Όχι φίλε. Δεν είμαστε ζώα!

Μάνος Αντώναρος Μάνος Αντώναρος
Όχι φίλε. Δεν είμαστε ζώα!

bet365

Ο Μάνος Αντώναρος γράφει στο blog του -για δεύτερη φορά μέσα σε λίγες μέρες- για την περιβόητη λίστα Λαγκάρντ... και φοβάται ότι αυτη η φορά δεν θα'ναι η τελευταία που γράφει για το ίδιο θέμα.

Τελικά τα μνημόνια, το ΔΝΤ και όλα αυτα που ζούμε (με τραγικό τρόπο) τα τελευταία 2-3 χρόνια, (θα) έχουν ένα πολύ καλό αποτέλεσμα:
Θα δούμε (βλέπουμε) ποιοί πραγματικά μας κυβερνούν... Δεν θα το υποθέτουμε μόνο... τώρα ξεβρακώνονται... Το πιο αστείο είναι ότι ξεβρακώνονται μόνοι τους, καθώς η ενημέρωση άλλαξε άρδην και δεν έχουν από πού να πιαστούν.
Εσπευσα χριστουγεννιάτικα να γράψω ενα ποστ για την λίστα Λαγκάρντ. «Εσβησα» (δλδ πήγα πιο πίσω) από την πρώτη σελίδα του gazzetta ένα τρυφερό (από την καρδιά μου) άρθρο με ευχές για όσους μας διαβάζουν και στη θέση του έβαλα ένα σκληρό άρθρο για την λίστα Λαγκάρντ.
Γιατί άραγε;
Επειδή δημοσιογραφικά μυρίστηκα ότι αυτές τις γιορτινές μέρες κάτι περίεργο παιζότανε. Δεν ήταν δα τόσο δύσκολο... η απλή λογική αυτό έλεγε.
Και είχα δίκιο.
Όχι δεν χαίρομαι που με οδήγησε το αυτονόητο. Σιγά τη μαγκιά. Χαίρομαι (καμαρώνω) που το site στο οποίο γράφω ήταν παρών τη σωστή στιγμή και δεν περίμενε τις εξελίξεις για να γράψει. Η δημοσιογραφία «κατόπιν εορτής» είναι για γέλια.
Δεν θα επαναλάβω αυτά που έγραψα... το ιντερνετ έχει το θείο δώρο του link, όποιος δεν ξέρει για τί μιλάω, αρκεί να κοιτάξει εδώ.
Πάμε τώρα στις εξελίξεις.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου ήταν ο υπουργός Οικονομικών του Γιώργου Παπανδρέου και οι δυο μαζί άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου και σήμερα ζούμε αυτο που ζούμε. Πώς ζούμε; Χωρίς πετρέλαιο...ψάχνοντας στα σκουπίδια... χωρίς ηλεκτρικό και με διάφορα χαράτσια πάνω από το κεφάλι μας.... χωρίς υγεία... χωρίς προοπτικές... χωρίς συντάξεις... χωρίς όνειρα... χωρίς αύριο.
Ενας φύσει χαρωπός λαός ζεί τραγικά.
Γιατί;
Επειδή οι άνθρωποι που τον διοικούν είναι πολιτικά και ηθικά ανύπαρκτοι.
Πρέπει να σας ομολογήσω ότι εξεπλάγην όταν έμαθα ότι από τη λίστα λείπανε 3 ονόματα, που και τα 3 είχαν οικογενειακή σχέση με τον κ. Παπακωνσταντίνου.
Οχι επειδή έχω κάποια ιδιαίτερη συμπάθεια στον πρώην υπουργό Οικονομικών, αλλά επειδή πίστευα (τί χαζός που είμαι μερικές φορές) ότι λόγω της θέσης του, θα’ταν ο τελευταίος που θα ήταν άμεσα εμπλεκόμενος.
Γιατί;
Επειδή αυτός ήταν που μας πήρε από το χέρι και μας οδήγησε σ’ αυτη τη φρικτή κατάσταση. Μια κατάσταση που οδήγησε μερικές χιλιάδες (!!!) συμπατριώτες μας στην αυτοκτονία... Α, δεν είναι αστείο.
Και ξαφνικά μαθαίνουμε ότι ΚΑΙ τα 3 (;) ονόματα που λείπουν από την προηγούμενη λίστα, ανήκουν σε συγγενικά του πρόσωπα. Δεν είναι π.χ. 1.533 που αναμεσα τους είναι και 3 συγγενείς του... αλλά ΜΟΝΟ 3 (θα μου επιτρέψετε να διατηρήσω τις αμφιβολίες για τον αριθμό).
Ναι, σοκαρίστηκα. Τί να λέμε τώρα;
Εγραφα εδώ στο gazzetta στις 28 Οκτωβρίου 2012:
«…αυτή η λίστα πρέπει να δημοσιευθεί όπως και ναχει… όχι επειδή υποχρεωτικά είναι αποδεικτικό στοιχείο, αλλά επειδή η ίδια η λίστα είναι ειδηση.
Και δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος να πει του Παπακωνσταντίνου και του Βενιζέλου:
-Ψιτ τέρμα η μαλακία. Πού είναι το cd;
Αλλά απλά σχολιάζουν… και μας περνάνε το δόλωμα… ότι γίνεται της πουτάνας με τις λίστες…και υπάρχουν καμμιά 30αριά… αρα αποδυναμώνεται η συγκεριμένη λίστα…. Αρα τι αξία έχει… κ.λ.π.
-Συμφωνοι… To cd πού είναι;”

