Παπαδημούλης: «Αλλαγή στην Ευρώπη, ξεκαθάρισμα στο ποδόσφαιρο!»

Με 469 θετικές ψήφους επί συνόλου 638 έγκυρων ψηφοδελτίων, ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ είναι ο μόνος Έλληνας που εξελέγη στο νέο προεδρείο, στο οποίο θα εκπροσωπεί την ευρωομάδα της Αριστερά μέχρι την 1η Ιουλίου του 2019.

Το gazzetta.gr τον συνάντησε στο γραφείο του στο Στρασβούργο, για μια κουβέντα για τα νέα δεδομένα που φέρνει η προεδρεία Ταγιάνι στην Ευρωβουλή, τις προκλήσεις που υπάρχουν, την απειλή της ακροδεξιάς, το προσφυγικό, το κυπριακό, αλλά και το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Συγχαρητήρια για την επανεκλογή σας. Ποιοι στόχοι υπάρχουν από εδώ και στο εξής και τι νέες προκλήσεις έχετε να αντιμετωπίσετε;

«Καταρχήν χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στην πολιτική μου ομάδα, την ευρωομάδα της Αριστεράς που με πρότεινε και στους ευρωοβουλευτές που με ψήφισαν. Ήταν σημαντικά υψηλό ποσοστό, πάνω από 73% των έγκυρων ψηφοδελτίων. Αυτό σημαίνει ότι με ψήφισε ένα ευρύτατο πολιτικό φάσμα πέραν από την ομάδα μου. Αυτή η τιμή είναι και ευθύνη. Οι στόχοι έχουν τεθεί ήδη πριν από την εκλογή μου. Να συνεχίσω ως αντιπρόεδρος να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ στην εκπροσώπηση του ελληνικού λαού, της πολιτικής μου ομάδας, για έναν πιο ισχυρό ρόλο του Ευρωκοινοβουλίου με μεγαλύτερη διαφάνεια και δημοκρατική λογοδοσία. Αυτή την περίοδο αποκτούν τα παραπάνω μια ιδιαίτερη σημασία, καθώς η σημερινή Ευρώπη αντιμετωπίζει το φάσμα μιας διαλυτικής κρίσης. Γιατί δεν αρέσει και δικαίως δεν αρέσει στους πολίτες, καθώς δεν προσφέρει αυτά που τους έχει υποσχεθεί. Απασχόληση, ελπίδα για καλυτέρευση, οικονομική ανάπτυξη, το αίσθημα της ασφάλειας, τα δημοκρατικά και κοινωνικά τους δικαιώματα. Αυτή η Ευρώπη πρέπει να αλλάξει, γιατί αλλιώς θα δυναμώνει η ατζέντα της άκρας δεξιάς, η οποία δεν θέλει την αλλαγή, αλλά τη διάλυση της Ευρώπης. Τώρα η άκρα δεξιά των Λεπέν, Φάρατζ και λοιπά έχει και έναν ισχυρό σύμμαχο που λέγεται Τραμπ. Επομένως θα έλεγα ότι καθήκον όλων των δημοκρατικών προοδευτικών δυνάμεων στην Ευρώπη είναι η αλλαγή προς μια θετική κατεύθυνση, γιατί η διάλυση όπως επιδιώκει η άκρα δεξιά θα είναι μια σημαντική ιστορική οπισθοδρόμηση και έχουμε πικρή εμπειρία για το τι σημαίνει αυτή η ατζέντα. Μπορεί η σημερινή άκρα δεξιά να φοράει κοστούμι Αρμάνι και όχι στρατιωτικές στολές παραλλαγής, αλλά πίσω από αυτό το κυριλέ καμουφλάζ βρίσκονται οι ίδιες αποκρουστικές και επικίνδυνες ιδέες, οι οποίες όταν εφαρμόστηκαν προκάλεσαν εκατομμύρια νεκρούς. Άρα προσέχουμε για να έχουμε και ο μόνος τρόπος για να αποφύγουμε την ένταση μιας διαλυτικής κρίσης είναι να κερδίσει έδαφος η ατζέντα μιας δημοκρατικής κοινωνικής Ευρώπης».

