Το πρόβλημα που έχει προκύψει με τον Λουκ Στιλ, έχει αναγκάσει τους ανθρώπους του Παναθηναϊκού να κοιτάξουν για ακόμη έναν παίκτη που θα ενισχύσει το ρόστερ κάτω από τα δοκάρια. Στις πρώτες θέσεις της σχετικής λίστας βρίσκεται ο Νίκος Γιαννακόπουλος που την τελευταία σεζόν αγωνιζόταν στον Πανιώνιο, από τον οποίο έμεινε ελεύθερος... Τo Gazzetta.gr έψαξε και βρήκε όλα όσα θα πρέπει να γνωρίζει για τον 23χρονο «πορτιέρο» που σε λίγες ημέρες είναι πιθανό να φορέσει τα πράσινα.

Το μικρόβιο της μπάλας: Για τον 22χρονο τερματοφύλακα ισχύει αυτό που λέμε «το μύλο έπεσε κάτω από την μηλιά», καθώς ο πατέρας του όχι απλά έπαιζε ποδόσφαιρο, αλλά ήταν και τερματοφύλακας. Μάλιστα ο Γιάννης Γιαννακόπουλος φορώντας την φανέλα του Παναρκαριδικού, έφτασε μέχρι και την Β' Εθνική, πριν η ομάδα του Τρίπολης πάρει την κάτω... βόλτα.

Ήθελε το γκολ: Όπως τα περισσότερα παιδιά, έτσι και αυτός, όταν ήταν μικρός ήθελε να παίζει στην επίθεση. Η συνέχεια όμως ήταν εντελώς διαφορετική, καθώς άλλο τα 5 Χ 5 και 8 Χ 8 της Τρίπολης που έπαιζε και άλλο οι ακαδημίες μίας κανονικής ομάδας.

Κεφάλαιο Αστέρας: Το 2005 κάνει το πρώτο βήμα στην καριέρα του, πηγαίνοντας στις ακαδημίες του Αστέρα Τρίπολης που είχε αρχίζει να ανεβαίνει μία μία τις κατηγορίες, με αποτέλεσμα εκείνη την περίοδο να δίνει ιδιαίτερη βάση στην δημιουργία σωστών και οργανωμένων ακαδημιών.

Και εγένετο... τερματοφύλακας: Όταν πήγε στον Αστέρα, ο πατέρας του ήταν στο τιμ τερματοφυλάκων της πρώτης ομάδας. Λογικό ήταν λοιπόν να τον ήθελε κοντά του για να παρακολουθεί την εξέλιξή του, μόνο που δεν έμεινε εκεί. Κατάφερε να τον πείσει να αφήσει το... όνειρο του επιθετικού και να φορέσει τα γάντια του τερματοφύλακα.

Τα πρότυπα: Από τη στιγμή που κατέληξε στην θέση που θα παίζει ήταν λογικό πως απέκτησε και διαφορετικά πρότυπα. Το μεγάλο του ίνδαλμα έγινε ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν, ενώ λατρεύει και τον Ίκερ Κασίγιας. Τους δύο κορυφαίους τερματοφύλακες στην σύγχρονη εποχή του ποδοσφαίρου.

Μπλάκμπερν για λίγο: Μπορεί να είχε μόλις τέσσερα χρόνια στις ακαδημίες του Αστέρα, όμως η εξέλιξή του ήταν τέτοια, που το 2009 κατάφερε να πείσει τους ανθρώπους της Μπλάκμπερν να τον πάρουν στις ακαδημίες του. Εκεί όμως δεν έμεινε πολύ, καθώς για ένα παιδί 16 ετών δεν είναι και τόσο εύκολο να συνηθίσει την ζωή και τους ρυθμούς μίας ομάδας στο εξωτερικό και ειδική στην Αγγλία.

Κεφάλαιο Ουντινέζε: Από το 2009 έως και το 2011, παίρνει όλο και περισσότερο χρόνο συμμετοχής στην ομάδα Νέων του Αστέρα. Μάλιστα ένα από τα παιχνίδια με την Μικτή Αρκαδίας έγινε υπό το βλέμμα ενός σκάουτερ της Ουντινέζε, ο οποίος σημειώνει το όνομά Γιαννακόπουλος στο μπλοκάκι του και λίγο καιρό μετά έρχεται η πρόταση των «Φριουλιάνων», με τους οποίους υπογράφει συμβόλαιο μέχρι το 2016. Στο Ούντινε οι προπονήσεις του ήταν μισές με την δεύτερη ομάδα (17 επίσημες συμμετοχές) και μισές με την πρώτη, με την οποία μάλιστα αγωνίστηκε και σε ένα φιλικό παιχνίδι.

