Ο αγώνας που έκρινε το χρυσό στο Ρίο

Υπάρχουν στιγμές που πάνω από ρόστερ, αξίες παικτών και ταλέντο μπαίνει η ψυχή και η θέληση για νίκη, η θέληση για την κορυφή. Στο Ρίο αυτό φάνηκε ξεκάθαρα, καθώς η καλή κατά τα άλλη Βραζιλία, μπόρεσε να φτάσει στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου, χωρίς να έχει τους υπερπαίκτες προηγούμενων ετών και έχοντας απέναντί τους ομάδες με σαφώς μεγαλύτερο ταλέντο, όπως ας πούμε η Ιταλία.

Όταν όμως κρίνονται τα πάντα, όλα πάνε περίπατο εκτός της ψυχής. Οι παίκτες του Μπερναντίνιο την κατέθεσαν μέσα στο «Μαρακαναζίνιο» και κατέκτησαν πανάξια το χρυσό μετάλλιο. Το έκαναν χωρίς να διαθέτουν τον καλύτερο διαγώνιο, γιατί ναι μεν εξαιρετικός ο Γουάλας, αλλά σαφώς καλύτεροι οι Ζάιτσεφ, Μιχαΐλοφ, Άντερσον, Κούρεκ, αλλά και Ρουζιέ θα λέγαμε.

Το έκαναν χωρίς να διαθέτουν το καλύτερο δίδυμο ακραίων, γιατί όντως πολύ καλοί οι Λουκαρέλι (κυρίως) και Φοντέλες, αλλά δεν είναι Χουαντορένα, δεν είναι Ενγκαπέθ, δεν είναι Ράσελ και βέβαια δεν είναι Τετιούκιν ακόμα και στα 41 του. Το έκαναν όμως από την άλλη γιατί διέθεταν μια απίστευτη τριάδα που την αποτελούσαν οι Μπρούνο Ρεζέντε, Σέρτζιο Σάντος και Λούκας Σάατκαμπ.

Για τους τρεις αυτούς όμως θα υπάρξει και σχετικό θέμα. Και οι τρεις βοήθησαν τα μέγιστα, ωστόσο την διαφορά σε όλο το τουρνουά, όσο και αν φαίνεται απίστευτο την έκανε ένα ματς και αυτό δεν είναι ο τελικός. Οι τέσσερις πρώτες αγωνιστικές στον Α' όμιλο, τον λεγόμενο και όμιλο της... φωτιάς είχαν τελειώσει και η Ιταλία έδειχνε πραγματικά ανίκητη.

Η σκουάντρα ατζούρα είχε κερδίσει κατά σειρά τις Γαλλία (3-0), ΗΠΑ (3-1), Μεξικό (3-0) και Βραζιλία (3-1), παίζοντας εξαιρετικό βόλεϊ. Στον αντίποδα η σελεσάο είχε κερδίσει το Μεξικό (3-1), τον Καναδά (3-1) και είχε δύο συνεχόμενες ήττες από Ιταλία και Γαλλία με 3-1 και τις δύο. Οι εντελώς αδιάφοροι βαθμολογικά Ιταλοί την τελευταία αγωνιστική έπαιζαν με τον Καναδά που ήθελε τη νίκη για να προκριθεί και οι Βραζιλιάνοι με τους Γάλλους.

Η λογική έλεγε πως η Ιταλία θα κέρδιζε και έτσι ότι και να γινόταν στο άλλο ματς θα είχαν προκριθεί και οι δύο. Οι γείτονες όμως είχαν άλλη γνώμη. Έπαιξαν το λιγότερο αδιάφορα, έχασαν από τον Καναδά και μετά τη νίκη της Βραζιλίας επί της Γαλλίας, αποκλείστηκαν οι τρικολόρ και συνέχισαν οι γηπεδούχοι. Από εκείνη την στιγμή ουσιαστικά είδαμε άλλο τουρνουά από ότι αν οι Καναδοί είχαν χάσει, όπως ήταν και το πιο πιθανό.

Όχι σε καμία περίπτωση δεν λέμε πως οι Ιταλοί έχασαν επειδή διάλεξαν να διώξουν έναν μεγάλο αντίπαλο, αν και η αλήθεια είναι πως στον αθλητισμό όταν διαλέγεις αντίπαλο την πληρώνεις. Όμως σίγουρα αν οι Γάλλοι συνέχιζαν και με δεδομένο το καλό υλικό που έχουν θα ανέβαζαν την απόδοσή τους θα μπορούσαν να βάλουν δύσκολα σε κάθε αντίπαλο (μην ξεχνάμε πως είχαν κατακτήσει Ευρωπαϊκό και περσινό Γουόρλντ Λιγκ), ενώ θα ήταν και διαφορετικά τα νοκ άουτ παιχνίδια. Με τα αν όμως κουβέντα δεν γίνεται. Η Ιταλία είτε μας αρέσει είτε όχι, κάθισε και έχασε από τον Καναδά και στον τελικό το πλήρωσε. Η Βραζιλία από την άλλη στον πρώτο της τελικό κέρδισε την Γαλλία, έμεινε... ζωντανή και μετά τον κόσμο να κρέμεται σαν τσαμπιά από το τις εξέδρες, έφτασε επάξια μέχρι το χρυσό και κανείς δεν μπορεί να ξέρει αν μια λεπτομέρεια, ένας αγώνας θα μπορούσε να αλλάξει τα πάντα σε ένα εντυπωσιακό απλό πλευράς θεάματος τουρνουά...

ΥΓ: Αυτό με την επιλογή αντιπάλου έχει ειπωθεί πολλές φορές πως γυρνάει μπούμερανγκ και στην Ιταλία γύρισε. Βέβαια οι Ιταλοί έχοντας την ευκαιρία να στείλουν εκτός μια εκ των Γαλλίας, Βραζιλίας το εκμεταλλεύτηκαν, αλλά τελικά δεν δικαιώθηκαν...

ΥΓ1: Ναι δεν τους πιστεύαμε, ναι προσωπικά το θεωρώ μεγάλη έκπληξη, αλλά όπως και να το κάνουμε οι Βραζιλιάνοι το άξιζαν και με το παραπάνω γιατί το έλεγε η ψυχή τους και αυτό φάνηκε όταν η μπάλα... έκαιγε.

ΥΓ2: Πραγματικά αυτό που γίνεται με τις εκλογές της ΕΟΠΕ είναι το λιγότερο αστείο. Γιατί να νοιάζει τον κάθε φίλο του βόλεϊ αν ο τάδε παράγοντας της τάδε ομάδας υποστηρίζει τον τάδε συνδυασμό; Και κυρίως γιατί αυτό πρέπει να δημοσιευτεί; Πιο χρήσιμο θα ήταν οι τέσσερις υποψήφιοι να μίλαγαν μεταξύ τους και να μάθαιναν οι παράγοντες τις θέσεις τους σε ένα debate ας πούμε, παρά το ποιος θα είναι με ποιον και ποιος στηρίζει ποιον...