Βαρκελώνη, Πεπ Γκουαρντιόλα!

Το καθημερινό ρεπορτάζ της Μπαρτσελόνα εστιαζόταν στα πολλά προβλήματα στην άμυνα. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα, τους πρώτους μήνες του 2009, προβληματιζόταν για την απουσία του Έρικ Αμπιντάλ και του Ντάνι Άλβες. Στην έγκυρη σε θέματα των Καταλανών «El Mundo Deportivo» αναφέρεται ότι ο Κάρλες Πουγιόλ και ο Σιλβίνιο θα πάρουν τη θέση τους και πως ο τεχνικός της Μπάρτσα ετοιμάζεται να προωθήσει έναν φέρελπι αμυντικό από τη Μπαρτσελόνα Β’. Ο Αλμπέρτο Μποτία, που βρέθηκε σε ηλικία 14 ετών στη Μασία και θαύμαζε τον Πουγιόλ, ετοιμαζόταν για μια
από τις πρώτες του ευκαιρίες. Δε θα ήταν η μοναδική που θα του έδινε ο νυν τεχνικός της Μπάγερν.

Ο Αλμπέρτο Τόμας Μποτία Ραμπάσκο, όπως είναι το πλήρες του όνομα, γεννήθηκε στις 27 Ιανουαρίου του 1989 στο Stables στη Μούρθια. Το ποδόσφαιρο ήταν αρχικά μια απασχόληση στην αυλή του σχολείου και στα πάρκα κοντά στο σπίτι του, αφού δεν υπήρχε κάποιος κοντινός σύλλογος για να αναπτύξει το ταλέντο του. Αυτό το έκανε σε ηλικία έξι ετών, όταν εγγράφηκε στη Μπενιέλ και μετά από τέσσερα χρόνια τον ανακάλυψε η Μούρθια και άρχισε να δίνει στον πατέρα του Πάκο και στη γειτονιά του έναν λόγο να τον θαυμάζουν. «Τον γνωρίζουμε από παιδί και πάντα μας έκανε περήφανους. Όπου κι αν έφτανε, παρέμενε ταπεινός». Το όπου θα γινόταν σύντομα το μεγάλο σχολείο της Βαρκελώνης. Σε ηλικία 14 ετών η Μπαρτσελόνα τον κάλεσε. Από αριστερό μπακ έγινε κεντρικός αμυντικός και από παιδί έπρεπε να γίνει άντρας.

«Στην αρχή ήταν δύσκολο, γιατί αφήνεις πίσω την οικογένειά σου και ταξιδεύεις μίλια μακριά. Σύντομα, όμως, καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι μόνος σου, είναι πολλά ακόμα παιδιά σαν εσένα, κάνεις φίλους και προχωράς μαζί τους. Μερικές μέρες είναι δύσκολες, αλλά το καλό είναι πως έχεις πάντα κάποιον δίπλα σου που νιώθει όπως εσύ». Ο Μποτία έμαθε να αγαπάει το ποιοτικό ποδόσφαιρο, να αγαπάει την Μπαρτσελόνα και να μεγαλώσει με το όνειρο να γίνει βασικός με τη φανέλα των μπλαουγκράνα. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα θα του το έκανε εν μέρει πραγματικότητα.

Στις 30 Μαΐου του 2009 ο Μποτία θα κάνει ντεμπούτο στο ισπανικό πρωτάθλημα στο ματς με την Ντεπορτίβο Λα Κορούνια κι ενώ μερικές ημέρες νωρίτερα είχε ζήσει από πολύ κοντά το απόλυτο όνειρο. Στη Ρώμη ήταν στον πάγκο των Καταλανών, που κατακτούσαν το Champions League απέναντι στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. «Δε θα μπορούσα ποτέ να ξεχάσω εκείνη την ημέρα. Ήταν μια από τις καλύτερες της ζωής μου, πραγματικά αξέχαστη», δήλωνε και πάντα αναφερόταν με τα καλύτερα λόγια στον Πεπ Γκουαρντιόλα. «Είναι ένας από τους προπονητές που πάντα θα είμαι ευγνώμων. Με δίδαξε πάρα πολλά και μου έδωσε την ευκαιρία να ζήσω έναν τελικό Champions League. Ήταν απόλαυση να δουλεύεις μαζί του».

