Να γιατί δεν είμαστε όλοι Charlie Hebdo

Gazzetta team
Να γιατί δεν είμαστε όλοι Charlie Hebdo
Όταν οι αιμοσταγείς ισλαμιστές τρομοκράτες είχαν χτυπήσει στο περιοδικό Charlie Hebdo στο Παρίσι, ουδείς είχε μείνει ασυγκίνητος από την τραγωδία που σόκαρε τη Γαλλία, την Ευρώπη και τον κόσμο. Γράφει στο «Bήμα» ο Γεώργιος Μαλούχος.
Ηταν μια τραγωδία πολλαπλή: όχι μόνον η τρομοκρατία πετύχαινε ένα φοβερό χτύπημα, αλλά το πετύχαινε στην καρδιά της Ευρώπης και της ελεύθερης έκφρασης και μάλιστα για να εκδικηθεί όποιον έλεγε αυτά που δεν άρεσαν στους δολοφόνους, αλλά και να φοβίσει όλους τους άλλους. Με άλλα λόγια, οι τρομοκράτες χτυπούσαν στον πυρήνα, στα άγια των αγίων, στην ουσία του δυτικού τρόπου ζωής.

Τότε, όπως πολύ συχνά σε ακραίες ώρες συμβαίνει, οι πάντες, ιδίως σε μέρη όπου ορισμένα χαρακτηριστικά δεν ήταν επαρκώς γνωστά και κατανοητά, όπως και στην Ελλάδα, έσπευσαν να εκφράσουν την αγανάκτησή τους με τη γνωστή ρήση «είμαστε όλοι Charlie Hebdo. Ηταν λογικό. Αλλά ήταν και επιπόλαιο.

Είναι ένα πράγμα να τάσσεσαι με όλη σου την ψυχή κατά των δολοφόνων. Αλλά είναι άλλο πράγμα να μην είσαι σε θέση να το κάνεις αυτό χωρίς τέτοιου είδους κορώνες.

Από προχθές, μετά τη δημοσίευση του σκίτσου που συνδέει τον μικρό Αϊλάν, το τρίχρονο προσφυγόπουλο από τη Συρία που βρέθηκε νεκρό στα παράλια της Τουρκίας με τις πρωτοχρονιάτικες επιθέσεις σε βάρος γυναικών στην Κολωνία, αμέτρητοι είναι εκείνοι που αηδίασαν με το εν λόγω έντυπο και μετάνιωσαν που ταυτίστηκαν μαζί του.

Για όσους δεν το διάβασαν, το έντυπο δημοσίευσε σκίτσο στο οποίο τίθεται το ερώτημα τι θα γινόταν ο μικρός Αϊλάν αν δεν είχε πνιγεί και είχε καταφέρει να φτάσει στην Ευρώπη; Και ο σκιτσογράφος Riss απαντά: «Θα χούφτωνε γυναίκες στη Γερμανία».

Με μια λέξη: αηδία. Αηδία που δεν πρέπει ούτε να επιχειρήσει να την εξηγήσει ή να την αναλύσει κανείς. Γιατί; Επειδή όποιος δεν καταλαβαίνει αμέσως γιατί πρόκειται για αηδία, ας μην το καταλάβει ποτέ.

Γι αυτό ακριβώς λοιπόν κάποιοι λέγαμε από τότε ότι άλλο ήταν το στυγερό έγκλημα που έπρεπε να τιμωρηθεί και να καταδικαστεί με τον πιο σκληρό τρόπο και είναι άλλο να «είμαστε όλοι Charlie Hebdo».

Όμως τότε, όπως πολύ συχνά συμβαίνει όταν πας κόντρα απέναντι στις κυρίαρχες αντιλήψεις, όποιος το έλεγε αυτό, έπεφταν να τον φάνε…

Υ.Γ.: Μπορεί πολλοί να θεωρούν αυτό το ζήτημα μικρής σημασίας σε σχέση με όλα όσα συμβαίνουν αυτή τη στιγμή. Δεν έχουν δίκιο. Το αντίθετο μάλιστα. Πάντως, στα πολιτικά, που γίνονται όλο και πιο ενδιαφέροντα, επιστρέφουμε από εβδομάδα…


Πηγή: tovima.gr