Περούτζια: Η ιστορία του αήττητου πρωταθλήματος

Οταν η κουβέντα πάει στο calcio, το μυαλό πάει στην Μίλαν και την Γιουβέντους. Οι Ροσονέρι κατέκτησαν το πρωτάθλημα του 1991-92 αήττητοι με τον Φάμπιο Καπέλο στον πάγκο, κάτι που επανέλαβαν οι Μπιανκονέρι το 2011-12 με προπονητή τον Αντόνιο Κόντε. Οι δύο κορυφαίες ομάδες της Ιταλίας δεν είναι ούτε οι μοναδικές που έχουν βγάλει σεζόν χωρίς ήττα στο πρωτάθλημα και καμία από τις δύο δεν είναι η πρώτη. Ακολουθεί η εκπληκτική ιστορία της Περούτζια που τη χρονιά 1978-79 χάρισε στον κόσμο του ποδοσφαίρου ένα παραμύθι από αυτά που σπάνια μπορούμε πλέον να διηγηθούμε...

Ιδρύθηκε τον Ιούνιο του 1905 από τη συγχώνευση των Φορτεμπράτσιο και Λιμπερτάς και ανέβηκε στην Serie B το 1966. Χρονιά-ορόσημο στην ιστορία της ήταν το 1974, όταν ο Φράνκο Ντ' Ατομα έγινε πρόεδρος. Αν και είχε καταγωγή από την Απούλια, 'κόλλησε' με την Περούτζια στην οποία σπούδασε, παντρεύτηκε εκεί και μπήκε στην οικογένεια Σερβάντιο, η οποία είχε την εταιρία ρούχων Ellesse. Ο σύλλογος εκείνη την εποχή βρισκόταν στον πάτο της Serie B και η οικονομική κατάσταση έδειχνε ότι οδεύει προς τη χρεωκοπία. Ο Ντ' Ατομα δήλωσε ότι δεν γνωρίζει από θέματα ποδοσφαίρου, όμως έφερε τους κατάλληλους ανθρώπους και μαζί την αναγέννηση.

Τη θέση του τεχνικού διευθυντή πήρε ο Σιλβάνο Ραματσιόνι και CEO έγινε ο εργοστασιάρχης, Σπάρτακους Γκίνι. Αλενατόρε ανέλαβε ο Ιλάριο Καστανιέρ. Ο πρώην προπονητής των τμημάτων υποδομής της Αταλάντα έκανε τρομερά πράγματα στην πρώτη του σεζόν, οδηγώντας την ομάδα στον τίτλο στην Serie B και στην πρώτη παρουσία της ιστορίας της στη μεγάλη κατηγορία του calcio. Επόμενη κίνηση ήταν το γήπεδο. Το «Σάντα Τζουλιάνα» μπορούσε να φιλοξενήσει 15.000 κόσμου και ήταν μικρό για την Serie A. Μέσα σε μόλις τρεις μήνες κατασκευάστηκε το «Πιαν Ντι Μασιάνο» χωρητικότητας 28.000 θεατών και η Περούτζια βρέθηκε ανάμεσα στις καλύτερες ομάδες τερματίζοντας στην 8η θέση και τα επόμενα χρόνια στην 6η και την 7η.

Δεν συνέβαιναν όμως μόνο καλά πράγματα στους Μπιανκορόσι. Στα μέσα της σεζόν 1977-78, ο παικταράς μέσος, Ρενάτο Κούρι, κατέρρευσε στον αγωνιστικό χώρο κατά τη διάρκεια αγώνα με την Γιουβέντους και άφησε την τελευταία του πνοή ύστερα από έμφραγμα. Μέχρι σήμερα το γήπεδο φέρει το όνομά του. Ενόψει της σεζόν 1978-79, το κλαμπ αποδυναμώθηκε από τις πωλήσεις των Μάουρο Αμέντα στην Φιορεντίνα και Βάλτερ Νοβελίνο στην Μίλαν, όμως απέκτησε τον αμυντικό Μάουρο Ντέλα Μάρτιρα και τον επιθετικό Τζανφράνκο Καζάρσα από τους Βιόλα και τον μέσο Τσέζαρε Μπούτι από την Τορίνο. Οι... οιωνοί ήταν με το μέρος της Περούτζια με το μύθο να θέλει κάποιον να προβλέπει κατάκτηση του πρωταθλήματος υποστηρίζοντας ότι το κόκκινο και το λευκό της ομάδας ταίριαζαν με τα χρώματα της Πολωνίας από την οποία κατάγονταν ο Πάπας Παύλος ο δευτέρος.

Οι παίκτες του Καστανιέρ ξεκίνησαν τη σεζόν με νίκη στο «Ρενάτο Κούρι», με 2-0 σε βάρος της Βιντσέντζα που την προηγούμενη χρονιά είχε τερματίσει 2η. Την επόμενη αγωνιστική πήραν 1-1 από την Ιντερ ισοφαρίζοντας στο τέλος με γκολ του Μάρκο Κατσιατόρι και ακολούθησε δεύτερη νίκη εντός 2-0 κόντρα στην Φιορεντίνα. Το «μπαμ» όμως έγινε στην 4η, όταν η Περούτζια πήγε στο Τορίνο και νίκησε 1-2 την πρωταθλήτρια, Γιουβέντους.

