O δύσκολος δρόμος του Λάμπαρντ

Ανώμαλη προσγείωση. Ήταν, ίσως, ένα ξεκίνημα σημειολογικό, που έδειξε στον Φρανκ Λάμπαρντ και σε όλους πως δεν αρκεί το ταλέντο και ο ενθουσιασμός. Χαμένες ευκαιρίες, βαριά ήττα, επίθεση από τον Ζοσέ Μουρίνιο, ένα πρόσωπο με την δική του σημασία τόσο για την Τσέλσι, όσο και για τον προπονητή της. «Νομίζω ότι ήταν υπερβολικά soft. Δεν είχαν συνοχή αμυντικά. Υπήρχαν πολλοί χώροι και όχι τόσο μεγάλη επιθετικότητα προς την μπάλα. Η αμυντική γραμμή, η απόσταση ανάμεσα στην άμυνα, το κέντρο και την επίθεση, δεν ήταν ποτέ συμπαγείς», είπε ο Ζοσέ από το νέο του πλέον πόστο προκαλώντας την αντίδραση του του Λάμπαρντ, κυρίως για την εμφάνιση του Μάουντ. Και στο τέλος, ο Φράνκι αποχώρησε ακούγοντας τους αντίπαλους οπαδούς να του φωνάζουν «You’re getting sacked in the morning». Τουλάχιστον, τον αποθέωσαν οι δικοί του.

Ο Λάμπαρντ είπε στη συνέχεια πως η ομάδα του ήταν ξεκάθαρα «η καλύτερη για 45 ή ακόμα και για 60 λεπτά». Ακόμα κι αν το δει κανείς ως ασπίδα προς τους παίκτες του, έχει μεγάλη δόση αλήθειας, αν και μοιάζει παράδοξο να ισχυριστεί κάτι τέτοιο μετά από συντριβή. Οι «Μπλε» είχαν καλή ανάπτυξη, ευκαιρίες, κινήσεις χωρίς την μπάλα, νέους πρωταγωνιστές. Το μεγαλύτερο σημείο τριβής του 41χρονου manager με τους επικριτές του ήταν μάλλον το γεγονός ότι άφησε στον πάγκο παίκτες όπως ο Καντέ, ο Μάρκος Αλόνσο και ο Ζιρού. Ποδοσφαιριστές έτοιμους, «μπαρουτοκαπνισμένους», που κατά τον Μουρίνιο θα ταίριαζαν περισσότερο στην περίσταση ενός τόσο μεγάλου ματς στην πρεμιέρα. Για τον Καντέ, βέβαια, υπήρχε και θέμα ετοιμότητας.

Το πρώτο ημίχρονο, στο οποίο η Τσέλσι έχανε 1-0 έχοντας όμως υπεροχή, έδειξε πως οι επιλογές του Λάμπαρντ είχαν βάση. Δεν ήταν ο Άμπραχαμ και ο Μάουντ το πρόβλημα. Ναι, ο δεύτερος καθυστέρησε πολύ να αποφασίσει σε δύο κρίσιμες στιγμές, αλλά είναι λογικό. Και θα βελτιωθεί μόνο σε συνθήκες αγώνα. Τι δεν κατάφερε να κάνει η Τσέλσι; Αφενός να μετουσιώσει τις ευκαιρίες της και αφετέρου να διατηρήσει αμυντική συνοχή και να μείνει προσηλωμένη όταν η Γιουνάιτεντ πέτυχε το δεύτερο γκολ. «Κάναμε ατομικά λάθη που οδήγησαν σε τέσσερα γκολ από πέντε σουτ. Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια», είπε ο Λάμπαρντ.

Μολονότι στοίχισαν οι χαμένες ευκαιρίες, η Αχίλλειος Πτέρνα της ομάδας του αποδείχθηκε τελικά πως δεν βρισκόταν στο μεσοεπιθετικό κομμάτι, όπου έπαιζαν οι άπειροι Άμπραχαμ και Μάουντ, αλλά στο μεσοαμυντικό. Και κυρίως, στο αμυντικό δίδυμο, το οποίο οι «Κόκκινοι Διάβολοι» έβγαζαν συχνά εκτός θέσης δημιουργώντας επικίνδυνες καταστάσεις. Οι τοποθετήσεις και η έλλειψη εμπιστοσύνης που έβγαζε ο Ζούμα αναζητούν άμεσα βελτίωση, προκειμένου να αλλάξει η εικόνα, όπως και το αμυντικό τρανζίσιον.

