Φορώντας απότομα το σακάκι...
Το παράδειγμα του Ζινεντίν Ζιντάν είναι αυτό το οποίο θα εύχονταν ν’ ακολουθήσουν όλοι εκείνοι οι αστέρες του 21ου αιώνα που έβαλαν το κοστούμι και το... σκαρπίνι στο πόδι για να καθίσουν στον πάγκο, όπως ακριβώς παρουσιάστηκε από τη Ντέρμπι Κάουντι ο Φρανκ Λάμπαρντ, το μεσημέρι της Πέμπτης.
Ο Γκιγκς βρίσκεται πλέον στο «τιμόνι» της εθνικής ομάδας της Ουαλίας, αναλαμβάνοντας κάτι τελείως διαφορετικό από αυτό των Τζέραρντ και Λάμπαρντ, ωστόσο, οι απαιτήσεις είναι εξίσου σοβαρές, δεδομένου πως οι «δράκοι» έχουν κάνει τεράστια άλματα προόδου στην ποδοσφαιρική τους ιστορία τα τελευταία χρόνια. Ειδικά μετά την παρουσία τους στο Euro του 2016.
Ο Στίβεν Τζέραρντ, αποφάσισε να καθίσει στον πάγκο της Ρέιντζερς και να τεθεί αντιμέτωπος με τον άλλοτε προπονητή του στη Λίβερπουλ και νυν της Σέλτικ, Μπρένταν Ρότζερς. Έπειτα από το πέρασμά του από τα τμήματα υποδομής των «κόκκινων», όπου βρέθηκε ως υπεύθυνος αμέσως μετά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση, ο «Stevie G» μετακόμισε στη Γλασκώβη, όπου γνωρίζει πως οι «διαμαρτυρόμενοι» περιμένουν πλέον από εκείνον τη στιγμή που θα βάλουν τους «καθολικούς» ξανά από κάτω και θα φτάσουν σε θριάμβους απέναντι στον «αιώνιό» τους αντίπαλο. Πρόκληση και η συμμετοχή στο Europa League για τον Τζέραρντ, ο οποίος θα έρθει αντιμέτωπος με μια ρευστή κατάσταση στο οικονομικό σκέλος και καλείται να κερδίσει εμπιστοσύνη μέσα σε απείθαρχα αποδυτήρια, έπειτα από την κόντρα που είχε ανοίξει ανάμεσα στους παίκτες και τον πρώην υπηρεσιακό κόουτς του συλλόγου, Γκρέιαμ Μέρτι.
Ο Λάμπαρντ από την πλευρά του, έχοντας αποδεχθεί την πρόταση που του έκανε η Ντέρμπι Κάουντι και όντας ο επικρατέστερος ανάμεσα σε 20 προπονητές που βρέθηκαν στη λίστα ώστε ν’ αντικαταστήσουν τον Γκάρι Ρόουετ, ο οποίος με τη σειρά του αποδέχθηκε την προσφορά της Στόουκ. Τα «κριάρια» απέτυχαν να σπάσουν την κακή παράδοση που θέλει την 6η ομάδα της Championship να μην καταφέρνει εδώ και αρκετά χρόνια να πάρει την άνοδο στην Premier League μέσω των play-off, αφού ηττήθηκαν στα ημιτελικά από τη Φούλαμ. Ο «Frankie», λοιπόν, ξεκινάει την προπονητική του «περιπέτεια» από μια ομάδα με μόνιμο στόχο την παρουσία στην κορυφαία κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, άσχετα από την αυστηρή οικονομική πολιτική που θα εφαρμοστεί το φετινό καλοκαίρι λόγω της ανεπιτυχούς επιχείρησης ανόδου στα «σαλόνια».
Lampard is a Ram. #WelcomeFrank pic.twitter.com/7q6nbiV09V
— Derby County (@dcfcofficial) May 31, 2018
Σε αντίθεση με τους Τζέραρντ και Λάμπαρντ, ο Ράιαν Γκιγκς κατάλαβε πολύ καλά τι σημαίνει να πρέπει σε κάθε παιχνίδι να παρουσιάσεις κάτι που θα ικανοποιεί το κοινό στις εξέδρες αλλά και ν’ αντιλαμβάνεσαι στον απόλυτο βαθμό την ιστορία της ομάδας που εκπροσωπείς και τις ανάγκες του κλαμπ τη δεδομένη χρονική στιγμή. Αρχικά ως υπηρεσιακός προπονητής κι έπειτα ως βοηθός του Λουίς Φαν Χάαλ, ο Ουαλός την... πήρε την κρυάδα του και πλέον βαδίζει μόνος του, ακόμα κι αν το κάνει περιστασιακά κι όχι κάθε εβδομάδα όπως συμβαίνει στο συλλογικό επίπεδο.
