Τα ερυθρόλευκα της Μπιλμπάο

Ο ύμνος που αντιλαλεί στους τοίχους του «Σαν Μαμές» ή καλύτερα του «Κατεδράλ», όπως το αποκαλούν οι ντόπιοι, ξεκινάει με το: «Αθλέτικ με τα κόκκινα και τα λευκά… ». Δεν ήταν όμως αυτά τα χρώματα από το ξεκίνημα της ιστορία της Μπιλμπάο. Ένα τυχαίο γεγονός και όχι κάποια συνειδητά ειλημμένη απόφαση της διοίκησης ήταν εκείνο που άλλαξε την εμφάνιση των Λιονταριών. Εκτοτε, από την πρώτη φορά που οι Βάσκοι πρωτοεμφανίστηκαν με τη γνωστή στολή τους, μεσολάβησαν 107 χρόνια και πλέον κανείς δεν θυμάται ποια ήταν τα αρχικά χρώματα της ομάδας.

Τα πάντα ξεκίνησαν όταν ένας ποδοσφαιριστής του συλλόγου, ο Χουανίτο Ελορδούι θα ταξίδευε τα Χριστούγεννα του 1909 στην Αγγλία. Οι σχέσεις της ομάδας με το Νησί ήταν ακόμα ιδιαίτερα στενές, μιας και στην ίδρυση της είχαν συμβάλει Βρετανοί λιμενεργάτες (σ:σ: εξ ου και το αγγλικό Αθλέτικ αντί του ισπανικού Ατλέτικο). Ο Ελορδούι υποσχέθηκε στη διοίκηση πως θα αγόραζε φανέλες από το Λονδίνο, όπου υπήρχαν και τα πλέον ποιοτικά ποδοσφαιρικά προϊόντα της εποχής.

Ωστόσο, ο γλεντζές και αμέριμνος νεαρός ξεχάστηκε και όταν την τελευταία ημέρα του στην αγγλική πρωτεύουσα αναζήτησε τις εμφανίσεις της Μπλάκμπερν Ρόβερς (σ.σ.: γαλανόλευκες που έμοιαζαν με εκείνες που φορούσε τότε η Μπιλμπάο), ήταν πλέον αργά. Για να διασχίσει με καράβι τη Μάγχη μετέβη στο Λιμάνι του Σαουθάμπτον. Εκεί αντίκρισε την εμφάνιση της τοπικής ομώνυμης ομάδας και για να μην γυρίσει με άδεια χέρια, αποφάσισε να αγοράσει 50 κομμάτια.


Η πρώτη εμφάνιση της Αθλέτικ

Όταν επέστρεψε στο Μπιλμπάο, οι διοικούντες είδαν με έκπληξη πως οι εμφανίσεις που τους είχε πάει ο Ελορδούι ήταν ερυθρόλευκες και μόλις 25! Παραδόξως, η αντίδραση του τοπικού Τύπου και των οπαδών ήταν θετική, μιας και το κόκκινο και το λευκό αποτελούν παραδοσιακά τα χρώματα της πόλης. Η διοίκηση δεν το πολυσκέφτηκε και αφού είδε πως η περιρρέουσα ατμόσφαιρα ήταν καλή, τόλμησε την αλλαγή. Το μόνο που πρόσθεσαν ήταν το μαύρο σορτσάκι, καθώς θεώρησαν πως το μπλε ή το λευκό που χρησιμοποιούσαν πριν, δεν ταίριαζε και έτσι υιοθέτησαν απόλυτα την εμφάνιση της Σαουθάμπτον.

Η αρχή έγινε στις 9 Ιανουαρίου του 1910. Σε μία φιλική εκτός έδρας αναμέτρηση με την Σπόρτινγκ του Ιρούν, η Μπιλμπάο παρατάχθηκε για πρώτη φορά με τη νέα στολή της. Εκεί γνώρισε την ήττα με 2-0 αν και κανείς δεν ασχολήθηκε με το αποτέλεσμα παρά με τη φανταχτερή εικόνα με τα έντονα χρώματα και το κορδονάκι στο λαιμό, σήμα κατατεθέν στην Αγγλία εκείνη την εποχή. Στα επόμενα ματς εναλλάσσονταν το ερυθρόλευκο και το γαλανόλευκο, με τα δεύτερα να αποτελούν έκτοτε τα χρώματα της δεύτερης εμφάνισης που όμως χρησιμοποιείται σε εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις. Ως τρίτη στολή υπάρχει και η μαύρη με λίγο κόκκινο στα μανίκια και το σορτσάκι που είναι και η πιο όμορφη.

