Παράσταση προπονητή της ελίτ

Inside PlanetFootball Inside PlanetFootball
Παράσταση προπονητή της ελίτ

bet365

Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για όσα έδειξε ο Τόμας Τούχελ στο τερέν του Old Trafford απέναντι στην πιο φορμαρισμένη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ της σεζόν στην πιο επίκαιρη στιγμή για τον ίδιο και την προοπτική της δουλειάς του στο Παρίσι.

Στα 45 του χρόνια ο Τόμας Τούχελ είναι ένας παραπάνω από ανερχόμενος προπονητής. Είναι όμως κι ένας προπονητής που δεν έχει ακόμη κατακτήσει τίτλους και δεν έχει συμπληρώσει μεγάλο κύκλο έργου. Δεν έχει συμπληρώσει 5ετία στο κορυφαίο επίπεδο της προπονητικής. Γι' αυτό και το ματς του Οld Τrafford ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για να κριθεί τόσο η ποιότητα της δουλειάς του όσο και το μέταλλο της ηγεσίας του. Ο Τούχελ πήγε να παίξει μια εκτός έδρας παρτίδα Champions League, δηλαδή στην διοργάνωση – εμμονή του Νασέρ αλ Κελαϊφι, δίχως τον Νέιμαρ, τον παίκτη πάνω στον οποίο χτίζει από το περασμένο καλοκαίρι την Παρί ο Γερμανός προπονητής, και δίχως τον Καβάνι. Και πήγε να το κάνει σε μια εποχή που είναι σε εξέλιξη το μπρα ντε φερ του με τον αθλητικό διευθυντή της Παρί, τον Αντέρο Ενρίκε για το ποιος θα επικρατήσει και θα μακροημερεύσει στο Παρίσι. Ο Τούχελ επιχειρεί από το περασμένο καλοκαίρι να πείσει τον Κελαϊφι να αντικαταστήσει τον Πορτογάλο αθλητικό διευθυντή, που βρίσκεται εκεί από το 2017, με τον Αρσέν Βενγκέρ, τον οποίο ο Γερμανός αντιλαμβάνεται ως τον ιδανικό συνεργάτη – καθοδηγητή για να δημιουργήσουν μαζί μια προοπτική ενός πολυετούς πρότζεκτ. Του “χρέωσε” την ευθύνη για το γεγονός ότι άφησε την Παρί χωρίς κεντρικό μέσο κι ενώ ήταν δική του, του Ενρίκε, η επιλογή της περιθωριοποίησης του Ραμπιό επειδή δεν υπέγραψε επέκταση συμβολαίου. Ο Τούχελ επέμεινε το καλοκαίρι στην ανάγκη απόκτησης δύο κεντρικών μέσων και δεν είδε κανέναν. Και τώρα, που ο Ενρίκε χρεώθηκε την απόλυτη ευθύνη για την επιλογή του Φρένκι ντε Γιόνγκ να προτιμήσει την Μπαρτσελόνα αντί της Παρί κι ενώ ο Πορτογάλος μάνατζερ είχε τάξει στο αφεντικό ότι θα τον πάει στο Παρίσι, ο Τούχελ επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τη στιγμή για να απαλλαγεί από την παρουσία του. Το σθένος και το νεύρο για να επιβάλει τις ιδέες του και να βάλει το κλαμπ στον δρόμο του ο Τούχελ το είχε δείξει και στον καιρό του στη Ντόρτμουντ, κι ήταν άλλωστε αυτός ο λόγος για να οδηγηθεί στην αποχώρηση. Σε αυτή την τόσο κρίσιμη στιγμή, σίγουρα την πιο κρίσιμη που έχει ζήσει στο περίπου 7μηνο που έχει στα χέρια του την Παρί, απέναντι σε έναν αντίπαλο που ζούσε το καλύτερο διάστημα της σεζόν, ο Τούχελ πέτυχε, το βράδυ της Τρίτης, μια από τις σημαντικότερες νίκες στη μέχρι σήμερα καριέρα του. Κι εφόσον όλα εξελιχθούν φυσιολογικά και η Παρί πανηγυρίσει την πρόκριση στην φάση των 8, ο Γερμανός θα έχει σημειώσει μια επιτυχία που θα τον ισχυροποιεί πολύ τόσο προς τα επάνω, δηλαδή στα μάτια του αφεντικού της Παρί, όσο και προς “τα κάτω”, δηλαδή εντός αποδυτηρίων.

