Τους... ξεσκέπασε και τον τύφλωσαν! (pics & vid)
Ο Αμερικανός δημοσιογράφος, Βίκτορ Ρίσελ, δεν αποτελεί μία απλή περίπτωση ρεπόρτερ. Η ιστορία του είναι ιδιαίτερα γνωστή και διαδεδομένη στις ΗΠΑ όπως επίσης και το προσωπικό του... δράμα λόγω της πένας του. Γεννήθηκε στις 26 Μαρτίου του 1913 στο Μανχάταν σε μία δύσκολη εποχή για την Αμερική από κάθε άποψη. Πέθανε τον Ιανουάριο του 1995 μετά από πολύχρονη και αξιόλογη δημοσιογραφική δράση.
Ο Ρίσελ, γόνος εβραϊκής οικογένειας, ήταν ένας δημοσιογράφος ειδικευμένος στο εργατικό ρεπορτάζ και στο κομμάτι των συνδικάτων. Ο πατέρας του, Νέιθαν, ήταν εκείνος που από πολύ μικρό τον είχε μυήσει στον κόσμο των συνδικάτων και στο πως οι εργάτες πρέπει να μάχονται για τα δικαιώματά τους αλλά και να συνασπίζονται. Δεν ήταν λίγες οι φορές που ο πατέρας του γύριζε ματωμένος στο σπίτι.
Το πρόσωπό του κάποιες φορές ήταν σε κακή κατάσταση. Είχε παίξει ξύλο είτε με άτομα που ήταν κατά των εργασιακών δικαιωμάτων είτε ακόμα και με γκάνστερ. Αυτό έδωσε και ένα μεγάλο έρεισμα στον μικρό τότε Βίκτορ για το τι θα γινόταν όταν μεγάλωνε. Η μετακόμισή του στο Μπρονξ και οι πολύ καλές σπουδές του δεν τον απέτρεψαν από το να αρχίζει να γράφει ιστορίες και ρεπορτάζ για το τότε εργασιακό κίνημα και να τις πουλάει για 1 δολάριο η μία.
Μάλιστα επειδή υπήρχαν εφημερίδες που τις δημοσίευσαν άρχισε να κερδίζει αρκετά χρήματα. Η δημοσιογραφική του καριέρα ξεκίνησε αποκτώντας μία μόνιμη στήλη για τα δικαιώματα των εργατών και τα συνδικάτα το 1937. Σιγά σιγά άρχισε να επηρεάζει με την γραφή του βοηθώντας σημαντικά στο να αλλάζουν τα πράγματα. Αυτό ήθελε να κάνει. Να βελτιώσει την καθημερινότητα των εργατών και να μην γίνονται έρμαια του καθενός.
Οι πρώτοι μεγάλοι του... μπελάδες ήρθαν όταν ενέπλεξε το όνομα του Άντονι ή Σκληρού Τόνι όπως ήταν το προσωνύμιό του σε σοβαρές παρανομίες και εγκλήματα που συνδέονταν τότε με τις εργασιακές σχέσεις και στο πως λειτουργούσαν τα συνδικάτα και οι Ενώσεις. Ο Άντονι Αναστάσιο, ένας άνθρωπος με καταβολές από την Γένοβα και αρκετά γνωστός γκάνστερ της εποχής του έκανε μήνυση ζητώντας 1 εκατ. δολάρια. Μήνυση που τελικώς δεν είχε καμία τύχη στο δικαστήριο.
Η επίθεση με οξύ και η τύφλωση!
Το μεγάλο... μαρτύριο για τον δημοσιογράφο όμως δεν ήταν τότε. Ήρθε πιο μετά και συγκεκριμένα στις 5 Απριλίου του 1956. Δέχθηκε επίθεση με θειικό οξύ ή πιο απλά βιτριόλι. Την ώρα που έφευγε από το Lindy's, ένα γνωστό εστιατόριο στο Μανχάταν άγνωστος -του οποίου τα στοιχεία αργότερα θα έβγαιναν για τα καλά στην επιφάνεια- του πέταξε στο πρόσωπό του το συγκεκριμένο οξύ. Το αποτέλεσμα ήταν η μόνιμή του τύλφωση.
Αιτία για την επίθεση που δέχθηκε ήταν οι αποκαλύψεις που έκανε για την διαφθορά στο διεθνές συνδικάτο των μηχανικών και τον πρόεδρό του, Γουίλιαμ Σ. Ντεκόνινγκ Τζούνιορ. Οι αναφορές του στο πως ο Ντεκόνινγκ συνεργάστηκε με τον Τζόζεφ Σ. Φέι, έναν μεγαλοαπατεώνα και εκβιαστή για να επαναφέρει τον πατέρα του, Γουίλιαμ Σ. Ντεκόνινγκ Σίνιορ στην προεδρία του συνδικάτου. Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει πάση θυσία με βάση το σχέδιο που υπήρχε.
