1. Μάθαμε πως η Ελλάδα έχει – επιθετικό – ταλέντο

Σε τρία διαφορετικά γήπεδα της Σούπερ Λίγκας οι Έλληνες επιθετικοί… καθάρισαν για τις ομάδες τους. Τρεις ποδοσφαιριστές νέοι, που μπορούν να «χτυπήσουν» την πόρτα της Εθνικής και να προσφέρουν βοήθειες. Ο Απόστολος Βέλλιος επιβεβαίωσε τον θόρυβο που γίνεται γύρω από το όνομά του, σημειώνοντας το πρώτο του χατ τρικ στο 3-0 επί της Καλλονής και φτάνοντας τα εννιά γκολ στο πρωτάθλημα. Δύο περισσότερα έχει ο Απόστολος Γιάννου του Αστέρα Τρίπολης, ο οποίος ξεκλείδωσε την άμυνα του Πανθρακικού και σημείωσε ακόμα ένα στο δεύτερο μέρος. Τα πέντε γκολ έφτασε ο Μιχάλης Μανιάς. Ο φορ του ΠΑΣ Γιάννινα με εξαιρετικό αριστερό σουτ άνοιξε το σκορ για την ομάδα του στο τελικό 2-0 επί της Βέροιας. Τρεις Έλληνες επιθετικοί που αποτελούν τις… κολόνες των ομάδων τους. Αξίζει να τους δεις.

2. Είδαμε ξανά τον… αληθινό Αμπέντ

Κοντέψαμε να ξεχάσουμε πως αποτέλεσε μία από τις πλέον δαπανηρές μεταγραφές του «μνημονιακού» Παναθηναϊκού. Έφτασε σε σημείο να μην θεωρείται στους «σίγουρους» της ενδεκάδας. Δεν σκόραρε, δεν είχε τρεξίματα, δεν έβγαζε διάθεση. Ο Μεχντί Αμπέντ, στο πρώτο μισό της σεζόν, ήταν λες και είχε στείλει τον δίδυμο αδερφό του για να αγωνιστεί με τη φανέλα του Παναθηναϊκού. Απέναντι στον Παναιτωλικό εμφανίστηκε ο… κανονικός. Εκείνος που γνωρίζαμε και ίσως και καλύτερος από τον προ διετίας. Με τρεξίματα, με «πάτημα» και στις δύο περιοχές, με δύο «με τη μία» τελειώματα. Ορεξάτος, απελευθερωμένος, καθοριστικός για όλη τη λειτουργία της ομάδας του, σε ανασταλτικό και δημιουργικό τομέα.

3. Μάθαμε πως όταν λείπει ο Ζέκα…

...ο Παναθηναϊκός έχει πρόβλημα στο ένα «μισό» του γηπέδου. Σε αυτό που εκείνος οφείλει να αμυνθεί. Ο αρχηγός του μπορεί να μην σκοράρει και να μην δίνει ασίστ με τη συχνότητα που θα το έκανε κάποιο άλλο… εξαρο-οχτάρι, όμως πατάει όλο το γήπεδο, τρέχει πολύ στο πλάι για να καλύψει, κάνει τα περισσότερα τάκλιν από κάθε άλλον παίκτη της ομάδας του, κλείνει χώρους, πηγαίνει στην πρώτη μπάλα. Έλειψαν όλα αυτά απ’ τον Παναθηναϊκό κόντρα στον Παναιτωλικό. Ήταν ίσως η μεγαλύτερη αιτία που η ομάδα του Μαντζουράκη σκόραρε δύο φορές στη Λεωφόρο (δεν το είχε κάνει κανείς μέχρι τώρα) και είχε 13 τελικές στο ματς. Ήταν και ο κυριότερος λόγος που στο πρώτο 25λεπτο, το πολύ καλό της ομάδας του Αγρινίου, ο Μάρκος Πάουλο κυριαρχούσε στον άξονα.

