Ένα γήπεδο 5.000 θέσεων, ποδοσφαιριστές που έχουν ελάχιστη σχέση με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, ένας πλαστικός χλοοτάπητας, μικροσκοπικά αποδυτήρια, μια κατάσταση πρωτόγνωρη.

Από την άλλη, ποδοσφαιριστές αξίας πολλών εκατομμυρίων, που μόλις πριν από λίγες μέρες αντιμετώπισαν τη Μπάγερν Μονάχου παρά το γεγονός πως διασύρθηκαν, ενώ, το παιχνίδι μεταδόθηκε σε εκατομμύρια κόσμο μέσω του BBC.

Η Άρσεναλ δεν θα μπορούσε να την «πατήσει» από τη Σάτον. Ήταν αδύνατο να σταθούν εμπόδιο οι ερασιτέχνες στους ποδοσφαιριστές που με μια και μόνη κίνηση μπορούν ν' αλλάξουν τη ροή ενός παιχνιδιού ακόμα και στη χειρότερή τους μέρα. Ωστόσο, όσα διαδραματίστηκαν το βράδυ της Δευτέρας στο Gander Green Lane, ήταν πραγματικά η χαρά του κάθε ρομαντικού οπαδού και φιλάθλου...

Ήταν η απόδειξη πως μπορεί να υπάρξει πραγματική αγάπη και στήριξη από τον κόσμο μια μικρής πόλης στην τοπική της ομάδας. Ότι οι μεγάλες στιγμές δεν προκαλούνται μονάχα από επιτυχημένα αποτελέσματα, αλλά και από νύχτες όπως αυτή που βίωσε η Σάτον, γεμίζοντας από περηφάνεια και ευτυχία.

Ήταν τέτοιο το συναίσθημα της βραδιάς και η γιορτή που στο σφύριγμα της λήξης, παρά το 2-0, ο κόσμος μπήκε στον αγωνιστικό χώρο για να χειροκροτήσει και ν' αποθεώσει τους παίκτες του Ντόσγουελ, οι οποίοι κόντραραν τους Λονδρέζους, πάλεψαν, προσπάθησαν, είχαν ευκαιρίες, είχαν δοκάρι στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά φυσικά τιμωρήθηκαν από δύο καλές στιγμές όπου οι «κανονιέρηδες» βρήκαν το δρόμο για τα δίχτυα με τους Λούκας Πέρεθ και Θίο Γουόλκοτ.

Μάλιστα, ο Ντόσγουελ γύρισε προς το μέρος του κόσμου και χαμογέλασε, τη στιγμή που ο Σάντσες πέρασε στο ματς με αλλαγή στα τελευταία λεπτά του αγώνα! Ο κόουτς του ερασιτεχνικού σωματείου δεν ήθελε να βλέπει σκυμμένα κεφάλια στ' αποδυτήρια μετά τη λήξητου παιχνιδιού (απόρροια της απογοήτευσης για το αποτέλεσμα έπειτα και από την πολύ καλή εμφάνιση του δευτέρου ημιχρόνου), με τον Γουόλκοτ ν' αναγνωρίζει την προσπάθειά τους και να πηγαίνει στ' αποδυτήρια για να χαιρετήσει όλους τους ποδοσφαιριστές της Σάτον, υπογράφοντας και μερικές φανέλες τους!

This is what the FA Cup is about! pic.twitter.com/o6aQecJtnH

— BBC Sport (@BBCSport) February 21, 2017

Sutton Utd boss Paul Doswell is "so proud" of his players.

And so he should be! #bbcfacup pic.twitter.com/XTjTcJjrs3

— Match of the Day (@BBCMOTD) February 20, 2017

Με τους οπαδούς να... κρέμονται μέχρι και στα κλαδιά των δέντρων γύρω από το γήπεδο, να γεμίζει ασφυκτικά τις εξέδρες (σε αυτή των φιλοξενούμενων προστέθηκαν και κάποια καθίσματα ώστε να χωρέσουν αυτοί της Άρσεναλ), τον Βενγκέρ να το απολαμβάνει παρά το γεγονός πως στριμώχθημε με το επιτελείου του στον πάγκο, τους ποδοσφαιριστές των ομάδων να μη χωρούν μαζί στον διάδρομο των αποδυτηρίων και τον Αλέξις Σάντσες να έχει τέτοια έκφραση που αποκάλυπτε ότι δεν μπορούσε να πιστέψει ό,τι συνέβαινε στο Gander Green Lane, η βραδιά ήταν μαγική.