Σημειωτέον ο πατέρας του εκείνη την εποχή είχε μπει φυλακή για εκβιασμούς και άλλες σοβαρές κατηγορίες. Αφού εξέτισε την ποινή του ο γιός του ήθελε να τον βάλει ξανά στα... κόλπα και ενώ και οι δύο είχαν σχέσεις με γκάνστερς. Ο Ρίσελ πριν την επίθεσή του είχε δεχθεί πολλές θανατικές απειλές. Δεν τον πτόησαν. Ή τουλάχιστον δεν τις πήρε τόσο σοβαρά όσο ενδεχομένως θα έπρεπε. Υπάρχει και μία σημαντική λεπτομέρεια.
Ο δράστης της επίθεσης, ένας τύπος με μαύρα μαλλιά και άσπρο τζάκετ ήξερε μία συνήθεια του Ρίσελ. Ότι πάντα όταν έβγαινε στον δρόμο έβγαζε τα γυαλιά ηλίου του που είχε σχεδόν πάντα μαζί του. Περίμενε λοιπόν την κίνηση αυτή για να του ρίξει μετά το οξύ! «Ω Θεέ μου, ω Θεέ μου, τι έγινε τώρα;», αναφώνησε σύμφωνα με τις τότε μαρτυρίες ο Ρίσελ για να δεχθεί την βοήθεια ανθρώπων του εστιατορίου αλλά και περαστικών και ενώ ο δράστης απομακρύνθηκε γρήγορα από το σημείο.
Παρά τις προσπάθειες που έγιναν από τους γιατρούς στις 4 Μαϊου του 1956 ανακοινώθηκε πως είχε χάσει οριστικά την όρασή του. Το πιο μεγάλο του πρόβλημα ήταν στο ένα του μάτι (σ.σ. οι τότε μαρτυρίες μιλούσαν για το δεξί) όμως τελικώς έμελλε να σταματήσει να βλέπει και από τα δύο. Βέβαια από το οξύ ο Ρίσελ έπαθε ζημιά και στο πρόσωπό του. Για την επίθεση το FBI αρχικά... έδειξε τον συνεργαζόμενο με ιταλική μαφία και γκάνστερ, Αβραάμ Τελβί. Αυτό όμως έγινε έναν μήνα μετά την γκανστερική δολοφονία του Τελβί! Τελικώς συνελήφθη ο υπαρχηγός της γενοβέζικης μαφίας, Τζόνι Ντίο.
Δήλωσε αθώος και έμεινε ελεύθερος με εγγύηση 100.000 δολαριών παρότι συνδέθηκε από τις τότε Αρχές και με την δολοφονία του Τελβί και με την επίθεση στον Ρίσελ. Η υπόθεση δεν έμεινε εκεί. Οι Αρχές ήθελαν να βρουν τους ενόχους. Το ποιός έδωσε την εντολή και γιατί. Ο Τζόζεφ Καρλίνο, συνεργάτης του Ντίο, αποδείχθηκε πως είχε προσλάβει τον Τελβί για την επίθεση στον Ρίσελ μετά τις αποκαλύψεις του για τους Ντεκόνινγκ.
Δήλωσε ένοχος και έτσι διαχωρίστηκε από τους υπόλοιπους κατηγορούμενους για την επίθεση στον Αμερικανό ρεπόρτερ. Ο Καρλίνο κατέθεσε πως ο Ντίο είχε δώσει από μέρους του μία ξεκάθαρη εντολή στον συνεργάτη του, Γκαντόλφο Μιράντι να βρει έναν εκτελεστή (!) για τον Ρίσελ. Εντολή θανάτου... Εκείνος μίλησε με τον Ντονιμίκ Μπάντο που επικοινώνησε με τον Καρλίνο για να βρεθεί ο Τελβί. Εν τέλει οι Μιράντι και Μπάντο καταδικάστηκαν με αρκετά χρόνια φυλάκισης και ενώ ο Ντίο την... γλίτωσε.
Ο Ρίσελ βέβαια ταλαιπωρήθηκε πολύ μετά την επίθεση που δέχθηκε. Βίωσε το δικό του... μαρτύριο. Μετά από μία πολύχρονη και πολύ σημαντική δημοσιογραφική διαδρομή σταμάτησε την καριέρα του το 1963 όταν και ήταν στην Daily Mirror. Δεν σταμάτησε όμως να γράφει την στήλη του για τα συνδικάτα. Αυτό έγινε το 1990. Αξίζει να τονιστεί πως μέσα σε οκτώ χρόνια (σ.σ. στα πρώτα του ουσιαστικά στην δημοσιογραφία) η στήλη του είχε τόσο μεγάλη δύναμη και απήχηση που είχε δημοσιευθεί σε πολλές εφημερίδες.
Ο Ρίσελ τιμήθηκε για την προσφορά του και ανέλαβε για μικρό διάστημα πρόεδρος της τότε Ένωσης Τύπου στις ΗΠΑ. Έμεινε σε αυτήν την θέση για περίπου έναν χρόνο. Τελικώς πέθανε σε ηλικία 81 ετών από καρδιακή προσβολή στο σπίτι του. Σε βαθιά γεράματα ουσιαστικά με δεδομένα τα προβλήματα υγείας του και το πόσο πολύ είχε ταλαιπωρηθεί. Η γυναίκα του Έβελιν καθώς και ο γιός του Μάικλ και η κόρη του Σούζαν ήταν στο πλευρό του μέχρι το τέλος.