Όσο για τον μάρτυρα υπεράσπισης… «Γνωρίζω πολύ καλά τον Μποτία», έλεγε το 2009 ο Ισπανός τεχνικός, όταν αποφάσιζε να τον προωθήσει στην πρώτη ομάδα. «Είναι ένας αμυντικός που μπορεί να μας βοηθήσει».

Χιχόν, Μανόλο Πρεσιάδο

Η Μπαρτσελόνα αποφάσισε να κάνει με τον Αλμπέρτο Μποτία ό,τι με τους περισσότερους παίκτες που δε θα μπορούσε άμεσα να χρησιμοποιήσει. Τον παραχώρησε δανεικό στη Σπόρτινγκ Χιχόν προκειμένου να πάρει παιχνίδια. Εκεί τον περίμενε ο Μανόλο Πρεσιάδο, ο οποίος θα εξελισσόταν με μέντορά του. Ο εκλιπόντας ήταν από εκείνους που δε δίσταζαν σε κάθε ευκαιρία να δηλώσουν ότι ο Ισπανός αμυντικός έχει θέση στην Μπαρτσελόνα και πίστευε πως αν έπαιρνε μια ευκαιρία, θα καθιερωνόταν. Οι δυο τους συνεργάστηκαν από 2009 ως το 2012. Εκείνο το καλοκαίρι ο Μποτία θα έφευγε για τη Σεβίλλη και ο Μανόλο Πρεσιάδο, που είχε απολυθεί τον Ιανουάριο του ίδιου χρόνου, θα έφευγε – σε μια τραγική ιστορία – από τη ζωή.

«Θεωρώ ότι ο Πρεσιάδο μοιάζει πάρα πολύ με τον Γκουαρντιόλα. Είναι εκπληκτικός άνθρωπος και προπονητής», είχε πει σε ανύποπτο χρόνο ο Μποτία για τον προπονητή που τον καθιέρωσε. Με τη Σπόρτινγκ, ο κεντρικός αμυντικός έπαιζε και κάθε χρόνο καλύτερα και η Μπαρτσελόνα που είχε ρήτρα 2,5 εκ. ευρώ για να μην χάσει τον παίκτη, ένιωθε δικαιωμένη που δεν τον άφησε να φύγει χωρίς αντάλλαγμα. «Είμαι στο κατάλληλο μέρος. Σε ένα ταπεινό σύλλογο με φανταστικό κόσμο», δήλωνε στη διάρκεια της πρώτης του σεζόν, όταν ακόμα ένιωθε πιο πολύ Καταλανός από επαγγελματίας και δε δίσταζε να εκφράζει πως «τα ματς με τη Ρεάλ δεν είναι για μένα όπως όλα τα υπόλοιπα».

Με τη Σπόρτινγκ Χιχόν θα έχει 26, 28 και 34 συμμετοχές στην Primera Division και το καλοκαίρι του 2012 το όνομά του θα είναι από τα πιο καυτά της μεταγραφικής περιόδου. Νιουκάστλ, Άρσεναλ, Μπενφίκα, Βαλένθια, Ατλέτικο Μαδρίτης, Μάλαγα, Ρόμα, Γουέστ Χαμ, Τότεναμ, Γουίγκαν, Σουόνσι ήταν μερικές από τις ομάδες που γράφτηκε ότι ενδιαφέρονται για Αλμπέρτο Μποτία που τελικά θα επιλέξει να μείνει στην Ισπανία.

Σεβίλλη, Μίτσελ!

Στο εδώλιο ανεβαίνει ο βασικός μάρτυρας υπεράσπισης. Εκείνος που τον επέλεξε το 2012 στη Σεβίλλη, με την ομάδα της Ανδαλουσίας να πληρώσει ένα ποσό κοντά στα 3 εκ. ευρώ για να τον αποκτήσει. Ο Μίτσελ ήταν τότε τεχνικός στο σύλλογο και ο Αλμπέρτο Μποτία ένιωθε ότι είχε φτάσει η στιγμή να κάνει το step up στην καριέρα του και να καθιερωθεί σε ένα από τα top club της Ισπανίας. «Αυτό το βήμα είναι σπουδαίο για μένα, είναι μια πρόκληση σαν παίκτης και σαν άνθρωπος. Έρχομαι σε έναν μεγάλο και εξαιρετικά φιλόδοξο σύλλογο».

