Γρήγορα, όλοι τα κεφάλια στην άμμο!
Η φίλη μου η Δανάη (όχι το πραγματικό της όνομα) δουλεύει στην Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Έχοντας ζήσει χρόνια στο εξωτερικό, αγωνίζεται ώστε όλοι οι συνάνθρωποί μας που έζησαν διώξεις και πολέμους να τυγχάνουν δίκαιης μεταχείρισης όταν φτάνουν στην Ελλάδα, αφού πρώτα ζητήσουν άσυλο. Τι είναι το νόμιμο και το δίκαιο; Όσοι αιτούνται άσυλο να μην κρατούνται σε φυλακές ή Αμυγδαλέζες αλλά ελεύθερους να τους καλωσορίζουμε. Και να τους φιλοξενούμε στον τόπο μας μέχρι να εγκριθεί ή να απορριφθεί η αίτηση τους.
Τη ρωτάω: αν έρθουν στην Ελλάδα 500 χιλιάδες πραγματικοί πρόσφυγες από τη Συρία, το Ιράκ και το Αφγανιστάν; Να τους δώσουμε άσυλο και να μείνουν όλοι στη χώρα; Με κοιτάζει στραβά. Νοιάζεται ειλικρινά για τους κατατρεγμένους όλου του κόσμου και τη φέρνει σε δύσκολη θέση η ερώτησή μου. Θα ήταν όχι μόνο αναίσθητο αλλά και παράνομο να μην τους δεχτούμε, μου λέει. Το βλέμμα της με κάνει να αισθάνομαι άσχημα. Εκείνη μένει εκεί ψηλά, στο moral high ground. Ευαίσθητη. Κι εγώ στα μάτια της, αν όχι ρατσιστής, τουλάχιστον αναίσθητος. Δεν βρίσκουμε άκρη.
Ο συμφοιτητής μου στη Νομική ο Μηνάς (όχι το πραγματικό του όνομα) ήθελε να γίνει δικαστής. Φτωχόπαιδο, έκανε πάντα το σωστό. Ψυχούλα. Ωστόσο, όταν μετανάστες έκαναν αυτοσχέδιο τζαμί το υπόγειο του πολυκατοικίας του άλλαξε. Ζορίστηκε. Του ήταν δύσκολο να δεχτεί πως εκατοντάδες μετανάστες, με το έτσι θέλω, το έκαναν χώρο συνάθροισης και λατρείας. Και απολύτως παράνομο το τζαμί. Και φοβόταν πως κάποιος μπορεί να έκανε κακό στη μάνα του ή στη σύντροφο του. Μην υπερβάλλεις, του είπα, Μηνά. Εσύ είσαι καλό παιδί. Κι αυτοί άνθρωποι είναι, δεν είναι ζώα. Κι άλλωστε αφού δεν επιτρέπονται τα τζαμιά τι να κάνουν; Παράνομα τζαμιά στα υπόγεια θα κάνουν, δεν φταίνε. Τώρα εγώ ήμουν ο ευαίσθητος; Κι εκείνος ήταν ο ρατσιστής; Πάλι δεν βγάλαμε άκρη.
Η Δανάη έχει και δίκιο και άδικο. Έχει δίκιο γιατί δεν μπορούμε να φερόμαστε στα θύματα του Ασάντ, των Τζιχαντιστών και των Ταλιμπάν σαν σκυλιά. Εδώ είναι Ευρώπη. Έχω πάει και στην Κρυσταλλοπηγή και στη Μυτιλήνη και τα έχω δει από πρώτο χέρι. Ντρέπομαι. Αποθήκες ανθρώπων. Αλλά έχει και άδικο από την άλλη η Δανάη. Γιατί δεν αντέχουμε να φιλοξενήσουμε όλους τους εκατοντάδες χιλιάδες κατατρεγμένους των πολέμων αυτού του κόσμου. Εντελώς συμπτωματικά οι πιο πολλοί πόλεμοι και διώξεις γίνονται στη γειτονιά μας. Και οι πιο πολλοί θέλουν να βρουν καταφύγιο στην Ευρώπη. Δεν χωράνε όλοι εδώ. Λυπάμαι.
Το ίδιο και ο Μηνάς. Έχει άδικο να θέλει να στερήσει από συνανθρώπους μας το δικαίωμα να προσευχηθούν. Αλλά έχει δίκιο να μη θέλει να ζει πάνω από τζαμί. Και έχει επίσης δίκιο να θέλει να μη φοβάται κάθε βράδυ που κοιμάται.
Πώς να μη γίνουμε πολλοί Έλληνες και ευαίσθητοι και ρατσιστές; Πώς να μη βοηθάμε έναν κατατρεγμένο και να μην αποδιώχνουμε έναν άλλον κάθε μέρα; Εναλλάξ και αναλόγως την περίσταση. Μέχρι και στην ίδια την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ έχουν μοιράσει τους ρόλους του καλού και του κακού μπάτσου στο Μεταναστευτικό, εναλλάξ, η Χριστοδουλοπούλου με τον Πανούση. Είναι τόσο ανεφάρμοστη η αριστερή ευαισθησία τους, που ό,τι και να λένε μόνο κακό κάνουν στον Αλέξη. Τόσο κακό, που ζητάει λέει ήδη εξηγήσεις και από τους δύο.
Γιατί στο παράδειγμα των ημερών, ποιο είναι το σωστό; Να αφήνονται ελεύθεροι όσοι έχουν ζητήσει άσυλο μέχρι να κριθεί το αίτημα τους; Να μένουν στην Αμυγδαλέζα κι ας είναι άθλιες οι συνθήκες κράτησής τους και μπορεί να μην έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα; Να τους αφήνει το πούλμαν των «ευαίσθητων» αριστερών της κυβέρνησης δέκα-δέκα ανά περιοχή, όπου να 'ναι; Δέκα στο Ψυχικό, δέκα στη Φιλοθέη, δέκα στο Χαλάνδρι και δέκα στον Χολαργό; Ή να τους αφήνει το πούλμαν στην Ομόνοια, όπως γίνεται τώρα, για να ξαναγίνει η περιοχή γκέτο; Με ένα διεθνούς φήμης meeting point ναρκομανών, εμπόρων, δύστυχων, φτωχών και δολοφόνων, Μενάνδρου και Σοφοκλέους γωνία, είμαστε οκ;
Δυστυχώς, δεν υπάρχει σωστή απάντηση ούτε μαγική λύση. Ρέει άφθονη η πολιτική ορθότητα και ο στρουθοκαμηλισμός. Έτσι είναι που δεν χαράσσεται ποτέ Εθνική Μεταναστευτική Πολιτική, ενώ υπάρχει και μεγάλη έλλειψη πόρων. Πάνω από όλα, δεσπόζει η υποκριτική και στην ουσία της ξενόφοβη Ευρωπαϊκή Μεταναστευτική Πολιτική. Το Fortress Europe κάνει πως δεν βλέπει τα καραβάνια στις πύλες του και αφήνει όσους είναι στα τείχη αβοήθητους.
Μέχρι να καταργήσουμε λοιπόν το Δουβλίνο ΙΙ, μέχρι να σταματήσουν να σφυρίζουν αδιάφορα οι τάχα μου ευαίσθητοι Βορειοευρωπαίοι, μέχρι να συζητήσουμε κι εμείς εδώ στην Ελλάδα ανοιχτά το πρόβλημα, μακριά από το ρατσιστικό τμήμα της Δεξιάς και την εύκολα ευαίσθητη Αριστερά, το πούλμαν δεν θα έχει πού να πάει.
Πηγή: protagon.gr
