Η Ιρλανδία κατάφερε να κερδίσει στο τέλος την Ιταλία και να πάρει τη μεγάλη πρόκριση, που θύμισε το Μουντιάλ του 1994. Η αλήθεια είναι ότι οι Ιταλοί είχαν ήδη περάσει και δεν είχαν κανένα ενδιαφέρον, παίζοντας με πολλές αλλαγές, όμως ακόμη και έτσι το επίπεδο της ομάδας του Κόντε ήταν πολύ υψηλό σε σχέση με τον Ιρλανδών.

Η ομάδα του Μάρτιν Ο' Νιλ ήθελε μόνο νίκη και παρατάχθηκε με το επιθετικό 4-3-3. Μέχρι το 30' ήταν εμφανές ότι οι ομάδες είναι ισοδύναμες. Ο αριθμός των πασών ήταν σχεδόν ίδιος, όμως οι Ιρλανδοί ήταν πιο επιθετικοί.

Αυτό μπορεί να συνέβη λόγω των πολλών αλλαγών στην ενδεκάδα της Ιταλίας, που δεν μπορούσαν να βρεθούν εύκολα στην επίθεση. Ίσως ακόμη και ο Κόντε να ήταν ευχαριστημένος από το πόσο πίσω έπαιζε η ομάδα του, κάνοντας προπόνηση στην άμυνα για τα δύσκολα παιχνίδια που ακολουθούν στο τουρνουά.

Οι Ιταλοί έδειχναν πιο άνετοι να αμυνθούν στην περιοχή τους αντί να το κάνουν στα 30 μέτρα, με τους Ιρλανδούς να επιτίθενται κυρίως από τα αριστερά. Οι Ιταλοί, μάλιστα, έδειξαν μεγάλο σεβασμό και στην ικανότητα των αντιπάλων τους στον αέρα. Σε ένα φάουλ στο πρώτο μέρος οι παίκτες του Κόντε αμύνθηκαν πάρα πολύ ψηλά, ενώ στα δικά τους κόρνερ προτίμησαν να παίξουν την μπάλα κοντά και όχι να γεμίσουν την περιοχή.

Παρόλα αυτά, κανένας δεν πρέπει να υποτιμήσει την εμφάνιση της Ιρλανδίας. ΜακΛιν, Μέρφι, Χέντρικ και Μπρέιντι συνδυάζονταν άψογα, παίζοντας με κοντινές πάσες. Στο γράφημα που δείχνει τις πάσες μέχρι το 60', φαίνεται πόσο πιο συχνά οι Ιρλανδοί βρέθηκαν σε επικίνδυνες ζώνες.

Όταν οι Ιρλανδοί πήραν το προβάδισμα στο 85', ήταν από μία μπαλιά στην περιοχή. Δεν ήταν, όμως, στην τύχη. Ήταν μία υπέροχη μπαλιά του Χούλαχαν για το κεφάλι του Μπρέιντι, που έστειλε την ομάδα του στους «16».

Η δημιουργικότητα του Χούλαχαν ήταν εκείνη που έκανε τη διαφορά για τον Ο' Νιλ, όπως και η παραδοσιακή του αλλαγή με τον ΜακΓκίντι. Ο Ιρλανδός τεχνικός ήταν έτοιμος να ρίξει στη μάχη τον Ρόμπι Κιν, τη στιγμή που ο Μπρέιντι έκανε το 1-0. Μέχρι το τέλος του ματς, η Ιρλανδία είχε σχεδόν διπλάσιες πάσες στο 1/3 της επίθεσης σε σχέση με την Ιταλία.

Οι Ιρλανδοί ήταν πολύ ήρεμοι και δημιουργικοί σε σχέση με τους αντιπάλους τους. Θα πρέπει να επαναλάβουν αυτή την εμφάνιση και στο παιχνίδι με την Γαλλία, αν θέλουν να έχουν ελπίδες για την υπέρβαση. Οι οικοδεσπότες έχουν προβληματίσει επιθετικά και χρειάστηκαν γκολ στο τέλος τόσο στο ματς με την Ρουμανία όσο και σε εκείνο με την Αλβανία, πριν κολλήσουν στο μηδέν με την Ελβετία.

Επιπλέον, τα κενά στην άμυνα δεν κρύβονται, κάτι που μπορεί να οδηγήσει στην καταστροφή, με τον Λονγκ να είναι πολύ επικίνδυνος. Αν ο Ο' Νιλ καταφέρει να κρατήσει ήρεμους τους παίκτες του και να τους δώσει θάρρος να βγουν στην επίθεση, δεν είναι καθόλου απίθανο να... τρομάξουν την Γαλλία.