Στην πρώτη του χρονιά στη Σεβίλλη θα παίξει σε 18 παιχνίδια και θα πετύχει ένα γκολ – κόντρα στην Μπαρτσελόνα – όμως τα πράγματα δε θα είναι όπως τα ονειρευόταν, ειδικά μετά την απομάκρυνση του Μίτσελ τον Ιανουάριο. Ο Ουνάι Έμερι δεν τον εμπιστευόταν το ίδιο και ο Μποτία παραχωρήθηκε δανεικός το καλοκαίρι του 2013 στην Έλτσε. Μετά από μια γεμάτη χρονιά με 33 συμμετοχές επέστρεφε με στόχο να πείσει τον Ισπανό τεχνικό, που στο ενδιάμεσο είχε οδηγήσει τη Σεβίλλη στην κατάκτηση του Europa League.

«Στην καριέρα σου μπορείς να έχεις μια καλή ή μια κακή χρονιά, αλλά πρέπει να συνεχίζεις να πιστεύεις στον εαυτό σου και θα έρθει η ανταμοιβή. Έχω στόχο να δουλέψω σκληρά και να κάνω δύσκολη τη ζωή στον προπονητή μου στην απόφαση για τη βασική ενδεκάδα». Ο Μποτία απέτυχε να πείσει τον Έμερι και στις αρχές Αυγούστου ανακοινώθηκε η απόκτησή του από τον Ολυμπιακό έναντι περίπου 2 εκ. ευρώ.

Ισπανία, Βιθέντε Ντελ Μπόσκε!

Στο εδώλιο ανεβαίνει ο τελευταίος μάρτυρας. Εκείνος που κάλεσε τον Αλμπέρτο Μποτία στην Εθνική Ισπανίας τον Αύγουστο του 2011, ενώ ο 25χρονος αμυντικός έπαιζε στην Σπόρτινγκ Χιχόν. Ήταν ο πρώτος παίκτης του συλλόγου μετά το 1996 και τον Χούλιο Σαλίνας που λάμβανε κλήση από τους φούριος ρόχας. «Είναι τιμή και επιβράβευση η κλήση μου στην Εθνική. Πρέπει να συνεχίσω να δουλεύω και να παραμείνω προσγειωμένος», δήλωνε και παρότι δεν έπαιξε ούτε στο φιλικό με τη Χιλή, ούτε στο επίσημο ματς με το Λίχτενσταϊν θυμήθηκε πόσο σημαντικό είναι να είσαι μέλος της Εθνικής ομάδας.

Με την Ισπανία, άλλωστε, είχε πανηγυρίσει τίτλους σε μικρότερη ηλικία. Ήταν μέλος της Εθνικής κάτω των 19 ετών που κατέκτησε το Ατλαντικό κύπελλο το 2007, μέλος της Εθνικής κάτω των 20 ετών που κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Μεσογειακούς Αγώνες το 2009, αλλά και μέλος της Εθνικής κάτω των 21 ετών που κατέκτησε το Euro στη Δανία το 2011. Συμπαίκτες του ήταν παίκτες όπως ο Χουάν Μάτα, ο Νταβίντ Ντε Χέα, ο Μπόγιαν Κρικιτς, ο Τιάγκο Αλκαντάρα και πολλοί ακόμα τοπ επιπέδου ποδοσφαιριστές. Ακολούθησε η συμμετοχή του και στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2012 στο Λονδίνο, κάτι που ονειρευόταν από παιδί.

Στην Ελλάδα ήρθε τον προηγούμενο Αύγουστο. Η αποχώρηση του Κώστα Μανωλά και αργότερα του Αβραάμ Παπαδόπουλου, έφεραν εξ αρχής τους προβολείς στραμμένους πάνω του. Ο Μίτσελ σε κάθε δοθείσα ευκαιρία προσπαθούσε να υπερασπιστεί τον παίκτη του. Η αλήθεια είναι πως λάθη όπως εκείνο που έκανε στη Σουηδία απέναντι στη Μάλμε ή όπως το χθεσινό απέναντι στην Ατλέτικο, έχουν κάνει την υπόθεση του εξαιρετικά δύσκολη. Ο Ισπανός τεχνικός, όμως, θα επιμείνει. Και στο φινάλε θα βγει η ετυμηγορία.