «Δικέφαλος του Βορρά» με ψυχολογία ζήτησε και το 3ο γκολ. Για την πλήρη ανατροπή. Τελικά δεν το βρήκε. Είναι βέβαιο όμως όταν φεύγεις από την Λεωφόρο με βαθμό, όταν ως το 55' είσαι πίσω στο σκορ με 2-0 τότε αυτό λογίζεται ως μια... μικρή νίκη.

Ψυχολογία για την συνέχεια σε πρωτάθλημα, Κύπελλο και πλέι οφ. Σε απλά Ελληνικά ο Παναθηναϊκός έδωσε... φιλί ζωής σε έναν από τους δύο βασικούς ανταγωνιστές του. Το «κατάφερε» κι αυτό φέτος. Απέναντι στον ΠΑΟΚ των πολλών απουσιών, με τα γνωστά προβλήματα των τελευταίων εβδομάδων!

Το 2-2 είναι γεγονός κι εκεί πάλι ο Στραματσόνι καλείται να... βοηθήσει από τον πάγκο την ομάδα. Να καλύψει τις «γκέλες» του και να διορθώσει την αγωνιστική εικόνα που έχει επιδείξει ο Παναθηναϊκός. Η... μαχαιριά, αυτό που σόκαρε όλη την Λεωφόρο είναι όταν σηκώνεται ο φωτεινός πίνακας για την 3η αλλαγή. Στο 75'. Στην τελευταία ζαριά δηλαδή εκεί που θες να τα παίξεις... όλα για όλα για να πάρεις το ματς.

Ο Ιταλός αποσύρει βγάζει τον Αμπέντ και βάζει τον Μαμούτε. Στα επόμενα λεπτά περισσότερο ως ανέκδοτο έμοιαζαν οι επαφές του Βραζιλιάνου με την μπάλα, παρά ως προσπάθεια από πλευράς Παναθηναϊκού για νίκη. Εδώ είναι και το «3 στα 3» του «Στράμα» όσο αφορά τις αλλαγές. Όταν κοιτά τον πάγκο και αφήνει καθηλωμένο σε αυτό τον Βιγιαφάνιες, τότε έχει θέμα.

Ό,τι πιο ποιοτικό διαθέτει για την έξτρα βοήθεια. Για να δημιουργήσει ρήγματα. Κινδύνους. Δεν το έκανε. Κι επειδή στο ποδόσφαιρο γίνονται πολλά παράλογα, αλλά συνήθως επικρατεί η λογική, αυτό συνέβη. Αυτός ο... Παναθηναϊκός που δημιουργήθηκε από τις αλλαγές σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να πάρει την αναμέτρηση.

Άλλη μια φορά η Λεωφόρος αποδείχθηκε... μαύρη τρύπα και άλλη μια φορά όσοι βιάστηκαν σε νίκες «τύπου Καλλονής και Λεβαδειακού» να μιλήσουν για «μαγική ιταλική μπαγκέτα» μάλλον θα πρέπει να κρατήσουν μικρό καλάθι.