προς κ. Ιωαννίδη. Αθήνα

Πριν μερικά χρόνια βρίσκομαι στην Θεσσαλονίκη. Τις ημέρες της Εκθεσης. Ο Πρωθυπουργός είχε μιλήσει το πρωί στη ΔΕΘ. Το ίδιο βράδι όλα τα μπάρ στην παραλία της Σαλονίκης είναι τίγκα από μεγαλόσχημους από όλη την Ελλάδα. Ολο το αθηναϊκό μουράτο πολιτικο-δημοσιογραφικό-επιχειρηματικό κατεστημένο έκανε πασαρέλα στις μπάρες και τα πεζοδρόμια…
Σε ένα από τα μπαρ και ο Γιάννης Ιωαννίδης… που εκείνη την εποχή δεν είχε οφίτσιο. Είμαι μεγάλος θαυμαστής του από την εποχή που τον γνωρίσαμε εθνικώς όταν ήταν στον πάγκο του Αρη. Ο άνθρωπος που έδινε οδηγίες στον Γκάλη.
Πήγα και κάθισα σχεδόν δίπλα του.
Εκείνος αγόρευε. Δίπλα του όλοι οι άλλοι πάθαιναν διακοπή ρεύματος. Ηταν στην σκιά. Ο μόνος προβολέας φώτιζε εκείνον. Οι φίλοι του Άρη τον λάτρευαν… οι ΠΑΟΚτσίδες τον πείραζαν… και εκείνος εκείνους… το ίδιο συνέβαινε και με τους ΠΑΣΟΚτζήδες και αντίστροφα. Με όλους γενικά.
Ηταν ο Γιάννης Ιωαννίδης, ο προπονητής του Αρη που κάποτε επί σειρά ετών κάρφωνε όλη την Ελλάδα μπροστά στην τηλεόραση… ο άνθρωπος που ούρλιαζε ή χάϊδευε τον Γκάλη, τον Γιαννάκη και τα άλλα τα παιδιά…
‘Ηταν μεγάλος προπονητής;
Προφανώς… δεν ξέρω πολλά από προπονητική στο μπάσκετ… αλλά τα αποτελέσματα του αυτό δείχνουν.
Κι όχι μόνο στον Αρη, αλλά και στον Ολυμπιακό και στην ΑΕΚ…
Δεν χρειάζεται να σας λέω τα αυτονόητα…
Προσωπικά μ’ αρέσουν οι ισχυρές προσωπικότητες…
Ο κ.Ιωαννίδης - ο προπονητής- ακόμα και εχθρός (αντίπαλος) σου να’ναι οφείλεις να τον σέβεσαι.
Πέταγε σακάκια, έριχνε χαστούκια… δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του και όλα αυτά live…. μπορεί να μην πήρε ποτέ Ευρωπαϊκό… όπως και να’χει όμως ήταν ένας από 5-10 που πρωτ-άνοιξαν την ευρωπαϊκή πόρτα στον ελληνικό αθλητισμό…
Με άλλα λόγια: Εδωσε(αν) μεγάλη χαρά σε έναν όλόκληρο λαό.
Δεν είναι αστεία πράγματα αυτά.
-------------------------------------------
Και ξαφνικά τελειώνει την προπονητική του καριέρα και -ώ του θαύματος- (για μένα τουλάχιστον) ασχολείται ενεργά με την πολιτική. Και φυσικά τον ψηφίζουν στην Θεσσαλονίκη. Και καλά κάνουν… σιγά τώρα… εδώ ψηφίζουΜΕ τον κάθε χλιμίτζουρα που βγαίνει στην τηλεόραση και δεν θα ψηφίζανε τον Ιωαννίδη;
Μη λέμε ο,τι θέλουμε.
Και τι περιμένει κανείς από τον Γιάννη Ιωαννίδη στην Βουλή ή στο υπουργείο;
Να πετάξει το σακάκι.
Να ρίξει κανένα «χαστούκι»
Nα μη σηκώνει μύγα στο σπαθί του.