Arsenal: The EmiratesFACup quarter-final awaits the winner of #SUFCvAFC...

Let's do this boys #WeAreTheArsenal pic.twitter.com/KEUd3Hc76G

— ‎​BAFFA·̵ (@ikmuhd) February 20, 2017

Για τις ανάγκες της τηλεοπτικής κάλυψης, οι υπεύθυνοι του Gander Green Lane, παρήγγειλαν και τοποθέτησαν νέους προβολείς ώστε να μην προκύψει κάποιο πρόβλημα στην ομαλή διεξαγωγή της αναμέτρησης και του σωστού φωτισμού, ενώ εγκαταστάθηκαν... από ανάγκη με διάφορους τρόπους, κάμερες για να εξυπηρετηθεί όσο το δυνατόν περισσότερο ο τρόπος με τον οποίο το BBC θα δίνει εικόνα και ήχο στο στούντιο και στα σπίτια των τηλεθεατών του παιχνιδιού.

Φυσικά λήφθηκε φροντίδα ώστε να μη... στάζει το ταβάνι στ' αποδυτήρια (όπως ο ίδιος ο προπονητής της Σάτον, Πολ Ντάσγουελ προς τιμήν του αποκάλυψε και δεν απέκρυψε), ενώ, οι εικόνες από τους εσωτερικούς χώρους είναι τέτοιες που δεν θα μπορούσε ν' αποτελέσει... προσβολή η αναφορά στο πολιτισμικό σοκ που σίγουρα θα αισθάνθηκαν οι ποδοσφαιριστές της Άρσεναλ.

​

RT Arsenal: Only 40 minutes to go - it’s time for your predictions:

First scorer: _____
Final score: _____

#… pic.twitter.com/4YHjmRNkha

— Hadrian Wall (@HadrianWall1) February 20, 2017

«Δεν μπορώ να πιστέψω ότι ο “γέρος” μου θα καπνίζει δίπλα στον Αρσέν Βενγκέρ» έγραψε πριν από το παιχνίδι στο twitter ο γιος του κόουτς της Σάτον και μόλις το είδε, θα αισθάνθηκε πρώτα υπερηφάνεια κι έπειτα θα κατάλαβε ότι πράγματι ορισμένα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα, όσο κι αν το σενάριο μιας κόντρας με την Άρσεναλ και τον Αλσατό κόουτς δεν θα μπορούσε να σημειωθεί ούτε στα... ποδοσφαιράκια ηλεκτρονικής κονσόλας.

Στη Σάτον βρίσκονται και τέσσερις ποδοσφαιριστές που ξεκίνησαν από τα τμήματα υποδομής των «κανονιέρηδων» αλλά μάλλον η τύχη δεν τους χαμογέλασε. Πρόκειται για τους Κρεγκ Ίστμοντ, Ρόουρι Ντίκον, Τζέφρι Μονακάνα και Τζακ Τζεμπ.

Σε αντίθεση με τους διεθνείς και... πανάκριβους αστέρες της Άρσεναλ, η Σάτον έχει ανθρώπους που βγάζουν τα προς το ζην με άλλη, βασική δουλειά και απλά συμμετέχουν στις αγωνιστικές υποχρεώσεις της ομάδας ως χόμπι, το οποίο όμως φέτος απολαμβάνουν και το πήγαν σε... άλλο επίπεδο. Ο μπακ, Νταν Σπενς, εργάζεται με μεγάλη χαρά σε σχολείο παιδιών με ειδικές ανάγκες, ως βοηθός δασκάλου. «Είναι κάτι πολύ διαφορετικό που σου ανοίγει τα μάτια για τη ζωή και βοηθάμε 15χρονα και 16χρονα παιδιά να αγαπήσουν το ποδόσφαιρο. Κάθε φορά που παίζουν, σκέφτονται ότι είναι στη Σάτον και αντιμετωπίζουν τη Λιντς ή την Άρσεναλ» δηλώνει ο Σπενς.