Η εκλογή του κύριου Ταγιάνι φέρνει νέα δεδομένα όσον αφορά και τη δική σας συνεργασία, από τη στιγμή που προέρχεται από το δεξιό μπλοκ;

«Η συμμαχία που οδήγησε στην εκλογή του Αντόνιο Ταγιάνι είναι ακόμα πιο δεξιά από τη συμμαχία που είχε οδηγήσει στην εκλογή του Μάρτιν Σουλτζ. Κανείς από την ευρωομάδα της αριστεράς δεν ψήφισε Ταγιάνι στον τελικό γύρο. Ψήφισαν Ελεονόρα Φορέντσα στους τρεις πρώτους και στον τελικό η μεγάλη πλειοψηφία των αριστερών και των πρασίνων ψήφισε, παρά τις επιφυλάξεις, τον Τζιάνι Πιτέλα, ως μια πρόκληση για να διαμορφωθεί ένας ευρύτερος προοδευτικός πόλος για την αλλαγή της Ευρώπης. Με τον Αντόνιο Ταγιάνι οφείλω θεσμικά ως δημοκράτης να συνεργαστώ. Είναι εκλεγμένος πρόεδρος και εγώ εκλεγμένος αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου. Περιμένω να δω σε κρίσιμα θέματα όπως η λιτότητα, οι εσωτερικές ανισότητες της Ευρώπης ή το προσφυγικό αν θα κυριαρχήσει το ότι ήταν στενός συνεργάτης του Μπερλουσκόνι ή το γεγονός ότι είναι Ιταλός. Η Ιταλία αντιμετωπίζει τις αρνητικές συνέπειες όχι μόνο στο προσφυγικό, αλλά και στα θέματα της λιτότητας, μιας δεξιοκρατούμενης και γερμανοκρατούμενης Ευρώπης. Σε κάθε περίπτωση νομιζω ότι όλοι οφείλουμε να συνεργαστούμε για την ισχυροποίηση του ρόλου του Ευρωκοινοβουλίου και περιμένω να δω τα δείγματα έμπρακτης γραφής του νεοεκλεγμένου προέδρου τα επόμενα δυόμιση χρόνια».

Υπάρχει προοπτική συνεργασίας με άλλες δυνάμεις εντός του Ευρωκοινοβουλίου, ως αντίπαλο δέος στον δεξιό συνασπισμό;

«Αυτή η πρόκληση. Αυτή η στενότερη δεξιά συμμαχία μεταξύ Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, των Συντηρητικών του ESR που σημαίνει Βρετανοί συντηρητικοί και Πολωνοί του Κατσίνσκι και του κυρίου Φερχόφσταντ,ο οποίος έκανε ένα γύρο του εαυτού του, ξεκίνησε με Πιτέλα, μετά με Γκρίλο και στο τέλος κατέληξε στην αγκαλιά του κυρίου Βέμπερ, δημιουργεί και την πρόκληση να διαμορφωθεί ακόμα πιο συνεκτικά, με πιο στενούς δεσμούς κοινών στόχων και εμπιστοσύνης, μια προοδευτική συμμαχία. Αυτή η πρόκληση βρίσκεται μπροστά μας ,δεν την έχουμε οικοδομήσει ακόμα, αλλά νομίζω μέσα στους Σοσιαλιστές, μέσα στους Πράσινους και μέσα στην ομάδα μου δυναμώνει ο προβληματισμός για την ανάγκη να δημιουργηθεί μια προοδευτική εναλλακτική. Και αυτόν τον δρόμο που νομίζω ότι έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον πρέπει να τον δουλέψουμε και σε ευρωπαϊκό επίπεδο και σε κάθε χώρα ξεχωριστά. Απέναντι στη δεξιά κυριαρχία που σήμερα χαρακτηρίζει την Ευρώπη και απέναντι στην ακροδεξιά απειλή να διαμορφώσουμε την προοδευτική εναλλακτική».