Στο τερέν του Old Trafford η Παρί κατάφερε να λύσει την άσκηση που της έβαλε η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στο πρώτο 30'λεπτο του παιχνιδιού χάρη στον συνδυασμό της καλής δουλειάς που έχει κάνει ο Γερμανός προπονητής στην τακτική εκπαίδευση της ομάδας του αλλά και στην οξυδέρκειά του. Μετά από περίπου 30' λεπτά αμφίρροπης αναμέτρησης, ο Τούχελ άλλαξε σχηματισμό, αφαιρώντας έναν παίκτη από την αμυντική γραμμή και αυξάνοντας σε πέντε τα μέλη της μεσαίας γραμμής του. Η αριθμητική υπεροχή σε μια ζώνη του τερέν δημιουργεί προϋποθέσεις πραγματικής υπεροχής, λένε τα εγχειρίδια της προπονητικής. Κι αυτό επιβεβαιώθηκε στο τερέν του Old Trafford, όπως σχολίασε εκ των υστέρων ο Αρσέν Βενγκέρ στο beIN SPORTS: η Παρί με τους πέντε κέρδισε τη μάχη του κέντρου απέναντι στους τρεις της Γιουνάιτεντ. Ο Τούχελ “βίδωσε” πάνω στον Πογκμπά τον Μαρκίνιος, τον οποίο στο Champions League τον εξελίσσει σε παίκτη των ειδικών αποστολών. Και η Γιουνάιτεντ, της οποίας το επιτελείο είχε προλάβει να δουλέψει μόνο πάνω στο ανασταλτικό μέρος του αγωνιστικού σχεδίου της και έδειχνε, ειδικά στο α' ημίχρονο, ότι ξέρει τι πρέπει να κάνει, και ότι μπορεί να το κάνει, χωρίς τη μπάλα στα πόδια, ξέμεινε από ιδέες για το χτίσιμο των επιθέσεών της και έδειχνε ακίνδυνη.

Ο παρατηρητής του ματς μπορεί να συζητήσει πολλά, με υποθέσεις: τι θα συνέβαινε αν δεν είχε τραυματιστεί ο Μαρσιάλ και μπορούσε να εκμεταλλευτεί στο β' ημίχρονο την κόπωση του Ντάνι Αλβες, τι θα είχε συμβεί αν ο Σόλσγκιερ δεν είχε επιλέξει να αμυνθεί με τόσο βάθος στο πρώτο δεκάλεπτο του β' ημιχρόνου και είχε συνεχίσει με την τόσο επιθετική στάση και την απλωμένη σε όλο το μήκος του τερέν ομάδα του όπως έκανε στα πρώτα 45' αγωνιστικά λεπτά. Ολα αυτά είναι υποθέσεις. Η πραγματικότητα λέει ότι η Παρί έδειξε μεγάλη προσήλωση στην εκτέλεση του game plan του προπονητή της, μεγάλη υπομονή στο διάστημα που το ματς δεν της έβγαινε, όταν η Γιουνάιτεντ την καθοδηγούσε σε σέντρες από τα πλάγια. Βασίστηκε στο πολύ καλό passing game που της χαρίζει η ακρίβεια στις μεταβιβάσεις (Βεράτι 95%, Τιάγκο Σίλβα 93%, Κιμπεμπέ 93%, Μαρκίνιος 86%), έψαξε εναλλακτικούς τρόπους επίθεσης, με πιο άμεσο παιχνίδι και διαγώνιες μακρινές μεταβιβάσεις, και επένδυσε πάνω στο 0-1, το οποίο βρήκε σε μια στατική φάση, για να φτάσει τελικά σε μια άνετη νίκη και να δημιουργήσει ευκαιρίες για μεγαλύτερο σκορ. Σε ένα ματς, του οποίου το πρώτο μισό ήταν όσο ισορροπημένο δείχνουν οι τελικές (3-3), η Παρί δημιούργησε σε 15' λεπτά (45'-60') 6 ευκαιρίες που ολοκληρώθηκαν με τελική ενέργεια. Σε αυτό το διάστημα η Γιουνάιτεντ είχε μία τελική. Κι όλο αυτό δεν συνέβη μόνο επειδή η Παρί είχε στην ενδεκάδα της περισσότερους ώριμους για το Champions League ποδοσφαιριστές αλλά και επειδή ο Τούχελ είχε πολύ περισσότερο χρόνο δουλειάς με την Παρί συγκριτικά με τον χρόνο του Σόλσγκιερ με την Γιουνάιτεντ. Και τελικά έδειξε και μεγαλύτερη ωριμότητα στη διαχείριση των καταστάσεων του ματς, διότι είχε, ως προπονητής, περισσότερες παραστάσεις Champions League από τον αντίπαλό του. Μια πιο ώριμη, σε χρόνο εκπαίδευσης, ομάδα, με πιο έτοιμο προπονητή και περισσότερους πεπειραμένους ποδοσφαιριστές νίκησε τον ενθουσιασμό και την έδρα μιας ομάδας με πολύ βαριά φανέλα. Αν κανείς το δει πεζά, μοιάζει ο Τούχελ να μην πέτυχε κάτι παραπάνω από το “αυτονόητο”. Κάποιος που αντιλαμβάνεται όμως πόσο δύσκολη είναι για έναν μάνατζερ η ζωή στα αποδυτήρια της Παρί και πόσο δύσκολη είναι η στιγμή της σύγχρονης απουσίας των Νεϊμαρ – Καβάνι, εντυπωσιάζεται με την ψυχραιμία, την αυτοκυριαρχία, την ικανότητα του προπονητή να παρουσιάσει μια ήρεμη και συγκεντρωμένη ομάδα, την καλή εκπαίδευση του συνόλου στην απόδοση των συστημάτων, και την οξυδέρκεια του προπονητή στην ζωντανή επεξεργασία των δεδομένων που δημιουργεί το παιχνίδι. Κι όλα αυτά ο Τούχελ τα καταφέρνει με την Παρί στην εποχή της εμμονής με το Champions League. Γι' αυτό δημιουργεί στον εαυτό του την προοπτική να ζήσει για καιρό στο Παρίσι.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Inside PlanetFootball
Inside PlanetFootball