Alessandria the great

Ακόμα και σήμερα οι περισσότερες πιθανότητες να έχει ακουστά κάποιος το όνομα της μικρής, Αλεσάντρια, είναι να γνωρίζει ότι ήταν η ομάδα που έβγαλε τον μεγάλο, Τζιάνι Ριβέρα. Τον άσο που σε ηλικία 15 ετών, 9 μηνών και 15 ημερών έγινε ο νεαρότερος που παίζει στην Serie A μεταπολεμικά και που το 1960, στα 17 του, έγινε παίκτης της Μίλαν και εξελίχθηκε σε θρύλο καθώς κατέκτησε τα πάντα με τους Ροσονέρι, το 1969 έγινε ο πρώτος Ιταλός που πήρε την Χρυσή Μπάλα, ενώ σε πρόσφατη ψηφοφορία των συντακτών της Gazzetta dello Sport αναδείχθηκε ο κορυφαίος Azzurro όλων των εποχών. «Δεν θα είναι εύκολο για καμία από τις δύο. Ελπίζω να περάσει στον τελικό του Coppa Italia η Αλεσάντρια και η Μίλαν να εξασφαλίσει έξοδο στο Champions League».

Η ιστορία ουσιαστικά ξεκινά από τη φάση των «32», όταν οι Πιεμοντέζι έκαναν το ταξίδι προς την Σικελία για να παίξουν με την Παλέρμο. Με πέναλτι του Λοβίζο και πειστικό τελείωμα του Μαρκόνι οι Grigi πήραν από νωρίς καθαρό προβάδισμα στο Renzo Barbera και παρότι οι Rosanero μείωσαν, η σουτάρα του Νίκο καθάρισε την πρόκριση που τελικά ήρθε με 2-3. Εκεί έγινε το μπαμ, όμως ήταν μόνο η αρχή. Επόμενη στάση στην περιοδία της Αλεσάντρια ήταν η Γένοβα. Κόντρα στην Τζένοα στο Marassi η ομάδα από την Lega Pro έψαχνε το δεύτερο σερί 'θαύμα' κόντρα σε κλαμπ της Serie A και τη μεγάλη πρόκριση στα προημιτελικά. Το σενάριο του ματς που έγινε στα μέσα του Δεκέμβρη, θα μπορούσε να γίνει και ταινία.

Με τον πορτιέρε, Βανούκι, να είναι βράχος κάτω από τα δοκάρια, ο Μάρας στο πρώτο λεπτό του δευτέρου μέρους έφυγε στο ξέφωτο από πάσα του Φισνάλερ και έκανε το 0-1. Η Αλεσάντρια στο 75' έμεινε με δέκα παίκτες αφού ο Μανφρίν τραυματίστηκε και οι αλλαγές είχαν ολοκληρωθεί και στις καθυστερήσεις φάνηκε να μπαίνει τέλος στο παραμύθι της αφού ο Παβολέτι με κεφαλιά ύστερα από φάση διαρκείας έστειλε τον αγώνα στην παράταση (1-1). Κόντρα σε αυτό που θα περίμενε ο καθένας όμως, σε ένα εκπληκτικό σκηνικό, ο Ρικάρντο Μποκαλόν, που είχε περάσει σαν αλλαγή, έκανε στο 114' το 1-2 σε κενή εστία χαρίζοντας μια τεράστια πρόκριση.

Την επόμενη μέρα, η μοίρα χαμογέλασε στην Αλεσάντρια, αφού στο ζευγάρι από το οποίο περίμενε να μάθει τον αντίπαλό της, η Σπέτσια, ομάδα της Serie B, απέκλεισε στα πέναλτι την Ρόμα στο Olimpico. Σε εκείνο το σημείο και αφού είχε αποκλείσει ήδη δύο ομάδες Serie A εκτός έδρας, θα μπορούσε κανείς να πει ότι ήταν 'αναμενόμενο' να αφήσει εκτός και την Σπέτσια. Οχι όμως έτσι όπως εξελίχθηκε το ματς.

Στο Alberto Picco παίχτηκε η τελευταία πράξη του... θαύματος της Αλεσάντρια γα. Μόλις στο 4' ο Καλαϊό με πέναλτι άνοιξε το σκορ για την Σπέτσια και στη συνέχεια είχε ακόμα δύο τρομερές φάσεις για να καθαρίσει το ματς. Ο allenatore, έπαιξε στο 70' το βαρύ χαρτί του από τον πάγκο, τον Ρικάρντο Μποκαλόν, ο οποίος είχε χαρίσει την πρόκριση και στην Γένοβα. Οι Grigi ανέβηκαν, όμως ο πορτιέρε της Σπέτσια, Τζιτσισόλα, ήταν εκπληκτικός και κρατούσε το 1-0. Στο τελευταίο δεκάλεπτο, πρωταγωνιστής έμελλε να είναι ο επιθετικός της Αλεσάντρια. Στο 83' πήρε μια μονομαχία μέσα στην περιοχή και νίκησε τον Αργεντινό keeper σε τετ-α-τετ κάνοντας θρίλερ το ματς (1-1). Στην τελευταία σκηνή, στο 92' ο Μποκαλόν είδε την μπάλα να έρχεται από δεξιά, σηκώθηκε και με κεφαλιά την έστειλε στη γωνία του Τσιτσισόλα (1-2). Η ιστορία είχε μόλις γραφτεί.

