Ντιεγκίτο, Πάολο, Πελέ... Νούμερα και φανέλες

Αριθμοί, ο κόσμος κινείται γύρω τους. Και εμείς μαζί. Ξοδεύουμε αναρίθμητο μέρος της ζωής μας κυνηγώντας τους, ενώ στην πραγματικότητα εκείνοι κυνηγούν εμάς. Ασχολούμαστε τόσο πολύ στην καθημερινότητα μας μαζί τους, που φτάνουμε σε σημείο να καταμετρούμε ακόμα και στον ύπνο μας.

Δεν μας αφήνουν ποτέ σε ησυχία. Κωδικοί τραπεζικών καρτών, λογαριασμών, τηλεφωνικοί, κοινωνικής ασφάλισης. Να μην τους ξεχάσεις. Να θυμάσαι: ημερομηνίες, επετείους, όλα μέσα. Και φυσικά ποδόσφαιρο. Στατιστικά όλων των παικτών και τα νούμερα από τις φανέλες τους.

Ναι, μα για μία στιγμή. Τα διαολεμένα τα νούμερα. Αλήθεια είναι ότι θυμόμαστε εκείνα των αγαπημένων μας αστεριών σίγουρα και άλλα τόσα από σπόντα. Φτάνουμε σε σημείο να μπορούμε να πούμε απ' έξω κι ανακατωτά εκείνα της ομάδας μας και όχι μόνο (καλά για εμάς που είναι και δουλειά, άστα να πάνε). Πως όμως ξεκίνησε αυτή η ιστορία με τις φανέλες και πως εξελίχτηκε μέχρι τις μέρες μας; Ποια ήταν η σχέση τους με τις θέσεις και ποια τώρα;

Οι απόψεις για την ενσωμάτωση τους διίστανται. Σύμφωνα με την IFFHS συνέβη κάπου απίθανα. Ηταν στην Αυστραλία το 1911, όπου δύο ομάδες του Σίδνεϊ (Leichardt vs HMS Powerful) εμφανίστηκαν με νούμερα στην πλάτη. Ωστόσο, η πιο επίσημη εκδοχή έχει πιστώσει το ξεκίνημα αυτής της ιστορίας στον Χέρμπερτ Τσάπμαν. Ο εν λόγω κύριος υπήρξε θρυλικός προπονητής στην Αρσεναλ και ήταν εκείνος που άλλαξε το παιχνίδι, δημιουργώντας το σύστημα «WM». Οπότε βάλθηκε να γίνει πιονέρος και στους αριθμούς.


Η πυραμίδα του 1928


Αντιστρέφοντας την πυραμίδα

Αφού εισηγήθηκε σχετικά στην Αγγλική Ομοσπονδία και τούτο έγινε δεκτό, στις 25 Αυγούστου του 1928 η Αρσεναλ ταξίδεψε στο Σέφιλντ για την αναμέτρηση με την Γουένσντεϊ. Οι γηπεδούχοι ήταν τοποθετημένοι στο γήπεδο, φορώντας τα νούμερα από το 1 έως το 11 και οι Κανονιέρηδες από το 12 έως το 23. Λίγα χρόνια αργότερα, το 1939 οι Αγγλοι κατέστησε πλέον υποχρεωτική την αρίθμηση μόνο όμως από το 1 στο 11, η οποία έκτοτε έως και το 1992 και τη δημιουργία της Premier League, στο Νησί υποδήλωνε ακριβώς την θέση του παίκτη μέσα στο τερέν. Μάλιστα από το 1965, όταν μπήκαν στο παιχνίδι και οι αλλαγές, εμφανίστηκαν στους αγώνες και παίκτες με το Νο12, το 13 και ούτω καθ' εξής.