Και δεν φτάνει αυτό… το 2010 (!!!) η Ολλανδή συζυγος του κ. Παπακωνσταντίνου , κ. Ζασλίν Βίνκε έδωσε συνέντευξη σε εφημερίδα της χώρας της…την «Ηet Financieele Dagblad» και είπε με το χαρακτηριστικό αφ υψηλού κεντροευρωπαϊκό ύφος:
«Η φοροδιαφυγή είναι ένα εθνικό άθλημα των Ελλήνων.Το σύστημα είναι απελπιστικά πολύπλοκο. Αν ο τεχνικός του υπολογιστή μού δώσει απόδειξη αξίας 20 ευρώ,τότε εγώ πρέπει να περιμένω στην ουρά στην Εφορία για να πάρω 4 ευρώ. Είναι να τρελαίνεσαι»
Και συνέχιζε:
«Με δύο παιδιά σε ένα ακριβό ιδιωτικό σχολείο και ακαθόριστες ετήσιες αποδοχές που δεν είναι ούτε τα μισά από ό,τι παίρνει ένας ολλανδός υπουργός είναι μερικές φορές δύσκολο να τα οργανώσεις όλα. Ο σύζυγός μου πληρώνεται λιγότερο από έναν έλληνα βουλευτή. Και οι αυξήσεις φόρου θα πιάσουν και εμάς. Αλλά τι μπορούμε να κάνουμε; Απεργία;».
Φυλακίζω την επιθυμία μου να σχολιάσω και αφήνω αυτη τη χαρά σε σας…
Σας το’χα γράψει ότι θα τα ξαναλέγαμε μέχρι την Πρωτοχρονιά.
Καλή Χρονιά φίλοι και φίλες μου.
(Μακάρι να’χα (ξανα)γράψει μόνο για ευχές. Μακάρι…)


Διάβασε όλα τα τελευταία νέα της αθλητικής επικαιρότητας. Μάθε για όλους τους live αγώνες σήμερα και δες τις αθλητικές μεταδόσεις της ημέρας και της εβδομάδας μέσα από το υπερπλήρες Πρόγραμμα TV του Gazzetta.

Μάνος Αντώναρος
Μάνος Αντώναρος

Ο Μάνος Αντώναρος γεννήθηκε στην Αθήνα και το πρώτο που θυμάται από τη δημοσιογραφία, ήταν όταν τον έπαιρνε από το χέρι ο πατέρας του (ο γελοιογράφος Αρχέλαος) και τον πήγαινε στα παλιά γραφεία της «Αθλητικής Ηχούς» για να παραδώσει τα σκίτσα του. Εκεί ο πιτσιρικάς Μάνος έβλεπε με ορθάνοικτα μάτια μερικά από τα ιερά τέρατα της (αθλητικής) δημοσιογραφίας να εργάζονται πυρετωδώς ακριβώς μπροστά στις λινοτυπικές μηχανές. Φυσικά του΄κανε εντύπωση και φυσικά ήθελε να γίνει ένας απ' αυτούς. Ετσι γύρω στα 20 του πήγε και είδε (μόνος του) τον μακαρίτη Κλεομένη Γεωργαλά και του είπε ότι ήθελε να δουλέψει στην «Ηχώ». Και εκείνος προφανώς θέλοντας να του κάνει πλάκα τον ρώτησε:

-Και τι θες να κάνεις;

-Να γράφω κάθε μέρα τη γνώμη μου!

Και -ω του θαύματος- ο Γεωργαλάς του απάντησε:

-ΟΚ! Αρχίζεις από σήμερα το απόγευμα.

Ετσι και έγινε. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα ο Μάνος Αντώναρος έγραφε καθημερινά τη γνώμη του στην πίσω σελίδα της κραταιάς εφημερίδας.

Αργότερα δούλεψε σε πολιτικές εφημερίδες επί πολλά χρόνια, σε ραδιόφωνα και κανάλια. Κάθε φορά που εργαζόταν σε εφημερίδες έψαχνε την ευκαιρία να γράφει πού και πού στις αθλητικές σελίδες. Oι συνάδελφοι του αθλητικοί ρεπόρτερ πάντα του άνοιγαν την καλά φυλασσόμενη πόρτα τους.

Είναι ένας από τους πρώτους blogger στην Ελλάδα και υποστηρίζει φανατικά ότι το internet δεν είναι media, αλλά community.

Εδώ και δυο χρόνια εγκατέλειψε (από άποψη) τη μάχιμη δημοσιογραφία και αφιερώθηκε μαζί με τη γυναίκα του στο blog της www.eimaimama.gr

Τον τελευταίο διάστημα ανεβάζει post του στο gazzetta.

Hταν καιρός -όπως λέει ο ίδιος- να ξανανιώσει την χαρά της ελεύθερης και δημιουργικής δημοσιογραφίας.