Πώς το κάνει ο Ζλάταν

Η φανέλα του πουλά ήδη πολύ περισσότερο από αυτήν του Γουέιν Ρούνεϊ, αλλά και από αυτή του “είμαι η ακριβότερη μεταγραφή” Πολ Πογκμπά, το Stretford End του Old Trafford τραγουδά το δικό του όνομα στις στιγμές που αναζητά ένα νικητήριο γκολ, οι συμπαίκτες δηλώνουν δημόσια ότι είναι το νέο τους φωτεινό παράδειγμα εντός αποδυτηρίων, ο Ζοσέ Μουρίνιο νιώθει να παίρνει ήδη περισσότερα από όσα ακόμη κι εκείνος περίμενε όταν επεδίωκε την απόκτησή του και φτάνει να τον αντιλαμβάνεται ως το καλύτερο στήριγμά του στην δύσκολη αρχή στο Μάντσεστερ. Μ' αυτά και μ' αυτά, ο Ζλάταν έσβησε χθες τα 35 κεράκια στην τούρτα με την ικανοποίηση που προκαλεί το γεγονός της επιβεβαίωσης του μεγάλου “εγώ” του. Πλέον όχι απλώς δεν είναι ο μόνος που πιστεύει ότι ο Ζλάταν είναι ικανός να παραμένει ακμαίος στα κλεισμένα 35 του. Τον πιστεύουμε όλοι, δηλαδή ακόμη και όσοι κάναμε το λάθος να αμφιβάλλουμε ότι αντέχει να βγάζει από μέσα του σε διάρκεια 90'λεπτου και με συχνότητα “Πέμπτη – Κυριακή” ποδόσφαιρο της κορυφαίας ποιότητας σε ρυθμό Premier League. Μόλις δύο μήνες μετά το πρώτο του παιχνίδι με τη φανέλα της, ο Ζλάταν δεν είναι μόνο το νέο καμάρι των οπαδών της Γιουνάιτεντ. Καταγράφοντας τη στιγμή, ο παρατηρητής βλέπει αυτό που συμβαίνει, ότι ο Ζλάταν προσπερνά τον Ρούνεϊ στην ηγεσία και αναδεικνύεται στον νέο leader της Γιουνάιτεντ, είτε καταφέρει να επιβιώσει και να παραμείνει εντός κορμού ενδεκάδας ο Ρούνεϊ είτε όχι.

Σε ένα επόμενο σημείωμα ενδεχομένως να έχει ενδιαφέρον η ανάλυση του τρόπου, της ιδέας παιχνιδιού που έχει στηρίξει πάνω του ο Μουρίνιο προκειμένου να τον αξιοποιήσει, να το κάνει προς όφελος της Γιουνάιτεντ και συγχρόνως προκειμένου να είναι ο Πορτογάλος συνεπής στη δέσμευση που ανέλαβε απέναντι στον Σουηδό σούπερ σταρ όταν τον έπειθε ότι δεν θα είναι απλώς πρωταγωνιστής του παιχνιδιού αλλά θα έχει και αποτελεσματικό service από τους συμπαίκτες του. Στη δεδομένη στιγμή όμως βλέπω το φαινόμενο Ζλάταν από μια άλλη ματιά: όσο τα χρόνια περνούν, και μεγαλώνεις, γυρεύεις γύρω σου άντρες που να αποδεικνύουν ότι γίνεται να αντέχεις και να παραμένεις ακμαίος σε σπορ υψηλών φυσικών απαιτήσεων, προκειμένου να πάρεις κουράγιο, να εμπνευστείς, να παρακινηθείς, να πιστέψεις ότι “γίνεται”, ή απλώς να νιώσεις καλύτερα. Από αυτή τη ματιά, προφανώς σε κάνει να χαίρεσαι και ο Φραντσέσκο Τότι, που παραμένει όρθιος σε αρκετές στιγμές με τη Ρόμα στα 40 του. Αυτό όμως που κάνει μέχρι στιγμής ο Ζλάταν σε ενθουσιάζει. Στα κλεισμένα 35 του έχει αγωνιστική συμπεριφορά 28αρη ή 29αρη, όπως σχολίασε προχθές ο Αντερ Ερέρα. Πώς το κάνει ο Ζλάταν;

Υπάρχουν οι προφανείς επιλογές, που εξηγούν πώς καταφέρνει να συντηρείται καλά ένας 35αρης στο τοπ επίπεδο του ποδοσφαίρου, σαν αυτή που έκανε ο Ζλάταν το περασμένο καλοκαίρι, της απόσυρσης από την Εθνική Σουηδίας προκειμένου να αγοράσει για τον εαυτό του μεγαλύτερα διαστήματα αποκατάστασης μετά από τους αγώνες της Γιουνάιτεντ.

