“Ζήτω το κανονικό ποδόσφαιρο”. Ο τίτλος είναι κλεμμένος από το σχόλιο ενός αναγνώστη του gazzetta, ίσως και από κάποιον συνάδελφο που το είχε χρησιμοποιήσει παλαιότερα – δεν είμαι σίγουρος, όμως εκφράζει απόλυτα αυτό που αισθάνθηκα ζώντας αυτή τη...σατανική αγωνιστική που πέρασε στην Πριμέρα Ντιβισιόν. Οι συγκρίσεις με την πραγματικότητα που ζούμε στο δικό μας ποδόσφαιρο είναι μάλλον περιττές και μάταιες, όμως όσο και αν έχει χαθεί κάθε ελπίδα να αλλάξει κάτι, είμαστε υποχρεωμένοι να συνεχίζουμε να τονίζουμε τα αυτονότητα, να αναδεικνύουμε το “κανονικό” ποδόσφαιρο κι έτσι με λίγη τύχη ίσως καταφέρουμε να σώσουμε μια νέα γενιά φιλάθλων που μεγαλώνει με το μυαλό δηλητηριασμένο από τη σαπίλα του ελληνικού ποδοσφαίρου.

Τα γήπεδα έξω γεμίζουν όχι μόνο γιατί εκεί έχουν Μέσι και Ρονάλντο ή γιατί δεν κάνουν λάθη οι διαιτητές. Γεμίζουν γιατί εκεί η διαπλοκή, η διαφθορά και το παρασκήνιο δεν αποτελούν τον κανόνα. Γιατί εκεί το ποδόσφαιρο διατηρεί το βασικό στοιχείο που το κάνει τόσο ξεχωριστό: το απρόβλεπτο.

Αυτό που έγινε στην Ισπανία αυτή την αγωνιστική ήταν κόντρα σε όλα τα προγνωστικά. Ατλέτικο, Μπαρτσελόνα και Ρεάλ, στραβοπήσαν και οι τρεις για πρώτη φορά σε μια αγωνιστική, στο πιο καθοριστικό σημείο, γνωρίζοντας και οι τρεις ότι δεν υπήρχαν περιθώρια για απώλειες. Η αρχή έγινε με το 2-2 της Μπαρτσελόνα κόντρα στη Χετάφε που παλεύει για τη σωτηρία της. Ακολούθησε η ήττα της Ατλέτικο με 2-0 στην έδρα της “αδιάφορης” Λεβάντε και η...κηδεία ολοκληρώθηκε με τη Ρεάλ να σώζει στο τελευταίο λεπτό το βαθμό της ισοπαλίας με το 2-2 κόντρα στην επίσης “αδιάφορη” Βαλένθια. Η μία να χαρίζει δηλαδή στην άλλη το πρωτάθλημα και αυτή να λέει “όχι ευχαριστώ”!

Και στην Ισπανία αναπτύχθηκε έντονη παραφιλολογία τις προηγούμενες μέρες για το κίνητρο που μπορούσαν να έχουν οι ομάδες που ουσιαστικά δεν κυνηγούν πια κάτι στο πρωτάθλημα. Όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή άνοιξε η κουβέντα για τα “βαλιτσάκια” (τα πριμ – νίκης από τρίτους στις “αδιάφορες” ομάδες για να κόψουν βαθμούς από τους αντιπάλους τους). Αν και είναι κόντρα στο νόμο, οι Ισπανοί παραδέχονται – και πολλοί τα θεωρούν θεμιτά – ότι τα πριμ νίκης όντως υπάρχουν. Και είναι σχεδόν βέβαιο ότι υπάρχουν και τα άλλα πριμ. Τα “κακά”, που δίνονται σε ομάδες για να κάτσουν να χάσουν. Μόνο που τονίζω και πάλι, αυτά δεν αποτελούν τον κανόνα.

Όποιος είδε την προσπάθεια των παικτών της Λεβάντε και της Βαλένθια, αλλά και αυτών της καταδικασμένης Μπέτις που πήγε να πάρει μαζί της στη Σεγούντα την Αλμερία, κατάλαβε ότι το κίνητρο δεν ήταν κάποια χιλιάρικα ευρώ παραπάνω που μπορεί να τους έταξε κάποιος. Άμα ήταν έτσι θα τους τα έταζε κάθε εβδομάδα ο πρόεδρός τους και θα έπαιρναν πρωτάθλημα! Έτσι όπως το βλέπω, το πριμ νίκης μπορεί να βοηθήσει ώστε να μην παρουσιαστεί κάποιος εντελώς αδιάφορος. Δεν είναι αρκετό για να τον κάνει να “σκιστεί” κόντρα σε έναν αντίπαλο που παίζει τη ζωή του. Οι παίκτες της Λεβάντε, της Βαλένθια και της Μπέτις “σκίστηκαν” όμως. Και είμαι σίγουρος ότι δεν το έκαναν για τα λεφτά, αλλά για το όνομά τους, την τιμή τους και για την ιστορία της ομάδας τους!