Εκτοτε βέβαια θα άλλαζαν πολλά και ειδικά από χώρα σε χώρα και από ήπειρο σε ήπειρο. Σήμερα το νούμερο που παίρνει ο κάθε παίκτης το κρατάει για όλη τη χρονιά και αυτό είναι κοινό παντού. Πλέον σε όλα τα μεγάλα πρωταθλήματα επιτρέπεται οι ποδοσφαιριστές να φορούν από το 1 έως το 99, εκτός από την Ισπανία, όπου παραμένει ως όριο το Νο25, αλλά και το 1, το 13 και το 25 να το παίρνουν οι τρεις τερματοφύλακες. Γενικότερα εμφανίζονται αρκετές σχετικές παραλλαγές σε διάφορα μέρη του κόσμου, αλλά σε αυτό το άρθρο θα εξυμνήσουμε 10 ξεχωριστές περιπτώσεις που έγραψαν ιστορία...

Το 13 του Πελέ
Στο Μουντιάλ του 1958 στα γήπεδα της Σουηδίας, εμφανίστηκε ένας 17χρονος και από το πουθενά μάγεψε τα πλήθη, έχοντας το μαγικό 10 στην πλάτη. Το 10άρι της Σελεσάο θα έμενε για πάντα συνδεδεμένο μαζί του. Μόνο που σε ένα φιλικό της Βραζιλίας κόντρα στην Βουλγαρία το 1973, για μία και μοναδική φορά ο Πελέ εθεάθη με άλλο νούμερο, το 13.

Το 19 του Ντιεγκίτο
«Ετοιμάσου, μπαίνεις», ήταν η προσταγή του Σέζαρ Λουίς Μενότι στον 16χρονο με το μαλλί αφάνα που είχε δίπλα του. Στις 27 Φεβρουαρίου του 1977 ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα λοιπόν έπαιρνε σε φιλικό με την Ουγγαρία το βάπτισμα του πυρός στην Εθνική Αργεντινής. Μόνο που δεν φορούσε το Νο10. Αυτό θα το έπαιρνε μοιραία το 1982. Σε εκείνη την πρώτη του συμμετοχή έπαιξε αλλαγή με το 19.

Το αλφάβητο και η θεϊκή εντολή
Για τρία Μουντιάλ, από το 1974 έως και το 1982 στην Εθνική Αργεντινής δίνονταν τα νούμερα στους διεθνείς με αλφαβητική σειρά, κάτι που ίσχυε ακόμα και για τους τερματοφύλακες. Εκεί όμως που φάνηκε ότι ο Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα ήταν ο «εκλεκτός», ήταν το '82. Στη μοιρασιά ο Ντιεγκίτο βρέθηκε να είναι το 10ο όνομα του ρόστερ και πήρε το 10. Αναμφίβολα θεϊκή παρέμβαση...

Οι απόγονοι του Μαλντίνι
Υπάρχουν πολλές ομάδες (σ.σ.: στις χώρες δεν επιτρέπεται) που έχουν αποφασίσει να αποσύρουν το νούμερο του πιο ιστορικού ποδοσφαιριστή της ιστορίας τους. Το ίδιο έχει κάνει και η Μίλαν για τον Φράνκο Μπαρέζι και τους Μαλντίνι (κυρίως για τον γιο Πάολο). Μόνο που στην προκειμένη περίπτωση οι Ροσονέρι έχουν φροντίσει να εξηγήσουν ότι η μυθική φανέλα θα ξεκρεμαστεί μόνο σε μία περίπτωση: όταν δηλαδή θα πρέπει να την φορέσει και πάλι κάποιος Μαλντίνι.

Ιντερ 1+8
Το καλοκαίρι του 1997 η Ιντερ έκανε την τρομερή αγορά του Ρονάλντο. Ο Βραζιλιάνος ζήτησε το 9 και ο μέχρι τότε κάτοχος του, Ιβάν Ζαμοράνο, δεν είχε αντίρρηση να το παραχωρήσει, υποκλινόμενος στο μεγαλείο του. Τότε ο Χιλιανός φορ θέλησε να πάρει το 10, αλλά δεν του το έδινε ο άλλος μύθος, Ρομπέρτο Μπάτζιο. Οπότε, σκέφτηκε κάτι επικό και εμφανίστηκε με το πιο εναλλακτικό Νο9 που έχει υπάρξει ποτέ, το απίστευτο 1+8.