Πίσω από αυτή κρύβονται πιο “ψαγμένες” επιλογές, όπως η τυφλή εμπιστοσύνη και η στενή συνεργασία με έναν Ιταλό φυσικοθεραπευτή, τον Dario Fort, με τον οποίο ξεκίνησε να συνεργάζεται μια 10ετία πίσω, όταν βρέθηκε στην Ιντερ και έκτοτε όχι απλώς τον “κουβαλά” μαζί του από σύλλογο σε σύλλογο, αλλά φτάνει να νοιάζεται να τον “επιβάλει” στους συλλόγους προκειμένου να τον εντάσσουν στο επιτελείο τους. Το έκανε πηγαίνοντας στο Παρίσι, το έκανε και το περασμένο καλοκαίρι πηγαίνοντας στο Μάντσεστερ. Και πώς να μη το κάνει, όταν στη διάρκεια των τελευταίων 6 ετών, δηλαδή από τότε που θεωρητικώς άρχισε να “μεγαλώνει” και να “βαραίνει” μετρά μόλις έναν σοβαρό τραυματισμό, ο οποίος τον κράτησε για 1,5 μήνα εκτός αγώνων, την περίοδο '14-'15. Κοιτάζεις τις σεζόν που έχει πίσω του, βλέπεις περί τα 3.000 λεπτά ανά σεζόν, και τρομάζεις.

Ο Ιταλός φυσικοθεραπευτής είναι συνδεδεμένος και συντονισμένος με τον Σουηδό ορθοπεδικό Rickard Dahan, τον γιατρό της Εθνικής Σουηδίας, τον μόνο γιατρό στον οποίο ο Ζλάταν εμπιστεύεται την συντήρηση του βασικού εργαλείου της δουλειάς του, του σώματός του. Σε κάθε συμβόλαιο του Ζλάταν, όπως και σε αυτό με τη Γιουνάιτεντ, είναι καταγεγραμμένος όρος τα συχνά ταξίδια στο Μάλμε της Σουηδίας, αφού ο γιατρός δεν μένει στα δεδομένα των μετρήσεων που λαμβάνει καθημερινά για τη συμπεριφορά του οργανισμού του Ιμπραΐμοβιτς στις προπονήσεις αλλά ζητεί να τον βλέπει και για κλινική εξέταση για να σιγουρεύεται για την κατάστασή του και τις ανάγκες του όσο περνούν τα χρόνια.

Ο Ζλάταν φυσικά δεν έχει αφήσει ούτε στο ελάχιστο στην τύχη την καθημερινή διατροφή του. Για να μη φτάσει στην “τρέλα” που είχε φτάσει στον καιρό του στο Παρίσι, όταν (το 2014) είχε απαιτήσει από την Παρί να αντικαταστήσει δύο εκ των σεφ του προπονητικού κέντρου προκειμένου να έχει το συμβατό με τις οργανικές ανάγκες αλλά και τις αγαπημένες του γεύσεις μενού, ο “Ιμπρα” πήρε, ανάμεσα σε άλλους, μαζί του στο Μάντσεστερ και έναν συνεργάτη του αγαπημένου του σεφ, για να συνεργαστεί με αυτούς της Γιουνάιτεντ και να του εξασφαλίσει ότι θα συνεχίσει την αγαπημένη του διατροφή.

Μεγαλώνοντας, ο Ζλάταν (ή όσοι βρίσκονται γύρω του για να τον συμβουλεύουν) αντιλήφθηκε εγκαίρως την ανάγκη να δώσει μεγαλύτερη προσοχή στα “καύσιμα” του οργανισμού του, να απορρίψει οτιδήποτε περιττό ή βλαπτικό, να αλλάξει τον τρόπο της προπόνησής του και να μεγαλώσει τη διάρκειά της, να δώσει μεγαλύτερη σημασία και περισσότερο χρόνο στην προθέρμανσή του και την αποκατάστασή του μετά από αγώνες ή εντατικές προπονήσεις. Εφτασε εγκαίρως στο “όσο μεγαλώνεις, χρειάζεται να δουλεύεις περισσότερο για να νιώσεις καλά με το σώμα σου και τις δυνάμεις του, η μηχανή θέλει καλύτερο ζέσταμα” συμπέρασμα. Αν δεχθείς ότι δεν έχει βάλει ποτέ στον οργανισμό του αναβολική ουσία, του βγάζεις το καπέλο, διότι ο τύπος έχει καταφέρει να βρει τη συνταγή που μακραίνει στο μέγιστο τη διάρκεια της ποδοσφαιρικής ακμής του.