Ο, δε, επιθετικός της ομάδας, Νταν Φίτσετ, εργάζεται σε ασφαλιστικό γραφείο ως σύμβουλος και βγάζει το μεροκάματο με τις ασφάλειες ζωής. «Είναι η κανονική μου δουλειά, από την οποία λείπω μονάχα τις ώρες των προπονήσεων» λέει από τη μεριά του...

Ο πορτιέρο, Ρος Γουόρνερ, έχει δουλειά που σχετίζεται άμεσα με το ποδόσφαιρο, αφού είναι υπεύθυνος για την... κορνίζα με τις φανέλες που συγκεντρώνει ο ίδιος και οι συμπαίκτες του από τα παιχνίδια της ομάδας και φυσικά, από στιγμές όπως ήταν αυτή της αναμέτρησης με την Άρσεναλ που εννοείται ότι θ' αποτελεί πλέον σημείο αναφοράς και... μνημείο σε κάθε σπίτι μέλους της Σάτον από το βράδυ της Δευτέρας.

Για τρεις ημέρες κάθε εβδομάδα, ο στόπερ, Τζέιμι Κόλινς, επιβλέπει εργασίες ανέγερσης κτιρίων, όντας επικεφαλής. «Λερώνω αρκετές φορές τα χέρια μου όταν χρειάζονται παραπάνω άτομα για τις οικοδομικές εργασίες, όμως είναι ένα καλό διάλειμμα από το ποδόσφαιρο. Ευτυχώς πριν από το παιχνίδι με την Άρσεναλ, το αφεντικό έδειξε συμπόνοια και μου έδωσε λίγες μέρες άδεια παραπάνω» είχε σχολιάσει!

Σε πλήρη αντίθεση με τον Αρσέν Βενγκέρ που έχει λαμβάνειν 8,9 εκατ.λίρες από την Άρσεναλ, ο κόουτς της Σάτον, Πολ Ντόσγουελ, όχι μόνο δεν παίρνει χρήματα από το σωματείο, αλλά πλήρωσε και από την τσέπη του για τον πλαστικό χλοοτάπητα που τοποθετήθηκε στο γήπεδο!

Βέβαια, είναι ιδιοκτήτης εταιρείας στην οποία εργάζονται περισσότερα από 100 άτομα, οπότε δεν χρειάζεται κάποια άλλη δουλειά και γι' αυτό προφανώς ασχολείται με το ποδόσφαιρο και τη Σάτον γεμίζοντας τον ελεύθερο χρόνο του και απολαμβάνοντας το συναίσθημα της ενασχόλησης με το άθλημα και τις ωραίες Κυριακές με μπάλα...

Φυσικά δεν πρέπει να ξεχνά κανείς τον κ. Γουέιν Σο, ο οποίος είναι ο δεύτερος τερματοφύλακας της Σάτον, ηλικίας... 46 ετών (!) και με παρουσιαστικό που σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε να θυμίσει αθλητή ή να δείξει ότι πρόκειται για ενεργό μέλος ποδοσφαιρικής ομάδας σε κάποιο γήπεδο.

Τα έχει τα κιλά του, απολαμβάνει αυτό που κάνει και μάλιστα, εθεάθη πριν από το ματς με την Άρσεναλ να έχει πάρει την ηλεκτρική σκούπα και να καθαρίζει στους πάγκους του γηπέδου από φύλλα κλπ. που θα μπορούσαν να... αποτελέσουν ντροπή προς έναν τόσο μεγάλο προπονητή όπως ο Αρσέν Βενγκέρ.

Και ναι, αυτός ο τρομερός τύπος, εθεάθη στην ανάπαυλα της αναμέτρησης να κάνει παρέα με τους οπαδούς στην καντινούλα του Gander Green Lane (ενδεχομένως να κατέβασε κι ένα ποτηράκι μπύρα...) ενώ στο τελευταίο δεκάλεπτο και έχοντας αντιληφθεί ότι δεν θα έπαιρνε δόξα με τη συμμετοχή του στο ματς όταν πλέον είχαν ολοκληρωθεί οι αλλαγές, έγινε το... viral της εβδομάδας, τρώγοντας σάντουιτς στον πάγκο και συνεχίζοντας να παρακολουθεί το παιχνίδι!

