Η αγνότητα της επιτυχίας

Το ματς με την Ζανκτ Πάουλι έχει τελειώσει και το χρυσό γκολ του Κέμπε στο 71' ήταν αρκετό. Το τελευταίο σφύριγμα του διαιτητή Μάιερ σηματοδοτεί το μεγαλύτερο πάρτι που στήθηκε στην πόλη. Γιατί; Διότι πολύ απλά η Ντάρμσταντ επιστρέφει μετά από 33 ολόκληρα χρόνια στην Bundesliga!

Οι οπαδοί όρμησαν στον αγωνιστικό χώρο και οι παίκτες δεν πρόλαβαν να φτάσουν στα αποδυτήρια. Η αλήθεια είναι ότι κανένας δεν έμοιαζε να ξέρει πώς να πανηγυρίσει, γιατί πολύ απλά κανένας δεν μπορούσε να το πιστέψει, κανένας δεν το περίμενε. Όλοι ήταν σοκαρισμένοι με αυτό που είχε καταφέρει η ομάδα τους. «Πιθανότατα να μην καταλάβουμε τι έχει συμβεί μέχρι να έρθει και να παίξει σε αυτό το γήπεδο ο Ρόμπεν», τόνισε ο μέσος Φλόριαν Γιούνγκβιρτ.

Κάποιοι οπαδοί άρχισαν να ξηλώνουν το γκαζόν, άλλοι να σχίζουν τα δίχτυα, μέχρι και ενόργανη γυμναστική έκανε μία κοπέλα πάνω στο οριζόντιο δοκάρι. Κάπου ήταν και ο μεγάλος πρωταγωνιστής αυτού του άθλου, ο τεχνικός Ντιρκ Σούστερ. Απλά καθόταν και χαμογελούσε, με τα χέρια σταυρωμένα στη μέση. «Έμοιαζε σαν ένας γονιός που παρακολουθούσε τα παιδιά του με υπερηφάνεια», όπως έγραψε η FAZ.

Ο πρόεδρος Φριτς ονειρευόταν ένα πεντανόστιμο Currywurst ως το γεύμα του θριάμβου και κάποια στιγμή μέσα στον χαμό, τα γυαλιά του έσπασαν. «Δεν πειράζει, θα βρω κάποιον οπτικό να μου τα φτιάξει», μουρμούρισε. Προσέξτε: να του τα φτιάξει, όχι να αγοράσει καινούρια. Σε μία φράση συνοψίζεται και ολόκληρη η κοσμοθεωρία της Ντάρμσταντ. Ενός συλλόγου με μπάτζετ 5 εκατ. ευρώ, που δεν έχει προπονητικό κέντρο της προκοπής, που έχει πανάρχαιο γήπεδο και συνθήκες εργασίας που μάλλον δεν μοιάζουν με καμία από τις υπόλοιπες 35 ομάδες των επαγγελματικών κατηγοριών. Η ιστορία της είναι φυσικά από αυτές που το γερμανικό ποδόσφαιρο προσφέρει απλόχερα τα τελευταία χρόνια. Ένα παραμύθι. «Είναι η μεγαλύτερη ιστορία τα τελευταία 50 χρόνια», όπως είπε και ο δήμαρχος της πόλης, Γιόχεν Παρτς.

Τη σεζόν 2007-08 η Ντάρμσταντ αγωνιζόταν στην Oberliga Hessen (4η κατηγορία) και το 2009 ο σύλλογος βρέθηκε μία ανάσα από τον αφανισμό. Τη στιγμή που βρισκόταν στην πρώτη θέση, ενημερώθηκε ότι ο φορολογικός έλεγχος είχε ολοκληρωθεί και θα έπρεπε να βρεθούν άμεσα 1,1 εκατ. ευρώ. Αμέσως κατατέθηκε αίτημα πτώχευσης, όμως το θαύμα έγινε.

Στο ματς με την Germania Ober-Roden το παρών στο γήπεδο έδωσαν 5.200 οπαδοί. Κάπου εκεί όλοι κατάλαβαν ότι ο κόσμος και η πόλη δεν είχε εγκαταλείψει τον σύλλογο. Ένα φιλικό με την Μπάγερν, στο οποίο πουλήθηκαν 20.000 εισιτήρια και τα έσοδα διατέθηκαν για τη σωτηρία της Ντάρμσταντ, η οικονομική στήριξη των χορηγών και τα χρήματα κατατέθηκαν στην εφορία.