Θα μπορούσε φυσικά ο Λάμπαρντ να παρατάξει τους «παλιούς» και να τα ρίξει όλα στην απαγόρευση μεταγραφών και στην φυγή του Αζάρ. Επέλεξε όμως τον δύσκολο δρόμο. Η περίσταση στην Τσέλσι είναι μια μοναδική ευκαιρία για να αναδειχθούν οι ποδοσφαιριστές που βολόδερναν δανεικοί δεξιά και αριστερά, με τους πάντες να αναγνωρίζουν το ταλέντο τους, αλλά να μην τους δίνουν ευκαιρία. Ο Άμπραχαμ και ο Μάουντ είναι τα δύο χαρακτηριστικότερα παραδείγματα, με τον «Φράνκι» να τους επιβραβεύει και να τους ρίχνει στα βαθιά, παρότι γνώριζε το ρίσκο. Πόσω μάλλον σε μια ομάδα που η εμπιστοσύνη στους νέους έχει γίνει συχνά αντικείμενο συζήτησης, με το... τσεκούρι του Αμπράμοβιτς να απειλεί εκείνους που στραβοπατούν. Δεν είναι ότι η Τσέλσι, άλλωστε, δεν έχει δεχθεί συντριβές πέρυσι και πρόπερσι.

Ο προπονητής που σημαίνει τόσα πολλά για τον σύλλογο του Λονδίνου θέλει η νέα αύρα που θα καθορίσει το αγωνιστικό στιλ και την φιλοσοφία της Τσέλσι να διαμορφωθεί και μέσα από αυτά τα παιδιά που θα αποτελέσουν την παρακαταθήκη για το μέλλον. Χωρίς, αυτό, φυσικά να σημαίνει ότι θα μπουν στον πάγο οι παλιές καραβάνες. Την ισορροπία αναζητά. Τους ξέρει (είχε τον Μάουντ δανεικό πέρυσι στην Ντέρμπι), τους δούλεψε στην προετοιμασία, δοκίμασε αρκετά σχήματα πριν καταλήξει στο 4-2-3-1 και είναι ξεκάθαρο από τις τοποθετήσεις και τη στάση του πως θεωρεί ότι πρέπει να πάρουν ευκαιρίες, για να αποτελέσουν τον κορμό της επόμενης ημέρας, μιας και έχουν το ταλέντο για να εξελιχθούν. Όπως και Χάντσον-Οντόι, Λόφτους-Τσικ όταν επιστρέψουν, αλλά και ο Ρις Τζέιμς, για τον οποίο ο προπονητής του είπε με βεβαιότητα ότι θα εξελιχθεί σε μεγάλο παίκτη. Mια τακτική εκμετάλλευσης της συγκυρίας για την ανάδειξη παικτών, οι οποίοι θα βρίσκονται και σε απόλυτη σύμπνοια με τον προπονητή τους. Αρκεί να τους εμπνεύσει την βελτίωση μέσα από τα λάθη, την διαχείριση της πίεσης και την ψυχολογική και ποδοσφαιρική ωρίμανση.

Η Τσέλσι είναι μια ομάδα που χρειάζεται αναδόμηση, σε μια περίοδο που της απαγορεύτηκαν οι μεταγραφές, με έναν προπονητή με τεράστιες παραστάσεις και προσωπικότητα, ο οποίος όμως έχει δουλέψει μόνο μια σεζόν σε υψηλό επίπεδο. Προφανώς, δεν γίνεται να κριθεί το όλο πρότζεκτ από ένα ματς, ίσως ούτε καν από έναν γύρο. Ο τρόπος όμως που ο Λάμπαρντ αποφάσισε να τραβήξει την ανηφόρα δείχνει ότι το ρίσκο είναι υπολογισμένο και το ενδιαφέρον τεράστιο.