Γι΄αυτό νιώθω την ανάγκη να αποθεώσω τη φετινή Λίγκα, την καλύτερη στη σύγχρονη ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου και με διαφορά τη πιο συναρπαστική και ανταγωνιστική από όλα τα μεγάλα πρωταθλήματα της Ευρώπης. Και την αποθεώνω γνωρίζοντας ότι στο φινάλε υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να γίνει μια “ομορφιά” που θα γράψει ιστορία! Όσο δύσκολο και αν είναι να προβλεφθούν τα αποτελέσματα της επόμενης αγωνιστικής μετά τα όσα συνέβησαν αυτό το σαββατοκύριακο, η λογική λέει όλα θα κριθούν την τελευταία αγωνιστική και κυρίως από το αποτέλεσμα του Μπαρτσελόνα – Ατλέτικο.

Μία πρώτη γεύση για το πόσο θρίλερ θα είναι το φινάλε της φετινής Πριμέρα, την πήραμε χθες στα τελευταία λεπτά του αγώνα της Ρεάλ με τη Βαλένθια. Το γκολ του Κριστιάνο για το τελικό 2-2 πανηγυρίστηκε από τους μερένχες γιατί τους κρατάει ζωντανούς, όμως πανηγυρίστηκε εξίσου και από την Ατλέτικο που βολεύτηκε περισσότερο με ισοπαλία της Ρεάλ παρά ήττα. Η Ατλέτικο κρατάει την τύχη στα χέρια της αφού με τέσσερις βαθμούς στα επόμενα δύο παιχνίδια (Μάλαγα μέσα, Μπαρτσελόνα έξω) παίρνει το πρωτάθλημα. Αν δεν υπάρξουν άλλα στραβοπατήματα μέχρι το τέλος, η Ρεάλ (Βαγιαδολίδ έξω - εξ αναβολής, Θέλτα έξω και Εσπανιόλ μέσα) θα φτάσει στην τελευταία αγωνιστική βρισκόμενη δύο βαθμούς πίσω από την Ατλέτικο κι έναν μπροστά από την Μπαρτσελόνα. Την “καυτή πατάτα” την κρατάει η Μπαρτσελόνα (Έλτσε έξω, Ατλέτικο μέσα) η οποία γνωρίζει ότι κερδίζοντας τελευταία αγωνιστική την Ατλέτικο το πιθανότερο είναι ότι θα χαρίσει τον τίτλο στη Ρεάλ. Αν έχανε χθες η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα έβγαινε από τη δύσκολη θέση καθώς με δύο νίκες θα έπαιρνε το πρωτάθλημα. Ουσιαστικά το γκολ του Ρονάλντο εξασφάλισε στην Ατλέτικο ότι η Μπαρτσελόνα στο μεταξύ τους παιχνίδι θα παρουσιαστεί τουλάχιστον... μπερδεμένη. Έως και διχασμένη! Σε γκάλοπ που έκανε η “Sport” της Βαρκελώνης το 83% των φίλων της Μπαρτσελόνα προτιμούν η ομάδα τους να δώσει το πρωτάθλημα στην Ατλέτικο αν η ίδια δεν έχει ελπίδες να το πάρει!

Το ενδεχόμενο να φτάσουμε σε αυτό το σενάριο φάνταζε πιθανό εδώ και καιρό τώρα. Το καλύτερο για όλους θα ήταν να φτάσουμε στο φινάλε και το πρωτάθλημα να παιχτεί στα ίσια. Να μην χρειαστεί να ξεφτιλιστεί η Μπαρτσελόνα, η Ατλέτικο αν είναι να πάρει τον τίτλο να τον πάρει με το σπαθί της και η Ρεάλ να μην αισθανθεί ότι ότι έπεσε θύμα συνωμοσίας των άλλων δύο. Ότι κι αν γίνει πάντως, το σίγουρο είναι ότι αυτό το πρωτάθλημα θα συζητιέται για πολύ καιρό.