Είχατε δηλώσει ότι περιμένατε ενεργότερο ρόλο από τον πρωθυπουργό στο Κυπριακό. Τι κινήσεις πιστεύετε ότι χρειάζεται να γίνουν και είστε αισιόδοξος για μια βιώσιμη λύση;

«Δεν είπα ότι περίμενα, είπα ότι από τούδε και στο εξής θα ήθελα. Έχουν γίνει σημαντικά βήματα και νομίζω ότι στην επόμενη φάση που είναι ιδιαίτερα κρίσιμη θα πρέπει ο Αλέξης Τσίπρας που μέχρι τώρα έχει άριστη συνεργασία με τη Λευκωσία, με τον Αναστασιάδη και με το ΑΚΕΛ και καλή επαφή και με τον Ακιντζί, να δείξει ακόμα περισσότερο, με περισσότερο ενεργό ρόλο ότι είναι έτοιμος να συμβάλει στα περαιτέρω βήματα που πρέπει να κάνει η Κυπριακή Δημοκρατία και η κυπριακή κοινότητα, έτσι ώστε να φανεί ακόμα περισσότερο και διεθνώς ότι θέλουμε τη λύση, δεν θέλουμε να χαθεί η ευκαιρία, σε αντίθεση με τον κύριο Ερντογάν, που όταν δεν κάνει δηλώσεις που δημιουργούν προβλήματα, κρύβεται και αποφεύγει να πάρει θέση. Θα ήθελα επίσης η Ε.Ε να παίξει ιδιαίτερα στα θέματα της ασφάλειας και των εγγυήσεων έναν ενεργότερο ρόλο σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, καθώς μπορεί να δώσει διεξόδους σε συνεργασία με τον ΟΗΕ. Ιδιαίτερα στα ευαίσθητα θέματα της ασφάλειας και των εγγυήσεων, όπου πρέπει να αντικατασταθεί αυτό το παρωχημένο σύστημα των εγγυήσεων του '60 που δεν έχει πια λόγο ύπαρξης, αλλά πρέπει να βρεθούν και όλα εκείνα τα ενδιάμεσα βήματα και τα χρονοδιαγράμματα που θα επιτρέψουν την επανένωση της Κύπρου, με ένα αίσθημα ασφαλείας που να εξασφαλίζεται και για τις δύο κοινότητες. Ένα χρονοδιάγραμμα δηλαδή για την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων και μια αντικατάσταση των υπαρχουσών στρατιωτικών δυνάμεων από ένα διεθνές σχήμα, αστυνομικό η στρατιωτικό, θα το δουν οι ίδιοι οι Κύπριοι, που θα εξασφαλίζει αυτό το αίσθημα ασφαλείας».

Ένα άλλο ζήτημα που αφορά την Ευρώπη και την Ελλάδα είναι το προσφυγικό. Είναι νωπές οι εικόνες με τις σκηνές στη Μόρια και τον κόσμο να παγώνει. Πιστεύετε ότι η Ευρώπη θα έπρεπε να έχει κάνει περισσότερα; Υπήρξαν λάθος χειρισμοί από την κυβέρνηση;