Sutton United's sub goalkeeper Wayne Shaw, 46, is eating a pie on the bench. Absolute hero. #SUFCvAFC #MAGICOFTHECUP pic.twitter.com/6eF7CVyf2M

— SteveBloomersWashing (@SBW_DCFC) February 20, 2017

Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα της γενικότερης προσέγγισης στο ποδόσφαιρο και του επιπέδου της Σάτον, όσο κι αν όλοι προετοιμάστηκαν ως πραγματικοί ποδοσφαιριστές για την κόντρα με τους «κανονιέρηδες», είναι ο μέσος, Νίκι Μπέιλι.

Αυτός κατά πάσα πιθανότητα δεν θα άλλαξε τίποτα στις ώρες που προηγήθηκαν του παιχνιδιού, αφού δήλωσε ότι: «Δεν θυμάμαι να έχω φάει ποτέ σαλάτα στη ζωή μου. Ή έστω κάτι από λαχανικά. Πριν από τα παιχνίδια πάντα τρώω εννέα κοτομπουκιές από fast food! Αυτό πιάνει! Η... δίαιτά μου με έφτασε εδώ, όμως ξέρω ότι δεν είμαι και ο καλύτερος σε αυτό το κομμάτι».

Μέχρι και το 2017, η σπουδαιότερη στιγμή στην ιστορία της Σάτον ήταν η παρουσία στον 4ο γύρο του Κυπέλλου Αγγλίας, την αγωνιστική περίοδο 1988-1989! Τότε, η Κόβεντρι Σίτι είχε πέσει «θύμα» τεράστιας έκπληξης με την ήττα που είχε υποστεί με σκορ 2-1, ούσα στην κορυφαία κατηγορία του αγγλικού ποδοσφαίρου και μάλιστα, έχοντας κατακτήσει το Κύπελλο μόλις πριν από δύο σεζόν! Στον 4ο γύρο, ωστόσο, η πρόσφατη αντίπαλος της Άρσεναλ είχε διασυρθεί με το τελικό 8-0 από τη Νόριτς.

Ο κόουτς της Σάτον, Πολ Ντόσγουελ, αμέσως μετά το παιχνίδι γνωστοποίησε ότι η Άρσεναλ αποφάσισε να δωρίσει το ποσό των 50.000 λιρών στη Σάτον, ώστε να βοηθήσει την πόλη και να δημιουργηθούν περισσότερες τάξεις για τους μαθητές του σχολείου της περιοχής!

«Η Άρσεναλ και οι άνθρωποί της ήταν άψογοι σε όλα τους και είναι τρομερή η κίνηση που έκαναν για να προσφέρουν κοινωνικό έργο. Θα τους είμαστε ευγνώμονες» ανέφερε, όμως δεν παρέλειψε να... εκφράσει την αντίθεσή του με ορισμένα πράγματα που αντίκρισε πριν από την έναρξη του παιχνιδιού της Δευτέρας, φανερώνοντας και την πολύ διαφορετική οπτική γωνία από την οποία βλέπει το ποδόσφαιρο.

«Η αποστολή της Άρσεναλ ήρθε με... bodyguards που βοηθούσαν τους παίκτες να μπουν στο γήπεδο. Δεν νομίζω ότι χρειαζόταν αυτό. Ήταν ασφάλεια λες και επρόκειτο για τον James Bond! Οι δικοί μου ποδοσφαιριστές τριγυρνούσαν με τ' αυτοκίνητα για να βρουν χώρο και να περάσουν στο γήπεδο. Προσωπικά αισθανόμουν απόλυτη ασφάλεια, δεν ήταν απαραίτητο αυτό με τους άνδρες ασφαλείας».

Ο άνθρωπος, όπως αναφέρθηκε και νωρίτερα στο κείμενο, λατρεύει το ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο και γι' αυτό ασχολείται με αυτό δίχως να βάζει το παραμικρό στην τσέπη του από την παρουσία στον πάγκο της Σάτον.

«Διαφέρουν οι δικές μου ιδέες από τον τρόπο με τον οποίο έχει πάρει τη σύγχρονη μορφή του το ποδόσφαιρο» δηλώνει και συνεχίζει ακάθεκτος τη δουλειά στην πόλη που θα γράψει στην ιστορία της, τη νύχτα της 20η Φλεβάρη του 2017...

​