Το 2-0 με την Αταλάντα την 6η αγωνιστική σήμαινε ότι για πρώτη φορά στην ιστορία του ο σύλλογος βρισκόταν στο Νο1 της Serie A. Ο Καστανιέρ είχε πει ότι θέλει η ομάδα του να παίζει όπως ο Αγιαξ και είχε επιλέξει σύστημα 1-3-2-3-1. Ο Μάρκο Βανίνι ήταν ο ηγέτης στο κέντρο και οι Τσέζαρε Μπούτι και Πάολο Νταλ Φιούμε ήταν η κάλυψη μπροστά από την άμυνα. Σαλβατόρε Μπάνι και Βάλτερ Σπετζιορίν ήταν στα πλάγια και ο Καζάρσα στον άξονα. Ο capitano, Πιερλουίτζι Φρόζιο έπαιζε λίμπερο, όμως είχε την ελευθερία να ανεβαίνει και να γίνεται χαφ.

Εχοντας βρεθεί στην κορυφή, η Περούτζια κράτησε ρυθμό στην κούρσα του πρωταθλήματος που πλέον είχε γίνει για δύο. Ανάμεσα στην ίδια και την Μίλαν. Παρότι όμως παρέμεινε αήττητη δεν ήταν σε εκπληκτική κατάσταση και με 6 ισοπαλίες σε 7 αγώνες είδε τις ελπίδες της για το 'θαύμα' να μειώνονται. Τα γκολ έρχονταν δύσκολα σε αυτό το διάστημα καθώς ήταν μόνο 4.

Το ξεκίνημα του δεύτερου γύρου είχε μάλλον τον αγώνα-κλειδί στην τρομερή πορεία της Περούτζια. Τα media είχαν δημιουργήσει μεγάλη πίεση κατά τη διάρκεια της εβδομάδας για το αήττητο σερί ενόψει της επίσκεψης της Ιντερ και οι Νερατζούρι ήταν στο 0-2 στο ημίχρονο. Παρά το γεγονός αυτό, οι παίκτες του Καστανιέρ έκαναν απίθανο fightback και ισοφάρισαν στις καθυστερήσεις με κεφαλιά του Αντόνιο Τσεκαρίνι, όμως η χαρά επισκιάστηκε από το σπασμένο πόδι του Βανίνι ύστερα από δολοφονικό τάκλιν του Αντριάνο Φέντε. Το διπλό κάταγμα κνήμης-περόνης έβαλε τέλος στη σεζόν και τελικά στην καριέρα του.

Εχοντας χάσει ήδη έναν πολύ σημαντικό παίκτη, η Περούτζια υπέστη νέο πλήγμα τις επόμενες εβδομάδες με τον Φρόζιο να αναγκάζεται να μείνει εκτός για το μεγαλύτερο κομμάτι του υπόλοιπου της χρονιάς. Παρά τις αναποδιές, η ομάδα κρατήθηκε στη μάχη για το Scudetto, όταν η Μίλαν πήγε στο «Ρενάτο Κούρι» στις αρχές Απριλίου με 6 αγωνιστικές να απομένουν. Οι Ροσονέρι, υπό τις οδηγίες του Νιλς Λίντχολμ, ήταν μπροστά με δύο βαθμούς και οι Ουμπριάνι γνώριζαν ότι με νίκη θα είχαν την τύχη τους στα χέρια τους. Οι Ροσονέρι άνοιξαν το σκορ στο 15' με πέναλτι του Στέφανο Κιόντι για να απαντήσουν οι Μπιανκορόσι με τον ίδιο τρόπο με τον Καζάρσα λίγα λεπτά αργότερα. Το 1-1 παρέμεινε μέχρι το τέλος και η Μίλαν διατήρησε το προβάδισμα στη μάχη του τίτλου.

Το όνειρο για την κατάκτηση του Scudetto τελείωσε την προτελευταία αγωνιστική. Η Περούτζια έπρεπε να νικήσει την Λάτσιο και η Μίλαν να χάσει στην Μπολόνια. Η νίκη κόντρα στους Ρωμαίους ήρθε με 2-0 όμως οι Ροσονέρι πήραν το 0-0 στο «Ρενάτο Νταλ Αρα» και μαζί το πρωτάθλημα. Το παραμύθι είχε τελειώσει για την Περούτζια, η οποία στον τελευταίο αγώνα με την Μπολόνια σφράγισε το πρώτο αήττητο πρωτάθλημα στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου. Οι 30 αγώνες χωρίς ήττα ήταν ένα εκπληκτικό επίτευγμα, όμως ήρθε κυρίως χάρη στις 17 ισοπαλίες. Η ομάδα είχε την καλύτερη άμυνα με 16 γκολ, όμως η επίθεση δεν ήταν το ίδιο καλή (34). Πρώτος σκόρερ ήταν ο Σπετζιορίν με 9, ενώ ο Μπάνι έβαλε 8.

Τα όνειρα όμως κρατάνε λίγο. Την επόμενη σεζόν η Περούτζια επέστρεψε στην πραγματικότητα και την 8η θέση και έναν χρόνο μετά μπλέχτηκε στο σκάνδαλο Totonero, της αφαιρέθηκαν 5 βαθμοί και υποβιβάστηκε. Μπορεί το Scudetto να μην πήγε ποτέ στο «Ρενάτο Κούρι», όμως η βγαλμένη από παραμύθι, Περούτζια, θα είναι για πάντα η πρώτη ιταλική ομάδα που ολοκλήρωσε πρωτάθλημα αήττητη...

Follow me: Giorgio_Oddo