Πόσο σωστά τα λέει ο Μουρίνιο για την «τέχνη» του Κόντε;

Την Δευτέρα το απόγευμα διάβασα τις δηλώσεις που είχε κάνει ο Ζοσέ Μουρίνιο μετά το κυριακάτικο 0-3 επί της Λέστερ. Μου έκαναν εντύπωση, μου φάνηκαν και πιασάρικες και τις μετέφερα εδώ στο gazzetta. Διαπίστωσα την Τρίτη ότι έγινε ένας ευχάριστος μικρός χαμός από κάτω. Είχε εκείνη τη στιγμή 70 σχόλια, δίχως καφρίλες. Ωραία ποδοσφαιρικά, με διαφορετικές αντιλήψεις και τοποθετήσεις, με ποδοσφαιρικά επιχειρήματα. Υπήρξαν και μερικά που μου έδωσαν ιδέες. Κάπως έτσι λοιπόν μπήκα στο τριπάκι να καταθέσω κι εγώ την δική μου σχετική άποψη. Ετσι που λέμε «κουβέντα να γίνεται»...

«Η δική μου ομάδα παίζει ωραία μπάλα. Ωστόσο, κατά την διάρκεια όλων αυτών των ετών, σε αυτή τη χώρα, όταν οι δικές μου ομάδες έπαιζαν για το αποτέλεσμα, με δυνατή άμυνα και εξαιρετικά στις αντεπιθέσεις, έλεγαν κάθε βδομάδα ότι αυτό δεν ήταν αρκετό. Ακόμα και όταν κατέκτησα το πρωτάθλημα τρεις φορές. Φαίνεται όμως ότι αυτή τη σεζόν το να είσαι φοβερός στην άμυνα και δυνατός στην αντεπίθεση, είναι τέχνη. Βλέπω μία μεγάλη αλλαγή στο πώς αντιλαμβάνονται τα πράγματα εδώ», ήταν το παράπονο του Μουρίνιο, βάζοντας στην κουβέντα την Τσέλσι και τον Αντόνιο Κόντε.

Οπως αντιλαμβάνομαι την κατάσταση, ήταν λογικό και επόμενο να συμβεί. Ο Πορτογάλος έχει πολλά δίκια και εύλογα γκρινιάζει, κάτι που βρίσκεται ούτως ή άλλως στην ιδιαίτερη φύση του. Εκείνος και εάν έχει διδάξει άμυνα και αντεπίθεση και εάν έχει χλευαστεί επί τούτου. Μόνο που πάνω στη φούρια των συναισθημάτων του τα ισοπεδώνει κάπως όλα. Δεν νομίζω ότι στο ξεκίνημα του στην Τσέλσι τον κορόιδευαν ή τον έκραζαν στην Αγγλία. Το αντίθετο συνέβη.

Ο Μουρίνιο έχει αποθεωθεί πέραν του δέοντος, βάζοντας στον δρόμο των μεγάλων τους Μπλε. Ούτε στην Πόρτο αποδοκιμάστηκε. Κάθε άλλο. Εκεί έφτιαξε όνομα και άπαντες έγραψαν ολόσωστα για το θαύμα των Δράκων. Ή μήπως πραγματικά θυμάται κανείς να μην αφιερώνουν διθυράμβους στην Ιντερ; Ακόμα και το πούλμαν στον ημιτελικό του «Καμπ Νόου» το 2010, το αποκάλεσαν υπόδειγμα στησίματος, σθένους και ψυχολογικής προετοιμασίας της ομάδας.

Οπότε εδώ είναι που το παράπονό του βγαίνει λάθος. Ο Μουρίνιο θυμώνει και αναμιγνύει τα συναισθήματά του από την περίοδο στην Μαδρίτη και την επιστροφή στην Τσέλσι. Στην εποχή της Ρεάλ άκουσε πολλά, αλλά εκεί είναι τρομερά ειδικό το κοινό των Μαδριλένων και δεν αρκείται ούτε καν σε έναν τίτλο. Επίσης, δεν δέχεται να βλέπει την ομάδα του να παίζει άμυνα ούτε καν κόντρα στην σπουδαιότερη Μπαρτσελόνα όλων των εποχών. Αυτή βέβαια ήταν η μία αλήθεια. Η άλλη είναι ότι η δική του Ρεάλ έκανε τρομερά παραγωγικά ρεκόρ και έστησε πολλά μεγάλα σκορ, αφήνοντας ιστορία στα νούμερα, μα όχι και στους τίτλους.

Ο γυρισμός του στο Λονδίνο περιλάμβανε εν μέρει τα ίδια ανασταλτικά στοιχεία. Πλέον όμως το κοινό έδειχνε αλλαγμένο και λιγότερο υπομονετικό. Ακόμα και η κορυφή στο πρωτάθλημα δεν σίγασε το φαινόμενο. Οπότε, με το που η ομάδα πήρε τον κακό τον δρόμο, η κριτική στο πρόσωπό του απογειώθηκε. Τώρα, στην Γιουνάιτεντ παίζει αλλιώς. Είναι υποχρεωμένος από την κληρονομιά του club να ακολουθήσει διαφορετικό δρόμο απ' ότι συνήθως στον πάγκο. Τα αποτελέσματα τον έχουν αδικήσει. Ειδικά εκείνο το επιθετικό κρεσέντο με την Μπέρνλι τον περασμένο Δεκέμβριο. Τότε που οι Κόκκινοι Διάβολοι έχασαν τα άχαστα, επιχείρησαν 37 σουτ, τα περισσότερα σε ματς της Premier League από τη σεζόν 2003-04, αλλά έμειναν στο 0-0. Γενικότερα θα μπορούσα να βρίσκονται πιο ψηλά στην βαθμολογία.