4. Είδαμε το εξαιρετικό τρανζίσιον απ’ την ΑΕΚ

Ό,τι πιο αποτελεσματικό και θεαματικό έβγαλε η ΑΕΚ στα Χανιά ήρθε από την εναλλαγή από άμυνα σε επίθεση. Το τρανζίσινον, το οποίο ακούμε περισσότερο στους αγώνες μπάσκετ. Στο πρώτο γκολ ο Αραβίδης κλέβει τη μπάλα στο κέντρο, δίνει αριστερά στον Βάργκας, που σεντράρει για το 1-0 του Μπαρμπόσα. Χρειάστηκαν δύο πάσες. Στο δεύτερο γκολ, η ΑΕΚ είναι και πάλι σε θέση άμυνας, ο Ντίντακ κλέβει τη μπάλα, δίνει στον Αραβίδη, ο οποίος παίζει κάθετα για τον Μπαρμπόσα, που κάνει το 2-0. Χρειάστηκαν – και πάλι – μόλις δύο πάσες. Ακόμα και στο γκολ που ακυρώθηκε του Τζιμπούρ, ο Γιόχανσον έκλεψε και με δύο πάσες η ΑΕΚ μπήκε στην περιοχή, πριν σκοράρει ο Αλγερινός και ακυρωθεί – λανθασμένα – το γκολ του ως οφσάιντ. Ο Πογέτ δείχνει να δουλεύει πολύ στο συγκεκριμένο κομμάτι και οι γρήγοροι Βάργκας, Μπαρμπόσα, Αραβίδης βοηθούν στο να το κάνει με επιτυχία.

5. Είδαμε τον Πάρντο να γίνεται καθοριστικός

Μπήκε στο ματς στο 67’ αντί του Παϊτίμ Κασάμι και σε 13 λεπτά πρόλαβε να κάνει τα πάντα και να καθαρίσει τη… μπουγάδα για τον Ολυμπιακό στη Νέα Σμύρνη. Αρχικά με το πρώτο του γκολ στο πρωτάθλημα στο 73’, που έδωσε προβάδισμα στον Ολυμπιακό με 2-1 και ουσιαστικά έγειρε την πλάστιγγα υπέρ των «ερυθρολεύκων» και στη συνέχεια με την δεύτερη ασίστ του φέτος, όταν βρήκε τον Ιντέγε για το 3-1. Νωρίτερα, δύο λεπτά πριν το γκολ που σημείωσε, είχε δώσει… πάρε – βάλε στον Σαλίνο, ο οποίος σπάταλησε την ευκαιρία από το ύψος της μικρής περιοχής. Ο Πάρντο ήταν, ουσιαστικά, ο πλέον καθοριστικός παίκτης του Ολυμπιακού, αφού ήρθε από τον πάγκο και πήρε… προσωπικά την υπόθεση «απόδραση από τη Νέα Σμύρνη».

6. Μάθαμε πως είναι η ζωή μετά τον Μπουμάλ

Σύμφωνοι, το πρώτο δείγμα δεν είναι το πλέον αντιπροσωπευτικό και ασφαλές για να προκύψουν συμπεράσματα. Ο Πανιώνιος στην «μετά – Μπουμάλ» εποχή βρήκε ως πρώτο αντίπαλό του τον Ολυμπιακό. Λίγα πράγματα θα μπορούσε να κάνει ακόμα κι αν είχε τον Καμερουνέζο μεσοεπιθετικό στη σύνθεσή του. Αλλά υπήρξαν στιγμές που η απουσία του «φώναζε» από μακριά. Εκείνες που χρειαζόταν μία παραπάνω ενέργεια, κάποιον να κρατήσει τη μπάλα, έναν… διεμβολιστή που θα προβλημάτιζε την άμυνα του Ολυμπιακού. Τον παίκτη που θα μπορούσε να «ακουμπήσει» η πρώτη πάσα ενδεχόμενης αντεπίθεσης ή που θα δημιουργήσει ο ίδιος αντεπίθεση με την ταχύτητα και τις εμπνεύσεις του.

7. Είδαμε τον Στραματσόνι να διδάσκει ποδοσφαιρικό πολιτισμό

Ήταν μια από τις πιο όμορφες στιγμές και εκτυλίχτηκε στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Με το που σφύριξε για τελευταία φορά ο Τζήλος, ο Αντρέα Στραματσόνι έφυγε βιαστικά από τον πάγκο του. Προορισμός του; Οι παίκτες του Παναιτωλικού. Θέλησε να τους σφίξει το χέρι για την καλή τους εικόνα και τη μάχη που έδωσαν μέχρι το τέλος για να φύγουν με κάτι καλό από το γήπεδο. Σπάνια εικόνα, κυρίως στα ελληνικά γήπεδα. Λίγο αργότερα, ο Ιταλός το… προχώρησε στη συνέντευξη Τύπου και χωρίς να δεχτεί ερώτηση μίλησε προσωπικά για τρεις απ’ αυτούς. «Αξίζουν συγχαρητήρια στους παίκτες του Παναιτωλικού και κυρίως στους Ουάρντα, Βιγιαφάνες και Κάπελ για την εξαιρετική δουλειά που έκαναν μέσα στο γήπεδο». Ο Ιταλός προπονητής του Παναθηναϊκού έβαλε το κερασάκι στην τούρτα ενός υπέροχου αγώνα με έναν εξαιρετικό τρόπο.

