5. ΓΙΑΠ ΣΤΑΜ

Ο Αλεξ Φέργκιουσον, πρέπει να το τονίζουμε πάντα αυτό, έκανε σωστά τα περισσότερα από όσα έκανε στα 27 του χρόνια στον πάγκο της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Παρ' όλα αυτά, ο ίδιος έχει παραδεχθεί ότι έκανε λάθος όταν πούλησε τον Σταμ στη Λάτσιο το 2001, με τον Ολλανδό να συνεχίζει να παίζει σε τοπ επίπεδο για άλλα έξι χρόνια. Φαίνεται απίστευτο ότι ο Σταμ ήταν στη Γιουνάιτεντ μόνο για τρία χρόνια, αλλά ήταν τέτοια η επιρροή του ώστε να νομίζεις ότι ήταν κάτοικος Old Trafford για μια δεκαετία. Δυνατός στον αέρα και πιο γρήγορος από ό,τι φαινόταν, είχε και ένα από τα πιο τρομακτικά βλέμματα που έχουμε δει σε αμυντικό της Premier League.

4. ΤΟΝΙ ΑΝΤΑΜΣ

Παρά τα επιτεύγματα του, ο Ανταμς ακόμη αισθάνεται σαν μια υποτιμημένη φιγούρα του αγγλικού ποδοσφαίρου. Μάλλον είναι λόγω των προσωπικών προβλημάτων του, των αποτυχιών του ως προπονητής ή γενικά του χαρακτήρα του (persona) μετά το τέλος της καριέρας του, αλλά ο πρώην αρχηγός της Αρσεναλ υπήρξε αναμφίβολα ένας από τους καλύτερους αμυντικούς που είδε η Premier League. Ο ηγέτης εκείνης της περιβόητης άμυνας που κληρονόμησε ο Αρσέν Βενγκέρ, ο Ανταμς ήταν παίκτης-κλειδί στην κατάκτηση των πρωταθλημάτων του 1998 και του 2002. Ανέβηκε στην πρώτη ομάδα στα 17 του χρόνια, έγινε αρχηγός στα 21, έκανε 669 συμμετοχές -όλες με την Αρσεναλ- σε 18 χρόνια και ένας αμέτρητος αριθμός επιθετικών απορούσαν για το πώς θα τον "νικήσουν".

3. ΝΕΜΑΝΙΑ ΒΙΝΤΙΤΣ

Οταν η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ κατέκτησε το πρωτάθλημα για τρεις συνεχόμενες χρονιές, από το 2007 ως το 2009, τα γκολ που δέχθηκε ήταν 27, 22 και 24 σε κάθε σεζόν. Ο Εντβιν Φαν Ντερ Σαρ παίρνει δικαίως μεγάλο credit, φυσικά, αλλά η αμυντική δύναμη των Κόκκινων Διαβόλων οφειλόταν πρωτίστως στον Βίντιτς και τον Ρίο Φέρντιναντ, ένα δίδυμο που έδενε τέλεια. «Πόσους κεντρικούς ξέρετε που τους αρέσει πραγματικά να αμύνονται;», ρώτησε κάποτε ο Αλεξ Φέργκιουσον. «Στον Βίντιτς άρεσε πραγματικά. Λάτρευε το να βάλει το κεφάλι του στη φάση. Η πώρωση του να διεκδικεί αυτές τις 50-50 μπαλιές του έδινε ζωή».

2. ΤΖΟΝ ΤΕΡΙ

Είναι μάλλον κατανοητό το να περιγράψεις τον Τέρι ως μια περίπλοκη φιγούρα. Υπάρχουν πολλά που μπορούν να σε κάνουν να τον αντιπαθήσεις -τίποτα περισσότερο από την τιμωρία τεσσάρων αγωνιστικών για ρατσιστικές φράσεις το 2012- αλλά ως κεντρικός αμυντικός ο πρώην αρχηγός της Τσέλσι ήταν σχεδόν ασύγκριτος στην εποχή της Premier League. Γενναίος σε βαθμό... ηλιθιότητας σχεδόν, πολύ δυνατός στο τάκλιν, καλός στις πάσες και με τα δύο πόδια, άψογος τακτικά, σύμβολο της πολύ καλής Τσέλσι της πρώτης θητείας του Ζοσέ Μουρίνιο και πέντε φορές πρωταθλητής, ο Τέρι υπήρξε ένας από τους πιο σημαντικούς Αγγλους ποδοσφαιριστές των τελευταίων 25 ετών.

1. ΡΙΟ ΦΕΡΝΤΙΝΑΝΤ

Το να αμυνθείς είναι συνήθως μια λειτουργική επιδίωξη, ο στόχος είναι να σταματήσει τους άλλους από το να πετύχουν τον κύριο στόχο του ποδοσφαίρου, το γκολ. Σε αντίθεση με τους περισσότερους όμως, ο Φέρντιναντ ήταν ένας αμυντικός που πραγματικά ήθελες να παρακολουθείς. Ο διεθνής Αγγλος ήταν μια απόλαυση αισθητικά, παντρεύοντας το φυσικό στυλ με ένα συχνά ξεχασμένο επίπεδο σταθερότητας. Εξι φορές πρωταθλητής με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Φέρντιναντ είχε όλα όσα θα ήθελες σε έναν κεντρικό αμυντικό. «Ηταν πραγματικά απόλαυση να παίζεις μαζί του αλλά και μπροστά από αυτόν», είπε για τον συμπαίκτη του στη Γιουνάιτεντ ο Πολ Σκόουλς. «Αν έπαιζες μπροστά του, ήξερες ότι έκανε πιο εύκολη τη δουλειά σου».