Εξτρέμ εμποράκος
Η εν λόγω αφήγηση που εξηγεί την αλλαγή στα χρώματα της Αθλέτικ δεν αναφέρεται ούτε καν στο βιβλίο της ιστορία του club. Εκείνος που την ξέθαψε και την γνωστοποίησε ήταν ένας μακρινός απόγονος του τότε προέδρου του συλλόγου, του Ροδρίγκεθ Αρθουάγα, ο οποίος την είχε εξιστορήσει στα απομνημονεύματα του.
Παραδόξως, έγινε γνωστή πριν από επτά χρόνια και δημοσιεύτηκε στην Ισπανία. Εκεί περιγράφεται επακριβώς ο ρόλος του Χουανίτο Ελορδούι στην όλη υπόθεση, αλλά και το ποιος ήταν πραγματικά εκείνος ο τύπος, ο οποίος ουδέποτε έκανε καριέρα στην Αθλέτικ αν και είχε αγωνιστεί για δύο χρόνια ως εξτρέμ.


Ο Χουανίτο Ελορδούι

Κατά τραγική ειρωνεία, δεν φόρεσε καν τη νέα ερυθρόλευκη εμφάνιση, μιας και λίγο πριν από εκείνο το ταξίδι στην Αγγλία, τα είχε παρατήσει. Ο Ελορδούι ήταν ένας πανέξυπνος νεαρός, ο οποίος είχε μείνει ορφανός σε μικρή ηλικία και είχε μεγαλώσει με τους παππούδες του. Ωστόσο, είχε κληρονομήσει πολλά χρήματα και με αυτά είχε εξασφαλισμένο το μέλλον και τις σπουδές του. Πήγε στο πανεπιστήμιο, αλλά δεν κατάφερε να πάρει πτυχίο στη νομική και το γύρισε στο εμπόριο που ήταν και η κλίση του. Κάπως έτσι βρέθηκε μπλεγμένος και με την αγορά των εμφανίσεων από την Αγγλία.

Ερυθρόλευκη κόντρα
Εκτός από το ότι μοιάζουν τα ονόματα τους που ουσιαστικά σημαίνουν το ίδιο (σ.σ.: Αθλητικός, αθλητικό) στα αγγλικά και τα ισπανικά, η Αθλέτικ Μπιλμπάο και η Ατλέτικο Μαδρίτης έχουν τα ίδια χρώματα στις φανέλες τους. Μεταξύ των δύο ομάδων υπάρχει εδώ και πάνω από 100 χρόνια μία κόντρα που έχει προέλθει από την... λαμογιά και το επιχειρηματικό δαιμόνιο του Χουανίτο Ελορδούι.

Όταν εκείνος επέστρεψε από την Αγγλία με τις 50 εμφανίσεις της Σαουθάμπτον, έδωσε στη Μπιλμπάο τις 25. Τότε ο πρόεδρος Ροδρίγκεθ Αρσουάγα (όπως ο ίδιος αναφέρει στα απομνημονεύματα του) τον ρώτησε που είναι οι υπόλοιπες 25. Ο Ελορδούι του απάντησε πως δεν υπήρχαν άλλες, αλλά η αλήθεια ήταν διαφορετική. Ουσιαστικά ο τελευταίος είχε πουλήσει τις υπόλοιπες 25 στην Ατλέτικο, η οποία τις φόρεσε για πρώτη φορά στις 22 Ιανουαρίου του 1911.

Οι πιο γνωστοί ως Ροχιμπλάνκος, δηλαδή οι Μαδριλένοι, επίσης φορούσαν μέχρι τότε γαλανόλευκα, μα εκείνοι αποφάσισαν να διατηρήσουν το μπλε σορτσάκι και να υιοθετήσουν μόνο το μπλουζάκι της Σαουθάμπτον. Εκτοτε οι δύο ομάδες μαλώνουν για το ποια φόρεσε πρώτη τα ερυθρόλευκα. Η Ατλέτικο υποστήριζε πως το είχε κάνει νωρίτερα, μα η νέα αποκάλυψη αποδεικνύει πως η Αθλέτικ μπορεί να υπερηφανεύεται για την άτυπη πρωτιά της...

Follow me: @jorgekaraman