I miss you, when you're gone... (vids)

Η είδηση του θανάτου της απίστευτης Dolores είναι από αυτές που δεν θέλεις να πιστέψεις. Μπορεί το τέλος όλων μας, να είναι προδιεγραμμένο αλλά όταν κάποιος τόσο ταλαντούχος εγκαταλείπει τον μάταιο τούτο κόσμο, μόλις στα 46 του, τότε ναι, είναι αδικία! Πολύ περισσότερο όταν ήταν η ίδια που δεν κατάφερε να νικήσει τις φωνές μέσα στο κεφάλι της, που την οδηγούσαν στα άκρα... Τουλάχιστον θα έχουμε την απίστευτη φωνή της, να ταξιδεύει όσους αγάπησαν την ίδια και το συγκρότημα της, κυρίως στη δεκαετία του '90 τότε που οι Cranberries από το Λίμερικ της Ιρλανδίας κατέκτησαν όλο τον κόσμο πουλώντας περισσότερους από 43 εκατομμύρια δίσκους.

Η Dolores άρχισε να γίνεται γνωστή από το Μάρτιο του 1993, όταν έβγαλαν οι Cranberries το πρώτο άλμπουμ με τίτλο Everybody Else Is Doing It, So Why Can't We? Δεν χρειαζόταν να ακούσεις πολλά τραγούδια για να αντιληφθείς αμέσως τις φωνητικές δυνατότητες της μικροσκοπικής Ιρλανδής που ήξερε με την ίδια ευκολία να αλλάζει τόνους στη φωνή της, αλλά και να χοροπηδά στη σκηνή. Η παρουσίαση στον μουσικό κόσμο ήρθε ουσιαστικά με το Linger, ένα από τα πιο μελωδικά τραγούδια που έχουν γραφτεί!

To 1994 ήταν σημαδιακή χρονιά για την ίδια, καθώς παντρεύτηκε τον μάνατζερ του συγκροτήματος Don Burton και έβγαλε το δεύτερο άλμπουμ με τίτλο No Need to Argue στο οποίο είχε γράψει και τους στίχους, αλλά είχε συνθέσει και τραγούδια, δείχνοντας πόσο πολυτάλαντη είναι. Το Zombie τους έκανε διάσημους παντού και εξακολουθεί να είναι το πιιο γνωστό τραγούδι των Cranberries με την ίδια να τα... σπάει στα φωνητικά! Xαρακτηριστικό είναι ότι στο επίσημο κανάλι τους στο YouTube, το Zombie έχει περισσότερες από 600 εκατομμύρια προβολές...

Aπό το ίδιο άλμπουμ ομολογώ ότι προτιμώ το Ode to my family. H «Ωδή στην οικογένεια», ουσιαστικά ήταν ένα τραγούδι που τη χαρακτήριζε σε όλη της τη ζωή, καθώς όσο ασυμβίβαστη έδειχνε, άλλο τόσο ήταν αφιερωμένη στην έννοια της οικογένειας. Με τον Don Burton έκανε τρία παιδιά, ενώ η κατάθλιψη εμφανίστηκε όταν έχασε αγαπημένα της πρόσωπα. «Υπήρξαν στιγμές που πέρασα αρκετά δύσκολα, ιδιαίτερα μετά το θάνατο του πατέρα μου και της πεθεράς μου. Κοιτάζοντας πίσω, νομίζω ότι η κατάθλιψη, όποια και αν είναι η αιτία, είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορείς να περάσεις», είχε πει...

Aυτή η μελαγχολία φαινόταν συνεχώς, όσο και αν το κορίτσι αυτό είχε τεράστιο νεύρο. Ακούστε το καλύτερο της για μένα προσωπικά τραγούδι, από το τρίτο άλμπουλ To the Faithful Departed, το When You're Gone και θα καταλάβετε. Oπως λέει και η ίδια And I miss you, when you're gone...

​

Πάντως, όταν ήθελε να τα... σπάσει, ήταν απίστευτη. Oπως για παράδειγμα με το Salvation από το ίδιο άλμπουμ του 1996. Πετούσε στη σκηνή, ξεσήκωνε το πλήθος, του μιλούσε στα αυτιά και στην καρδιά και άναβε φωτιές!