Η επιστροφή και ο Ολυμπιακός: Το καλοκαίρι του 2012, η Ουντινέζε έψαχνε έτοιμο τερματοφύλακα και συνέστησε στον 19χρονο τότε Γιαννακόπουλο να πάει κάπου που να πάρει παιχνίδια. Ενδιαφέρον από την Ελλάδα έδειξε αρχικά ο Ολυμπιακός, με τον Αλέκο Ράντο να τον δοκιμάζει και να εισηγείται την απόκτησή του για την ομάδα Νέων του Ολυμπιακού. Κάτι ωστόσο που δεν έπεισε τον μικρό...

Τον «έψησε» ο Ελευθερόπουλος: Κάπου εκεί, εμφανίζεται ο Πανιώνιος, ο οποίος είχε τον Δημήτρη Ελευθερόπουλο στον πάγκο του, ο οποίος καταφέρνει να πείσει τον Γιαννακόπουλο να μετακομίσει στη Νέα Σμύρνη. «Πολύ μεγάλο ρόλο έπαιξε η παρουσία του Ελευθερόπουλου. Με παρότρυνε να έρθω στην Ελλάδα, μου και μου έδειξε εμπιστοσύνη», είχε πει σε συνέντευξή του.

Μεταξύ των κορυφαίων: Την σεζόν 2012-2013 καταφέρνει να κλέψει την παράσταση με τις εμφανίσεις του, κάτι που είχε ως αποτέλεσμα στο τέλος της χρονιάς να συμπεριληθεί στην τριάδα των κορυφαίων τερματοφυλάκων, μαζί με τον Ορέστη Καρνέζη και τον Γιούρι Λοντίγκιν: «Μόνο και μόνο ο... ανταγωνισμός με αυτούς τους δύο, είναι μεγάλη τιμή για εμένα. Δεν είναι τυχαίο που ο ένας πήρε μεταγραφή στην Ουντινέζε και ο άλλος στην Ζενίτ, μιλάμε για δυο φανταστικούς παίκτες».

Του κόπηκαν τα... φτερά: Η επόμενη σεζόν όμως δεν ξεκίνησε το ίδιο καλά. Ένας τραυματισμός τον αφήνει πίσω και όταν επέστρεψε στην αγωνιστική δράση, δεν πήρε τις ευκαιρίες που θα έπρεπε: «Ήρθε ο τραυματισμός και μου κόπηκαν τα φτερά. Έχασα πολύτιμο έδαφος, άργησα να επιστρέψω, ίσως και περισσότερο από όσο χρειαζόταν. Αυτό μου αφήνει ένα παράπονο, αφού μετά τον τραυματισμό μου δεν πήρα τις ευκαιρίες που θα μπορούσα, ούτε όταν έγινα καλά. Δεν ξέρω αν έφταιγαν οι αλλαγές προπονητή, αν ήταν θέμα διοίκησης, αλλά το αποτέλεσμα είναι που μετράει», θυμάται με παράπονο.

Ο παραγκωνισμός και το τέλος: Την χρονιά που μας πέρασε, παρά το γεγονός οτι δεν λογιζόταν για βασικός κατάφερε να παίξει σε 8 παιχνίδια πρωταθλήματος, όπου δέχθηκε 12 γκολ, ενώ συμμετείχε και σε άλλα 3 του Κυπέλλου όπου η εστία του παραβιάστηκε 1 φορά. Εδώ και λίγο καιρό, η συνεργασία του με τον Πανιώνιο έχει ολοκληρωθεί και πλέον ψάχνει τον επόμενο σταθμό στην καριέρα του.

Με αντίπαλο τον Παναθηναϊκό: Στα τρία χρόνια που έμεινε στον Πανιώνιο, για την SuperLeague, αντιμετώπισε τους «πράσινους» Την σεζόν 2012-13 ήταν παρών στο 0-0 στο ΟΑΚΑ και στην ήττα της ομάδας του με 2-1 στη Νέα Σμύρνη. Ένα χρόνο αργότερα, υπερασπίστηκε την εστία των «κυανέρυθρων» στο επιβλητικό εντός έδρας 3-0 επί του «τριφυλλιού», ενώ φέτος έπαιξε και στο 2-1 του «τριφυλλιού» στην Λεωφορο και στο 1-1 του δεύτερου γύρου.