Ό,τι πληρώσεις παίρνεις...

Ό,τι πληρώσεις παίρνεις...

bet365

Ο Βασίλης Παπαθεοδώρου γράφει για τον Παναθηναϊκό που έγινε Ολυμπιακός γεμίζοντας «Τοτσέδες» και τον Ολυμπιακό που έγινε Παναθηναϊκός βγάζοντας αυτοματισμούς και πλεόνασμα ποιότητας με Σπανούλη, Περπέρογλου και σία...

Στο μπάσκετ δεν υπάρχουν μαγικά. Μια φορά έγιναν, πέρυσι με τον Ολυμπιακό, και θα μνημονεύονται εις τους αιώνας των αιώνων. Ούτε μπορείς να παίξεις μπάσκετ με σκονάκι. Ό,τι προπόνηση κάνεις αυτό θα βγάλεις. Αυτοματισμούς, πικ εν ρολ, passing game, δεν μαθαίνονται σε μια μέρα.

Ο Παναθηναϊκός είναι «νέος» και φαίνεται. Δυσκολεύεται να παράγει φάσεις, να βγάλει εύκολα σουτ, να έχει αλληλοκαλύψεις αμυντικές σαν αυτές που είχε την προηγούμενη 12ετία. (Κάποια από) αυτά θα τα βρει όμως. Εκείνο που δεν θα βρει, με αυτό το ρόστερ, είναι την ποιότητα που τον έκανε δυνάστη του ελληνικού μπάσκετ.

Αν συνεχίσει έτσι, χωρίς δηλαδή άλλες προσθήκες, μπορεί να έχει δεδομένη τη δεύτερη θέση. Θα πέσει μαχητικά μάλιστα, ίσως πετυχαίνοντας και μια νίκη στους τελικούς. Αγωνιστικά όμως, περιμένοντας δημιουργία μόνο από τον Διαμαντίδη στα 32 του και από τον Σχορτσιανίτη που είναι αδύνατον με αυτό το κορμί να παίξει 30-35 λεπτά, και με ένα σωρό (για αυτό το επίπεδο) Τοτσέδες επιθετικά δε μπορεί να ελπίζει σε κάτι περισσότερο.

Ο Ολυμπιακός από την άλλη, έχει πλέον την ασφάλεια του Σπανούλη, παίζει άμυνα του θανάτου και βγάζει μια περισσή σιγουριά στις επιθετικές επιλογές του. Στο πρώτο ημίχρονο έβαλε 40 πόντους πολύ ξεκούραστα, στο δεύτερο κόλλησε απέναντι στη ματς απ ζώνη που εμπνεύστηκε ο Πεδουλάκης και που ανέκαθεν αποτελούσαν πρόβλημα για τις ομάδες του Μπαρτζώκα στην ως τώρα πορεία του.

Ναι, νίκησε, και θα παίξει το πρωτάθλημα στο ΣΕΦ, κάτι που απέναντι σε ΑΥΤΟΝ τον Παναθηναϊκό ουσιαστικά αποτελεί εγγύηση για τη διατήρηση των σκήπτρων.

Αλλά ο Ολυμπιακός δεν δικαιούται να κρατήσει τίποτα περισσότερο από το (υπερπολύτιμο) αποτέλεσμα. Για έναν ανεξήγητο λόγο, ίσως κατάλοιπο της νοοτροπίας που άφησε ο Ομπράντοβιτς στον... Ολυμπιακό, οι ερυθρόλευκοι έμοιαζαν φοβισμένοι, δεν κυνήγησαν να καθαρίσουν το ματς ανοίγοντας τον ρυθμό στο transition και πήγαιναν με σιγουριά και μικρά βήματα σε μια νίκη που ήξεραν ότι ισοδυναμεί με μισό τίτλο.

Ο Παναθηναϊκός έμοιαζε - ειδικά στο πρώτο μέρος - επιθετικά πιο προβλέψιμος κι από τον καιρό στην Αθήνα τον Αύγουστο κι όμως, ο Ολυμπιακός που δεν έχασε ούτε δευτερόλεπτο το προβάδισμα μετά το αρχικό 2-0, έδειχνε ικανός να... χάσει κιόλας στο φινάλε, αν οι πράσινοι δεν προδίδονταν από την λογική κούραση του Διαμαντίδη που παίζοντας χωρίς ανάσα έκανε τρεις επιπολαιότητες στο τελευταίο τρίλεπτο (λάθος πάσα που έκλεψε ο Χάινς, δεν σούταρε ελεύθερος τρίποντο στο 60-64 δίνοντας τη μπάλα στον Τσαρτσαρή και στο τέλος έκανε λάθος πάσα στον Λάσμε).

Η ουσία όμως παραμένει: Ο Παναθηναϊκός παλεύει σαν Ολυμπιακός της προηγούμενης δεκαετίας με φανερό έλλειμμα ποιότητας έναντι του αντιπάλου του. Κι ο Ολυμπιακός βγάζει αυτοματισμούς που θυμίζουν Παναθηναϊκό του... Σπανούλη και του Διαμαντίδη και εμφανίζει πάντα πλέον έξτρα λύσεις για να τελειώσουν το ματς. Ο Παπανικολάου, ο Πρίντεζης, ο Περπέρογλου.

Κάποτε τις μεγάλες αποφάσεις στα κρίσιμα ντέρμπι για τον Ολυμπιακό έπαιρνε ο Σκούνι Πεν, ο Κουίνσι Λιούις, ακόμα και ο τρελοΤεόντοσιτς και του έφταιγε η διαιτησία. Τώρα τις παίρνει ο Σπανούλης. Κάποτε για τον Παναθηναϊκό έπαιρνε τα σουτ ο Σάρας, ο Μπατίστ, τώρα ο Γιαννόπουλος και ο Λάσμε. Δεν είναι επιστήμη, απλά πράγματα είναι.

Δεν χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά. Αν ο Σπανούλης και ο Περπέρογλου φορούσαν πράσινα, ποιος θα κέρδιζε; Ισχύει λοιπόν το χιλιοειπωμένο, αλλά διαχρονικό: Ό,τι πληρώσεις, παίρνεις.

Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

 

Τελευταία Νέα