Παρά την παγκόσμια αναγνώριση, τα πρώτα προβλήματα εμφανίζονται στην Dolores μετά το 1996 με αποτέλεσμα οι Cranberries να διαλυθούν για λίγο. Πάντως γεννά το πρώτο της παιδί, γεγονός που την ανεβάζει ψυχολογικά και το 1999 το συγκρότημα επανενώνεται και βγάζει το τέταρτο άλμπουμ Bury the Hatchet και την ίδια να γράφει όχι μόνο τα τραγούδια αλλά και τους στίχους. Το γεγονός ότι έγινε μητέρα αποτυπώνεται και το στιλ των τραγουδιών που είναι πιο ήρεμα και μελωδικά!

Eνα από τα καλύτερα τραγούδια της είναι το Just My Imagination, από το ίδιο άλμπουμ. Αν δείτε τους στίχους, είναι αρκετά αυτοβιογραφικοί και ουσιαστικά περιγράφουν το... λαβύρινθο που υπήρχε στο μυαλό τους και ουσιαστικά δεν μπορούσε να βγει!

Για να μην ξεχνάμε όμως, την ενέργεια της, τις δυνατότητες της φωνής της και ιρλανδικό νεύρο, έχει και στο ίδιο άλμπουμ το αρκετά πιο δυνατό Promises! Η Dolores στα καλύτερα της!

To πέμπτο άλμπουμ ήταν ίσως το χειρότερο που έβγαλαν. Από το Wake Up and Smell the Coffee του 2001 ξεχωρίζει το Time Is Ticking Out, τραγούδι αρκετά συμβολικό για την ίδια αλλά και για τους Cranberries...

Κάπου εκεί μπαίνει το δισκογραφικό τέλος της μπάντας που διαλύεται το 2003 αλλά το 2009 τα ξαναβρίσκουν και επιστρέφουν στις Live εμφανίσεις. Η ίδια έβγαλε δύο σόλο άλμπουμ το 2007 και το 2009 χωρίς κάτι το ιδιαίτερο και με τραγούδια όπως το When we are young, ουσιαστικά να αποκαλύπτουν την τραυματισμένη ψυχοσύνθεση της...

Ολα αυτά τα χρόνια έπασχε από διπολική διαταραχή. Το 2014 συνελήφθη, καθώς είχε επιτεθεί σε γυναίκα αεροσυνοδό τραυματίζοντας την στο πόδι, κατά τη διάρκεια πτήσης από τη Νέα Υόρκη στην Ιρλανδία, αλλά και σε έναν αστυνομικό μετά την προσγείωση του αεροσκάφους. Δήλωσε ένοχη και της επιβλήθηκε το πρόστιμο των έξι χιλιάδων ευρώ. Τα νεύρα και η κατάθλιψη την οδήγησαν σε ατελείωτη χρήση χαπιών, ειδικά μετά και το διαζύγιο της το 2014, με τον επίλογο να γράφεται σε ένα ξενοδοχείο του Λονδίνου, να φεύγει από τη ζωή, μόνη και έρημη, όπως ίσως τελικά να ήθελε. Αλλωστε τις φωνές μέσα στο κεφάλι της, ποτέ δεν τις νίκησε...

Dolores O' Riordan και Cranberries ήρθαν τρεις φορές στην Αθήνα, το 2000 που έπαιξαν στο Λιμάνι του Πειραιά, το 2007 στο Λυκαβηττό και το 2010 στο Θέατρο των Βράχων. Είχα τη χαρά να τη δω από κοντά και τις τρεις φορές, στο Λυκαβηττό μάλιστα είχε έρθει ως σόλο τραγουδίστρια. Στις συναυλίες του 2000 και το 2010, η συναυλία έκλεισε με το τραγούδι Dreams από το πρώτο τους άλμπουμ. Κάπως έτσι θα την αποχαιρετήσω κι εγώ. Σε ευχαριστούμε Dolores για τα πανέμορφα όνειρα που μας δημιούργησες και τα μελωδικά ταξίδια που κάναμε μαζί σου. Μακάρι και εσύ να πραγματοποίησες τα δικά σου όνειρα...