Τη σεζόν 2012-13 οι Lilien τερμάτισαν στην 18η θέση της 3. Liga και κανονικά θα υποβιβάζονταν. Σώθηκαν, όμως, από σπόντα, καθώς η Όφενμπαχ (ο μισητός εχθρός) δεν εξασφάλισε άδεια συμμετοχής (είχε τερματίσει στην 15η θέση) και υποβιβάστηκε εκείνη! Και ξαφνικά ήρθε η μεταμόρφωση. Η επόμενη σεζόν βρήκε την Ντάρμσταντ στην 3η θέση και στα συναρπαστικότερα μπαράζ στην ιστορία του γερμανικού ποδοσφαίρου με αντίπαλο την Αρμίνια χρειάστηκε ένα γκολ στο 122' για να ανατρέψει το 1-3 του πρώτου αγώνα και με το 2-4 στο Μπίλεφελντ να βρεθεί στη δεύτερη κατηγορία μετά από 21 χρόνια!

«Θαύμα»: η λέξη που ακούγεται πιο συχνά πλέον για την Ντάρμσταντ, που έγινε η 7η ομάδα που καταφέρνει σερί ανόδους μέχρι την Bundesliga μετά τις Μόναχο 1860, Φορτούνα Ντίσελντορφ, Αρμίνια Μπίλεφελντ, Νυρεμβέργη, Ουλμ και Χόφενχαϊμ. Το «Wunder vom Bölle», το «Θαύμα των Λευκών», από το στάδιο Böllenfalltor, που έχει πάρει το όνομά του από τις λεύκες που βρίσκονται γύρω του. Οι Lilien έγραψαν μία επική ιστορία του αουτσάιντερ, της υπέρβασης, του ονείρου. Η Ντάρμσταντ δεν προσφέρει μαγεία, δεν ενθουσιάζει με το ποδόσφαιρό της, όμως είναι η επιτομή του συνόλου.

Μία ομάδα που δεν έχει τεχνικό διευθυντή, καθώς αυτή η λύση θεωρήθηκε πολύ ακριβή, μία ομάδα που από τη στιγμή που ανέλαβε ο Σούστερ δεν έχει ξοδέψει ούτε ευρώ για μεταγραφές. «Η νοοτροπία φέρνει την επιτυχία» είναι το μότο του. Πάθος, συγκέντρωση, σφιχτή άμυνα και ανάπτυξη κυρίως με μακρινές μπαλιές. «Δεν είμαστε μόνο συμπαίκτες. Είμαστε φίλοι», σχολίασε ο Σούλου, ενώ η Ντάρμσταντ έγινε αντικείμενο έρευνας ακόμη και από το πανεπιστήμιο του Σεν Γκάλεν, όπου μία ομάδα οικονομολόγων προσπάθησε να δώσει εξήγηση σε αυτό που βιώσαμε φέτος.

Πήραν συνεντεύξεις από τον προπονητή και 5 παίκτες και κατέληξαν στους παράγοντες της επιτυχίας. Έτσι, το γεγονός ότι κανένας δεν ένιωθε πίεση για τα αποτελέσματα, η αφοσίωση που δείχνουν όλοι οι παίκτες στον προπονητή και το ότι εκείνος έκανε σωστές επιλογές στις μεταγραφές έφεραν θετικό πρόσημο. Τέλος, το ότι όλοι οι παίκτες είχαν αποτύχει στο παρελθόν και δεν ήθελαν να νιώσουν ξανά αυτό το συναίσθημα, τους έδωσε έξτρα κίνητρο. Η Ντάρμσταντ είναι η ομάδα στην οποία «οι αποτυχημένοι θριάμβευσαν», όπως έγραψε η Süddeutsche. Το αποτέλεσμα ήταν μόλις 4 ήττες σε 34 ματς και 25 γκολ παθητικό, η καλύτερη επίδοση στην κατηγορία.

Στην αυτοκινητοπομπή μέχρι το δημαρχείο στην Karolinenplatz βρέθηκαν περίπου 30.000 άνθρωποι! «Μπορείτε να δείτε σημαίες στα μπαλκόνια, στίκερς στα περισσότερα αυτοκίνητα. Θέλουμε τα πράγματα να παραμείνουν έτσι», σχολίασε ο προπονητής Σούστερ. «Καταφέραμε να δώσουμε ξανά στον κόσμο κάτι που ήταν κομμάτι του. Όλοι είναι και πάλι περήφανοι για την Ντάρμσταντ». Ήδη έχουν πουληθεί 5.000 εισιτήρια διαρκείας για την επόμενη σεζόν, που είναι νέο ρεκόρ, ενώ φέτος στο εκτός έδρας ματς με την Καϊζερσλάουτερν 4.500 οπαδοί έκαναν το ταξίδι.

Αν η Πάντερμπορν κατά κάποιον τρόπο φέτος θύμιζε επαρχιακή ομάδα στα σαλόνια της Bundesliga, με την Ντάρμσταντ θα πρέπει να περιμένουμε ακόμη πιο ακραία πράγματα. Ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι ο πρόεδρος Φριτς προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες του, ότι από το 2014 είχαμε αύξηση 300% στους υπαλλήλους που πλέον ανέρχονται στους... 12, ότι το γήπεδο μετά τα ματς καθαρίζει ο Καρλ Έριχ Κρέπερ και η οικογένειά του με αντάλλαγμα ένα εισιτήριο διαρκείας.

Τον χειμώνα οι παίκτες πολλές φορές αναγκάζονταν να ξαναμπούν στα αυτοκίνητά τους και να πάνε για προπόνηση στο κλειστό γυμναστήριο της πόλης, ενώ τα αποδυτήρια, που θυμίζουν άλλες εποχές, πολλές φορές δεν έχουν ζεστό νερό. Ένας από τους δύο scouts του συλλόγου είναι ο πατέρας του Σούστερ, ενώ μόλις 7 παίκτες είχαν έγγραφα για την Bundesliga, όταν πριν λίγους μήνες η Ντάρμσταντ υπέβαλε φάκελο αδειοδότησης. «Δεν σκεφτήκαμε καν να γράψουμε Bundesliga στα συμβόλαια», όπως αποκάλυψε με ειλικρίνεια ο Φριτς.

Το Böllenfalltor αντιπροσωπεύει πλήρως τον σύλλογο. «Μοιάζει με ταξίδι στο παρελθόν», όπως έγραψε ο Christian Spiller στην Zeit. Μόλις το 20% της χωρητικότητας είναι με καθίσματα, ενώ η προγραμματισμένη ανακαίνιση αναμένεται να ολοκληρωθεί το 2018 και θα χρηματοδοτηθεί από κρατικά κεφάλαια. Η Ντάρμσταντ προσπαθεί να μεγαλώσει, όμως τα πράγματα είναι δύσκολα.

Η Bundesliga είναι σκληρή και ο ρομαντισμός πολλές φορές δε χωράει. Για τρίτη φορά στην ιστορία του ο σύλλογος θα βρεθεί στην κορυφαία κατηγορία. Την πρώτη φορά τη σεζόν 1978-79 όλοι οι παίκτες ήταν ερασιτέχνες και η 18η θέση οδήγησε ξανά στη δεύτερη κατηγορία. Τη σεζόν 1981-82 τα πράγματα ήταν πιο επαγγελματικά, όμως και πάλι το αποτέλεσμα ήταν ίδιο, με την 17η θέση να έρχεται στο τέλος. Δύσκολα, η κατάληξη θα είναι διαφορετική αυτή τη φορά.

«Το μικρό γαλατικό χωριό έχει δώσει τις μάχες του, όμως μακροπρόθεσμα τα πράγματα θα είναι δύσκολα», σχολίασε ο Φριτς, που μάλλον έχοντας πιει πολύ στην αντίστοιχη φιέστα τον Μάιο του 2014 είχε πάρει το μικρόφωνο και είχε φωνάξει «Nie mehr zweite Liga, nie mehr», «Ποτέ ξανά στη δεύτερη κατηγορία, ποτέ ξανά».

Προφήτης ή όχι, η μικρή Ντάρμσταντ θα βρεθεί στην Bundesliga, που θα γνωρίσει ξανά την αγνότητα και το ποδόσφαιρο στην αυθεντική του μορφή μετά από 10ετίες. Όπως είπε και ο Μάρκο Ζάιλερ με δάκρυα στα μάτια: «η άνοδός μας είναι το 8ο θαύμα του κόσμου». Όσο σκληρή και να αποδεχθεί η πραγματικότητα οι Lilien έχουν ήδη ζήσει το όνειρό τους.

Follow me @entanovasilis