Γι' αυτό θυμώνει κατά κάποιο τρόπο ο Ζοσέ. Βλέπει ότι τώρα που έχει γίνει πιο κυριαρχικός στο στήσιμο της ομάδας του, δεν του βγαίνουν οι βαθμοί όπως θα ήθελε και αυτό συγκρούεται σε μεγάλο βαθμό με την προπονητική φύση του. Δεν πρόκειται για αυθαίρετη υπόθεση. Ο ίδιος το είπε μετά την Λέστερ, ακριβώς κάτω από την ατάκα για την τέχνη του Κόντε, ρίχνοντας κατά πάσα βεβαιότητα και μία μπηχτή στον λατρεμένο του Αρσέν Βενγκέρ: «Στην Γιουνάιτεντ παίζουμε κυριαρχικά όπως θέλουν οι οπαδοί μας. Ωστόσο, οφείλω να πω ότι δεν μου αρέσει να είμαι προπονητής σε μία ομάδα που θα προσφέρει θέαμα, θα δημιουργεί ευκαιρίες, αλλά δεν θα νικάει στα ματς και δεν θα κατακτά τίτλους»!

Για να επανέλθουμε όμως, το θέμα είναι η σύγκριση της αντιμετώπισης που υπάρχει σε εκείνον και στον Κόντε. Αγωνιστικά μπορεί οι διαφορές να μην είναι εύκολα διακριτές, αλλά προσωπικά με βρίσκει σύμφωνο ένα σχόλιο -όπως ανέφερα στην αρχή- από τον Δημήτρη Χονδρόπουλο, που γενικά δείχνει ότι το ψάχνει ποδοσφαιρικά αυτό που έχει στο μυαλό του να γράψει: «Η λεπτή γραμμή που σε χωρίζει από έναν Ιταλό προπονητή είναι τόσο μικρή ώστε να νομίζεις ότι είσαι κοντά και τόσο μεγάλη ώστε να μην μπορείς να την φτάσεις ποτέ. Οταν λένε οι Ιταλοί ότι παίζουν κατενάτσιο, σημαίνει ότι μπροστά δαγκώνουν. Εσύ έχουν υπάρξει ματς που δεν έχεις βγάλει ούτε αντεπίθεση». Πολλοί μπορεί να διαφωνείτε, αλλά τούτο έχει μεγάλη δόση αλήθειας μπροστά στα δικά μου μάτια.

Ο Μουρίνιο έχει δίκιο πάντως. Είναι αδικημένος και το παράπονο του ορθό. Και αυτό φάνηκε ξεκάθαρα πρόσφατα όταν ο Κλοπ κόλλησε τα μούτρα του μπροστά σε εκείνα του τέταρτου διαιτητή και ούρλιαζε σαν τρελός. Τότε ο ρέφερι είχε πει στον Γερμανό το αμίμητο: «I like your passion». Στην αντίστοιχη περίπτωση, ο Πορτογάλος θα είχε αποβληθεί, όπως και έχει συμβεί δηλαδή. Αυτή η αδικία όμως έχει να κάνει με δύο δεδομένα...

Το ένα είναι ότι ο Κλοπ και ο Κόντε στην προκειμένη, αντιπροσωπεύουν το φρέσκο στην Premier League. Είναι τα κουνούργια παπούτσια που μας αγόραζαν οι γονείς μας και κοιμόμασταν αγκαλιά. Αυτό που οι παλαιότεροι εξηγούσαν ως «καινούργιο κοσκινάκι μου... ».

Το άλλο είναι ότι στην πραγματικότητα ο Μουρίνιο έχει ο ίδιος αδικήσει τον εαυτό του, περισσότερο απ' ότι το έχει κάνει ο Τύπος και η κάθε κριτική που του ασκήθηκε. Ωραία τα mind games, οι ατάκες, οι φιλοσοφίες, που συνέβαλαν στην δημιουργία του special προφίλ του. Φαίνεται όμως ότι στο Νησί τους έχει κουράσει κάπως όλο αυτό και επιδεικνύουν σαφέστατα λιγότερη υπομονή μαζί του. Για πολλούς γίνεται αντιπαθής και αυτό μετράει κατά 50% στην γνώμη που εκφράζει ο μέσος ποδοσφαιρόφιλος. Κοινό, δημοσιογράφοι, διαιτητές, Ομοσπονδία, το ίδιο το παιχνίδι δεν μπορεί να ξεφύγει από τον κανόνα του... ό,τι σπέρνεις, θερίζεις.

Follow me: @jorgekaraman