Τα φιλικά κι οι νίκες, το σεμινάριο αποφυγής, η φάση επιτομή και το στοίχημα του Ολυμπιακού
Έχοντας να πάρει πρωτάθλημα δύο χρόνια, ο Ολυμπιακός πρέπει κατά την γνώμη μου να παίζει για να κερδίσει κάθε παιχνίδι του-όχι στα λόγια, όμως, αλλά στην πράξη. Για να αποκτήσει πάλι τη νοοτροπία του νικητή.
Κάτω από αυτό το πρίσμα, δεν μου άρεσαν οι ισοπαλίες του Ολυμπιακού στα δύο πρώτα παιχνίδια του στην Πολωνία, το 1-1 με την Πόγκον και το 2-2 με τη Χάποελ Μπερ Σέβα, όσο κι αν γενικά λέμε ότι στα φιλικά δεν κοιτάς τα αποτελέσματα κι όσο αν ειδικά χθες το ματς δεν ήταν…φιλικό, με τόσο ξύλο που έπεσε από τους Εβραίους.
Να υπενθυμίσω όμως δύο πράγματα: Πρώτον, ότι το περασμένο καλοκαίρι ο Ολυμπιακός από τις ομάδες Α΄κατηγορίας τις οποίες αντιμετώπισε στην προετοιμασία του κέρδισε μόνο την τούρκικη Γκοζτέπε 1-0 και τη ρουμάνικη Μποτοζάνι 5-0, ενώ έχασε 2-3 από την βέλγικη Έουπεν, 0-4 από την Γκενκ και 0-4 από την Άιντχοβεν κι έφερε ισοπαλίες με την βέλγικη Σεντ Τρούϊντεν 1-1 και την Λεγκανές 0-0 (στο Καραϊσκάκη αυτό). Και δεύτερον ότι μέσα από την πορεία της σεζόν αποδείχθηκε ότι ενώ ο Ολυμπιακός έπαιζε καλά, του έλειψαν πολύ τα καλά αποτελέσματα, δηλαδή οι νίκες, για να επιτύχει τους στόχους του…
Πιστεύω λοιπόν ότι (και) από τα φιλικά μαθαίνεις να κερδίζεις. Κι ότι ειδικά όταν είσαι στη θέση που βρίσκεται αυτή την στιγμή ο Ολυμπιακός, δηλαδή να θέλεις να επιστρέψεις στην κορυφή, πρέπει να παίζεις για τη νίκη σε κάθε παιχνίδι. Κι όχι π.χ. να προηγείσαι 1-0 στο 27’ όπως χθες και μέσα σε εφτά λεπτά να ισοφαρίζεσαι. Η, να δέχεσαι γκολ από νωρίς, στο 18’, από την Πόγκον, και να ζορίζεσαι τόσο πολύ για να φέρεις τελικά 1-1, με ένα γκολ στο 65’, κινδυνεύοντας ουκ ολίγες φορές μέσα στο ματς να χάσεις.
Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι τα πόδια είναι ακόμη βαριά από την προετοιμασία, ότι οι διεθνείς μόλις χθες έπαιξαν το πρώτο τους φιλικό κλπ, κλπ, αλλά η προετοιμασία για όλες τις ομάδες έχει τέτοιου είδους θέματα-ο δε Ολυμπιακός ήδη δουλεύει σχεδόν τρεις εβδομάδες. Κι αυτό που περιμένω είναι στα επόμενα φιλικά να παίζει καλύτερα και με στόχευση στις νίκες στα επόμενα, πιο σπουδαία φιλικά.
Πολύ σημαντικό δε είναι να δούμε κάποια στιγμή να περιορίζονται οι κακές αντιδράσεις στην άμυνα. Η ευκολία με την οποία έφαγε φάσεις ο Ολυμπιακός από τους Πολωνούς και η ακόμη μεγαλύτερη ευκολία με την οποία ο Ολυμπιακός έφαγε γκολ από τους Ισραηλινούς (δύο στις δύο ευκαιρίες τους!) δεν είναι και ό,τι το…καλύτερο.
Η φάση του 1-1 χθες πρέπει να διδάσκεται σε σεμινάριο για αποφυγή. Μία απλή βαθιά μπαλιά ήταν και έφερε γκολ! Γιατί ο Βούκοβιτς ως συνήθως μάρκαρε από μακριά από τον αντίπαλο του-ίσως και να μπερδεύτηκε με τον Κούτρη, που δεν είχε δουλειά να πάει στη φάση (με αποτέλεσμα τελικά να…κοιτάνε κι οι δύο. Ο κυνηγός της Μπερ Σέβα κοντρόλαρε με όλη την άνεση του και χρειάστηκε μία καλή πάσα στην πλάτη του Μπα για να κάνει το γκολ, αφού ο Κούτρης όχι μόνο μάρκαρε άσχημα, αλλά δεν τραβήχτηκε κιόλας για να βγάλει οφσάϊντ τον σκόρερ. Παρεμπιπτόντως, είναι εκνευριστικό πώς ο Βούκοβιτς μετά από κάθε γκολ για το οποίο φέρει ευθύνη, άμεσα η, έμμεσα, βελτιώνει πάρα πολύ την απόδοση του! Μόνο που δεν έχει νόημα αυτό το πράγμα, πρώτα να σε βάζει ο στόπερ σου σε δύσκολη θέση και μετά να παίζει καλά.
