Το κάνουν επίτηδες, για να αχρηστεύσουν το VAR!

Δεν είναι εύκολο να εξηγήσεις πώς και γιατί ένας διαιτητής αρνείται να δώσει ένα πέναλτι το οποίο έχει δει στα ριπλέι που του δίνουν οι ψηφιακοί συνεργάτες του. Δεν είναι εύκολο να εξηγήσεις πώς γίνεται ένας “διαιτητής βίντεο” να βλέπει μια φάση, η οποία σύμφωνα με την τηλεοπτική κάλυψή της είναι “καθαρή” και να ακυρώνει το γκολ του Σουντανί. Ετσι κι αλλιώς η Superleague πρέπει να είναι το μοναδικό πρωτάθλημα που δεν δείχνει στον τηλεθεατή τις εικόνες που επεξεργάζεται ο διαιτητής βίντεο με τον βοηθό του. Ετσι κι αλλιώς η Superleague πρέπει να είναι ένα από τα ελάχιστα πρωταθλήματα, αν όχι το μοναδικό, που δεν έχει πληρώσει για να βάλει τις σωστές γραμμές για το οφσάιντ.

Τη σιχαίνομαι τη διαιτητολαγνεία, που έχει εξελιχθεί σε επιτυχημένο, επιχειρηματικά, κλάδο της αθλητικής δημοσιογραφίας. Δεν γίνεται όμως να μένεις απαθής και σιωπηλός μπροστά σε όλο αυτό που συμβαίνει από τον περασμένο Αύγουστο μέχρι σήμερα στο ελληνικό πρωτάθλημα. Η κατάσταση “φωνάζει” ότι επιχειρείται η πλήρης ακύρωση του VAR προτού καλά καλά αυτό εφαρμοστεί στην Ελλάδα για να ωριμάσει η λειτουργία του και να φτάσει να είναι τόσο ωφέλιμο όσο είναι στο Champions League ή ήταν στο τελευταίο Παγκόσμιο Κύπελλο.

Αυτά που έγιναν το απόγευμα της Κυριακής στον Βόλο είναι φάσεις που το μυαλό ενός φυσιολογικού ανθρώπου αρνείται να δεχθεί ως ανθρώπινα λάθη ενός ψηφιακού ή πραγματικού διαιτητή. Στη φάση του “οφσάιντ” δεν θα μάθουμε ποτέ τι είδε και πώς αποφάσισε ο ψηφιακός διαιτητής να πει στον φυσικό διαιτητή ότι κάνει καλά που ακούει τον βοηθό που σήκωσε τη σημαία. Στη φάση του πέναλτι, ο Φωτιάς δεν μπορεί να πείσει ποτέ κανέναν ότι αυτό που είδε στα ριπλέι δεν είναι πέναλτι.

Σε κάθε διαφορετικό πεδίο της, η ελληνική ζωή σου φωνάζει κατά τη διάρκεια της τελευταίας 10ετίας ότι η χώρα έχει γίνει “Κολομβία”. Και ναι, στην προκειμένη περίπτωση το ποδόσφαιρο είναι καθρέφτης της κοινωνίας, επιβεβαιώνεται το κλισέ. Δεν ξέρω τι έχει μπροστά, δηλαδή τι θα ζήσουμε παρακάτω στο ελληνικό πρωτάθλημα. Ξέρω όμως ότι αυτό που σήμερα συμβαίνει ουδείς έχει τη διάθεση και τη δύναμη να το σταματήσει ή να το εμποδίσει. Καμία κυβέρνηση, καμία UEFA, καμία FIFA. “Ο Θεός μαζί μας” και “βοήθειά μας”.