Οι διοικούντες τους Ρέιντζερς αλλά και τη Ντέρμπι Κάουντι, προφανώς σκέφτηκαν ότι η θέση στην οποία αγωνίζονταν οι νέοι προπονητές τους στην τρομερή καριέρα τους στα γήπεδα της Premier League και όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που τους διέκριναν με τις κινήσεις τους στο χορτάρι, θα τους βοηθούσουν και από την άκρη του πάγκου. Ουδείς αμφισβητεί πως πρόκειται για δυο από τα καλύτερα ποδοσφαιρικά μυαλά που κυκλοφορούν στην... πιάτσα των προπονητών, πλέον, με τις πρώτες απόψεις που εκφράζονται στο Νησί έπειτα από τις τελευταίες εξελίξεις, να εκφράζουν επιχειρήματα που στηρίζονται στα όσα έπραξαν οι Τζέραρντ και Λάμπαρντ με τα εξάταπα παπούτσια.
Προφανώς και το να είσαι καλός ποδοσφαιριστής δεν σε κάνει αυτομάτως καλό προπονητή. Ωστόσο, ο Ζινεντίν Ζιντάν είναι το απόλυτο παράδειγμα τη δεδομένη χρονική στιγμή. Αποχώρησε από τη Ρεάλ Μαδρίτης έχοντας κατακτήσει τρία διαδοχικά Champions League, δύο Super Cup Ευρώπης, ισάριθμα Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων, ένα πρωτάθλημα κι ένα Super Cup Ισπανίας. Κι όλα αυτά, έχοντας εργαστεί μονάχα στη δεύτερη ομάδα της Ρεάλ. Δίχως εμπειρία από υψηλό επίπεδο, δίχως την πίεση που έχει ο πρωταθλητισμός και οι απαιτήσεις της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης, ο Γάλλος πέτυχε γιατί... ήταν μυαλό, απολάμβανε τον σεβασμό προτού καν αναλάβει τη «βασίλισσα» και γιατί μάλλον, κάτι διάβαζε πολύ καλά μέσα στο γήπεδο.
Αυτό, λοιπόν, μπορεί ν’ αποτελέσει «όπλο» για τους νυν κόουτς των Ρέιντζερς και Ντέρμπι Κάουντι. Και μπορεί να βοηθήσει και τον Ράιαν Γκιγκς στην Ουαλία. Πρόκειται για τρεις ανθρώπους που γνωρίζουν όσο λίγοι το ποδόσφαιρο (και) από την τακτική του πλευρά κι ας υπήρξαν εκείνοι που πριν από τον φετινό τελικό του Champions League ισχυρίζονταν πως ο Ζιντάν και ο Κλοπ έφτασαν να διεκδικούν το τρόπαιο δίχως να έχουν την απαραίτητη γνώση σε συστήματα και αγωνιστικό πλάνο, το οποίο πρέπει να μεταφερθεί από τη γραμμή του πλαγίου άουτ σε όλες τις διαστάσεις του αγωνιστικού χώρου...
Πάντως, για τους δύο Άγγλους, η προϊστορία δεν είναι τέτοια που να τους δίνει ώθηση για το νέο τους επαγγελματικό κεφάλαιο, σε περίπτωση που θελήσουν να κοιτάξουν τι έκαναν οι συμπατριώτες τους. Ο Πολ Γκασκόιν έμεινε για 39 μέρες στην Kettering Town της Conference North, τον Οκτώβρη του 2005, ο Γκάρι Νέβιλ είχε εφιαλτικό πέρασμα από τη Βαλένθια με τρεις νίκες σε 16 ματς πρωταθλήματος, ο Σίρερ βρισκόταν στον πάγκο της Νιούκαστλ όταν εκείνη υποβιβάστηκε, ενώ, ο Πολ Ινς ναι μεν έστεψε Πρωταθλήτρια στη LeagueTwo την ΜΚ Ντονς το 2007 και πήρε και το Football League Trophy, αλλά απέτυχε σε Μάκλσφιλντ, Νοτς Κάουντι, Μπλάκπουλ και Μπλάκμπερν με ποσοστό νικών μικρότερο του 40%.
Ο Τόνι Άνταμς μάλλον δεν θέλει ούτε εκείνος να θυμάται την παρουσία του στις Γουίκομ, Πόρτσμουθ, Γκαμπάλα και Γρανάδα, ο Φιλ Νέβιλ ήταν μαζί με τον αδερφό του στην τεχνική ηγεσία της Βαλένθια και την έφτασαν στο χείλος του γκρεμού, όντας πλέον ο ομοσπονδιακός προπονητής της εθνικής ομάδας γυναικών της Αγγλίας, ενώ, αυτός από τον οποίο ακόμα άπαντες στο Νησί περιμένουν να δουν σπουδαία πράγματα, είναι ο Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ, στο «τιμόνι» των «τριών λιονταριών»...