Η φάση του 1-2, αντίθετα, προήλθε από από μία φανερή αδυναμία του παιχνιδιού του Ολυμπιακού, να πουλάει την μπάλα στο κέντρο. Τη συγκεκριμένη στιγμή το έκανε ο πιτσιρικάς Σουρλής, που μακάρι να πήρε το μάθημα του, αλλά το ίδιο έκαναν και ο Ποντένσε (τον κάλυψε ο Βούκοβιτς) και ο Γκιγέρμε και ο Μπρούνο. Στην εξέλιξη της φάσης (στο ξεκίνημα της οποίας οι Ομάρ, Τσιμίκας ήταν 80 μέτρα μακριά από τον Σα) ο Μπα έχασε κατά κράτος την προσωπική μονομαχία από τον σκόρερ, ο δε Σουρλής που έσπευσε να διορθώσει το λάθος του, ούτε σε δεύτερο χρόνο τα κατάφερε.
Αυτό που μου άρεσε ήταν ότι ο Ολυμπιακός έβγαλε στο τέλος μία καλή νοοτροπία και κυνήγησε τουλάχιστον να μη χάσει, βάζοντας το γκολ στο 92’, έστω μέσα από τη διαδικασία ενός αράουτ! Ο Ανδρούτσος έδωσε έξυπνα στον Γκερέρο κι αυτός ακόμη πιο έξυπνα «άφησε» με μία γλυκιά πάσα στον Μπρούνο, που έδειξε γιατί ο Μαρτίνς ποντάρει πάνω του σε θέση άξονα, αφού πέρασε ωραία την μπάλα στον Βαλμπουενά, βγάζοντας τον σε θέση γκολ.
Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός σκόραρε χθες από ένα αράουτ κι από ένα κλέψιμο της μπάλας, αφού έτσι ήρθε το 1-0. Με τον Κούτρη να κλέβει την μπάλα και να δίνει στον Ποντένσε και τον Πορτογάλο να βγάζει μία σέντρα-απόλαυση, με απίστευτα φάλτσα και με ακρίβεια για το κεφάλι του Ντουρμισάϊ. Ο Ποντένσε που χθες άρχισε να ρολάρει (κι αμέσως έκανε τη διαφορά στο παιχνίδι του Ολυμπιακού), συμμετείχε και σε άλλες όμορφες στιγμές, αλλά κακώς το παρατραβάει με ατομικές ενέργειες χωρίς σκοπό.
Βέβαια, το πιο ωραίο κομμάτι του παιχνιδιού για τον Ολυμπιακό ήταν το ξεκίνημα, όπου εκεί για περίπου μισή ώρα είδαμε…κανονικό Ολυμπιακό, με καλή αμυντική συμπεριφορά, απόλυτο έλεγχο του αγώνα, ταχύτητα και δημιουργία. Με μία φάση-επιτομή του παιχνιδιού που διδάσκει ο Μαρτίνς, με τους «ερυθρόλευκους» από το 7.11 έως το 8.20, δηλαδή για 69 ολόκληρα δευτερόλεπτα να έχουν…αποκλειστικά αυτοί την μπάλα στα πόδια τους, να αλλάζουν τρεις φορές πλευρές (από αριστερά δεξιά, από δεξιά αριστερά κι από αριστερά δεξιά!) και συνολικά 23 πάσες (!!!) και στην 23η ο Φορτούνης να βγάζει ασίστ στον Ομάρ, ο οποίος χάλασε μία εκπληκτική προσπάθεια υποδειγματικής ανάπτυξης, αστοχώντας από θέση γκολ.
Προφανώς το στοίχημα για τον προπονητή και τους παίκτες είναι αυτό το 30λεπτο σιγά σιγά να γίνει ημίχρονο, μετά 60λεπτο και γενικά όσο το δυνατό περισσότερο καλό διάστημα μέσα στο παιχνίδι.
Άσχετο: Ταινία για απόψε, Colonia (22.50) στην Cosmote Cinema 1
Οι Μάχες Των Play Off είναι στο Gazzetta.gr
Τα πιο συναρπαστικά Play Off της δεκαετίας είναι στο Gazzetta.gr! Όλα τα αθλητικά νέα για την αγαπημένη σου ομάδα, σε συνεχή ενημέρωση. Ακολούθησε το Gazzetta και θα είσαι πάντα ενημερωμένος για το πρόγραμμα των Play Off, την βαθμολογία των ομάδων, τις μεταδόσεις και φυσικά παρακολουθείτε live τα Play Off μέσα από το Game Center!
