Καλώς τον παιχταρά!

Μετά τον αποκλεισμό από τον ΠΑΟΚ, την απώλεια του μοναδικού υπαρκτού στόχου και τις τρεις σερί ήττες από τους δικεφάλους μέσα σε δέκα ημέρες, το ζητούμενο για τον Παναθηναϊκό ήταν να επιστρέψει στις νίκες κόντρα στον Παναιτωλικό, να δείξει καλό αγωνιστικό πρόσωπο και να φτιάξει το κέφι του ενόψει της συνέχειας του πρωταθλήματος. Η σεζόν δεν τελείωσε το βράδυ της Τετάρτης στο γκολ του Σβιντέρκσι και οι πράσινοι οφείλουν να είναι ανταγωνιστικοί και σοβαροί μέχρι το φινάλε της περιόδου.

Ο σημερινός στόχος για το σύνολο του Γιώργου Δώνη επετεύχθη από το πρώτο ημίχρονο κιόλας. Μπορεί να μην είχε τον απαιτούμενο βαθμό συγκέντρωσης ανασταλτικά ο Παναθηναϊκός (ο Μουνιέ βγήκε δύο φορές μόνος του στην πλάτη της άμυνας από παιδικά λάθη), ωστόσο, τα κέφια του Ζαχίντ, ο πολύ καλός Χρήστος Δώνης, το ονειρεμένο ντεμπούτο πρωταθλήματος του Γιώργου Βαγιαννίδη και η τραγική αμυντική λειτουργία του Παναιτωλικού, έφταναν και περίσσευαν για να προηγηθεί το Τριφύλλι 2-0 στο ημίχρονο και να... καθαρίσει το παιχνίδι από νωρίς.

Στην αρχή του δευτέρου μέρους, ο Παναθηναϊκός καλά έκανε και δεν... άραξε, καλά έκανε που έψαξε και βρήκε κι τρίτο γκολ με το εύστοχο πέναλτι του Μακέντα. Όχι για να ταπεινώσει τον Παναιτωλικό, προς θεού, μιλάμε για μία ομάδα πρότυπο σε όλα τα επίπεδα που κατάφερε να παραμείνει πεντακάθαρη όλα αυτά τα χρόνια και έξω από διάφορες συζητήσεις που ᾽᾽κοσμούν᾽᾽ το ελληνικό ποδόσφαιρο.

Ο Παναθηναϊκός έπρεπε να βρει έξτρα κίνητρο, μόνο και μόνο για να ανταμείψει τους 3.000 φιλάθλους του που βρήκαν νόημα και έδωσαν το παρών στις κερκίδες της Καλογρέζας σε ένα υπέροχο μεσημέρι Κυριακής. Θα μπορούσαν να πάνε για καφέ, για φαγητό. Προτίμησαν το ΟΑΚΑ, σε ένα αδιάφορο ματς πρωταθλήματος. Το λιγότερο που τους άξιζε, ήταν μία χορταστική εμφάνιση μέχρι το τέλος. Κάτι που δεν έγινε, καθώς από το 3-0 και έπειτα, το Τριφύλλι έκανε αγγαρεία, επέτρεψε στον Παναιτωλικό να απειλήσει, να κάνει φάσεις και γενικά έριξε πολύ τον δείκτη της απόδοσής του. Λάθος νοοτροπία. Ξεκάθαρα.

ΕΙΝΑΙ ΣΟΥΠΕΡ ΤΑΛΕΝΤΟ Ο ΒΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΚΑΙ ΑΞΙΖΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Από κει και πέρα, δεν γίνεται να μην αναφερθούμε στον μεγάλο πρωταγωνιστή της αναμέτρησης. Στο παιχνίδι του Κυπέλλου προ διμήνου με την Παναχαϊκή, έπαιξε 25 λεπτά και ήταν καταπληκτικός. Σήμερα κόντρα στον Παναιτωλικό, αυτή την φορά ξεκινώντας βασικός στο ντεμπούτο του στο πρωτάθλημα, απέδειξε το γιατί θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα στην ηλικία του, απέδειξε το γιατί θα έπρεπε, το γιατί πρέπει και αξίζει να παίρνει περισσότερες ευκαιρίες από τον Γιώργο Δώνη.

Ο 18χρονος, Γιώργος Βαγιαννίδης, άρπαξε και πάλι την ευκαιρία από τα μαλλιά. Γκολ, ασίστ και μία παρουσία πάνω στο χορτάρι, η οποία... φωνάζει από μακριά, πως αυτό το παιδί έχει πραγματικά το κάτι ξεχωριστό.

Στις δύο του φετινές συμμετοχές, αγωνίστηκε ως δεξί χαφ. Και διέπρεψε. Το γεγονός πως ο Έλληνας κόουτς τον χρησιμοποιεί σε αυτή την θέση, δείχνει πως τον πιστεύει περισσότερο εκεί, πως θεωρεί ότι ακόμη δεν είναι έτοιμος ανασταλτικά για να διακριθεί ως δεξί μπακ.

Είτε έχει δίκιο, είτε άδικο, ο Βαγιαννίδης... φωνάζει πως μπορεί να προσφέρει ως δεξί χαφ. Και ας θέλει ακόμη πολύ δουλειά για να φτάσει στο επίπεδο που πρέπει. Το ταλέντο του, όμως, είναι τεράστιο. Και είτε μας αρέσει είτε όχι, μόνο μέσα από τα παιχνίδια, μόνο μέσα από την εμπιστοσύνη μπορούν αυτά τα παιδιά να ξεπεταχθούν, να καθιερωθούν. Κι ας μην είναι 100% έτοιμα, με την ελληνική πάντα λογική ετοιμότητας.

Εδώ που τα λέμε, τι ωφελεί παραπάνω τον σύλλογο στην φάση που είναι; Να παίζει σε τέτοια παιχνίδια ένα 18χρονο παιδί από την ακαδημία ή ο δανεικός από την Λέγκια Βαρσοβίας, Ντομινίκ Νατζ; Ρητορικό το ερώτημα...

Κρίμα για τον Παναθηναϊκό που η παραμονή του παίκτη είναι σε οριακό σημείο, τεράστιο λάθος που αυτόν τον ποδοσφαιριστή, κινδυνεύει να τον χάσει ο σύλλογος στο τέλος της χρονιάς. Μακάρι στο φινάλε να έχουμε happy end...