Ολα τα παραπάνω είναι μια πρόχειρη εξήγηση για το πώς γίνεται ένας ποδοσφαιριστής στα 35 του να “τρομάζει” τους αντιπάλους του κι ενώ έχει μόλις αφιχθεί “στο πρωτάθλημα με τον πιο μεγάλο φυσικό ανταγωνισμό στα παιχνίδια συγκριτικά με οποιοδήποτε άλλο έχω γευτεί μέχρι σήμερα”, και ένας άλλος, ο Ρούνεϊ να σε αναγκάζει να τρομάζεις να τον γνωρίσεις στο παιχνίδι του, κι ενώ δεν έχει ακόμη σβήσει τα 31 κεράκια του. Ο φετινός Ρούνεϊ δείχνει για την ώρα σαν να βιάζεται να δικαιώσει τον Σερ Αλεξ, που είχε προβλέψει ότι η ποδοσφαιρική του ηλικία δεν θα συμβαδίσει με την βιολογική επειδή δεν δίνει στην προπόνηση την σημασία που της πρέπει.

Η περίπτωση του Ζλάταν είναι η καλύτερη ιστορία που μπορείς να διηγηθείς σε έναν απρόσεκτο 20+χρονο εκκολαπτόμενο αστέρα του ελληνικού ποδοσφαίρου, που δεν χάνει ευκαιρία για ξενύχτι, ποτό, τσιγάρο, μπέργκερ, σουβλάκι και ακατάσχετο γκομενιλίκι με τα πιπίνια που ψαρεύει νυχθημερόν στα social media, με την ελπίδα να τον προβληματίσεις, να του βάλεις μυαλό, να τον παραδειγματίσεις και κάπως έτσι να τον βοηθήσεις να παίξει ποδόσφαιρο της ακμής τουλάχιστον μέχρι τα 30 του. Του δείχνεις τον Ζλάταν, του δείχνεις και τα τελευταία 8 ποδοσφαιρικά χρόνια του 36χρονου σήμερα Ροναλντίνιο, κι αν δεν βάλει μυαλό μετά κι από αυτό...

Αυτό το παραπάνω είχε ως δεύτερη σκέψη στο μυαλό του ο Ζοσέ Μουρίνιο τον καιρό που επεδίωκε να πάρει την υπογραφή του Ζλάταν. Οι πιτσιρικάδες της Γιουνάιτεντ κολλάνε ήδη σαν μύγες πάνω στον Σουηδό, ο οποίος όχι απλώς αποδέχεται τον ρόλο του leader αλλά φτάνει να δηλώνει γοητευμένος από την νέα ευθύνη που αναλαμβάνει και να εκδηλώνει την επιθυμία να εξελιχθεί σε μέντορα. “Ο προπονητής μου έχει δώσει αυτή την ευθύνη, κι εγώ είμαι χαρούμενος και την αναλαμβάνω. Στην πραγματικότητα δεν κάνω κάτι παραπάνω από το να είμαι ο εαυτός μου μαζί τους και να προσπαθώ να τους βοηθήσω”, είπε, χωρίς την συνηθισμένη έπαρση στον λόγο του, ο Ζλάταν για αυτό τον ρόλο.

Κάπως έτσι η Γιουνάιτεντ βρίσκει τον νέο μπροστάρη της εντός τερέν και μάλιστα σε τιμή ευκαιρίας, δεδομένου ότι επρόκειτο για ελεύθερη μεταγραφή. Ο Ζλάταν μπορεί να άργησε να προσγειωθεί στο δημοφιλέστερο πρωτάθλημα του πλανήτη, αλλά με τα μυαλά που κουβαλάει και με τη δουλειά που ρίχνει, δείχνει για την ώρα ότι παραμένει ικανός να κάνει τη διαφορά. Ο Μουρίνιο μπορεί να μην το επεδίωκε να τον “σπρώξει” προς την ηγεσία, αφού είχε κρατήσει μια θέση στο αγωνιστικό πλάνο του και για τον Ρούνεϊ, φοβούμενος την πιθανότητα να “χάσει” τα αποδυτήρια αν τον “περιθωριοποιήσει”, αλλά τώρα που η πλατιά μάζα της κοινωνίας του Old Trafford ζητά να βλέπει τον Ρούνεϊ στον πάγκο ο Πορτογάλος πρέπει να νιώθει πολύ ευτυχής με την επιλογή του να επιμείνει τόσο στον Ζλάταν το περασμένο καλοκαίρι.