Σε ένα παλιότερο κείμενο είχαμε σταθεί στο φαινόμενο «Αλεχάντρο Ντομίνγκες» που τόσο είχαμε ανάγκη.

Με τους τίτλους τέλους της 4ετούς συνεργασίας του Αργεντινού με τον Ολυμπιακού, δυστυχώς, η ανάγκη για «Τσόρι» είναι ακόμη μεγαλύτερη.

Σ' ένα ελληνικό ποδόσφαιρο που έχει περάσει στο απόλυτο σκοτάδι, παίκτες όπως ο Αργεντινός αποτελούν ηλιαχτίδες φωτός που μας θυμίζουν τους λόγους που αγαπήσαμε το ποδόσφαιρο.

Και πώς γίνεται να χαιρετήσεις κάτι που αγάπησες; Κάτι που αποτελεί μέρος της καθημερινότητας και της ζωής σου;

Οι μεγαλύτεροι αγώνες στην Sportingbet. Παίξε νόμιμα με πριμ 5% στο Πορτογαλία U21 – Ισπανία U21 (21+).

Ο Τσόρι, λοιπόν, δεν θα φοράει φέτος την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα. Τον Ολυμπιακό δεν τον αφήνει κι ο Ολυμπιακός δεν του λέει «αντίο». Ούτε και το ελληνικό ποδόσφαιρο. Ανεξάρτητα από το αν θα βρει ένα συμβόλαιο στον Απόλλωνα ή στον Πανιώνιο (όπως ακούγεται), ο «μαέστρος είναι ο παίκτης που κατάφερε να χαραχτεί στη μνήμη του ελληνικού ποδοσφαιρικού κοινού γιατί...

... είναι πάντα μια ευγενική προσωπικότητα. Ποτέ δεν δημιούργησε την ανάγκη σε κάποιον αντίπαλο να πει κάτι κακό γι αυτόν.

... είναι πάντα υπόδειγμα συναδέλφου ακόμη και ως προς παίκτες αντίπαλης ομάδας.

... είναι πάντα ο παίκτης που ξέρει να ξεσηκώνει την εξέδρα. Ακόμη και όταν κάτι πήγαινε στραβά για τη ομάδα του, είχε τον τρόπο να βάζει τα πράγματα στη... θέση τους.

... είναι ο «μάγος», που βάζει την υπογραφή του σε μαγικά βράδια, όπως ήταν αυτό για τον Ολυμπιακό κόντρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο Φάληρο.

... είναι ο «μάγος» που θα κάνει φέρει το δώρο του ακόμη και σε ένα στραβό, βροχερό βράδυ όπως ήταν αυτό στη Λεωφόρο στην ήττα με 2-1 από τον Παναθηναϊκό. Με το γκολ του στο τέλος απαγόρευσε στον αντίπαλο να ελπίζει και στην ισοβαθμία.

... είναι ο ηγέτης τόσο εντός όσο και εκτός των τεσσάρων γραμμών. Όσοι τον έζησαν στο Ρέντη και δη οι νεαροί παίκτης έχουν να λένε μόνο τα καλύτερα. Πόσο τυχερός ο Φορτούνης να τον έχει στο πλευρό του όταν ξεκινούσε να γίνεται εκείνος ο επόμενος ηγέτης των πρωταθλητών Ελλάδας!

... είναι αυτός που σου αρκεί να τον έχεις στην ομάδα σου. «Έχω τον Ντομίνγκες», λες και φουσκώνεις από περηφάνια.

... είναι ο παίκτης που δεν θα δεις στα μπουζούκια ή στα μπαράκια της Παραλιακής, αλλά στις οικογενειακές φωτογραφίες. Εκεί όπου πρωταγωνιστικό ρόλο έχουν η γυναίκα του και οι τρεις γιοι του.

... είναι αυτός που όταν όλα είναι εχθρικά, θα πάρει το χέρι μια μικρής δεσποινίδος, θα το φιλήσει και θα φέρει χαμόγελα αισιοδοξίας ότι με την αγάπη όλα μπορούν να νικηθούν. Ακόμη κι η απύθμενη βλακεία που επικρατεί στο ποδόσφαιρό μας.

... είναι, λοιπόν, ο Τσόρι ο λόγος που μας κάνει να περιμένουμε τον επόμενο «Τσόρι». Γι αυτό και δεν μπορούμε να πούμε «αντίο» σε κάτι που αναμένουμε με τεράστια προσμονή.