Πέρασαν 32 χρόνια από την τελευταία φορά από που ομάδα από την τρίτη κατηγορία εξασφαλίζει την πρόκριση στα ημιτελικά του Coppa Italia. «Εχει περάσει καιρός, όμως θέλω να αφιερώσω αυτή την επιτυχία στον Πιερμάριο Μοροζίνι». Ο προπονητής της Αλεσάντρια, Αντζελο Γκρεγκούτσι, είχε παίκτη τον αδικοχαμένο άσο της Λιβόρνο, που «έφυγε» στα 25 του μέσα στο γήπεδο, στην Βιντσέντζα το διάστημα 2007-2009.

Τη σεζόν 1983-84 η Μπάρι αποκλείστηκε στα ημιτελικά από την Ελλάς Βερόνα με δύο ήττες (1-2, 3-1), όμως οι Πιεμοντέζι έχουν έναν λόγο να πιστεύουν ότι μπορούν να φτάσουν το θαύμα μέχρι το τέλος και να αποκλείσουν την Μίλαν. Στη διοργάνωση του 1936 η Αλεσάντρια νίκησε σε μονό ημιτελικό τους Ροσονέρι με 1-0 για να χάσει τελικά τον τίτλο από την Τορίνο και όπως ο Ριβέρα, έτσι και ο σταρ επιθετικός και ήρωας, Ρικάρντο Μποκαλόν, πιστεύει ότι οι πιθανότητες είναι μοιρασμένες. «Θα έλεγα 50%-50% αφού στο ποδόσφαιρο όλα ξεκινούν από το 0-0. Θα είναι εκπληκτικό να παίξουμε στο San Siro».

Ο ίδιος πάντως έχει σίγουρα έχει έναν επιπλέον λόγο για να θέλει την πρόκριση στον τελικό. «Για μένα θα είναι ένα ντέρμπι, αφού είμαι τιφόζο της Ιντερ. Κόντρα στην Μίλαν έχω παίξει μόνο ως παίκτης της Τρεβίζο, στην οποία είχα συμπαίκτη τον Αντρέα Πόλι. Όνειρό μου να φορέσω μια μέρα τη φανέλα της Ιντερ». Η συνέχεια για την Αλεσάντρια δεν τελειώνει στα ματς με την Μίλαν, τα οποία δεν θα κρίνουν από μόνα τους κάτι. «Η ομάδα μας είναι ούτως ή άλλως ένα περιβάλλον γεμάτο κίνητρα. Θέλουμε να γίνουμε περισσότερο γνωστοί μέσα από το Κύπελλο, έχουμε αποδείξει πράγματα κόντρα σε κλαμπ της Serie A και θα παίξουμε το παιχνίδι μας».

Από τότε που ο Ριβέρα έφυγε για την Μίλαν, η Αλεσάντρια, ομάδα μιας πόλη 94.000 κατοίκων,έχει μείνει για περισσότερες από 50 σεζόν μακριά από την Serie A και έχει περάσει τα περισσότερα χρόνια της ανάμεσα στην C1 και C2. Την επόμενη εβδομάδα θα υποδεχθεί την Μίλαν, στο πρώτο σκέλος του ημιτελικού, το οποίο δεν γίνεται να διεξαχθεί στο γήπεδό της το οποίο έχει χωρητικότητα 5.827 θεατές. Στο εκτός έδρας ματς με την Σπέτσια αυτοί που έκαναν το ταξίδι ήταν 2.000 και στην Τζένοα 2.500 και έτσι το ματς (26 Ιανουαρίου) θα γίνει στο Olimpico του Τορίνο.

«Δεν είναι κακό, η ομάδα πρέπει να συνηθίσει να παίζει σε μεγάλα γήπεδα, ελπίζω αυτό να συμβαίνει συστηματικά στο μέλλον» ήταν το σχόλιο του Ριβέρα για την πρώτη ομάδα του, η οποία σήμερα βρίσκεται στην 2η θέση του πρώτου ομίλου της Lega Pro. «Τα πηγαίνει καλά στο πρωτάθλημα, πρόκριση στο Κύπελλο δεν ήταν τεράστιο σοκ. Συμφωνώ με τον πρόεδρο, το Coppa Italia βοηθάει από άποψη δημοσιότητας, πιο σημαντικό είναι το πρωτάθλημα. Η Αλεσάντρια πρέπει να επιστρέψει στην κορυφή. Ελπίζω αυτό να συμβεί σύντομα...».

Follow me: George_Kontogeorgis