Κάθε παιδί που μεγαλώνει με αγάπη για το ποδόσφαιρο είναι δεδομένο πως θα υποστηρίξει κάποια ομάδα. Κάτι που είναι απόλυτα φυσιολογικό, αφού σε εκείνη την ηλικία δε γνωρίζει τι επαγγελματικό δρόμο θα ακολουθήσει στη ζωή του. Κάποια από αυτά τα παιδιά θα γίνουν ποδοσφαιριστές, ωστόσο δεν μπορούν όλοι αγωνιστούν στο σύλλογο, που υποστήριζαν μικροί. Κάποιοι, ίσως, βρεθούν αντιμέτωποι με την αγαπημένη τους ομάδα, ενώ – ακόμα χειρότερα – κάποιοι θα αγωνιστούν στην «αιώνια» αντίπαλο της. Το FourFourTwo του gazzetta.gr γυρίζει το χρόνο στην παιδική ηλικία πέντε ποδοσφαιριστών, που έκαναν καριέρα σε μία ομάδα, όμως όταν ήταν μικροί υποστήριζαν (ή και αγωνίστηκαν) τη μεγάλη αντίπαλό της.

Ραούλ (Ατλέτικο Μαδρίτης)
Πρόκειται για τη ζωντανή ιστορία της Ρεάλ Μαδρίτης και έναν από τους καλύτερους παίκτες όλων των εποχών για τη «βασίλισσα». Ο εμβληματικός αρχηγός, που πέρασε το κατώφλι του Μπερναμπέου 15 ετών και έμεινε πιστός στο σύλλογο για 18 ολόκληρα χρόνια. Κι όμως, ο Ραούλ πριν πάει στις ακαδημίες της Ρεάλ ήταν μέλος των ακαδημιών της Ατλέτικο Μαδρίτης την περίοδο 1990-1992. Ο πατέρας του ήταν οπαδός των «ροχιμπλάνκος», με αποτέλεσμα να... σπρώξει το γιο του προς το Βιθέντε Καλντερόν. Η απόφαση, ωστόσο, του πρόεδρου της Ατλέτικο εκείνη την εποχή, Χέσους Χιλ, να κλείσει την ακαδημία του συλλόγου, λόγω περικοπών, οδήγησε τον Ραούλ στη Ρεάλ και κάπως έτσι άλλαξε... η ιστορία του ισπανικού ποδοσφαίρου.

Όλε Γκούναρ Σόλσκιερ (Λίβερπουλ)
Ο «δολοφόνος» με το αγγελικό πρόσωπο ή αλλιώς η «χρυσή» αλλαγή. Γεννημένος στη Νορβηγία, ο Σόλσκιερ δεν ήταν Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ από... μικρό παιδί, όπως ήταν λογικό, όμως υποστήριζε τη μισητή αντίπαλο των «μπέμπηδων», Λίβερπουλ. Όπως ο ίδιος έγραψε στο βιβλίο του, όταν ήταν πιτσιρικάς μάζευε κάρτες και αυτοκόλλητα (όπως όλοι μας) με τους αγαπημένους του ποδοσφαιριστές. Και αυτοί δεν ήταν άλλοι από τους παίκτες της Λίβερπουλ. Ο Νορβηγός εξήγησε πως τη δεκαετία του ’80, η ομάδα που μεσουρανούσε ήταν η Λίβερπουλ, την οποία έβλεπε στην τηλεόραση συχνά και γι’ αυτό την υποστήριζε. Που να φανταζόταν πως στο μέλλον θα τη «σκότωνε» ουκ ολίγες φορές στον αγωνιστικό χώρο, ως ποδοσφαιριστής της Γιουνάιτεντ.

Μάριο Μπαλοτέλι (Μίλαν)
Ο Ιταλός ποδοσφαιριστής δεν έχει παραμείνει ποτέ για μεγάλο χρονικό διάστημα σε ένα σύλλογο, ωστόσο η Μίλαν, με την οποία αγωνίζεται αυτή τη στιγμή, είναι η ομάδα που υποστήριζε από μικρό παιδί. Αυτό, φυσικά, δεν τον εμπόδισε να φορέσει τη φανέλα της Ίντερ την τριετία 2007-2010. Ίσως, λόγω του ιδιόρρυθμου χαρακτήρα του, να μην απασχολούσε κανέναν αυτό το γεγονός, αν τον Μάρτιο του 2010 δεν είχε υποπέσει σε μία γκάφα ολκής. Ο Μπαλοτέλι εμφανίστηκε σε τηλεοπτικό σόου στη γειτονική χώρα, όπου ο παρουσιαστής του προσέφερε μία μπλούζα της Μίλαν, ενώ ο Ιταλός επιθετικός ήταν τότε παίκτης της Ίντερ. Κι αν στην αρχή ξαφνιάστηκε, όταν αργότερα νόμιζε ότι δεν τον έπαιρνε η κάμερα, φόρεσε τη φανέλα της αγαπημένης του ομάδας. Κάτι που φυσικά έκανε έξαλλους τους φίλους των «νερατζούρι».

Γκάρεθ Μπέιλ (Άρσεναλ)
Στα έξι χρόνια παρουσίας του στην Τότεναμ βελτιώθηκε εντυπωσιακά ως ποδοσφαιριστής, «φτιάχνοντας» ταυτόχρονα και το όνομά του. Όταν, όμως, αποχώρησε για τη Ρεάλ Μαδρίτης το 2013, αποκάλυψε και το μεγάλο του μυστικό. Σε συνέντευξή του, ομολόγησε πως στην παιδική του ηλικία ήταν θαυμαστής της μισητής αντιπάλου της Τότεναμ, Άρσεναλ. Συγκεκριμένα, ο Μπέιλ δήλωσε πως του άρεσαν πολύ ο Τιερί Ανρί και ο Πατρίκ Βιεϊρά. Τουλάχιστον, δεν το είχε πει όσο βρισκόταν ακόμα στο Γουάιτ Χαρτ Λέιν.

Τζέιμι Κάραχερ (Έβερτον)
Ένας ποδοσφαιριστής που αφοσιώθηκε σε όλη του την καριέρα στη Λίβερπουλ, καθώς δεν αγωνίστηκε ποτέ του σε άλλη ομάδα. Και μπορεί να προήλθε από τις ακαδημίες των «κόκκινων», ωστόσο πριν από εκεί είχε περάσει ενδιάμεσα για ένα χρόνο και από τις ακαδημίες της Έβερτον. Συγκεκριμένα, ο πατέρας του Κάραχερ ήταν οπαδός των «ζαχαρωτών», όμως ο μικρός Τζέιμι εντάχθηκε στους μικρούς της Λίβερπουλ σε ηλικία 10 ετών. Μάλιστα, εμφανιζόταν στις προπονήσεις με τη φανέλα του παλιού άσου της Έβερτον, Γκρέιαμ Σαρπ. Στα 11 του μεταπήδησε στην ακαδημία της Έβερτον, όμως έμεινε μόλις για ένα χρόνο, αφού στη συνέχεια εντάχθηκε στη Λίβερπουλ, όπου έμεινε για πάντα. Όλη αυτή η ιστορία είναι γνωστή στην πόλη, με τον Κάραχερ να είναι αφοπλιστικός, κάθε φορά που τον ρωτούν. «Ήμουν παιδί και υποστήριζα την Έβερτον, όμως που να ξέρω πως στο μέλλον θα αγωνιζόμουν στη Λίβερπουλ;»