Οι «λουζερίδες» του στίβου κατακτούν μετάλλια, εσύ;

Ένα χάλκινο μετάλλιο με την Κατερίνα Στεφανίδη, μία 5η θέση με τον Εμμανουήλ Καραλή, μία 6η με τη Βούλα Παπαχρήστου και μία 7η με τον Κώστα Φιλιππίδη ήταν τα καλύτερα αποτελέσματα της Ελλάδας στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα κλειστού στίβου. Υπήρχε και η 9η του Μίλτου Τεντόγλου στο μήκος, αλλά και ο ημιτελικός του Κώστα Δουβαλίδη, ενώ θα μετρούσαμε κι έναν ακόμη ημιτελικό αλλά η Μαρία Μπελιμπασάκη ακυρώθηκε, ενώ άτυχη ήταν και η Ελισάβετ Πεσιρίδου που έπεσε στο τελευταίο εμπόδιο.

Μπορεί λοιπόν η ομάδα να επιστρέφει από το Μπέρμπιγχαμ με την αίσθηση ότι μπορούσε να καταφέρει περισσότερα αλλά ο απολογισμός είναι τουλάχιστον θετικός. Η χώρα μας πήρε την 14η θέση στην κατάταξη με τα πλασαρίσματα, αφήνοντας πίσω χώρα με τεράστια παράδοση στον κλασσικό αθλητισμό και πολλαπλάσια χρήματα να δίδονται στους αθλητές, όπως η Βραζιλία, ο Καναδάς, η Ιταλία, η Σερβία, η Σουηδία και η Αυστραλία.

Ναι, θα μπορούσαμε να πάμε λίγο πιο ψηλά, αλλά στον αθλητισμό δεν πορεύεσαι με υπολογισμούς και κομπιουτεράκια. Οσο εύκολα μπορείς να βρεθείς σε καλή μέρα, τόσο εύκολα μπορείς να χάσεις όντας σε κακή μέρα, από τους αντιπάλους σου που σε εκείνη τη χρονική στιγμή βρέθηκαν στη μέρα τους.

Κι όλα αυτά με τον ελληνικό αθλητισμό να πορεύεται, μόνος και έρημος, εγκαταλελειμμένος από την Πολιτεία και τους αθλητές να προσδοκούν σε χορηγίες από τον ιδιωτικό τομέα για να καταφέρουν κάτι και φυσικά τους γονείς, που είναι οι μόνιμοι οικονομικοί «τροφοδότες» των παιδιών τους.

Τα λέω όλα αυτά σε απάντηση κάποιων πικρόχολων, που σχολίασαν ως αποτυχία το χάλκινο μετάλλιο της Κατερίνας Στεφανίδη και «λουζερίδη» τον Κώστα Φιλιππίδη με την 7η θέση που έχει μετάλλια σε Παγκόσμια και Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Όταν η ίδια η Κατερίνα μιλά για το δυσκολότερο αγώνα της καριέρας στον οποίο δεν αγωνίστηκε υγιής, εγώ τι άλλο να προσθέσω. Και μιλάμε για την ίδια Κατερίνα που από το 2014 είναι συνεχώς μέσα στα μετάλλια, με οκτώ σε μεγάλες διοργανώσεις και μεταξύ άλλων, κατέκτησε χρυσό στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο, χρυσό στο περσινό Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Λονδίνου και τώρα, στο Παγκόσμιο κλειστού ήταν Τρίτη!

Ξέρετε άλλον Ελληνα ή Ελληνίδα, σε οποιονδήποτε τομέα της κοινωνικής, πολιτικής, καλλιτεχνικής και επιστημονικής ζωής να είναι στην κορυφή του κόσμου, με τέτοια συνέχεια και συνέπεια; Και φυσικά την κατακρίνουν άνθρωποι από την ασφάλεια της ζωής τους, παραγνωρίζοντας ότι η Κατερίνα και η κάθε Κατερίνα του στίβου περνά καθημερινά 7-8 ώρες την ημέρα στις προπονήσεις, πονά από την κούραση και τους τραυματισμούς, δεν κάνει διακοπές και εισπράττει (στην πλειοψηφία των αθλητών όχι βέβαια της Στεφανίδη) ψίχουλα που δεν φτάνουν ούτε για τα οδοιπορικά.

Ας σταματήσει λοιπόν η εύκολη κριτική του… καναπέ. Δεν ζητάω από όλους να συμπαθήσουν την Στεφανίδη, την Παπαχρήστου και τον Φιλιππίδη. Ζητάω, όμως, να αποκτήσουν επιτέλους λίγη αθλητική παιδεία και να τους πάρουν ως παραδείγματα μήπως και βελτιώσουν τη δική τους ζωή.

Να βάλουν στόχους και να προσπαθήσουν να τους πετύχουν. Και στην περίπτωση που δεν το καταφέρουν, ακόμα και το γεγονός ότι κόπιασαν, θα είναι μεγάλο κέρδος για τους ίδιους…

Υ.Γ. Για τον Καραλή τα έχω πει εδώ και καιρό. Το παλικάρι είναι 18 ετών και είναι 5ος στον κόσμο, δεν χρειάζεται κάτι άλλο να προσθέσεις. Το θετικό είναι ότι με την παρουσία του στο Μπέρμιγχαμ, τον έμαθαν όσοι αγνοούσαν την ύπαρξη του.

Υ.Γ. Ι Οργανωτικά το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα πήγε καλά. Ωστόσο μεγάλη πληγή αποτέλεσαν οι δεκάδες ακυρώσεις που πραγματικά αλλοίωσαν τη μορφή των αγώνων και οι πολλές διακοπές στα αγωνίσματα που εκνεύριζαν τους συμμετέχοντες. Η IAAF πρέπει να προβληματιστεί ιδιαίτερα για τα δύο αυτά θέματα...