'Eχει ταξιδέψει σε κάθε γωνία της Ευρώπης και έχει καλύψει για τη διοργάνωση του Champions League και παλιότερα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών πάνω από 400 ματς. Μέσα από τις σελίδες του νέου βιβλίου του με τίτλο "Ταξίδι στ´αστέρια" μας μεταφέρει σε αυτό τον μαγικό κόσμο!
Ο λόγος για τον Χρήστο Σωτηρακόπουλο, ο οποίος από τη δεκαετία του ´80 ακόμα, έχει παρακολουθήσει βήμα - βήμα τη σπουδαιότερη διοργάνωση σε επίπεδο συλλόγων. Η φωνή του συνδέθηκε με τις νύχτες που τα αστέρια της μπάλας γεμίζουν την τηλεοπτική μας οθόνη! Ο Σωτηρακόπουλος μίλησε στο gazzetta.gr για το τι θα βρούμε σε αυτό το -πέμπτο κατά σειρά- βιβλίο του αλλά και για το τι ξεχωρίζει από όλα αυτά τα ταξίδια και τις μεταδόσεις...

Πότε παρακολούθησες τον πρώτο τελικό στη τηλεόραση και πότε στο γήπεδο;
«Τηλεοπτικά το ματς του 1970 στο Μιλάνο με τη Φέγενορντ να κερδίζει τη Σέλτικ αλλά μη φανταστείς πως θυμάμαι πολλά, απλά έχω δει εικόνες εκ των υστέρων! Κυρίως μου έκανε εντύπωση εκείνο το βράδυ πόσο τεράστιο έμοιαζε το Κύπελλο! Στο γήπεδο ήταν ο τελικός του Αμβούργου με τη Γιουβέντους στην Αθήνα το 1983 στο (ολοκαίνουργιο τότε) ΟΑΚΑ όπου ήμουν ρεπόρτερ πάγκων για το κρατικό ραδιόφωνο. Μεγάλη εμπειρία για τα 21 μου χρόνια!»

Και τηλεοπτικά πότε έκανες τον πρώτο τελικό;
«Το 1995 στη Βιέννη όταν ο Αγιαξ νίκησε τη Μίλαν και ήταν η πρώτη σεζόν του Mega στη διοργάνωση που ουσιαστικά και την έβαλε σε όλα τα σπίτια λόγω της πρώτης παρουσίας και της ΑΕΚ στους ομίλους»

Μέσα στο βιβλίο βρίσκει κανείς στατιστικά ή είναι βιωματικές ιστορίες;
«Και τα δύο. Εξιστορώ πως ξεκίνησε από το 1955 η ιδέα και ποια ήταν η σπίθα που άναψε τη φωτιά αλλά και πως φτάσαμε έως τη γιγάντωση ωστόσο κάποιος θα βρει και όλους τους τελικούς με συνθέσεις, τα ρεκόρ ελληνικά και ξένα, αναλυτικά τους αγώνες των ελληνικών ομάδων με συνθέσεις και ένα ξεχωριστό κομμάτι για τη κυπριακή παρουσία που μέχρι τώρα δεν είχε καταγραφεί! Όμως δεν μπορούν να λείψουν πολλές βιωματικές εμπειρίες από τόσες μεταδόσεις...»

Είδαμε και πολλές φωτογραφίες με μεγάλα ονόματα αλλά και από παλιές μεταδόσεις και αποστολές, μπλούζες με υπογραφές και αποκόμματα εισιτηρίων. Υπάρχει κάποια αγαπημένη από όλες;
«Αγαπημένες είναι όλες θα ήταν άδικο να ξεχωρίσω μία. Πάντως η φανέλα με τις υπογραφές των παικτών του Άγιαξ της δεκαετίας του 70 που μας έκανε όλους να αγαπήσουμε το καλό ποδόσφαιρο σίγουρα έχει μεγάλη συναισθηματική αξία γιατί μου την χάρισαν οι άνθρωποι που έβλεπα παιδί και θαύμαζα στη τηλεόραση! Μου έστειλε ο Χουλσόφ, η τεράστια αμυντική φυσιογνωμία εκείνης της ομάδα και καλός μου φίλος, μία φωτογραφία από την εποχή που ο Κρόιφ, ο Σουρμπίρ, ο Κρολ και αυτός, όλοι σχεδόν 10-11 χρόνων παίζανε μαζί στις ακαδημίες του Άγιαξ. Είναι ντοκουμέντο και φυσικά την χρησιμοποίησα.»

Είδα και μία από ραδιοφωνική μετάδοση όπως λες, μέσα στο βιβλίο, από πότε είναι;
«Η πρώτη μου στο ραδιόφωνο σε ευρωπαϊκό ματς μαζί με τον Μιλτιάδη Παναγιωτόπουλο από το 1983 που ήταν στο ΟΑΚΑ το Ολυμπιακός - Μπενφίκα»

Γράφεις για το πως η φωνή του Διακογιάννη σε μάγευε όταν ήσουν παιδί...
«Όχι μόνο εμένα, αλλά όλο τον κόσμο εκείνη την εποχή στη δεκαετία του 70. Ο Γιάννης άνοιξε τον δρόμο για όλους μας και ομολογώ πως την ικανότητα του και το ρυθμό του όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και στη μετάδοση στίβου δεν την έφτασε κανείς μας»

Βλέπω και μία φωτογραφία από τον πρώτο τελικό με τον Αλέξη Σπυρόπουλο το 2001, στο Μιλάνο. Τη γνώμη σου θα ήθελα για αυτόν..

