Nα μείνει ο Σκίμπε, αλλά ποιος Σκίμπε;

Προσφορά ημέρας – έκπληξη σε περιμένει στο Κάντιθ – Ρέους. *Ισχύουν Οροι και Προϋποθέσεις (21+).

Η Ελλάδα με τον αποκλεισμό από το Μουντιάλ της Ρωσίας συμπληρώνει τέσσερα χρόνια απουσίας από τις κορυφαίες ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, διάστημα που είναι το μεγαλύτερο στην εποχή από το Euro του 2004 και μετά.

Τέσσερα χρόνια που είναι αρκετά, ειδικά όταν η Εθνική ποδοσφαίρου μας είχε συνηθίσει κάθε δύο καλοκαίρια να την παρακολουθούμε με καμάρι μεταξύ των κορυφαίων ομάδων της Ευρώπης και του Κόσμου.

Αυτό που πρέπει να γίνει τώρα είναι ο απολογισμός, κυρίως της διετίας που βρίσκεται ο Σκίμπε στο τιμόνι της Εθνικής από τον Οκτώβριο του 2015 μέχρι και σήμερα, προκειμένου σε αυτόν τον απολογισμό να βασιστεί η επόμενη μέρα της Εθνικής ομάδας.

Η απόφαση που πρέπει να ληφθεί άμεσα, σχετίζεται με την παραμονή του Γερμανού προπονητή στην ομάδα, η οποία φαίνεται δεδομένη, τόσο από όσα λέει ο ίδιος, όσο και από τη στήριξη που έχει από τους ποδοσφαιριστές. Οταν βγαίνει ο αρχηγός Βασίλης Τοροσίδης και δημόσια εκφράζει την άποψη να παραμείνει ο Σκίμπε, τότε οποιαδήποτε άλλη συζήτηση είναι περιττή.

Οι ποδοσφαιριστές αποτελούν την ομάδα, αυτοί εργάζονται με τον προπονητή και έχουν το δικαίωμα να υποστηρίξουν αυτόν που θεωρούν ως τον κατάλληλο.

Από τη στιγμή λοιπόν που υπάρχει «χημεία» και καλή συνεργασία, τότε η ΕΠΟ πρέπει να προχωρήσει στην ανανέωση της συνεργασίας.

Από εκεί και πέρα, όμως, σηκώνει μεγάλη συζήτηση για τον ποιον... Σκίμπε πρέπει να κρατήσουμε στο εθνικό συγκρότημα. Τον Σκίμπε της ισοπαλίας στο Βέλγιο ή τον Σκίμπε του 0-0 με την Εσθονία στο Καραϊσκάκη; Τον Σκίμπε του πρώτου αγώνα με την Κροατία ή τον Σκίμπε της χθεσινής ρεβάνς; Τον Σκίμπε που άφησε χωρίς επιθετικούς την Εθνική ή τον Σκίμπε που έφτιαξε το κλίμα στα αποδυτήρια;

Η συζήτηση φυσικά δεν είναι τόσο απλοϊκή και πάντα συγκεντρώνει πολλές και διαφορετικές γνώμες, αλλά το αποτέλεσμα της είναι αυτό που θα οδηγήσει στην επόμενη μέρα της ομάδας.

Γι' αυτά που μπορούμε να ασκήσουμε κριτική στον Γερμανό, είναι η εμμονή του σε ορισμένους παίκτες που ουδέποτε βοήθησαν σε αυτή την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όπως ο Τζιόλης, κάποιες εμπνεύσεις που δεν του βγήκαν, όπως η επιλογή τριών κεντρικών αμυντικών στο πρώτο ματς ή η χρησιμοποίηση του Ρέτσου ως αριστερού μπακ στο χθεσινό ματς και κυρίως το λάθος του να μην αναζητήσει περισσότερες επιθετικές λύσεις.

Ο Μήτρογλου δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του και στα ματς που έλειπε το κενό του ήταν τεράστιο. Και αντί να γίνει κάποια πιο συστηματική δουλειά σε εναλλακτικές λύσεις, έβλεπες στον πάγκο χθες στο Καραϊσκάκη, τους Διαμαντάκο και Γιαννώτα!

Από την άλλη, στον Σκίμπε χρεώνεται η επιστροφή στο αμυντικογενές σύστημα παιχνιδιού, ένα σύστημα που μπορεί να μην προσφέρει θέαμα και να προκαλεί γκρίνια στους φιλάθλους, αλλά είναι το σύστημα που ταιριάζει στον Ελληνα ποδοσφαιριστή και αυτό που μας οδήγησε όχι μόνο στην κατάκτηση του Euro 2004, αλλά και στις εξαιρετικές πορείες που ακολούθησαν το έπος της Ελλάδας στην Πορτογαλία.

Επίσης ο Σκίμπε είναι αυτός που έφτιαξε το κλίμα στα αποδυτήρια και όπως δήλωσε με θάρρος ο Παπασταθόπουλος «ήμασταν σκορποχώρι και γίναμε ομάδα...». Και ο Σκίμπε – όπως προανέφερα – είναι ο άνθρωπος που εμπιστεύονται οι ποδοσφαιριστές, γεγονός που μετρά πάνω απ΄ όλα!

Αρα προχωράμε με Σκίμπε, απαλλαγμένο όμως από τα λάθη και τις αστοχίες της διετίας και σαφώς καλύτερο γνώστη πλέον της ελληνικής πραγματικότητας. Και θα ήταν προτιμότερο, να μην είναι μόνος του, αλλά η διοίκηση της ΕΠΟ να τον βοηθήσει τοποθετώντας δίπλα του έναν άνθρωπο που να γνωρίζει πρόσωπα και καταστάσεις στο ελληνικό ποδόσφαιρο και θα μπορέσει να τον συμβουλέψει ανάλογα.

Εναν πρώην παίκτη της φουρνιάς του 2004, που θα ενισχύσει τον Γερμανό και δεν θα τον καπελώνει και θα προσφέρει την εμπειρία του στους τομείς που ο Σκίμπε ενδεχομένως να έχει κενά.

ΥΓ Η Κροατία όπως αποδείχθηκε χθες δεν ήταν η ομάδα που θα τρόμαζε στην Ελλάδα και επ ουδενί η διαφορά των δύο ομάδων δεν ήταν αυτή που φάνηκε στο Ζάγκρεμπ. Απλώς στο κρισιμότερο παιχνίδι, δείξαμε το χειρότερο μας εαυτό.

ΥΓ ΙΙ Πόσο άτυχοι ήμασταν χωρίς Μανωλά, Παπασταθόπουλο κεντρικό δίδυμο στο Ζάγκρεμπ. Με την παρουσία και των δύο, θα μιλούσαμε για άλλο αποτέλεσμα σήμερα...

ΥΓ ΙΙΙ Αυτή η Εθνική το έκανε το καθήκον της. Σε έναν δύσκολο όμιλο έμεινε πίσω μόνο από το πανίσχυρο Βέλγιο και άφησε τρίτη τη Βοσνία. Αν ήταν και πιο τυχερή, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς...