Πάρτε κύριε βιβλία

Τα capital controls μου δημιούργησαν άγχος ότι δεν θα μπορέσω ξανά να παραγγείλω βιβλία από το εξωτερικό. Όταν ανακάλυψα ότι στηνbetterworldbooks.com μπορείς να παραγγείλεις βιβλία με ελληνική πιστωτική κάρτα με έπιασε υστερία. Παράγγελνα και παράγγελνα. Μέχρι να μου έρθουν τέσσερα πακέτα βιβλία την ίδια εβδομάδα. Τα οποία για τις ανάγκες της στήλης άνοιξα σε μία σεμνή τελετή που αποθανατίστηκε φωτογραφικά στο τραπέζι του σαλονιού.

Το πρώτο πακέτο :

Daily Life in Papal Rome in the Eighteenth Century, Maurice Andrieux. Daily Life in the Vienna of Mozart and Schubert, Marcel Brion. Daily Life in Venice, Mary Fitton. Daily Life in Russia under the last Tsar, Henri Troyat. Κάποιο κόλλημα είχα φάει την μέρα που παράγγελνα βιβλία με τα Daily Life in… και πλακώθηκα να παραγγέλνω. Είναι μια σειρά της McMillan στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Ευκολοδιάβαστα για κάποια – ορισμένες φορές εκκεντρικά επιλεγμένη – περίοδο της ιστορίας.

The Fourth Musketeer. The Life of Alexander Dumas. J. Lucas Dubreton. Δεν είναι για τον ντ’ Αρτανιάν που συνήθως αναφέρεται σαν τέταρτος σωματοφύλακας αλλά για τον Αλέξανδρο Δουμά πατέρα που έγραψε το βιβλίο. Πρώτη έκδοση του 1928, με ex libris του προηγούμενου ιδιοκτήτη, που είναι η σφραγίδα που μπαίνει σε βιβλίο για να υποδηλώσει την ιδιοκτησία του.

Το δεύτερο πακέτο :

Morte d’ Arthur, Thomas Mallory. Ετσι έγραφε δηλαδή, αφού όταν άνοιξα να του ρίξω μια ματιά είδα ότι κάποιος λεχρίτης είχε καλύψει το Jane Austen, the Complete Novels με το jacket του Morte d’ Arthur. Το αποτέλεσμα ήταν να καταστρέψει το Mort d’ Arthur του Mallory που αναφέρεται στην ιστορία του βασιλιά Αρθούρου και να έχω τις νουβέλες της Τζέιν Οστεν, που δεν θα διάβαζα και να είχα φάει ισόβια. Υπάρχει το δικαίωμα της επιστροφής αλλά ισχύει το αξίωμα «Δεν υπάρχει δεν μπορώ. Υπάρχει δεν γαμιέται». Η Jane Austen μένει εκεί που είναι και βλέπουμε τι θα την κάνουμε…

Το τρίτο πακέτο :

The First Salute και Practicing History, της Barbara W. Tuchman. Η Tuchman είναι η σπάνια περίπτωση γυναίκας ιστορικού, που έγραψε στρατιωτική ιστορία. Επικεντρωμένη στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα δύο συγκεκριμένα είναι για την Αμερικανική Επανάσταση και επίλεκτα ιστορικά δοκίμια. 1776,David McCulloch. Ιστορία της αμερικανικής επανάστασης του 1776, με την οποία ο McCulloch κέρδισε το Pulitzer Prize. Peter Sellers, Alexander Walker. The Sound of Two Hands Clapping Profiles, Kenneth Tynan. Profiles, Kenneth Tynan. Οι δύο αγαπημένοι μου συγγραφείς της ιστορίας του κινηματογράφου.

Ο πρώτος αρκετά ακαδημαϊκός ο δεύτερος πιασιάρικος. Cathay, a journey in search of old China του Fergus M. Bordewich. Introduction by Jan Morris. Αγοράστηκε για το τελευταίο, αφού δεν μπορώ να αντισταθώ σε ότι έχει γράψει η (ο) Morris. Το ο (η) υπάρχει επειδή ηJan Morris γεννήθηκε James Morris. Με το όνομα James έγραψε μέχρι το 1972 όταν αποφάσισε να αλλάξει φύλλο και να γίνει Jan. Αν διαβάζετε αγγλικά και σας αρέσει η ιστορία η τριλογία της Βρετανικής Αυτοκρατορίας είναι must. Decisive Battles of the Western World vol II and vol III, J.F.C Fuller. Από τα μεγάλα φετίχ. Οι μεγάλες μάχες της ιστορίας. Αν το δω σε καλή έκδοση δεν μπορώ να αντισταθώ από το να το αγοράσω. Μετά ψάχνω δικαιολογίες «ήταν φτηνό», «δεν το είχα εικονογραφημένο» να δικαιολογηθώ στον εαυτό μου που το ξαναγόρασα. Βρήκα μόνο τον 2ο και 3ο τόμο. Για να έχουμε κάτι να ασχολιόμαστε…

Το τέταρτο πακέτο :

Manners and Customs of the Modern Egyptians, E.W. Lane. No idea. Δεν έχω ιδέα γιατί το παράγγειλα. Μπορεί γιατί η μάνα μου ήταν από την Αίγυπτο ή μπορεί γιατί τσιμπάω με όσους συγγραφείς έχουν για δεύτερο αρχικό το W. The Thousand and One Nights. Εδώ ξέρω γιατί το παράγγειλα. Η μετάφραση που ήξερα στο Χίλιες και Μια Νύχτες είναι του Richard Burton αλλά η μετάφραση του Edward William Lane είναι προγενέστερη. Επειδή το Χίλιες και Μια Νύχτες ανάλογα με την μετάφραση μπορεί να είναι από παραμύθι ή πορνό ήθελα να δω πως είναι του Lane. Ο οποίος ντυνόταν ανατολίτικα, το 1842 άρχισε να γράφει το Αραβοβρετανικό Λεξικό και όταν πέθανε το 1873 είχε φτάσει στο Q 21ο γράμμα του αραβικού αλφαβήτου.The Rape of the Lock, Aubrey Beardsley και Alexander Pope. Κουλτουρέ heroic couplets του Pope σε εικονογράφηση του Beardsley, που παρά ότι πέθανε στα 26 του είναι ο αντιπροσωπευτικότερος σχεδιαστής του Aesthetic Movement στα τέλη της βικτοριανής εποχής.

Και για να βάλουμε την θεωρία στην πράξη η αγαπημένη μου θέση διαβάσματος. Στην Winchester πολυθρόνα με καφέ τριχωτές καλτσούλες παραγγελμένες από το Amazon για την επερχόμενη χειμερινή σεζόν.