«Ο καλύτερος "συμπαίκτης" που είχα ποτέ στο μικρόφωνο! Γνώστης του ποδοσφαίρου και ο καλύτερος χειριστής της ελληνικής γλώσσας στο σινάφι μας. Και ένας υπέροχος άνθρωπος για παρέα».

Ωραιότερο γκολ που έχεις περιγράψει;
«Θα μείνω στους τελικούς και θα πω του Ζιντάν στη Γλασκόβη στον τελικό του 2002 Ρεάλ και Λεβερκούζεν. Το τέλειο σουτ στην κατάλληλη στιγμή και στο κορυφαίο επίπεδο. Ο ίδιος σε μια συνέντευξη που μου είχε παραχωρήσει το 2007 το είχε χαρακτηρίσει ως το γκολ που ονειρεύεσαι παιδί να πετύχεις»

Και ωραιότερος τελικός από τους 26 που έχεις βρεθεί και καλύψει δημοσιογραφικά;
«Ως ανατροπή το 2-1 της Γιουνάιτεντ στη Βαρκελώνη με τη Μπάγερν και ως εξέλιξη αγώνα το 0-3 που μέσα σε έξι λεπτά έκανε 3-3 η Λίβερπουλ στη Πόλη με τη Μίλαν»

Πιο συγκινητική στιγμή;
«Αυτή η εικόνα που ο Ακης Ζήκος φοράει την ελληνική σημαία και περνάει δίπλα από το Κύπελλο στον μοναδικό τελικό επί εποχής Champions League που υπήρχε ελληνική συμμετοχή. Και ήταν και συγκριτικά ο κορυφαίος της Μονακό σε εκείνο το ματς του 2004. Φυσικά πρέπει να αναφέρουμε και πως άλλα 11 Ελληνόπουλα έπαιξαν σε τέτοιο επίπεδο το 1971 στο ματς του Παναθηναϊκού με τον Αγιαξ.»

Έχεις πει πως το ΑΕΚ - Ρεαλ 3 - 3 ήταν το καλύτερο ματς που έχεις περιγράψει από ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη. Ισχύει;
«Ναι γιατί εκείνη η Ρεάλ ήταν πρωταθλήτρια Ευρώπης και με τους Galacticos με Ζιντάν Φίγκο, Ραούλ, Ρομπέρτο Κάρλος, Κασίγιας, Μοριέντες ενώ στη ρεβάνς είχαν και τον Ρονάλντο διαθέσιμο! Και όμως η ΑΕΚ κάνοντας απίθανο πρώτο ημίχρονο την είχε στα σχοινιά με 3-1 και θυμάμαι την έκφραση απορίας του Ντελ Μπόσκε μετά το ματς όταν ρωτήθηκε από τον Ισπανό ρεπόρτερ τι έφταιξε. Τον κοίταξε και είπε απλά πως οι άλλοι έπαιξαν καταπληκτικά και πάλι καλά που δεν χάσαμε!»

Μεγαλύτερη νίκη ελληνικής ομάδας εκτός έδρας;
«Χωρίς δεύτερη κουβέντα αυτή με το γκολ του Βαζέχα μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο του Άμστερνταμ για τον Παναθηναϊκό επί του Άγιαξ από την φοβερή κούρσα του Δώνη. Οι Ολλανδοί ήταν αήττητοι σε 19 ματς στη Τσάμπιονς Λιγκ, πρωταθλητές Ευρώπης και κόσμου, μια υπερομάδα...»

Εχεις χαρακτηρίσει την ομάδα του Μπάγεβιτς που είχε ο Ολυμπιακός το 1999 καλύτερη από εκείνες του Τάκη Λεμονή η του Μίτσελ που έκαναν και διπλά στην Ευρώπη. Μου το εξηγείς;
«Σαφώς και ήταν. Πρώτον ήταν πιο πλήρης γιατί είχε ομοιογένεια τριετίας και διέθετε με Γεωργάτο, Τζόλε, Μαυρογενίδη και Γιαννακόπουλο τα καλύτερα άκρα που έχω δει στα χρόνια που ασχολούμαι επαγγελματικά με το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Για ένα φύσημα του αέρα και μία ατυχία του Ελευθερόπουλου δεν έπαιξε στα ημιτελικά και μάλιστα θα ζευγάρωνε με τη Μαν. Γιουνάιτεντ του Φέργκιουσον. Θα ήταν σπουδαία εμπειρία! Αν και η μεγαλύτερη νίκη του έγινε πέρσι στο Λονδίνο με την Αρσεναλ που όμως έμεινε χωρίς αντίκρισμα».

Και μία τελευταία ερώτηση για το βιβλίο. Πόσο καιρό χρειάστηκες για να το ολοκληρώσεις;
«Σχεδόν ένα χρόνο αλλά ειδικά μέσα στο καλοκαίρι από τα μέσα Ιουλίου έως τα τέλη Σεπτεμβρίου δεν πήρα ανάσα με δωδεκάωρη δουλειά καθημερινά, εις βάρος των διακοπών... Δεν γινόταν αλλιώς όταν το πήρα στα χέρια μου αισθάνθηκα πως άξιζε τελικά τον κόπο!»

Το νέο βιβλίο του Χρήστου Σωτηρακόπουλου "Ταξίδι στ´αστέρια" με την ιστορία από το 1955-56 μέχρι τις μέρες μας του Κυπέλλου Ευρώπης-Champions League κυκλοφορεί απο τις εκδόσεις ΤΟΠΟΣ με 544 σελίδες με πλούσιο φωτογραφικό υλικό και ήδη βρίσκεται σε όλα τα καλά βιβλιοπωλεία με τιμή 16 ευρώ.