Τα τρία νούμερα του Κρόιφ
Ο ίσως μεγαλύτερος Ευρωπαίος αρτίστας όλων των εποχών, έφτιαξε το όνομα του με το 7 τόσο στον Αγιαξ όσο και την Εθνική Ολλανδίας. Ωστόσο, το καλοκαίρι του 1970 τραυματίστηκε. Επέστρεψε τον Οκτώβριο, αλλά το νούμερο του το είχε πάρει ο Αρνολντ Μιούρεν. Ο Κρόιφ δεν είχε πρόβλημα και έπαιξε με το διπλάσιο: το 14 δηλαδή και το κράτησε και στους Οράνιε. Ηταν το αγαπημένο του, μα όταν το 1974 μετακόμισε στη Μπαρτσελόνα ως η πρώτη μεταγραφή του ενός εκατομμυρίου δολαρίων στο ποδόσφαιρο, θα έπρεπε να αλλάξει εκ νέου. Στην Ισπανία ήταν υποχρεωτικό να διαλέξει από το 1 έως το 11. Επέλεξε το 9 και άφησε εποχή και με αυτό.

Για μία φορά 618
Στις 25 Ιουλίου του 2005, ο Ροτζέριο Σένι τρλένε όλο τον κόσμο, όταν εμφανίστηκε σε αγώνα πρωταθλήματος της Σάο Πάουλο, φορώντας το Νο618. Είχε πάρει άδεια βέβαια από την Ομοσπονδία της Βραζιλίας, καθώς έκανε ρεκόρ συμμετοχών όλων των εποχών για το σύλλογο. Ο μυθικός πορτιέρο-σκόρερ με τα περισσότερα γκολ ever όμως στο επόμενο ματς επέστρεψε στο αγαπημένο του 1.

Γέννηση, ύψος, κιλά... σεξ
Οταν ο Μπισέν Λιζαραζού διάλεξε να φοράει στη Μπάγερν το -συμβολικό για σεξ- 69, τα πονηρά μυαλά στον Τύπο του Μονάχου, υπονόησαν ότι το έκανε για... ερωτικούς-προκλητικούς λόγους. Τότε ο εξαιρετικός εκείνος Γάλλος αριστερός μπακ έσπευσε να τους βάλει στη θέση τους: «Γεννήθηκα το 1969, έχω ύψος 1,69 και ζυγίζω 69 κιλά», ήταν η απάντηση του.

Το 45άρι του τρελό-Μάριο
Πέρσι, όταν παρουσιάστηκε ο Μάριο Μπαλοτέλι από τη Λίβερπουλ, παραξένεψε η φανέλα του με το 45. Το 9 ήταν καπαρωμένο και ο ίδιος εξήγησε ότι «4 + 5 μας κάνουν 9». Μόνο λίγο αργότερα προσέθεσε με νόημα κάτι που ουδέποτε φρόντισε να επαληθεύσει στο γήπεδο: «Επίσης το 45άρι είναι το αγαπημένο μου όπλο για να πυροβολώ».

Από το 0 στο πουθενά
Ο Χικάμ Ζερουαλί μπορεί να μην είναι τόσο γνωστός όσο οι υπόλοιποι σε αυτό το θέμα, αλλά πρόκειται για τρελό ίνδαλμα στην ιστορία της Αμπερντίν. Ο Μαροκινός το 1999, στην πρώτη του σεζόν στους Σκωτσέζους, έκανε την περίεργη επιλογή με το 0 στην πλάτη. Μόνο που αυτό το φόρεσε για λίγα ματς, επειδή η Ομοσπονδία του το απαγόρευσε και τον υποχρέωσε να ξεκινήσει τις επιλογές του από το 1 και πάνω.

Follow me: @jorgekaraman