8. Μάθαμε πως υπάρχει και καλύτερος Παναιτωλικός

Και, κυρίως, πιο θρασύς. Μια ομάδα που μπήκε για να παίξει και όχι για να καταστρέψει. Μια ομάδα που είχε εμπνεύσεις, συνδυασμούς, ατομικές ενέργειες και τρεις από τους καλύτερους μεσοεπιθετικούς στο πρωτάθλημα. Βιγιαφάνες, Κάπελ και Ουάρντα στη μέρα τους μπορούν να σμπαραλιάσουν τις αντίπαλες άμυνες. Σύμφωνοι, πολλά τα τέσσερα γκολ, αλλά ο Παναιτωλικός το πήγε μέχρι τέλους και θα μπορούσε να ισοφαρίσει στο 90’ σε 3-3. Με την αμέριστη συμπαράσταση του προπονητή του. Ο Μαντζουράκης δεν… μάσησε και όταν η ομάδα του βρέθηκε πίσω με 2-1 στο 11’ έδωσε εντολή για αλλαγή συστήματος. Στο φινάλε έπαιξε αρχικά με δύο και στη συνέχεια με τρεις επιθετικούς, «γέμισε» την περιοχή του Παναθηναϊκού, απείλησε με ισοφάριση, ατύχησε στη μεγάλη ευκαιρία του Βασιλείου.

9. Είδαμε τον Αστέρα Τρίπολης να σκοράρει για πρώτη φορά περισσότερα από δύο γκολ

Κι όμως, είναι αλήθεια. Μια ομάδα που μας έχει συνηθίσει να είναι άκρως επιθετική τα τελευταία χρόνια, έβγαλε τον πρώτο γύρο δίχως να υπάρξει ματς που να έχει σκοράρει περισσότερα από δύο γκολ. Στις νίκες του πετύχαινε μέχρι δύο. Απέναντι στον Πανθρακικό ήρθε το ξέσπασμα. Η ομάδα του Βεργέτη είχε χίλιους και έναν τρόπους να επιτεθεί, δημιούργησε πάρα πολλές ευκαιρίες και τα τέσσερα γκολ ίσως να είναι και… λίγα μπροστά σε όλα αυτά που έκανε μέσα στο γήπεδο. Και μάλιστα μια «τεσσάρα» που έφερε την πρώτη νίκη μετά από τέσσερις συνεχόμενες ήττες για τους Αρκάδες, οι οποίοι τελευταία φορά είχαν επικρατήσει του Ατρόμητου με 1-0 στην Τρίπολη.

10. Είδαμε τον Σπύρο Ρισβάνη να πετυχαίνει το πρώτο γκολ της καριέρας του σε αγώνα πρωταθλήματος τη μέρα των γενεθλίων του

Χρειάστηκε να περάσουν 42 παιχνίδια και 65 λεπτά από το… 43ο για να καταφέρει ο Σπύρος Ρισβάνης να σκοράρει για πρώτη φορά στη ζωή του σε ματς της Superleague. Δεν το είχε κάνει στα 18 παιχνίδια που είχε παίξει με τον Παναθηναϊκό, δεν το είχε κάνει ούτε στα 24 ματς που είχε αγωνιστεί με τον Πανιώνιο. Το πέτυχε με κεφαλιά απέναντι στον Ολυμπιακό, ισοφαρίζοντας προσωρινά για την ομάδα του. Και το έκανε, μάλιστα, τη μέρα που συμπλήρωνε τα 22 του χρόνια, αφού είναι γεννημένος στις 3 Ιανουαρίου 1994 και το γκολ ήρθε στις 3 Ιανουαρίου 2016. Προφανώς και μετά τα γενέθλια, ο Ρισβάνης θα έχει πια έναν επιπλέον λόγο για να γιορτάζει κάθε χρόνο την ίδια μέρα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΟ MATCH REVIEW TOY GAZZETTA.GR