Είδατε εσείς κάτι τέτοιο;
Είδατε καμμιά πολιτική ασίστ που να μας αφήσει με ανοικτό το στόμα;
Όχι.
Όχι βέβαια.
Αντιθέτως σιωπή. Όλα αυτά τα χρόνια «υφυπουργός Αθλητισμου»… που σε σχέση με αυτό που ήταν…. στο μυαλό και στην καρδιά του κόσμου…ως προπονητής …μοιάζει με «σιγά τα αβγά!»
Ο άνθρωπος που τα έβαζε με φλεγόμενες κερκίδες και έπαιρνε στο δευτερόλεπτο αποφάσεις μπροστά στα μάτια και την ανάσα της φλεγόμενης κερκίδας βουλωνοντας τα αυτιά του στις απαιτήσεις της, ξαφνικά τα σβήνει (εγκαταλείπει) όλα και ακολουθεί πολιτική(κομματική) γραμμή. Στέκεται σε δεύτερο πλάνο πίσω από τον Υπουργό του
Τι περίμενε κανείς;
Να ανοίξει καινούργιους δρόμους στην πολιτική όπως έκανε κάποτε στην προπονητική. Γι’ αυτό τον ψήφισε ο κόσμος κι όχι για να του χαïδέψει την πετριά του.
Το ότι ήσουν καλός παίκτης, δεν σημαίνει ότι θα γίνεις και καλός προπονητής και πολύ περισσότερο αν είσαι καλός προπινητής δεν σημαίνει ότι θα γίνεις και καλός υφυπουργός Αθλητισμού.
Η πάγια γνώμη μου είναι ότι αθλητισμός παίζεται ΜΕΣΑ στα όρια του γηπέδου κάθε σπορ είτε αυτό είναι το τραπέζι του πινγκ πονγκ ή το ΟΑΚΑ… Ποιος θυμάται ποιος ήταν υφυπουργός Αθλητισμού όταν πήραμε το Ευρωπαϊκό στην Πορτογαλία… τον Ότο (θα) θυμόμαστε και τους παίκτες… Τέλος…
Και δεν φτάνει αυτό… ο Γιάννης Ιωαννίδης κάνει και την ΥΠΕΡ-γκάφα με την καταψήφιση της άρσης της βουλευτικής ασυλίας του κ. Κασιδιάρη για το τηλεχαστούκι στην κ. Κανέλη.
-Εκ παραδρομής … δικαιολογήθηκε ο κ. Ιωαννίδης.
Ουψ.
Coach! Τι είναι αυτά που λες;
Και ο Σιγάλας εκ παραδρομής έκανε λάθος, αλλά εσύ του την έχωσες τη σφαλιάρα και μάλιστα live … και στο άλλο χαστούκι έκανες…λάθος ΕΣΥ… αλλά δεν τρέχει τίποτα;
Και τώρα μουρμουρίζεις (θυμωμένος υποθέτω… γιατί πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι): εκ παραδρομής;
Παίζει αυτό στη ψυχοσύνθεσή σου;
Πραγματικά μένω με ανοικτό το στόμα.
Πριν από χρόνια καθόμουν στην πλατεία Κολωνακίου και παραδίπλα ο αείμνηστος εκδότης της «Ελευθεροτυπίας» Κίτσος Τεγόπουλος. Επινε τα ποτάκια του με τους φίλους του αργά τα βράδια κι «εκραζε» τους πολιτικούς, τους επώνυμους και λοιπές φυλές που περνούσαν από τον διάδρομο…
Εκείνη την εποχή υπήρχε έντονη η φήμη ότι ο Τεγόπουλος θα πουλούσε την «Ελευθεροτυπία»… Κάποιος τον πλησίασε και τον ρώτησε αν αληθεύει.
Τέντωσα τα αυτιά μου.
-Τι λε ρε βλάκα; Κι αν την πουλήσω πώς θα μπορώ μετά να κράζω εσένα όπότε γουστάρω;
--------------------------------------
Τι δεν καταλαβαίνεις coach;