Μήπως δεν έπρεπε να πάρουμε τόσα μετάλλια;

Η Ελλάδα μετρά ως τώρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο πέντε μετάλλια, δύο χρυσά, ένα ασημένιο και δύο χάλκινα και με την ευχή όλων ο αριθμός αυτός ελπίζουμε να αυξηθεί στον αποψινό τελικό της Κατερίνας Στεφανίδη στον τελικό του άλματος επι κοντώ

Αν προχωρήσουμε σε μία απλοϊκή σύγκριση, η χώρα μας έχει περισσότερα από τα δύο χάλκινα του Λονδίνου το 2012 αλλά και από το Πεκίνο το 2008 με τα δύο ασημένια και τα δύο χάλκινα.

Κατά την προσωπική μου άποψη, η Ελλάδα τα έχει πάει πολύ καλύτερα ακόμα και σε σύγκριση με τα 16 της Αθήνας το 2004 και τα 13 του Σίδνεϊ το 2000. Το λέω αυτό γιατί είναι εντελώς διαφορετικές συνθήκες στην οικονομική, πολιτική και κοινωνική κατάσταση του τόπου.

Πριν ακόμα από το Σίδνεϊ με την ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων το 1997, όλη η χώρα είχε πέσει επάνω στον αθλητισμό, τα γυμναστήρια και τα γήπεδα γέμισαν κόσμο που ήθελε να στεφθεί Ολυμπιονίκης μέσα στην Αθήνα, η Πολιτεία μοίραζε πλουσιοπάροχα χρήματα στον αθλητισμό, γινόταν κάθε είδους διευκόλυνση στους αθλητές αλλά και στον ευρύτερο τους κύκλο προκειμένου να έρθουν τα καλύτερα αποτελέσματα.

Γι’ αυτό λοιπόν εκείνα τα μετάλλια δεν μπορούν με τίποτα να συγκριθούν με τα τωρινά στο Ρίο, καθώς οι αθλητές είναι μόνοι τους και εγκαταλειμμένοι, χρήματα για την Ολυμπιακή προετοιμασία έχουν να δοθούν από το 2009, το Κράτος αδιαφορεί και οι χορηγοί είναι λίγοι και «μαγκωμένοι».

Η εποχή των παχέων αγελάδων έχει περάσει εδώ καιρό, χωρίς απαραίτητα να είναι κακό αυτό, αρκεί να υπήρχε μία στοιχειωδώς σωστή αντιμετώπιση του ερασιτεχνικού αθλητισμού.

Πολύ φοβάμαι, όμως, ότι η Κορακάκη, ο Πετρούνιας, ο Γιαννιώτης και οι Μάντης – Καγιαλής μόνο κακό έκαναν στον εαυτό τους. Τα μετάλλια μπορεί να γυρίσουν μπούμπερανγκ τόσο στους ίδιους, όσο και εν γένει στον αθλητισμό.

Θα σου πει ο κάθε αρμόδιος Υπουργός ή ο υπεύθυνος για τον αθλητισμό: Αφου χωρίς χρήματα και με τόσα εμπόδια κατακτήσατε 5 ή 6 μετάλλια, γιατί να ανοίξει η κάνουλα για τον αθλητισμό; Αφού τα καταφέρνετε και έτσι, γιατί να αυξηθούν τα κονδύλια;

Φυσικά και δεν θα έχει το θάρρος κάποιος να το πει αυτό, αλλά μπορεί να το πράξει στα μουλωχτά, υπογραμμίζοντας ότι για το μέγεθος της χώρας μας και την οικονομική κατάσταση, αυτά τα μετάλλια είναι υπεραρκετά!

Με ποιο επιχείρημα, για παράδειγμα, ο Σταύρος Κοντονής, να διεκδικήσει περισσότερα χρήματα από το Υπουργείο Οικονομικών για τον αθλητισμό, αφού τα πήγαμε άριστα και με τα… ψίχουλα;

Μακάρι να διαψευστώ και μάλιστα πανηγυρικά και οι επιτυχίες μας στο Ρίο, να αποτελέσουν εφαλτήριο για καλύτερες ημέρες για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό. Μακάρι, αλλά ομολογώ ότι δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι θα διαψευστώ…