«Η Ευρώπη όχι απλώς έπρεπε να κάνει περισσότερα, είχε αποφασίσει να κάνει περισσότερα και δεν τα έχει κάνει. Πρέπει να επιταχυνθεί το πρόγραμμα για την μετεγκατάσταση προσφύγων από την Ελλάδα προς τις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, το οποίο κινείται με πολύ αργούς ρυθμούς. Πολύ αργούς σε σχέση όχι με το τι θέλουμε εμείς και τι θέλουν οι πρόσφυγες, αλλά με το τι έχει δεσμευτεί η ίδια η Ευρώπη. Επίσης, έχει κάνει πολύ λιγότερα από όσα είχε δεσμευτεί στο να στείλει ειδικούς να βοηθήσουν στις διαδικασίες καταγραφής και απονομής εξέτασης των αιτήσεων ασύλου. Φυσικά η Ελλάδα έχει διοικητικές αδυναμίες, φυσικά δεν έχουν γίνει όλα σωστά, δεν έχω κανέναν λόγο να εξωραΐσω δύσκολες καταστάσεις, όπως αυτή που είδαμε στη Μόρια. Δεν είναι όμως αυτή που αντικατοπτρίζει τη συνολική ελληνική προσπάθεια ούτε το πως ζουν οι 60.000 πρόσφυγες αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα. Θα σας έλεγα ότι με όλες μας τις καθυστερήσεις, με όλες μας τις αδυναμίες τις οποίες δεν έχουμε κανέναν λόγο να κρύψουμε, ο ελληνικός λαός και η ελληνική διοίκηση έσωσε την τιμή μιας Ευρώπης που αρνήθηκε υπό την πίεση της ξενοφοβίας και της δημαγωγίας της άκρας δεξιάς να κάνει αυτό που πρέπει. Μια Ευρώπη των 500 εκατομμυρίων ανθρώπων που έχει τεράστια ανάγκη από καινούργια χέρια και μυαλά είναι παράλογο να μην μπορεί να υποδεχθεί ένα-ενάμιση εκατομμύριο πρόσφυγες».

Παρακολουθείτε ποδόσφαιρο; Είστε αισιόδοξος για το μέλλον του, μετά τις προσπάθειες που ξεκίνησαν από τον κύριο Κοντονή;

«Όταν ήμουν μικρός έπαιζα πολλή μπάλα και από ό,τι λένε αυτοί που με έβλεπαν τότε, έπαιζα και καλή μπάλα! Κάποιοι μάλιστα πιστεύουν ότι θα τα κατάφερνα καλύτερα αν συνέχιζα με το ποδόσφαιρο, παρά με την πολιτική! Δεν παρακολουθώ τόσο πολύ τώρα ποδόσφαιρο και ένας από τους λόγους είναι ο τρόπος που διοικείται. Υπάρχουν πολλά πράγματα εκεί που πρέπει να αλλάξουν, να ξεκαθαρίσουν, θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τον όρο να ξεβρωμίσουν. Επομένως στέκομαι δίπλα σε κάθε προσπάθεια της Πολιτείας να καθαρίσει εκεί η Κόπρος του Αυγεία. Νομίζω ότι αυτό είναι καλό και για τους φιλάθλους, αλλά και για τις ποδοσφαιρικές ομάδες, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να ξαναγυρίσουν οι φίλαθλοι στα γήπεδα. Και θέλω να πιστεύω ότι αυτή η προσπάθεια που ξεκίνησε ο Σταύρος Κοντονής και συνεχίζει ο Γιώργος Βασιλειάδης θα βρει στήριξη. Γιατί μέχρι τώρα βλέπω πολύ πόλεμο, μεγάλες προσπάθειες καθυστερήσεων και εμπλοκών. Θέλω να πιστεύω ότι η μεγάλη πλειοψηφία των φιλάθλων που θέλει να χαρεί το ποδόσφαιρο και να δει τίμιους αγώνες και ενδιαφέροντα ματς, θέλει να προχωρήσει η διαδικασία της εξυγίανσης. Και κάθε ποδοσφαιρικός παράγων ή επιχειρηματίας που ασχολείται νομίζω έχει συμφέρον από αυτό. Γιατί καλύτερα είναι να κερδίζει κανείς με το σπαθί του πρωτάθλημα, παρά να νιώθουν αρκετοί ότι ορισμένα πρωταθλήματα είναι πέτσινα. Υπογραμμίζω ότι αυτά τα λέω όντας Ολυμπιακός από τα γεννοφάσκια μου!»